Voelde mij weer veel beter dan de afgelopen dagen. Geen misselijkheid meer. De hoestbuien zijn minder erg geworden.
s middags ging ik eerst Sjaak brengen naar de Renaultgarage De Beuckelaar in St Job waar hij zijn nieuwe Megane ging ophalen. Daarna gingen Margriet en ik naar de Green Garden. De meisjes waren er weer. Uiteindelijk bleven alleen Mieke en Godelieve zitten en toen kwam Godelieves echtgenoot Hugo er ook aan. Wij hebben er gezellig gedronken en vooral gebabbeld.
s middags maakten Margriet en ik een korte maar snelle wandeling in het Peerdsbos. Eerst wou ik parkeren bij de Melkerij maar dat lukte helemaal niet. De parking en alle plekke eromheen waren al volzet. Dus doorgereden naar Brasschaat waar wij gelukkig konden parkeren bij het Hemeltje, de crèche waar Jules en Olivier lang geleden hebben vertoeft. Het bleek dat mijn conditie de afgelopen dagen erg achteruit is gegaan want dat halfuurtje wandelen was echt genoeg voor mij.
Wij hadden s middags om een uur een afspraak in de Melkerij met al onze kindjes en kleinkindjes om te vieren dat onze drie oudste meisjes Babette, Margriet en Karianne alle drie in januari jarig zijn. Het was heel gezellig en zoals altijd in de Melkerij hebben wij er heerlijk gegeten.
Daarna gingen Margriet en ik naar Ikea om 2 hoezen voor Els te kopen maar helaas, geen spoortje meer van te bekennen. Uitverkocht. Jammer.
Tijd voor de evaluatie scan. Moest daarvoor me al om kwart na acht melden aan de inschrijvingsbalie van het ziekenhuis. Nuchter. Om kwart voor negen kreeg ik het bekende literflesje met een naar anijs smakende vloeistof. Bij de vorige scan van het abdomen moest ik dat ook drinken. Een paar minuten na half tien mocht ik naar binnen. Uitkleden in een kleedhokje, mocht allen onderbroek, sokken en mijn horloge aanhouden en een badjas die ze ter beschikking stellen. Dan mag je op je rug gaan liggen op de scantafel, een spuitje met contrastvloeistof wordt aangesloten op een ader in je arm. Het spuitje mag je zelf vasthouden. Dan de armen omhoog boven je hoofd en het kon beginnen. Eerst schuif je langzaam omhoog tot je middel zich in het centrum van de scanner bevindt. Dan moet je diep ademhalen en je adem inhouden. Dan schuif je wat sneller omlaag tot je hoofd zich in het centrum van de scanner bevindt. Hetzelfde werd nog eens gedaan voor de scan van de thorax. Binnen twintig minuten was het klaar en ik weer aangekleed.
Omdat ik honger had besloten Margriet en ik om te gaan ontbijten bij de Lunch Garden. Dat smaakte me best. Daarna gingen wij boodschappen doen bij Carrefour. Dan even lang Sjaak en Babette en de jongens. Ik had weer honger dus at ik meteen een boterham. Daarna even langs huis zodat ik wat kon rusten.
Om half vier stonden wij klaar bij school om de jongens op te halen. Martine kwam even bij mijn arm inhaken om te vragen hoe het met me was. Martine is echt een schatje. Dan met de jongens naar huis, hun huis, om huiswerk te doen. Heb me vandaag veel beter gevoeld dan de afgelopen week, bijna terug de oude.
Vanaf Woensdag was mijn zeepsmoel erger dan ooit tevoren geworden. Voelde me zelfs misselijk voor het eerst sinds ik met chemo ben begonnen. Heb dus 2 dagen Zolfran tegen misselijkheid en braken ingenomen. Ben ook best wat verkouden en heb, vooral s morgens, last van slijmen in mijn keel en van een onophoudelijke kribbelhoest. Het resultaat is dat ik een paar keer een beetje heb moeten overgeven. Niet leuk maar ik denk dat ik niet mag klagen.Het is echt de eerste keer sinds het begin van de chemo op 21 november dat ik me slecht heb gevoeld. Donderdag ochtend kwamen Els en Henk op bezoek. Zij kwamen tegen elf uur en bleven tot bij tweeën. Hartstikke gezellig. Wij vroegen of Els geïnteresseerd was in de hoezen van Ikea en, ja hoor.
s morgens lekker ontbijtje samen met Margriet, Sjaak en Babette in de Green Garden.
