Ik ben Leny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bosheks.
Ik ben een vrouw en woon in Planeet Aarde (Nederland) en mijn beroep is Medisch Entomoloog, Imker, Wiccan en Lichtwerker .
Ik ben geboren op 22/05/0000 en ben nu dus 2024 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Flora Fauna Muziek Wetenschap.
Meer dan een halve eeuw heb ik een dierenopvang ( Stichting/TAO Foundation) https://taofoundation.international/nl/ voor dieren die niemand meer wil hebben. Werk als ARA(Animal Rights Advocate) voor de dieren die geen stem hebben.Dieren/Cyber activist.
V
To see a world in a grain of sand And a Heaven in a wild flower, Hold Infinity in the palm of your hand And Eternity in an hour.
~be who you are and say what you feel because those that matter... don't mind... and those that mind... don't matter..
Nice to see you here.㋡
I am a Wild Earthling.
I do not identify with illusory (and illegitimate) nation-state constructs nor do I require such constructs to verify and validate the legitimacy of my existence.
An infiltrator and subverter of institutions of indoctrination,an anti-authoritarian and an insurgent anarchist, and gravitate towards insurrectionist and anti-civilization tendencies. It's just a matter of whose.
Anti New World Order! "for our children, and our children's children"
I am a seeker, searching for truth, special behind the lies that the Goverments try to tell us.
Do not believe everything, discover your own truth!!
And please do not alowed that they take advantage of you.
Open your eyes!
Take care my friends Stay Wild & Free.. !
Tree Teardrop
X
Dropbox
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
De Krant Krijgt Uscko een tweede kans of niet? Die vraag zal dierengedragstherapeut Dany Grosemans (60) morgen beantwoorden. Hij zal een beeld schetsen van de hond die vrijdag 12 kinderen beet. “Maar kinderen zouden ook op school moeten leren omgaan met honden”, vindt Grosemans.
Sinds vrijdagavond verblijft Uscko, de 10 maanden oude Mechelse herder, in het asiel van Sint-Truiden. Het beestje zat vrijdag tijdens de speeltijd in de tuin van de familie Rienckens toen hij geprikkeld werd door spelende kinderen op de aangrenzende speelplaats. Plots sprong Uscko over het muurtje van 1,80 meter hoog en kwam tussen de spelende kinderen terecht. Er brak paniek uit, kindjes renden heen en weer, en Uscko hapte in het rond. Gevolg: twaalf kinderen met bijtwonden in de benen.
Genoeg om het dier te laten afmaken? Volgens expert Dany Grosemans niet meteen. Hij bezoekt Uscko morgen. “Het hangt van veel factoren af”, weet hij. “In het asiel zal ik dinsdag het gedrag van de hond bestuderen. Ik lok bepaalde dingen uit en kijk hoe hij reageert. Maar tegelijk moet ik rekening houden met het feit dat hij zijn baasje al drie dagen moet missen. Dat heeft ook invloed op hem.”
Underneath a winter sky, A distant train sings out the miles. And so I wonder can it be, Will every mile bring you to me?
A promise made may still come true, So I am waiting here for you. If you don't come, what will I do? Who shall I tell my secrets to?
Christmas bells ring out their chimes, I hear them echo through the night. And moonlight shines upon the road, And trembles on the falling snow.
I look into the midnight blue, So many…
I look into the midnight blue, So many stars I never knew. If you don't come, what will I do? Who shall I tell my secrets to?
Enya
I'll Find My Way Home
You ask me where to begin Am I so lost in my sin You ask me where did I fall I'll say I can't tell you when But if my spirit is lost How will I find what is near Don't question I'm not alone Somehow I'll find my way home
My sun shall rise in the east So shall my heart be at peace And if you're asking me when I'll say it starts at the end You know your will to be free Is matched with love secretly And talk will alter your prayer Somehow you'll find you are there
Your friend is close by your side And speaks in far ancient tongue A season's wish will come true All seasons begin with you One world -- we all come from One world -- we melt into one Just hold my hand and we're there Somehow we're going somewhere Somehow we're going somewhere
[Instrumental Interlude]
You ask me where to begin Am I so lost in my sin You ask me where did I fall I'll say I can't tell you when But if my spirit is strong I know it can't be long No questions I'm not alone Sometime I'll find my way home Somehow I'll find my way home Somehow I'll find my way home Somehow I'll find my way home...
