We hebben twee honden gehad, een Duitse scheper Buck en een Boomer, en die gingen meestal ook mee kamperen. Boomer was door ouderdom blind geworden maar Buck zorgde altijd dat Boomer zijn weg overal vond. Als we gingen wandelen lieten we ze op rustige plaatsen vrij rondlopen en Buck duwde dan met zijn snuit links of rechts of ging voor Boomer staan om haar zo te behoeden voor ev. ongelukjes.
Behalve als er water in de buurt was, ...... Zo waren we eens op vakantie in Herbeumont en na een lange boswandeling besloten we om door het water over te steken naar de camping, inplaats van nog enkele km. bij te doen. Heel de familie trok schoenen en kousen uit en waadde door het water, dat echt niet hoog stond, richting overkant. Ook Boomer, die een echte waterrat was,sprong mee in het water en volgde al zwemmend. Behalve Buck die een hemelse schrik van water had, hij bleef aan de kant staan, en weigerde om ook maar een poot in het water te zetten.
We probeerden hem te overhalen, maar zelfs op het geblaf van Boomer, reageerde hij niet, hij bleef gewoon stokstijf staan. Er zat dus niets anders op dan hem maar te gaan ophalen met een kano, en ook dat ging niet zonder slag of stoot, want het duurde wel even voor hij besefte dat hij zo veilig aan de overkant zou geraken zonder het water in te moeten.
Hij is die watervrees nooit kwijtgeraakt en nog datzelfde jaar in Esch-sur-Sure, toen Boomer die, ondanks ze niets zag toch altijd aangetrokken werd door water, in de Sure was gesprongen,zonder dat iemand van ons het had gezien, maar de weg niet terugvond naar de kant, is Buck als een echte boze wolf beginnen blaffen zoals we van hem nog nooit hadden gehoord.
Blaffend en grommend sprong hij om ons heen, liep dan richting water en duwde zo hard tegen Bompa, zodat deze wel in het water moest springen om Boomer eruit te halen.
en gebruik BCC Zo zijn de mail-adressen niet zichtbaar voor anderen.
(Blind Carbon Copy= blinde doorslag. In dit veld komen de e-mailadressen van personen die een kopie van het bericht ontvangen maar niet hoeven te zien naar wie het bericht nog meer verstuurd is.)
Als je e-mails verstuurd aan meerdere personen, zet dan je eigen e-mail adres in het AAN: veld, en al de anderen in het BCC: veld van je e-mail client. Op deze manier worden de adressen van die anderen niet weergegeven bij de ontvangers, enkel jouw naam is zichtbaar.
Je krijgt dan ook zelf je bericht aan, maar het voordeel hiervan is dat je geen e-mail adressen van anderen helpt verspreiden, en daarmee ook de kans verkleind om virussen binnen te krijgen en weer verder doorgestuurd.
Dag ventje met de fiets op de vaas met de bloem
ploem ploem
dag stoel naast de tafel
dag brood op de tafel
dag visserke-vis met de pijp
en
dag visserke-vis met de pet
pet en pijp
van het visserke-vis
goeiendag
Daa-ag vis
dag lieve vis
dag klein visselijn mijn
Naast auteur van bekende romans zoals Villa des roses
werkte Willem Elsschot ook als reclamemaker. Tussen 1949 en 1959 schreef hij 9 mosterdverzen.
De armste man en de rijkste vent zijn zonder mosterd niet content
Het beste eten is zonder smaak, maar met mosterd is het een andere zaak als het er is, mijn beste vriend, die waarlijk de naam van mosterd verdient.
En onder ons gezegd en gezwegen, ga langs grote en kleine wegen, ge vindt er maar één in héél het land die echt van mostaard, heeft verstand.
Hoe hij het doet is niet geweten, maar men proeft het dadelijk bij het eten. Wat zegt gij vriend ? Wie mag dat zijn? Weet gij het niet ? gij stom konijn ?
Hij is bekend bij groot en klein en woont in Gent op t Bisschop Seghersplein. Zijn naam is Tierenteyn Ferdinand.
