Eerst wil ik alle bezoekers van mijn blog een heel gelukkig en vooral gezond nieuw jaar wensen.
Ook wil ik jullie bedanken voor alle steunbetuigingen die mij gaan helpen om dit het jaar van de overwinnig te maken.

Lekker lang uitgeslapen en dan een lekker ontbijt. Voor mij was dat rosbief met een paar spiegeleitjes. Wat later ging de deurbel. Hevig. Het was Ingeborg die met haar kindjes Tristan en Roma hun moeder/oma en oom en tante gelukkig nieuwjaar kwamen wensen. Kort daarna kwamen Kenneth en Patricia ook langs.

Rond half drie ‘s middags vertrokken Margriet en ik naar haar ouders in Dordrecht om even een nieuwjaarsbezoekje af te leggen. Een uurtje later reden wij dan door naar huis en dan naar onze dochter. Jules en Olivier wilden graag hun nieuwjaarsbrieven voor lezen voor Bomma en Bompa. Dan Naar onze zoon waar Isaac en Helena ook hun nieuwjaarsbrieven voorlazen. Voor alle veiligheid hebben wij dat op video opgenomen.

Dan lekker naar huis om wat uit te rusten voor de TV.

‘s nachts zeker een halfuurtje gehoest vanwege een irritante kribbel in mijn keel. Voor mij was dat even verveend maar als de kribbel weg was, kon ik meteen weer slapen. Voor Margriet was het veel vervelender. Zij word al wakker van het minste geluidje en eenmaal wakker, heeft zij grote problemen om terug in slaap te raken. Dus als het tijd was om op te staan was zij nog heel moe en had zij bovendien erg last van hoofdpijn. Een Dafalgan bracht weinig soelaas.

Ondanks de slechte nacht besloten wij om in te gaan op de uitnoding van Ingrid om samen met haar oud en nieuw in Papendrecht te vieren. ‘s middags keek ik eerst naar de film “On golden pond” met Katherine Hepburn, Henry Fonda en Jane Fonda in de hoofdrollen. Een prachtig mooie film.

Daarna even langs Van Gastel voor een bloemetje voor Ingrid en dan op naar Papendrecht.

Bij Ingrid hadden wij het heel gezellig. Samen wat tv gekeken, lekker wijn gedronken en lekkere hapjes en oliebollen gegeten. Om middernacht getoast met een glaasje champagne en elkaar vooral een hele goede gezondheid toegewenst. Dan even genoten van het mooie vuurwerk van de buurtbewoners.

Sneeuw en gladde wegen. Weer heel langzaam gereden net als iedereen. Ondanks dat mijn autotje weer helemaal normaal deed.

Donderdags eten wij tegenwoordig bij Karianne. Zij wil dat graag om Margriet een beetje te ontlasten. Hartstikke lief. En elke week doet zij enorm haar best om iets lekkers op tafel te toveren. Tot nu toe is zij daar heel goed in geslaagd.

Als wij naar huis gingen liep iets mis met de auto. Nadat ik had gestart brandde er waarschuwingslichtje. Normaal betekent dat lichtje dat de voorverwarming van de gloeibougies van de dieselmotor nog bezig is of dat er een elektrische of elektronische storing is of dat er water in de diesel zit. Maar mijn auto heeft geen diesel maar een benzinemotor. In ieder geval was het resultaat dat er bijna geen power meer in zat. Wij zijn tegen 25 km/uur naar huis gesukkeld. Ik durfde niet om de motor stil te leggen want ik was niet zeker of hij weer zou starten. Gelukkig was het niet ver. Eenmaal thuis legde ik de motor stil en probeerde meteen om weer te starten. Wroem, wroem. Zonder enig probleem. Het waarschuwingslichtje bleef uit en de motor draaide weer zoals het hoort.