Het leukste van het web De doortocht van Florent Devlesaver (31) en Justin Collin (24) in de talentenjacht ‘La France a un incroyable talent’ is bij onze zuiderburen niet onopgemerkt voorbijgegaan. Met hun beklijvende dans brachten ze menig toeschouwer en jurylid aan het huilen van ontroering.
Het duo uit de provincie Luxemburg imponeerde met ‘Fly’, een hedendaagse choreografie met een rolstoeldanser. Ze kregen na afloop een staande ovatie waarna jurylid Eric Antoine hun fantastische performance beloonde met een zogenoemde ‘Golden Buzzer’.
Hierdoor konden ze rechtstreeks naar de finale. Die vond gisteravond plaats. De Belgen werden verdienstelijk derde.
Bizar Vijf jaar geleden leefde Kaci Sullivan nog als vrouw en kreeg hij zijn eerste kind. De 30-jarige transgender man uit de Amerikaanse staat Wisconsin kreeg intussen via een keizersnede een gezonde baby. Daarmee is hij de eerste persoon ter wereld die als vrouw en als man een kind kreeg.
Sullivan heeft een kind van vijf, Grayson, met zijn ex-man. Grayson werd geboren toen Sullivan nog als vrouw door het leven ging, dus voor de transitie tot man. Na zeven dagen arbeid kreeg Kaci een keizersnede waarmee Phoenix - een gezonde baby van 4 kilo - het levenslicht zag. Phoenix werd verwekt met Sullivans partner Steven, nadat Sullivan zijn behandeling met mannelijke hormonen had gestaakt.
Genderneutrale opvoeding
Vier jaar geleden begon Sullivan, een student, aan zijn transitie van vrouw naar man. Het koppel heeft besloten het geslacht van Phoenix niet bekend te maken. Ze willen het kind immers genderneutraal opvoeden tot het zelf kan beslissen over zijn/haar seksualiteit.
Sullivans zwangerschap wekte veel opzien en hij werd online ook beschimpt. Toch wil hij het stigma van transouderschap doorbreken.
“Het moment dat de baby er uit kwam en ik geschreeuw hoorde, was onbeschrijfelijk”, stelt Sullivan. “Het is ongelooflijk dat ik dit kleine mensje heb gemaakt. Na 26 weken ochtendmisselijkheid en zeven dagen arbeid was het een prachtig moment. We zijn blij en dankbaar en genieten van onze tijd samen als gezin”.
Ik zie zwangerschap niet als iets inherent vrouwelijk. Omdat ik niet geloof in genderrollen, zorgde de zwangerschap er ook niet voor dat ik me minder mannelijk voelde
Kaci Sullivan
Sullivan weigert omgang met mensen die geschokt zijn door de idee van zijn ‘bevalling’. “Dergelijke mensen zouden onze veilige plek opzoeken en die schenden met hun meningen, maar het zijn eikels aan wie ik geen tijd en energie wil verspillen. Ik zie zwangerschap niet als iets inherent vrouwelijk. Omdat ik niet geloof in genderrollen, zorgde de zwangerschap er ook niet voor dat ik me minder mannelijk voelde”.
Sullivan getuigt dat hij al zijn hele leven met zijn identiteit worstelde en dat hij daar al sinds zijn vierde mee werd gepest. Toen hij zwanger was van zijn eerste kind - nog als vrouw dus - hoopte hij dat die ervaring ervoor zou zorgen dat hij zich vrouwelijker zou voelen, maar dat gebeurde niet.
“Negen maanden lang bad ik dat ik een connectie zou voelen met het vrouw-zijn, dat ik me zou identificeren met wat er in mijn lichaam gebeurde, maar dat lukte niet. Ik was radeloos, ik wilde sterven. Ik belandde in een somberte waar ik geen baby in wilde meesleuren. Maar van zodra ze hem in mijn armen legden, was ik in de wolken. Ik hield meteen van hem zoals ik nooit eerder van iemand had gehouden”.
Drie maanden na de geboorte van Grayson, kwam Sullivan als transgender naar buiten. “Daarmee viel een enorme last van mijn schouders”.
