Mijn hart hunkert; mijn lichaam trilt
Bij dag en nacht,
De wacht op een lief woord, op een teken van vriendschap, ·
Maar niemand die mijn wensen weet,
Doch iemand die goed kijkt,
Ziet in de spiegels van mijn ziel,
Hoe hard het is voor mij,
Om zo eenzaam te zijn .

symfonie

Burn- out

    Vertrapt, vernederd, en verslagen .Bloedend overdekt met wonden;

    T’woord niet meer machtig. Levenskracht zinkt weg,

    De tijd ontbreekt, een wens blijft weg,

    Verbittering slaat toe, de opstand broeit,

    Wanhoopsdaden krijgen vaste vormen, gedachten vormen beelden,

    Beelden worden werkelijkheid, en werkelijkheid een hallucinatie,

    Een puinhoop houdt stand; een grote leegte, niets,

    De strijd is hard, de beslissing pijnlijk, droombeelden worden weggevaagd,

    Nieuwe visioenen duiken op, het woord vervaagt, enkel,

    De herinnering blijft.

      Echt gebeurd
Een soldaat zat achter in een bus toen
een jonge vrouwdie in verwachting was opstapte.
Zij ging zitten, wat bij de soldaat een glimlach opwekte.
De jonge vrouw voelde dat hij met lachte en ging ergens
anders zitten,waarop ze de soldaat weer hoorde lachen.
Zij verwisselde een tweede, derde en zelfs een vierde maal
>> >>en steeds begon de soldaat nog harder te lachen.
De jonge vrouw vond dit erg en liet de soldaat arresteren.
Toen de zaak voor de rechter kwam, vroeg die hem zijn
eigenaardig gedrag te verklaren.
De soldaat zei: "Edelachtbare, toen de jonge vrouw in de bus
stapte,zag ik in wat voor positie zij verkeerde.
Ze ging zitten onder de reclame:

     "Verwijder iedere verdikking."
Ik moest lachen en de vrouw verwisselde van plaats

 maar ging nu zitten
onder de bioscoopreclame: "Binnenkort verwacht."

    en weer moest ik lachen
vrouw verwisselde terug van plaats
    Nu onder een reclame van UNOX
die als tekst had
Ik weet een worstje te waarderen."
Toen kon ik niet meer, maar het werd nog erger,
toen zij voor de laatste maal van plaats verwisselde en onder
de reclame van DUNLOP autobanden kwam te zitten.
Hierop stond: "DUNLOP's rubberartikelen hadden dit ongeluk
kunnen voorkomen.
Uitspraak: Vrijgesproken.

een tag gemaakt van lisa

Liefde

T’zijn de kleine die het doen, veel attentie’s en gezoen:

Het vergeven van de dingen; die zich tussen beiden dringen;

Elkaar omarmen op een dag, dat de andere het graag mag;

Het wederzijdse gevoel; richten naar hetzelfde doel;

Samen praten samen elkaar voelen; zijn van die doelen,

Haar oprecht gelukkig maken; zonder elkaar aan te raken;

Proberen haar te strikken; met verleidelijke blikken,

Weten wat ze heel graag doet; zonder dat ze t’vragen moet,

Haar de ogenblikken schenken; dat ze heel alleen wil denken,

Haar verdriet helpen verlichten; zijn ook een van je plichten,

Ja, dat is liefde voor mijn part: heel oprecht; en uit het hart,

een gezin  had drie dochters, de drie meisjes trouwen tegelijkertijd ,de moeder was daarom zeer ongerust, ze vroeg de meisjes om een briefkaart te zenden,,  over hun eerste huwelijksnacht: De eerste stuurt een kaartje van Tahiti, twee dagen na het huwelijk. Er staat enkel geschreven"Nescafe

De moeder staat perplex, maar dan besluit ze te gaan kijken op de pot nescafé, waarop staat geschreven: "heerlijk tot de laatste druppel”.de moeder is gelukkig!

De tweede stuurt een kaartje van de côte d'azur een week na het huwelijk, waarop staat: "Rothmans"

De moeder weet nu wat haar te wachten staat en kijkt naar het pakje sigaretten en leest: "Extra Long. King Size" Ze is wat gegeneerd, maar blij voor haar dochter.

De derde heeft nog niets van zich laten horen en de moeder wacht één week, dan twee, dan drie en uiteindelijk, na vier weken komt een postkaartje aan  Er stonden enkele woorden opgeschreven: "South African Airways"

De moeder neemt ongerust een magazine en zoekt de reclame op van S A A    Daar staat geschreven:

"Tien maal per dag,

zeven dagen per week,

in de twee richtingen

Ouderlingen

In de herfst van het leven, wachtende,

Dit lichaam, een schaduw van weleer,

Geest, soms nog helder, soms smachtende,

Enkel nog herinneringen, niks meer.

Niks is voor eeuwig, hoe spijtig ook,

Alleen die laatste stap, wij zijn zo bang,

Verdwijnen, opgaan in doorschijnende rook,

Hopelijk zonder veel pijn, niet te lang.

En toch, men zal je gedenken,

Je hebt je stempel gezet, nazaten,

Zonder jou, geen verder leven schenken,

Over jou met respect nog jaren praten,