vandaag gehoord op het nieuws

32 miljoen dollar voor een schilderij van Turner,

nee, ik ben noch de verkoper of  koper,

want buiten enkele etsen waaronder een van Han van Meegeren,

(wel met eigen naam ondertekend)

is ons waardevolste schilderij dat we nu bezitten dat van de kleinzoon,

(geschilderd toen hij 3 jaar was)

en dat heeft dan ook de ereplaats in ons huis.

Volgens de verhalen
( je weet wel, die verhaaltjes die op feestjes worden opgehaald)

heeft de familie van Bompa heeft ooit wel de kans gehad

om iets te bezitten dat nu wat zou opbrengen,

alleen beseften ze het toen niet,
of het was gewoon niet de juiste tijd.

De grootvader van Bompa was namelijk schoenmaker in Oostende

en onder zijn klanten was toen ook Ensor,
die ondanks zijn bekendheid,

ook zwarte periodes heeft gekend waarin niemand
zijn werken wilde kopen.

En toen schoonpapa als kleine jongen
de (herstelde)schoenen thuis bij Ensor

ging afleveren betaalde deze wel eens met een schilderijtje of ets,
 schoonpapa was wel blij met zijn prent,
maar bij thuiskomst werden

die door Vader in duizend stukjes gescheurd met de woorden

" go mor sere trug, want da brengt ok gin stute oep "

waarop schoonpapa terug naar Ensor ging om geld te ontvangen.

Waar of niet, het blijft toch altijd plezant om

die anekdotes te horen vertellen.......

© Bomma