Natuurlijk zwanger
Zijn huwelijk liep op de klippen, hij verloor zijn baan en heel wat van zijn vrienden. Maar toch was het hem dat allemaal waard. Drie jaar geleden ontmoette Sullivan zijn huidige partner. Vorig jaar besloten ze samen een kind te krijgen. Sullivan staakte zijn hormoonbehandeling en raakte zes maanden later op natuurlijke wijze zwanger en had een gezonde zwangerschap. De baby krijgt nu moedermelk van donormoeders.
Om andere transgender ouders een hart onder de riem te steken, beschreef Sullivan zijn avontuur met een reeks posts op Facebook en het YouTubekanaal My Trans Pregnancy.
“Naarmate mijn buik dikker werd, was ik bang dat de mensen naar me zouden staren. Ik had veel angsten, maar het belangrijkste is dat ik de boodschap kan geven dat zwangerschap niet geslachtsgebonden is”, besluit Sullivan.
Een gezin met twee kinderen uit Queen Creek in de Amerikaanse staat Arizona heeft verteld over hoe het aan een opmerkelijke transitie bezig is. De moeder is in de overgang om man te worden, de vader om vrouw te worden en ook de kinderen van 11 en 13 jaar zijn van geslacht aan het veranderen.
Het was vorig jaar dat alles in gang werd gezet. Daniel Harrott (41) – die geboren werd als vrouw – vond toen eindelijk de moed om zich te outen als transman, nadat zijn dochter Joshua (13) – die geboren werd als jongen – gevraagd had of ze bij de meisjesscouts mocht gaan. Ook zijn zoon Mason (11) – geboren als meisje – vertelde intussen van geslacht te willen veranderen.
Lees ook
Transgender man krijgt gezonde baby, vijf jaar na eerste kind als vrouw
Make-up
“Ik hoorde plots voor het eerst de term ‘transgender’ vallen”, aldus Daniel, die het grootste deel van zijn bestaan als vrouw leefde. Hij trouwde met een man en werd moeder van twee kinderen, maar het voelde nooit echt juist aan. Hetzelfde gold voor de vrouwenkleding en make-up. “Toen ik opzocht wat ‘transgender’ betekende, besefte ik dat zowel ikzelf als mijn kinderen trans waren. En ik was het al mijn hele leven geweest. Ik knipte meteen mijn haar en ging mannenkleren kopen en dat voelde veel beter aan. Ik stond voor de spiegel in mijn slaapkamer en dacht: ja, dit is perfect, dit ben ik.” (lees hieronder verder)
Kort daarna ontmoette Daniel transvrouw Shirley Austin (61), die geboren was als man. Dat gebeurde bij een vereniging die ondersteuning biedt aan ouders van transkinderen. Shirley was daar vrijwilliger en op een punt in haar leven dat ze dacht dat ze voor altijd alleen zou blijven. Ook zij was eerder al getrouwd geweest. “De mensen die ik graag zag, aanvaardden me niet zoals ik was. Waarom zou dat veranderen? En daarom besloot ik maar met een vrouw te huwen. Dat ging niet goed.”
Verloofd
Met Daniel was het anders. Het klikte tussen de twee en intussen zijn ze verloofd. “Het was bevrijdend, omdat ik wist dat ik eindelijk mezelf kon zijn. Daniel en de kinderen begrepen me”, vertelt ze. “Ze weten wat ik heb meegemaakt omdat ze het zelf ook hebben ervaren. We kunnen elkaar helpen.” (lees hieronder verder)
“Ik voel het net zo aan”, vult Daniel aan. “Ik word graag gezien. Gewoon zoals ik echt ben. Ons hele gezin is intussen in transitie. Het is een beetje alsof we voor het eerst echt leven. Mijn kinderen worden wie ze altijd hebben willen zijn. Joshua vertelde me dat ze 6 of 7 was toen ze besefte dat ze trans was.”