Wacht geen dag, word direct zijn klant, Moge hij ons zijn hele leven Den mostaardzegen blijven geven.
Willem Elsschot
Geen MOSTAARD is zoo fijn als die van FERDINAND TIERENTEYN Alle lekkerbekken weten : er is geen smakelijk eten als er geen mostaard wordt bijgedaan Dan pas is men voldaan Maar wat ik U nog zeggen wil : in mostaard is er veel verschil. Die van Tierenteyn FERDINAND is de beste van heel het land.
Bij het opruimen en rommelen (wegens verhuis) kom ik aan de dozen vol fotos van onze kampeervakanties, en één van die vakanties vergeten we zeker nooit.
Paaszondag 15 april 1990
Naar jaarlijkse gewoonte trekken we met Pasen eropuit met de tent, en dit jaar was de bestemming Kautenbach. Wanneer we s morgens thuis wakker worden ziet het weer er niet zo goed uit, vlug even bellen naar 1709 voor het weerbericht Sneeuw en hagel in de Ardennen en Luxemburg
Wat gaan we doen ?? kamperen of toch maar thuisblijven, dochterlief besluit om met haar neef mee te gaan naar SunParcks, en na nog een telefoontje naar de camping waar we als antwoord krijgen Slecht weer, maar de camping staat wel bijna vol beslissen Bompa en Bomma om toch maar te gaan.
Onderweg worden we getrakteerd op hagel, regen,sneeuw en even komt de gedachte op om ook maar richting SunP te volgen, maar we rijden dan toch maar verder richting Luxemburg.
En ja, als we rond 13 uur arriveren schijnt de zon, en de camping staat inderdaad praktisch helemaal vol, we krijgen helemaal achteraan een plaatsje toegewezen, goed zo, geen passage en mooi zicht op de Clerve.
Nu vlug de tent opzetten, zorgen voor een potje lekkere koffie, en net als alles klaar is begint het vreselijk hard te regenen. De avond brengen we door aan de open haard in de kantine van de camping en na een tas warme choco spurten we door regen en hagel naar de tent. De volgende morgen worden we wakker van de kou en als we ons hoofd buitensteken zien we dat er al veel kampeerders opkramen, ze waren er enkel omdat er dat weekend een kanowedstrijd was.
Op dinsdag stonden we nog helemaal alleen met onze tent op de camping, en aan overkant van de Clerve nog wel enkele caravankampeerders. Het weer blijft slecht de volgende dagen, en nadat we iedere dag beginnen met een stevig ontbijt maken we goed ingepakt een flinke wandeling, en maken nog enkele tripjes in de buurt met de auto.
Ook even langs mijn broers die wat verder in Herbeumont kamperen en langs Pa en Ma in Weiswampach ( die logeerden wel in een caravan). Intussen kleden we ons s avonds voor het slapengaan niet meer om, maar doen we alle kleding aan die we bij hebben, inclusief sjaal, muts, handschoenen en gaan zo in de slaapzak en op ons matje liggen.
Vrijdag 18 april.
De tent is doornat en het ziet er echt niet naar uit dat de zon vandaag gaat schijnen we pakken de tent dan maar nat in om ze thuis in de garage te laten opdrogen. Als we dan eindelijk willen vertrekken raken we ook nog vast in de modder en moet de campingbeheerder er ons komen uittrekken met een tractor. Maar ondanks het slechte weer geven we het kamperen niet op en doen we een omweggetje langs La Roche om alvast een plaatsje te gaan reserveren voor het volgende lange weekend in Mei.
We gaan nog altijd op vakantie rond Pasen, maar de laatste jaren nemen we het vliegtuig richting zon, en kamperen doen we alleen nog in de zomermaanden, ergens op een warm plekje in het zuiden.
Er zijn zo nog van die zekerheden in het leven, en ondanks dat we weer een nieuw jaar zijn gestart, met of zonder goede voornemens, verloopt ook de éérste dag van dit jaar zoals altijd ten huize van Bomma en dit al jaren lang.