Dan voor boodschappen naar Aldi en een winkeltje in tweedehands meubelen. Dan belde Karianne om te vragen of Margriet en ik even konden babysitten op de zieken Helena terwijl zij Isaac en zijn vriendje Joachim van school ging halen. Dat konden wij niet weigeren. Kreeg van Karianne een paar lekkere pannenkoeken voor lunch. Dan gingen Margriet en ik naar tuincentrum Van Uytsel in Kontich. Margriet kocht er hyacinten en paperwites en nog wat bloemen. Dan gingen wij naar de Troc en naar Ikea. Bij Ikea hadden zij overtrekken voor Ektorp driezitsbanken voor maar vijf Euro. Omdat Margriet wist dat Els tenminste een zo een bank heeft probeerden wij haar te bellen om te horen of zij geïnteresseerd was. Maar wij kregen geen gehoor. Ondertussen belde Karianne om te vragen of wij een boeketje bloemen en een kaartje voor haar buurvrouw konden halen. De moeder van de buurvrouw was onlangs overleden en de begrafenis stond gepland voor Donderdag. Dus wij op naar tuincentrum Van Gastel in Ekeren. Dan weer naar Karianne en even langs delHaize voor dat wij naar Babette reden.
Tijd voor de zesde chemo sessie. Was er zoals gewoonlijk ruim op tijd. Het was er wel veel drukker als andere Maandagen. Dus alles duurde ietwat langer als anders. De bloedanalyse in het labo, het klaarmaken van de medicijnen in de apotheek. Het was al voorbij 10 uur voordat de behandeling kon beginnen.
De oncologe leek heel tevreden met mijn toestand. De afspraak voor de eerste evaluatie CT-scan van de thorax en abdomen werd gemaakt, dat is voor Dinsdag 17 januari. Mijn bloed was wederom heel goed, bijna zoals van iemand die helemaal gezond is. Tot nu toeheb ik heel veel geluk gehad. Bij de meeste kankerpatiënten gaat de algemene conditie achteruit als je chemo krijgt maar bij mij gaat het steeds beter en beter.
Na de chemo bracht ik Margriet naar huis en ging ik zelf meteen door naar cafe Midi. Had daar een afspraak met mijn oud-collegas om verloren Maandag te vieren maar vooral om elkaar weer eens te zien. Toen ik wat laat aankwam in het cafe zaten er al een heleboel lieve mensen op mij te wachten: Roger, Leo, Lucien, Martine, Gaston, Hilde en Dominique. Wat later kwam Guy en nog wat later Jos. Het was echt heel leuk om ze allemaal weer te zien. Het worstenbrood en de Palm smaakte voortreffelijk. Nog wat later kwam Claudine ook even langs en omdat zij vroeg voortaan ook verwittigd te worden als wij bijeenkomen, heb ik s avonds de distributielijst aangepast.
Om half vier haalde ik samen met Bomma Jules en Olivier af van school. Leuk om weer eens dat te kunnen doen. s avond aten wij de aller lekkerste stoofvlees dat ik ooit heb gegeten. Margriet had het klaargemaakt met Carmeliet triple en met gemberkoek, met een beetje azijn en een beetje ketjap. Een beetje op zijn Vlaams en een beetje op zijn Hollands. Het smaakte een beetje naar wild. Echt voor herhaling vatbaar. Sjaak zou het elke week willen voorgeschoteld krijgen.
Nadat wij hadden geluncht samen met Sjaak en Babette en de jongetjes, namen Bomma en ik Jules en Olivier mee voor een wandeling in het Peerdsbos. Wij parkeerden bij de bokjes in het park van Brasschaat en liepen dan richting het Boothuisje. De jongens hadden en bal mee en waren onderweg constant aan het voetballen. Omdat er haast niemand bij het boothuisje was, liepen wij door naar de Melkerij. Daar dronken wij wat op het terras, binnen was geen tafel vrij. Jules en Olivier vonden gauw een paar jongens om mee te voetballen en Bomma en ik zaten ondertussen lekker in het zonnetje. Het was best fris maar toch niet echt koud ondanks dat het maar een graad of 2 boven nul was. Het deed mij weer heel erg deugd om met de jongens te wandelen en te schotten. Het wordt hoogste tijd voor mij om de draad weer op te pikken om de kleinkindjes van school af te halen en samen met hen te lunchen en spelletjes te spelen en
Een beetje uit nostalgie had van de week bij Ikea een Zweedse kerstham, Julskinka, gekocht en die aten wij samen met Sjaak en Babette en de jongetjes s avonds op. Margriet had er lekker broccolistamppot erbij gemaakt en, zoals Zweedse jongens dat gewend zijn, hadden wij er ook veenbessen bij. Heel lekker. Mijn moeder maakte dat vroeger altijd een hammetje van een kilo of vijf klaar met kerst, ondanks dat wij maar met zijn vieren waren. Samen met nog een aantal gerechten. Een Zweedse kerst was eigelijk een heerlijke/vreselijke vreetorgie die in mijn herinnering zeker twee weken duurde.