Oma
Daniel denkt dat hij niet de eerste transpersoon is in zijn familie. “Ik denk dat het 100 jaar geleden al het geval was”, vertelt hij. “De zus van mijn oma kleedde zich als man. Dat irriteerde mijn oma en daarom was ze altijd heel strikt met haar dochter, mijn moeder. Ze zorgde dat ze altijd heel vrouwelijk gekleed was. Mijn moeder gaf me die les door: ‘het is niet oké om je mannelijk te kleden. Je moet een meisje zijn. Zo ben je nu eenmaal geboren’, klonk het altijd. Gelukkig ligt dat nu achter me.”
Daily Mail US
✔@DailyMail
Mom, dad, 11-year-old son and daughter, 13, ALL identify as transgender http://dailym.ai/2AFNGMy
An entire family of four- man, woman, son and daughter- is transgender
An entire family of four has come out as transgender in Queen Creek, Arizona. Trans man Daniel Harrott, 41 (back), parent of trans son (R) and trans daughter (front), is engaged to a trans woman (L).
Antwerpen De Zoo en Planckendael zijn op zoek naar nieuwe verzorgers. Niet alleen voor de reptielen en de vogels, maar ook voor de olifanten. Planckendael verwacht een babyboom met drie drachtige vrouwtjes. In Antwerpen wenkt stilaan het pensioen voor Marcel, de nestor onder de olifantenfluisteraars. De dierenparken verwachten honderden kandidaten. “Maar pas op, olifanten knuffelen, dat doen we hier niet.”
In de eerste plaats wordt er gezocht naar een olifantenverzorger voor Planckendael. Stier Chang zorgde in zijn eentje voor drie drachtige vrouwtjes en naar alle verwachting zullen Kai-Mook, May Tagu, Phyo Phyo nog in de eerste helft van 2018 bevallen. Een versterking in die kraamkliniek is dus meer dan welkom.
500 kandidaten
In de Zoo gaat de 65-jarige Marcel na vijftien jaar bij de olifanten met pensioen in augustus volgend jaar. Voor hem wordt al uitgekeken naar opvolging. Elke nieuwe kracht doorloopt een opleidingsperiode die zes tot zeven maanden in beslag kan nemen. De vorige keer dat de Koninklijke Maatschappij voor Dierkunde Antwerpen (KMDA) een vacature uitschreef voor een tijdelijke job als olifantenverzorger, kwamen daar vijfhonderd sollicitanten op af. Het gaat in de Belgische, Nederlandse en zelfs Franse dierenparken ook al snel rond als een lopend vuurtje als ergens een olifantenverzorger gezocht wordt.
”Dit is een droomjob voor heel veel mensen, maar niet iedereen is uit het juiste hout gesneden”, zegt Annelies Hillewaerde (35). Ze werkt al zestien jaar in de Zoo, waarvan veertien met de olifanten. “Voor mij was het ook een droom die ik al als kleine meid van vijf jaar al koesterde. Ik heb wel kunst gestudeerd, maar ook toen al kwam ik vooral naar de Zoo om dieren te tekenen. Toen er hier een functie vrij kwam, heb ik de kans met beide handen gegrepen.”
Tegenwoordig moet iedere verzorger in de Zoo vooraf een opleiding dierenverzorger gevolgd hebben. Ook ervaring met olifanten is verplicht. Zo vallen al heel wat van de kandidaten af. “Een olifant gaat jou op de rooster leggen, zeker de twee jonge ‘pubermannetjes’ die hier nu in de Zoo zitten”; zegt Annelies. “Je moet respect kunnen afdwingen, maar dat doe je in de eerste plaats ook door zelf het karakter van elke olifant te respecteren. Je moet ze leren ‘lezen’ en proberen te denken als een olifant.”
Niet ongevaarlijk
Volwassen Aziatische olifanten wegen 3 tot 5 ton, helemaal ongevaarlijk is het werk niet. “Wie wil knuffelen met de olifanten, is in de Zoo en Planckendael aan het verkeerde adres. We proberen hier de dieren vooral zichzelf te laten zijn. We trainen ze wel, maar ook dan houden we afstand. We gebruiken bamboestokken, nooit om mee te slaan, wel om signalen te geven. Als een olifant bijvoorbeeld pootverzorging nodig heeft, is er altijd een verzorger die de blik van het dier ‘vasthoudt’ en oplet voor elke beweging die het dier maakt, terwijl de andere, pas als alles veilig is, het dier aanraakt. Als ik bijvoorbeeld nu zomaar hun trainingsstal zou betreden, dan ben ik er geweest. Zij hebben hun territorium en dulden geen indringers.”