Opstaan,afhankelijk van het uur dat we vanmorgen in bed zijn geduikeld,manlief naar de bakker voor pistoletjes en koffiekoeken, en terwijl we dan smikkelen van een pistolet met bruine suiker, genieten van het Nieuwjaarsconcert.
Na de walsjes, polkas brengt de Radetsky mars ons weer terug tot leven en zappen we naar een zender waar het schansspringen in Garmisch-Partenkirchen nog wordt uitgezonden.
Ondertussen hebben we ons al in de zetel genesteld met een tasje koffie en zijn de koffiekoeken aan de beurt.
En waar tot voor enkele jaren de dochter deze dag begon met haar nieuwjaarsbrief is het nu de kleinzoon die hem afsluit met zijn nieuwjaarswensen.
Eigenlijk is dit al vele jaren hetzelfde ritueel, want ook vroeger thuis verliep de éérste dag zo, alleen waren het dan( naargelang het jaar)vijf kinderen die hun brief moesten voorlezen.
Mijn pa zette dan altijd de tape recorder klaar, want al die briefjes moesten toch bewaard worden voor het nageslacht,maar dat betekende dus ook dat we onze brief soms enkele malen opnieuw moesten voorlezen want na het beluisteren van die tape was er altijd wel een kuch of een ander geluidje dat stoorde.
Als alles dan eindelijk op band stond gingen we ook nog eens de oude brieven beluisteren.
De banden zijn in de loop der jaren zoveel beluisterd dat ze nu enkel nog een krakend geluid voortbrengen op een krakkemikkig toestel,
maar de herinneringen zijn onuitwisbaar, die komen ieder jaar vanzelf weer boven
Special Wishes for friends living in a non-Dutch speaking country....
Afgani Saale Nao Mubbarak Afrikaans Gelukkige nuwe jaar Albanian Gezuar Vitin e Ri Armenian Snorhavor Nor Tari Arabic Antum salimoun Assyrian Sheta Brikhta Azeri Yeni Iliniz Mubarek! Bengali Shuvo Nabo Barsho Bulgarian ×åñòèòà Íîâà Ãîäèíà Cambodian Soursdey Chhnam Tmei Catalan FELIÇ ANY NOU Chinese Xin Nian Kuai Le Corsican Pace e Salute Croatian Sretna Nova godina! Cymraeg (Welsh) Blwyddyn Newydd Dda Czechoslovakia Scastny Novy Rok Denish Godt Nytår Dhivehi Ufaaveri Aa Aharakah Edhen Nederlands GELUKKIG NIEUWJAAR! Engels Happy New Year Eskimo Kiortame pivdluaritlo Esperanto Felican Novan Jaron Estonians Head uut aastat! Finnish Onnellista Uutta Vuotta French Bonne Annee Gaelic Bliadhna mhath ur Galician Bo Nadal e Feliz Aninovo German Prosit Neujahr Greek Kenourios Chronos Gujarati Nutan Varshbhinandan Hawaiian Hauoli Makahiki Hou Hebrew L'Shannah Tovah Hindi Naye Varsha Ki Shubhkamanyen Hong kong Sun Leen Fai Lok Hungarian Boldog Ooy Ayvet Indonesian Selamat Tahun Baru Iranian Saleh now mobarak Iraqi Sanah Jadidah Irish Bliain nua fe mhaise dhuit Italian Felice anno nuovo Japan Akimashite Omedetto Gozaimasu Kabyle Asegwas Amegaz Kannada Hosa Varushadha Shubhashayagalu Kisii SOMWAKA OMOYIA OMUYA Khmer Sua Sdei tfnam tmei Korea Saehae Bock Mani ba deu sei yo! Kurdish NEWROZ PIROZBE Lithuanian Laimingu Naujuju Metu Laotian Sabai dee pee mai Macedonian Srekjna Nova Godina Malay Selamat Tahun Baru Marathi Nveen Varshachy Shubhechcha Malayalam Puthuvatsara Aashamsakal Maltese Is-Sena t- Tajba Nepal Nawa Barsha ko Shuvakamana Norwegian Godt Nyttår Papua New Guinea Nupela