Bosheks

Dragan verdedigt 60 zwerfdieren met zijn eigen leven.

De vrouwen die hem hebben voorgedragen voor een project bij Dierennood zeggen dat hij lééft voor zijn 60 zwervers. En steeds weer komen er dieren bij. Want hij is een man met een hart en trekt zich het trieste lot aan van de honden.
En dat zijn er vele in de straten van Bor waar constant de hondenvangers rondrijden en de dieren vangen op de meest barbaarse wijze die men zich denken kan.
Ze worden naar de plaatselijke ‘opvang’ gebracht en niemand heeft daar ooit een dier levend teruggezien…
Dragan, als echte dierenrechten activist heeft het regelmatig aan de stok met de nietsontziende hondenvangers.
Gevolg is daarvan wel, dat hij regelmatig gemolesteerd wordt en kortgeleden nog verschrikkelijk in elkaar geslagen werd met de ijzeren stokken die die kerels bij zich dragen.
Vrijwel iedereen zou na zo’n aframmeling, stoppen met hetgeen waar hij mee bezig is.
Maar Dragan niet, hij wil en kan niet aanzien dat zwerfhonden in zijn directe omgeving zo mishandeld worden en blijft voor hen opkomen.

Vrijwel in zijn eentje zorgt Dragan voor de honden op drie verschillende plekken en hij voert meteen de dieren die hij daarbij onderweg tegenkomt op straat.
Zes van zijn opgevangen honden heeft hij bij zijn oma ondergebracht. Zij woont net als vele andere oude mensen daar, in een bouwvallig hutje zonder stromend water of elektriciteit.
Maar tenminste hebben de honden daar een dak boven hun kop en zijn ze - redelijk- veilig. En ze hebben aandacht en liefde.
Net zo goed een levensbehoefte voor dieren als voor mensen. Als het even kan bezoekt hij oma 2x per dag. Hij maakt schoon, voert de dieren en gaat even met ze lopen.
Verder houdt hij bij gebrek aan ruimte enkele van zijn honden bij hem in zijn oude auto. ’s Nachts gaat hij naar een plek buiten de stad waar ook hij een armzalig, maar rustig onderkomen dacht te hebben gevonden.
Maar onlangs heeft men hem verraden en we moeten maar afwachten of hij daar kan blijven slapen met zijn honden…

Het grootste deel van de honden die hij verzorgd zitten in een verlaten steenfabriek. Lekkende daken, kieren, tocht, geen hondenhokjes of manden, geen dekens of stro, geen stromend water.
Maar veilig ver weg van de hondenvangers. Daar krijgen ze eten van hem en hij speelt met hen.
Dragan is hun grote held!
Drie jaar geleden nog had Dragan een baan in de horeca. Maar werd ontslagen toen hij een teefje met pupjes verdedigde tegen de hondenvangers.
Terwijl de gasten toekeken! Sindsdien is hij een paria geworden. Weinigen hebben begrip voor zijn daad die voor ons een heldendaad zou zijn.
Natuurlijk zou het ideaal zijn als Dragan een lapje grond zou hebben om een shelter op te bouwen. Dat is voorlopig helaas een brug te ver.

Wat er op dit moment dringend nodig is zijn meer hekken om de teefjes van de reuen te kunnen scheiden. Geld voor sterilisaties is er immers niet.
Hondenvoer kopen is vaak al een onmogelijke opgave. Dringend nodig is ook stro en alsjeblieft, alsjeblieft wat tochtvrije hondenhokken.
Ook voor de honden van Dragan geldt: we vragen geen luxe, we vragen slechts het broodnodige voor hen om te kunnen overleven.
Voer en ietwat beschutting. Laat ook deze honden alsjeblieft niet dood vriezen. Dragan heeft het al zwaar genoeg. Met elk dier dat hij verliest sterft er een stukje van hem.

Inmiddels zijn in een rel die begon met een aap die een hoofddoekje aftrok al zestien mensen om het leven gekomen.

Alsof ze in Libië – dat sinds het vertrek van leider Khadaffi één grote puinhoop is – nog niet genoeg problemen hadden, werd er van de week een nieuw volledig onnodig probleem bijgemaakt. In de stad Sabha trok een groep schoolmeisjes door een winkelstraat, waar ook een winkelier en zijn aap woonden. De aap zag kennelijk z’n kans schoon om even uit de winkel te ontsnappen, en wist op de meisjes af te lopen. Ondeugend als die beesten zijn, trok de aap ook het hoofddoek van één van de meisjes af.

Los van wat men verder moge vinden over hoofddoekjes: apen doen zoals apen doen. Het zijn dieren: weten zij veel van religieuze gebruiken. Nou, dat was geen excuus voor de stam waartoe het meisje kennelijk behoorde: die wilden bloed zien. En zo geschiedde…

“De aap, die toebehoorde aan een winkelier van de Gaddadfa-groep, heeft volgens berichten een zwerm schoolmeisjes die voorbijliepen aagevallen. Het duur heeft schijnbaar een hoofddoek van één van de meisjes afgerukt, waardoor de Awlad Suleiman-stam wraak naam door drie mensen en de aap te doden.”

Bizar? Het wordt nog erger:

Een plaatselijke bewonder zegt: “Er was een escalatie op de tweede en de derde dag door gebruik van tanks, mortieren en andere zware wapens. Er zijn nog steeds sporadisch schermutselingen en het leven is volledig stilgezet op de plekken waar er gevochten wordt.”

Bizar: de stad Sabha is dus in een oorlogsveld veranderd, en dat allemaal vanwege één aap die volkomen normaal apengedrag heeft vertoond. Daar moet kennelijk bloed voor vloeien, en dan niet alleen van het arme dier zelf. De mensen van Gaddadfa en Awlad Suleiman zijn allebei gewapende islamitische facties die de orde proberen te bewaken sinds Libië in chaos ontaardde. Maar belangrijker dan de Libiërs beschermen is kennelijk het voeren van een afschuwelijke mini-jihad vanwege één aap en één hoofddoek. Ja: deze mensen zijn dus écht krankzinnig tot in het diepste van hun botten.