Weekends werken
Je moet als olifantenverzorger ook bereid zijn om in het weekend en op feestdagen te werken en te reizen voor de job. De vaste verzorgers begeleiden de verhuizing van dieren naar een andere Europese Zoo, soms wekenlang.
Annelies wil graag tot haar pensioen met de dikhuiden werken. “Als mijn lichaam het aankan tenminste. Het is fysiek vrij zwaar werk, een olifant eet 85 kilo hooi en takken per dag en een flink deel daarvan komt er weer uit langs de andere kant. Je mag geen schrik hebben om je vuil te maken en de specifieke geur van ‘olifant’ neem je op de trein mee naar huis. Schuine blikken gegarandeerd (lacht). Mijn vriend wil meestal pas een knuffel nadat ik gedoucht heb. Ook gemaquilleerde nageltjes kan je hier gerust vaarwel kussen.” Wie er nu nog meer zin in heeft gekregen, vindt de vacatures op de site van de Zoo.
WWF sleept de Noorse overheid voor de tweede keer in korte tijd voor de rechter vanwege een nieuw besluit om wilde wolven deze winter af te laten maken.
HET AUTISTISCHE KNAAGDIER Een stuk van ongeveer 700 woorden over autisme. Gelardeerd met indrukwekkende, moeilijke woordjes. Wat is die meneer Keysers toch knap! 11 keer lees ik het woord MENSEN, 1x het woord KINDEREN. En wat lezen we dan toch in de - voorlaatste - zin?? Dit:Voor dit doel combineren wij methoden waarmee wij op niet-invasieve manier de hersenen van mensen in beeld brengen, met ons vermogen om hersenactiviteit bij knaagdieren te meten. Knaagdieren zijn dus nodig voor onderzoek naar autisme. Het wordt niet uitgelegd of toegelicht, wie vraagt daar immers naar. En een smoesje heeft deze meneer natuurlijk wel paraat. Of het onderzoek bij de dieren ook niet-invasief is – ook daarnaar moeten we raden. Het ergste valt te vrezen. Als men eenmaal begint aan vivisectie, dan is er geen eind aan. Er zit geen rem op, buiten wat pseudocommissies die over vergunningaanvragen gaan. Niemand die er wat tegen doet, men laat de dieren rustig kreperen – alles voor het ‘goede doel’. NB. De brutaliteit gaat zover dat ook nog om een donatie gevraagd wordt.https://herseninstituut.nl/interacties-corticale-en-subcorticale-hersengebieden-spelen-rol-overgevoeligheid-mensen-ass-2/ Gepost door Barend op 18:00
Dieren Michael Kors, het bekende luxe modemerk, heeft vandaag aangekondigd dat het vanaf eind december 2018 stopt met het gebruik van bont in haar collecties. Michael Kors en Jimmy Choo hebben zich aangesloten bij het internationale ‘Fur Free Retailer Program’ dat in België gepromoot wordt door GAIA met zijn bontvrije lijst.
“Ik ben er trots op te kunnen aankondigen dat ons bedrijf de toezegging heeft gedaan om geen gebruik meer te maken van bont in onze collecties,” zegt John Idol, CEO van Michael Kors. “Deze beslissing is het begin van een nieuw hoofdstuk, ons bedrijf zal steeds meer gaan inzetten op het gebruik van innovatieve materialen.”
“Dankzij technologische vooruitgang in het productieproces hebben we nu de mogelijkheid om een luxe-uitstraling te creëren met behulp van imitatiebont” verduidelijkt ontwerper Michael Kors. “Tijdens onze modeshow in februari zullen we deze nieuwe materialen presenteren.”
Joh Vinding, voorzitter van de ‘Fur Free Alliance’, reageert bijzonder opgetogen:“De Fur Free Alliance feliciteert Michael Kors met deze belangrijke beslissing. Het wordt steeds duidelijker dat de kledingindustrie en consumenten niets te maken willen hebben met onnodig dierenleed, zeker wanneer er innovatieve alternatieven voorhanden zijn.”