yia i go long yu Pampango (Philippines) Masaganang Bayung Banua Persian Saleh now ra tabrik migouyam Philippines Manigong Bagong Taon Polish Szczesliwego Nowego Roku Portuguese Feliz Ano Novo Punjabi Nave sal di mubarak Romanian AN NOU FERICIT Russian S Novim Godom Samoa Manuia le Tausaga Fou Serbo-Croatian Sretna nova godina Sindhi Nayou Saal Mubbarak Hoje Singhalese Subha Aluth Awrudhak Vewa siraiki Nawan Saal Shala Mubarak Theevay Slovak A stastlivy Novy Rok Slovenian sreèno novo leto Somali Iyo Sanad Cusub Oo Fiican! Spanish Feliz Ano ~Nuevo Swahili Heri Za Mwaka Mpyaº Swedish GOTT NYTT ÅR! /Gott nytt år! Sudanese Warsa Enggal Tamil Eniya Puthandu Nalvazhthukkal Telegu Noothana samvatsara shubhakankshalu Thai Sawadee Pee Mai Turkish Yeni Yiliniz Kutlu Olsun Ukrainian Shchastlyvoho Novoho Roku Urdu Naya Saal Mubbarak Ho Uzbek Yangi Yil Bilan Vietnamese Chuc Mung Tan Nien Welsh Blwyddyn Newydd Dda!
gecopieerd van het internet, hopelijk is dat hier allemaal juist of ik kom nog in de problemen....................
In het bedrijf waar ik werk zijn sinds kort ook managersen coördinators aangenomen,piepjong, pas afgestudeerd en denkend dat ze de wijsheid in pacht hebben. Er wordt nu meer dan ooit tevoren vergaderd en gereorganiseerd, zodanig dat alles wat vroeger vlot verliep nu langs géén kanten meer werkt, maar soit......
Nu heb ik van enkele "managers" al véél straffe uitspraken gehoord maar deze wil ik jullie toch niet onthouden.
Bij het opmaken van de jaarplannig zei onze jonge wijsneus,
je moet eens kijken naar de feestdagen in Mei 2006 want dan vallen er weer drie samen op één (1)zondag en dan wordt je vierdubbel betaald, en als je wil mag je daar wel komen werken
zoveel goedheid kon ik dus niet zomaar voorbij laten gaan, en ik vroeg dus meteen aan haar welke feestdagen dat dan wel waren, het antwoord moest ze me echter schuldig blijven, maar ze wist wel
dat het maar om de zeven jaar is dat zoiets voorvalt, en daar moet je dus van profiteren
thuisgekomen ben ik dus ogenblikkelijk gaan Googlen maar het enige wat ik heb gevonden is dat de volgende feestdagen samen vallen in 2008
Feest van de Arbeid op Donderdag, 1 Mei 2008 en, O.H. Hemelvaart op Donderdag, 1 Mei 2008
nu heb ik in het verleden véél op zon en feestdagen moeten werken, dus als iemand me de juiste datums, van die 3 feestdagen die om de zeven jaar samen vallen op een zondag, eens wil doorgeven, kan ik eens horen bij onze manager of ik die met terugwerkende kracht toch nog kan uitbetaald krijgen.
En dan wil de regering dat ik nog enkele jaren langer werk voor ik met pensioen mag !!!!!!
Het geheugen was iets van een 5 KB, niet meer te vergelijken met de PC van nu.
Heb hem indertijd nog geruild voor een elektrisch kacheltje,
en er uren plezier aan beleefd.
Zo heb ik ook een leren programmeren in Basic.
De Hardware bestond uit een toetsenbord, een cassetterecorder
en als beeldscherm gebruikte ik een TV toestel.
( die hebben we trouwens nog staan, een vuurrodeITT,onze éérste TV )
Er waren enkele demo cassettes bij geleverd en via de recorder moest je die dan Loaden,dan ready en run, en je kon starten.
