Mijn kleinzoon die nu acht jaar is speelt héél graag
een gezelschapsspel of een kaartspelletje.
En Bomma die geacht wordt altijd véél tijd te hebben is dus
iedere keer bereid om mee te spelen.

Vroeger was dat gemakkelijk, en dan kon ik terwijl we een spelletje speelden
m’n gedachten nog eens laten afdwalen naar andere zaken,
maar de laatste tijd dus niet meer, dat manneke speelt zo tactisch en doordacht.

Waar ik hem vroeger wel eens liet winnen, moet ik nu echt m’n best
gaan doen om zelfs nog eens een spelletje UNO te kunnen winnen.

Schakelen (schaken), zo noemde hij het als klein kind,
mag hij nu met den Bompa doen,want sinds hij goed kan lezen is het boek
“ Hoe leer ik jong schaken” een van die boeken waar hij constant in zit te neuzen,
en dat heb ik zelfs nog niet helemaal uitgelezen.

Gisteren was het ook weer zover, 5 spelletjes UNO en Bomma 4 verloren.
Nu kan ik niet goed tegen m’n verlies, en zeker niet bij het kaarten,
dus zeg ik tegen dat ventje nadat ik weer eens was geklopt,

“ Schatteke, nu wij allebei een jaartje ouder zijn geworden,
zijn ook de reglementen bij de spelletjes veranderd.
Ik heb jou altijd laten winnen, maar nu je acht bent geworden
moet je vanaf nu altijd Bomma laten winnen.
Dat zijn de regels, overal ter wereld is dat zo, daar kan je echt niet onderuit,
alle grote kinderen laten hun Bomma’s winnen”

Mijn dochter en echtgenoot werpen een blik naar mij van
“ allee wa maakt ze da kind nu weer wijs ?”

En ik, blijf met een afgestreken gezicht zitten,
terwijl m’n kleinzoon beurtelings naar ons kijkt en dan zo héél lief zegt,

“ Maar Bomma…….., dat doe ik toch al vanaf dat ik 6 jaar ben,
ik heb nu al vals gespeeld om jou te laten winnen,
en meer kan ik toch niet doen hé, want normaal mag ik niet vals spelen,
dat zeg jij toch altijd”

Oeps, daar zat ik dan, even m’n mond vol tanden………

"Ok schatteke, je hebt groot gelijk, kinderen mogen niet vals spelen,
zullen we nog een spelletje doen ?"

© Bomma

© Bomma

© Bomma

© Bomma

Het kost niet zo veel het kost niet zoveel iemand een glimlach te schenken of je hand op te steken voor een vriendelijke groet zoiets kan opeens de zon laten schijnen in het hart van de mens die je zomaar ontmoet het kost niet zoveel een hand uit te steken om de ander een beetje behulpzaam te zijn een dankbare blik is vaak beloning als was de moeite voor u slechts klein het kost niet zoveel om je hart wat te openen voor de mens om je heen in zijn vreugd en verdriet wees blij dat je zowat kan doen voor die ander of is die ander je medemens niet? het kost maar weinig, je arm om een schouder of alleen maar een zachte druk van een hand het is vaak voor de ander of hij heel even in een klein paradijs is beland het kost zo weinig om een ander te geven iets wat je zelf ook zo heel graag ontvangt liefde, alleen door dat weg te schenken geef je iets waar ieder mens naar verlangt! door: onbekend

© Bomma

Net zoals overal heeft ook Antwerpen zijn legendes,
en hoewel historisch niet te bewijzen,
zijn ze toch te mooi om verloren te laten gaan.

Hierbij een van de vele verhalen,


Rubens en Van Dijck

Om alle opdrachten die hij kreeg uit te voeren werkte Rubens
in zijn schilderatelier met medewerkers en leerlingen hem hielpen.

Anders was het onmogelijk om al die schilderijen te maken.

Een van die medewerkers was Antoon Van Dijck.

Zo had de Gilde van de Kolveniers aan Rubens een schilderij
besteld met de afbeelding van St.Christoffel, hun patroonheilige.

In plaats van het beeld van Christoffel te schilderen richtte Rubens

zich meer op de betekenis van de naam,die wil zeggen Christusdrager.

En hij schilderde dus Christus gedragen op drie verschillende wijze,

Eén in de schoot van Maria, één in de tempel en één aan het kruis,
een drieluik.

Hij was juist aan Maria Magdalena aan’t schilderen toen hij dringend

werd weggeroepen voor andere zaken.

De leerlingen van zijn atelier maakten van deze gelegenheid
gebruik om te gaan kijken naar het schilderij.

Terwijl ze elkaar verdrongen om toch goed te kunnen zien
gebeurde het dat één van hen tegen het nog natte doek viel
en daarbij de arm van Maria Magdalena en de wang en de kin
van de andere Maria bijna volledig wegvaagde.