Na het eten van een hele lekkere spaghetti gisteren avond, zijn Jules en Olivier voor het eerst sinds Bompa ziek was geworden, weer eens bij Bomma en Bompa komen slapen.
Dat was echt heel leuk. Het deed mij echt deugd om ze weer eens bij ons te hebben. Ze waren allebei superlief.
s avonds gingen wij weer bij Karianne eten. Zoals altijd had zij haar uiterste best gedaan om ons oudjes te verwennen en het was wederom heel goed geslaagd. Het was wel heel stil bij Chris en Karianne thuis want Isaac en Helena waren gaan logeren bij tante Annelies. Alleen onze Cecilia was er en zij maakt echt niet veel lawaai in haar eentje.
s middags gingen Margriet en ik kijken bij Patrick de rommelman op de Bredabaan. Wij zochten een klein tafeltje maar helaas. Toen belde ik Sjaak op om te vragen of hij en de jongens geen zin hadden om naar de Melkerij te gaan voordat het tijd was voor de skiles van de jongens op Zondal. Sjaak vond het goed. Maar het bleek helemaal geen goed idee te zijn. Superdruk en geen enkele tafel vrij binnen. En buiten zitten zagen wij niet echt zitten. Het was maar 3°c en dan is het niet lekker. Dus dan maar in het schuurtje iets drinken en kijken en luisteren naar de twee clowns, Zwieb en Zwab.
Stond op met een dik opgezwollen rood hoofd en twee hele kleine oogjes. Zag eruit alsof ik een of ander allergie had. Gelukkig trok het vrij snel weg zodat ik na een uurtje mijn eigen lelijk gezicht weer herkende. De zeepsmaak in mijn mond begon al terug te keren. Veronderstel dat het vrij normaal is dat het steeds sneller optreedt omdat de chemo zich een beetje is gaan opstapelen in mijn lijf. Vind het echter geen reden om te klagen. Tot nu toe heb ik maar weinig last gehad van de chemo.
Margriet en ik zijn s middag samen met Jules en Olivier eerst naar de Troc en dan naar Ikea gegaan. Bij Ikea kregen wij allemaal wat te drinken en een stukje taart.
Het was tijd voor de eerste chemosessie van de derde cyclus. De afspraak met de oncologe was om 9 uur dus Margriet en ik waren weer ruim op tijd bij de verpleegsters om bloed te laten trekken. Nadat het bloed was gecontroleerd mochten wij binnen bij de oncologe. Zij vroeg of wij (ik) wat had kunnen feesten wat ik dus wel kon en dus ook had gedaan. Na het onderzoek leek zij heel tevreden. Mij bloedwaarden waren heel goed, dus de chemo kon doorgaan.
Ik kreeg voorspoeling, cis-plaatsnum, een vochtafdrijvend spuitje,gemzabine, naspoeling, en tussendoor lunch. Was even verbijsterd dat ik deze keer geen spuitje met EPO kreeg. De reden was dat mijn bloedwaarden te goed waren. Dat wist ik al dagenlang, ik bedoel dat het goed zat met mijn bloed. Dat had ik al een tijdje gevoeld. Dus de teleurstelling was gauw over.
Tien na twee was het over. Wij gingen eventjes langs huis en dan naar de Green Garden om weer iets lekkers te drinken. Weer troffen wij Ria, Monique, Godelieve, Mieke en Hilda daar aan en weer mochten wij plaats nemen aan hun tafel. Eerst wensten wij elkaar natuurlijk en gelukkig en vooral gezond nieuw jaar. Een half uurtje later kwam onze Babette ook langs. Gezellig. Omdat het ons eerste bezoek bij de Green Garden in het nieuwe jaar was, trakteerde de eigenaar Karel ons allemaal op een drankje. Een leuke traditie.
Na wat boodschappendoen bij de Carrefour gingen wij naar huis waar Margriet een heerlijke avondmaaltijd in no-time voor ons klaarmaakte.
Eerst wil ik alle bezoekers van mijn blog een heel gelukkig en vooral gezond nieuw jaar wensen. Ook wil ik jullie bedanken voor alle steunbetuigingen die mij gaan helpen om dit het jaar van de overwinnig te maken.
Lekker lang uitgeslapen en dan een lekker ontbijt. Voor mij was dat rosbief met een paar spiegeleitjes. Wat later ging de deurbel. Hevig. Het was Ingeborg die met haar kindjes Tristan en Roma hun moeder/oma en oom en tante gelukkig nieuwjaar kwamen wensen. Kort daarna kwamen Kenneth en Patricia ook langs.