Zoals sommige bloggertjes al weten is Bomma altijd nieuwsgierig hoe iets werkt en het duurde dus niet lang voor ik aan de slag ging om eigen kleine programmaatjes te maken,
en je moet je daar echt niet veel bij voorstellen.
Een printer was niet voorhanden, dus mocht ik zeker niet vergeten om iedere keer alles te saven,en als een programmaatje niet werkte zoals het moest schreef ik alles over,regel voor regel, om zo de fout te kunnen vinden.
En meestal was dat dan wel een . ; ( ), wat nu bij de javascriptjes ook wel een fout kan geven.
Ik zal m'n Vicje nu maar naar 't containerpark brengen, ik denk niet dat ik hem nog zal kunnen ruilen
Bomma en Bompa hebben besloten om hun huisje te ruilen voor een ander stulpje.
Na lang wikken en wegen, voor en nadelen overwogen te hebben is de knoop doorgehakt.
Alleen komt nu wel de vraag, hoe krijg je de inboedel van een huis met twee verdiepingen in een kleinere duplexflat.
En dat zijn dus niet alleen de meubels, maar al wat we hier dertig jaar lang hebben verzameld, kasten vol met spullen die je niet meer gebruikt maar die toch te goed zijn om weg te gooien.
Wat moeten we daar nu mee ?????
Alle schoolboeken en tekeningen van de dochter, vanaf de éérste kleuterklas, gelukkig voor ons dat we er maar één hebben.
Barbiepoppen met alle bijhorende Barbie vriendjes en vriendinnetjes, autos, kampeerwagen, paardjes en Barbies garderobe, die geven we haar deze kerst cadeau en daarmee laten we de beslissing wat ermee moet gebeuren aan haar over.
Knuffels,leesboeken,kleurboeken, plakboeken, doopkleedje, haar éérste jurkje, communiekleedje, .slik, waar blijf ik daar nu mee ?? Toch maar even bij de dozen zetten die nog niet weg mogen, we zullen wel een plaatsje vinden .
Schoendozen vol met wenskaarten die we in de loop van al die jaren hebben ontvangen, wel aangenaam om die eens terug te zien, en dan komen ook weer die memorys boven
hé, hier nog een van nonkel en tante, weet je nog .die keer , of kijk, een kaartje van .. das ook wel lang geleden dat we die nog hebben gezien, zouden die nog op dat adres wonen,we zullen nu met de kerst eens een kaartje schrijven, wie weet .
Een blikken trommel met oude liefdesbrieven, de geur van patchouli vermengt met een vleugje Old Spice prikkelt onze neus bij het openen, en dat alleen al brengt je naar de tijd van toen, bloemetjespapier vol met getekende hartjes,en een rode strik rond. Bij Bompa komen daarbij ook de herinneringen boven aan zijn legertijd, dat legerkostuum, dat mag nu wel weg , ze zullen me nu toch niet meer oproepen of zal ik het aan de kleinzoon geven om zich eens te verkleden ?
En Bomma die hem in de statie opwachtte als hij een paar dagen vanuit Duitsland naar huis kwam, de wandelingen door het stadspark, een etentje bij de Chinees, een pintje in de Muze en De Heks, en al dat andere stiekeme gedoe
( ik vraag me nu af, schrijven jongeren van deze tijd elkaar ook nog liefdesbrieven, of gebruiken ze enkel nog hun GSM en verder alleen maar chatten)
I understand that many of you, can't read the posts, cause most of the written stuff is in Dutch language. Instead, you can take a look at the pictures and the videos :) put yourself on the map and feel free to sign the GuestBook En voor bezoekers die het wel kunnen lezen geldt natuurlijk hetzelfde, zet je op de map en laat wat van je horen....
Door het aanpassen
van eigen webruimte
zijn bij veel berichtjes
de foto's en muziek
verwijderd ,
als ik ooit.....
eens wat meer tijd heb
wordt alles terug geplaatst
dus.... negeer
alle kruisjes maar