De ontzetting bij de leerlingen was zo groot dat ze
eerst geen woord durfden zeggen.

Zij wisten niet wat ze moesten doen of verzinnen om het
ongedaan te maken.

Zij hadden zo’n ontzag voor hun meester dat niemand ook
maar het lef had om hem nog onder ogen te komen en
besloten toen maar om met z’n allen ver weg te vluchtten.

Tot één van hen zei
“ Beste makkers, we kunnen niets anders doen dan een kans
te wagen en te proberen om het schilderij te herstellen.
Laat de bekwaamste onder het doen en wat mij betreft
ik stem daarvoor op Antoon Van Dijck,
geen ander als hij is daartoe in staat”

De andere leerlingen vonden dat een schitterend idee
en na enige malen te hebben geweigerd liet Van Dijck
zich dan toch overhalen.

Hij nam de penselen en het palet van Rubens en
zette zich aan het werk.Het lukte hem om de beschadigde delen
zodanig te herstellen dat toen Rubens de dag nadien
in zijn atelier binnenkwam en die delen aanschouwde
die Van Dijck zo meesterlijk had hersteld
met welgevallen uitriep,

“ Werkelijk, dat is absoluut niet het slechtste van wat ik gisteren geschilderd heb”

© Bomma

© Bomma

© Bomma

© Bomma

....

© Bomma

Jaren terug gingen m'n broers en ik altijd naar
de "foor" op't Sint-Jansplein in Antwerpen.
Eén van de favoriete attrakties bij de jeugd was toen de "rups",
De meisjes gingen elk in een ander wagentje zitten,
de jongens bleven even langs de kant staan tot er wat vaart inkwam
en sprongen dan in een wagentje bij het meisje van hun dromen,
in de hoop een kus te krijgen als de kap van de rups dichtging.
De grootste versierders bleven dan ook nog rechtstaan in
het wagentje dat meer en meer snelheid kreeg,
om zo nog meer indruk te kunnen maken,
alleen moesten ze er wel op letten op tijd hun hoofd
in te trekken als ze aan de tunnel kwamen.

m'n jongste broer was hier héél bedreven in
en de oudste wilde zich natuurlijk ook niet laten kennen.

Na zichzelf wat moed te hebben ingesproken sprong ook hij
op een gegeven moment zo'n wagentje in,
was op dat moment waarschijnlijk zo verwonderd
dat het hem was gelukt en vergat daardoor zijn hoofd in te trekken.

Gelukkig voor hem had de rups nog géén al te grote vaart,
hij viel terug aan de kant en maakte zich vlug uit
de voeten voor de rups weer tot stilstand kwam.

De zijkant van zijn gezicht heeft 2 weken blauw gezien,
en hij is dat jaar niet meer op de foor geweest.

© Bomma

© Bomma

© Bomma

© Bomma

.general_bg
{
 background: #66315C;
background-image: url(  HIER PLAATS JE DE URL VAN DE ACHTERGROND  );
}








wijzigen op eigen risico

Succes,

© Bomma

© Bomma

© Bomma

© Bomma

© Bomma

dit is het scriptje van het fotoboek,
zet de URL's van je foto's op de juiste plaats (rood gemerkt)
copier dan héél het script en plaats het
in de broncode van je bericht.

opgelet !!! dit script werkt niet samen met andere scripts,
gebruik het dus maar éénmaal op dezelfde pagina



<body onload="fotoboek()">
<left>
<script language="JavaScript" type="text/javascript">
// hieronder de variabelen

var Beeldbreedte=200;//breedte
var Beeldhoogte=300;//hoogte
var Rand=true;//wel of geen rand ( false or true )
var Randkleur="#404040";//kleur rand
var Snelheid=15;//snelheid
var Pauze=2500; // 1 seconde = 1000
var Verticaal=0;//horizontaal of vertikaal fotoboek ( 1 of 0 )

// plaats hieronder je afbeeldingen iedere foto is apart zelfs aan een link te koppelen

Afbeeldingen=new Array(
" HIER DE URL VAN JE FOTO "," LINK",
" HIER DE URL VAN JE FOTO "," LINK",
" HIER DE URL VAN JE FOTO "," LINK",
" HIER DE URL VAN JE FOTO "," LINK",
" HIER DE URL VAN JE FOTO "," LINK",
" HIER DE URL VAN JE FOTO "," LINK",
" HIER DE URL VAN JE FOTO "," LINK",
" HIER DE URL VAN JE FOTO "," LINK",
" HIER DE URL VAN JE FOTO "," LINK",
" HIER DE URL VAN JE FOTO "," LINK",
" HIER DE URL VAN JE FOTO "," LINK",
" HIER DE URL VAN JE FOTO "," LINK",
" HIER DE URL VAN JE FOTO "," LINK",
" HIER DE URL VAN JE FOTO "," LINK",
" HIER DE URL VAN JE FOTO "," LINK "
// na de laatste foto geen komma meer plaatsen
);
// Hieronder niets meer wijzigen