GAIA-directeur Ann De Greef beaamt: “Bont dat teert op de ellende van pelsdieren, is nooit diervriendelijk. Het doden van wilde dieren zoals nertsen enkel voor hun vacht is niet meer van deze tijd. Het is een grote stap dat een bekend en populair modehuis als Michael Kors kiest voor een diervriendelijk en duurzaam alternatief.”
Michael Kors sluit zich aan bij Gucci, Armani, Yoox Net-a-Porter, Stella McCartney, Ralph Lauren, en Hugo Boss, de bontvrije leiders van de luxe-mode.
De Krant “Verschrikkelijk.” Jeffrey Rienckens (25) uit Paal zit in zak en as nadat zijn jonge Mechelse herder Uscko ontsnapte en op een speelplaats 12 kinderen beet. “Hopelijk ben ik hem niet voorgoed kwijt.”
Rond 18 uur weerklonk de deurbel ten huize Rienckens. Het dierenasiel. Op bevel van de politie. Ze moesten de tien maanden jonge Uscko ophalen. Er volgde een emotioneel afscheid, waarbij het baasje zelf zijn hond begeleidde tot in de bestelwagen van het dierenopvangcentrum. “Ik hoop dat ik m’n lieverd niet kwijt ben”, zuchtte Jeffrey.
Nooit agressief
Enkele uren eerder was Uscko over de 1,8 meter hoge afsluiting gewipt en op de speelplaats van basisschool De Buiteling terechtgekomen. Op dat moment liep de middagpauze van de 6- tot 8-jarige leerlingen net op z’n einde. “Eerst rende hij gewoon rond, tot enkele kinderen rond hem gingen staan”, klinkt het in de school. “Plots heeft hij enkele kinderen gebeten in de benen. Twaalf in totaal.” Onder de leerlingen brak paniek uit. Kinderen werden tot kalmte aangemaand, leerkrachten probeerden samen met Uscko’s baasje de Mechelse herder te kalmeren. “Toen ik op het speelplein kwam en hem riep, kwam hij meteen naar me toe.”
De jongeman is er het hart van in wat zijn hond aanrichtte. “Het is verschrikkelijk. Ik wil me bij alle mama’s en papa’s verontschuldigen. Hopelijk herstellen hun kinderen snel. Uscko gaat naar de hondenschool, is nog nooit agressief geweest en is nog nooit over die omheining gesprongen. Volgens mij wilde hij alleen maar spelen of is hij angstig geworden.”
In de rij experts die zich hebben gebogen over de doodsoorzaak van Mitch Henriquez heeft zich nu ook het IFS, het Independent Forensic Services, gemengd. Hun conclusie: het slachtoffer is overleden aan de gevolgen van verwurging en verstikking.
Het IFS deed op verzoek van de nabestaanden onderzoek naar de zogeheten Haagse nekklemzaak. Drie IC-hoogleraren onderschrijven de IFS-conclusies vandaag in het radioprogramma Argos.
'Acute stress kan niet'
De rapportage van IFS-directeur en forensisch arts Selma Eikelenboom is vorige week toegevoegd aan het strafdossier tegen de twee agenten die worden vervolgd voor de dood van Henriquez. Volgens getuigen-deskundigen bij de rechtszaak heeft acute stress een grote rol gespeeld bij het overlijden van Henriquez, de drie wetenschappers zeggen nu dat zoiets helemaal niet kan.
"Het lijkt me dat de rechtbank niet om de bevindingen van IFS heen kan, nu die ook door drie wetenschappers worden ondersteund ”, zegt advocaat Richard Korver, die de nabestaanden van Henriquez bijstaat.
De doodsoorzaak van Henriquez is een cruciaal punt in het strafproces tegen de twee agenten die worden vervolgd voor de dood van de 42-jarige Arubaan. Henriquez overleed in 2015 na een hardhandige arrestatie, waarbij hij zich hevig verzette.
Was het nekklem of Acute Stress Syndroom?
Over de doodsoorzaak van Mitch Henriquez was tijdens de rechtszaak veel discussie. Zeven medisch experts hadden tot nu toe hun visie gegeven. Grofweg zijn er twee lezingen: de dood van Henriquez is veroorzaakt door de nekklem van de politie óf de dood van Henriquez is veroorzaakt door het zogeheten Acute Stress Syndroom.
