Nadat ik in de loop van de laatste week van september en de eerste van oktober wat last had gehad van een verkoudheid vergezeld door een voorhoofdsholteontsteking oftewel sinusitis (en er zijn blijkbaar heel wat holtes in mijn hoofd die kunnen ontsteken) leek dat op 6 oktober over te zijn. Bracht toen een heerlijk dagje door in Oisterwijk samen met mijn vrouw Margriet en Liliane, een hele goede vriendin van ons.

Ik ben Gunnar, op dit moment 57 jaar oud, geboren in Enskede, een gemeente ten zuiden van Stockholm in Zweden. Toen ik net 21 jaar was geworden trok ik naar Eindhoven in Nederland met de bedoeling wat ervaring op te doen in het buitenland voordat ik finaal aan de slag zou gaan in mijn moederland. Meteen nadat ik bij Philips was begonnen stage te lopen, kon ik geregeld kregen om mijn stage het jaar daarop bij Philips in Parijs voort te zetten. Bij Philips in Eindhoven kwam ik een meisje tegen, Margriet, op wie ik onmiddellijk verliefd werd. Na een jaar in Nederland en nog een in Parijs, kwam ik in september 1971 België terecht, bij Bell Telephone in Antwerpen, waar ik, als uiteindelijk mijn werk- en verblijfsvergunningen in orde waren, in januari 1972 begon te werken. In juli 1972 trouwden Margriet en ik en gingen wij in Merksem wonen. Wij hebben 2volwassen kinderen, een dochter, Babette, en een zoon, Christiaan. Babette is getrouwd met Sjaak en zij hebben 2 zonen, Jules en Olivier. Christiaan is getrouwd met Karianne en ze hebben 3 kinderen, Isaac, Helena en Cecilia. Ben bij “den Bell” werkzaam gebleven tot 1 april 2003, werd toen met brugpensioen naar huis gestuurd.

Onlangs werd bij mij vastgesteld dat ik aan longkanker lijd. Toen mijn nichtje, Ingeborg, de dochter van de zuster van mij vrouw, verleden week me weer eens belde om te horen hoe het met haar oompie ging, zei ik dat het soms een beetje vermoeiend werd om alweer voor de zoveelste keer dezelfde uitleg aan iemand te geven en dat ik het gevoel had dat mijn verhaal telkens korter en korter werd. Mijn nichtje zei toen: ”waarom begin je niet een webpagina?” Dus……..

Ondertussen heb ik ook ontdekt dat het me deugd doet om te proberen mijn verhaal neer te pennen en alles op een rijtje te zetten.

Dit was best een drukke dag. Nadat Margriet en ik hadden ontbeten en ons hadden gewassen en aangekleed, gingen wij eerst naar Ekeren om een paar kerstkaarten bij mensen in hun brievenbus te doen. Dan dedenen wij boodschappen bij Delhaize in Brasschaat. Ongelooflijk wat een lekkernijen ze daar hebben. Daarna reden wij naar Ikea in Breda om een cadeautje voor Babette aan te schaffen. Evetjes een klein lunchje bij Ikea. Dan weer terug naar België en naar het shoppingcenter de Promenade in Kapellen. Daar kochten wij o.a. oorbellen en een halssnoer voor Babette. Daarna nog naar Inno in Schoten voor een geurtje voor Margriet’s zuster Ingrid. Eindelijk naar huis. In de oorspronkelijke planning was er een uurtje tijd geweest voor mij om uit te rusten. In de realiteit bleef van dat rusten maar 5 minuten over. Voor pakjesavond moesten wij eerst nog een aantal cadeautjes inpakken.

Kerstavond brachten wij traditiegetrouw door samen met onze kinderen, Babette en Christiaan, onze schoonkinderen, Sjaak en Karianne en onze kleinkinderen Jules, Olivier, Isaac, Helena en, voor het eerst, Cecilia. Dit jaar kwamen wij bij Babette thuis bijeen. Allemaal pakjes onder de boom. De kinderen waren nat