var BLI,BMI,BRI,BTI,HOEK=0,AFBC=6,MAXB,RICHTING=1;
var B_MSz,HALT=false;AFBV=new Array(Afbeeldingen.length);

function fotoboek(){
if(document.getElementById){
for(i=0;i<Afbeeldingen.length;i+=2){
AFBV[i]=new Image();AFBV[i].src=Afbeeldingen[i]}
BoekDiv=document.getElementById("Boek");
BLI=document.createElement("img");BoekDiv.appendChild(BLI);
BRI=document.createElement("img");BoekDiv.appendChild(BRI);
BMI=document.createElement("img");BoekDiv.appendChild(BMI);
BLI.style.position=BMI.style.position=BRI.style.position="absolute";
BLI.style.zIndex=BRI.style.zIndex=0;BMI.style.zIndex=1;
BLI.style.top=(Verticaal?Beeldhoogte+1:0)+"px";
BLI.style.left=0+"px";
BMI.style.top=0+"px";
BMI.style.left=(Verticaal?0:Beeldbreedte+1)+"px";
BRI.style.top=0+"px";
BRI.style.left=(Verticaal?0:Beeldbreedte+1)+"px";
BLI.style.height=Beeldhoogte+"px";
BMI.style.height=Beeldhoogte+"px";
BRI.style.height=Beeldhoogte+"px";
BLI.style.width=Beeldbreedte+"px";
BMI.style.width=Beeldbreedte+"px";
BRI.style.width=Beeldbreedte+"px";
if(Rand){
BLI.style.borderStyle=BMI.style.borderStyle=BRI.style.borderStyle="solid";
BLI.style.borderWidth=1+"px";
BMI.style.borderWidth=1+"px";
BRI.style.borderWidth=1+"px";
BLI.style.borderColor=BMI.style.borderColor=BRI.style.borderColor=Randkleur}
BLI.src=AFBV[0].src;
BLI.lnk=Afbeeldingen[1];
BMI.src=AFBV[2].src;
BMI.lnk=Afbeeldingen[3];
BRI.src=AFBV[4].src;
BRI.lnk=Afbeeldingen[5];
BLI.onclick=BMI.onclick=BRI.onclick=HYPERLINK;
BLI.onmouseover=BMI.onmouseover=BRI.onmouseover=STOP;
BLI.onmouseout=BMI.onmouseout=BRI.onmouseout=START;
AFBEELDINGEN()}}

function AFBEELDINGEN(){
if(!HALT){
if(Verticaal){
B_MSz=Math.abs(Math.round(Math.cos(HOEK)*Beeldhoogte));
MidOffset=!RICHTING?Beeldhoogte+1:Beeldhoogte-B_MSz;
BMI.style.top=MidOffset+"px";
BMI.style.height=B_MSz+"px"}
else{B_MSz=Math.abs(Math.round(Math.cos(HOEK)*Beeldbreedte));
MidOffset=RICHTING?Beeldbreedte+1:Beeldbreedte-B_MSz;
BMI.style.left=MidOffset+"px";
BMI.style.width=B_MSz+"px"}
HOEK+=Snelheid/720*Math.PI;
if(HOEK>=Math.PI/2&&RICHTING){
RICHTING=0;
if(AFBC==Afbeeldingen.length)AFBC=0;
BMI.src=AFBV[AFBC].src;
BMI.lnk=Afbeeldingen[AFBC+1];
AFBC+=2}
if(HOEK>=Math.PI){
RICHTING=1;
BTI=BLI;
BLI=BMI;
BMI=BTI;
if(Verticaal)BMI.style.top=0+"px";
else BMI.style.left=Beeldbreedte+1+"px";
BMI.src=BRI.src;
BMI.lnk=BRI.lnk;

setTimeout("PAUZEREN()",Pauze)}
else setTimeout("AFBEELDINGEN()",50)}
else setTimeout("AFBEELDINGEN()",50)}

function PAUZEREN(){
if(AFBC==Afbeeldingen.length)AFBC=0;
BRI.src=AFBV[AFBC].src;
BRI.lnk=Afbeeldingen[AFBC+1];
BMI.style.zIndex=2;
BLI.style.zIndex=1;
HOEK=0;
AFBC+=2;
setTimeout("AFBEELDINGEN()",50)}

function HYPERLINK(){if(this.lnk)window.location.href=this.lnk}
function STOP(){HALT=true;this.style.cursor=this.lnk?"pointer":"default"}
function START(){HALT=false}
</script>
<left>
<div id="Boek" style="position:relative">
<img src="transparant.gif" width="120" height="80">
</div>
</left>






gevonden bij www.leejoo.nl

© Bomma