Rond half drie s middags vertrokken Margriet en ik naar haar ouders in Dordrecht om even een nieuwjaarsbezoekje af te leggen. Een uurtje later reden wij dan door naar huis en dan naar onze dochter. Jules en Olivier wilden graag hun nieuwjaarsbrieven voor lezen voor Bomma en Bompa. Dan Naar onze zoon waar Isaac en Helena ook hun nieuwjaarsbrieven voorlazen. Voor alle veiligheid hebben wij dat op video opgenomen.
Dan lekker naar huis om wat uit te rusten voor de TV.
s nachts zeker een halfuurtje gehoest vanwege een irritante kribbel in mijn keel. Voor mij was dat even verveend maar als de kribbel weg was, kon ik meteen weer slapen. Voor Margriet was het veel vervelender. Zij word al wakker van het minste geluidje en eenmaal wakker, heeft zij grote problemen om terug in slaap te raken. Dus als het tijd was om op te staan was zij nog heel moe en had zij bovendien erg last van hoofdpijn. Een Dafalgan bracht weinig soelaas.
Ondanks de slechte nacht besloten wij om in te gaan op de uitnoding van Ingrid om samen met haar oud en nieuw in Papendrecht te vieren. s middags keek ik eerst naar de film On golden pond met Katherine Hepburn, Henry Fonda en Jane Fonda in de hoofdrollen. Een prachtig mooie film.
Daarna even langs Van Gastel voor een bloemetje voor Ingrid en dan op naar Papendrecht.
Bij Ingrid hadden wij het heel gezellig. Samen wat tv gekeken, lekker wijn gedronken en lekkere hapjes en oliebollen gegeten. Om middernacht getoast met een glaasje champagne en elkaar vooral een hele goede gezondheid toegewenst. Dan even genoten van het mooie vuurwerk van de buurtbewoners.
Donderdags eten wij tegenwoordig bij Karianne. Zij wil dat graag om Margriet een beetje te ontlasten. Hartstikke lief. En elke week doet zij enorm haar best om iets lekkers op tafel te toveren. Tot nu toe is zij daar heel goed in geslaagd.
Als wij naar huis gingen liep iets mis met de auto. Nadat ik had gestart brandde er waarschuwingslichtje. Normaal betekent dat lichtje dat de voorverwarming van de gloeibougies van de dieselmotor nog bezig is of dat er een elektrische of elektronische storing is of dat er water in de diesel zit. Maar mijn auto heeft geen diesel maar een benzinemotor. In ieder geval was het resultaat dat er bijna geen power meer in zat. Wij zijn tegen 25 km/uur naar huis gesukkeld. Ik durfde niet om de motor stil te leggen want ik was niet zeker of hij weer zou starten. Gelukkig was het niet ver. Eenmaal thuis legde ik de motor stil en probeerde meteen om weer te starten. Wroem, wroem. Zonder enig probleem. Het waarschuwingslichtje bleef uit en de motor draaide weer zoals het hoort.
Sjaak en Babette en Jules en Olivier waren voor 2 dagen naar EuroDisney vertrokken. Zij hadden Margriet en mij ook uitgenodigd maar wij hadden vriendelijk bedankt. Denk niet dat ik al fit genoeg ben om daar rond te lopen in de kou en drukte. Wij waren anders maar al te graag meegegaan.
Tweede kerstdag. s middags gingen Margriet en ik naar Ingrid. Hun ouders kwamen er ook. Mijn schoonvader vertelde dat zijn moeder heel heel leng geleden ook leed aan kanker. Nadat zij was geopereerd stierf zij binnen een week. Erg opbeurend. Al met al was het toch heel gezellig. Ons neefje Kenneth kwam even langs met Patricia.
Eerste kerstdag. Nadat wij lekker lang hadden uitgeslapen, ja ik dan toch, maakten wij s middags een wandeling in het Peerdsbos samen met Babette en haar drie jongens en
s avond aten wij weer bij Babette. Wij hebben er lekker zitten gourmetten.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Anders Gunnar BERG, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bompa.
Ik ben een man en woon in Merksem (Belgie) en mijn beroep is vroeger SW designer bij Alcatel, sinds 1 augustus 2003 bruggepensioneerd.
Ik ben geboren op 26/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: mijn kleinkinderen,lezen, gitar spelen, computeren, skien,genieten van het leven.
Officieel heet ik dus Anders maar iedereen noemt mij of Gunnar of Bompa.
Sinds longkanker met metatstases werd vastgesteld in oktober 2005 hoor tot de grote club van kankerpatienten met levenslang lidmaatschap.
Ik ben Anders Gunnar BERG, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bompa.