Dat is een fenomeen waarbij een stressreactie in het lichaam leidt tot een hartstilstand. Het stress-syndroom doet zich vaker voor bij arrestanten die zich hevig verzetten.
Dit gebeurt er bij acute stress
Gisteren meldde RTL Nieuws dat een medisch rapport over de dood van Henriquez buiten de rechtszaak was gehouden. Het document is mogelijk belastend voor de twee vervolgde politieagenten. Het rapport gaat eveneens over de doodsoorzaak van Henriquez.
Ex-vriendin Mitch Henriquez: 'Mijn leven stopte twee jaar geleden'
Twee jaar geleden kwam Mitch Henriquez om het leven na een arrestatie. De ex van Mitch Henriquez, Jeniffer Petrocthi, hoopt dat de twee agenten die zijn betrokken bij de arrestatie, spijt hebben.
"Where Are You?" ..♥♪♫♥♪♫..♥♪♫♥♪.. "Where Are You?"
"Where Are You?"
Where are you, where have you gone without me I thought you cared about me, where are you Where's my heart, where is the dream we started I can't believe we're parted, where are you
When we said, goodbye, love, what had we to gain When I gave you my love, was it all in vain All life through, must I go on pretending Where is my happy ending, where are you
Frank Sinatra
Where Are You?
I coudn't find you I cou'dn't find you Where are you?
I coudn't find you I cou'dn't find you Where are you?
Consider Was you better when i liked your name? I watched you better when I was your man Come to me darling, we can do better If we slow down, then we can be maybe And it's teasing my head
I'm living here Wasn't it best when you was still living here Coudn't forget you when it got so wrong When I know that can do better Treasure the fame and we can do anything I call out your name and we can go anywhere I call out your name and we can go anywhere
You didn't wake me up I don't know where you are You didn't wake me up I don't know where you are You dind't wake me up I don't know where you are You didn't wake me up I don't know where you are
When we said, goodbye, love, what had we to gain When I gave you my love, was it all in vain All life through, must I go on pretending Where is that happy ending, where are you, where are you
“Het eerste wat ik deed was mijn geweer pakken, want ik wist niet wat ik zou aantreffen”: Branon Burker naam het zekere voor het onzekere toen hij zag dat iets in zijn afgedekt zwembad was gesukkeld. Vanuit de duisternis keken twee hertenogen in zijn richting, maar helpen deed Burker niet. Hij schoot het dier koudweg dood en stopte het vlees in de diepvriezer.
Dieren De dierentuin in het Deense Aalborg heeft zich de woede op de hals gehaald van talloze dierenliefhebbers. De zoo liet via Facebook weten dat het twee gezonde en fitte beren had laten inslapen. Als reden werd opgegeven dat met de beren niet meer viel te fokken.
Met hun 20 en 21 jaar waren ze te oud om nog voor nageslacht te zorgen. Ook doorgeven aan andere dierentuinen was niet aan de orde omdat dergelijke dieren alleen maar de plaats innemen van genetisch waardevolle beren, aldus de verklaring. De gedode beren worden nu voor wetenschappelijke doeleinden gebruikt. Bij die mededeling zette de dierentuin een mooie foto van een beer.
Lees ook
Storm van protest tegen directeur die giraf liet doden
De kritiek barstte snel los: valse prioriteiten, verkeerde wetenschappelijke interesses, smakeloos, had ze juist betere leefomstandigheden gegeven, barbaars.
Dieren Giraf Marius
In 2014 kwam een andere dierentuin in Denemarken, die van hoofdstad Kopenhagen, in opspraak nadat de achttien maanden oude gezonde giraf Marius werd gedood. De zoo wou zo inteelt voorkomen.
Dierenactivisten hadden tevergeefs geprobeerd om Marius’ leven te sparen. De geschoten giraf werd aan de leeuwen in de zoo voogeschoteld, een dierenarts gaf daarbij wetenschappelijke uitleg aan zoo-bezoekers. Vanuit de hele wereld regende het op de sociale media boze reacties.
In de nasleep van de affaire bleken ook de Antwerpse Zoo en Dierenpark Planckendael ‘overbodige’ dieren die nergens anders heen konden, af te maken. Een charter maakte daar enige tijd later een einde aan.
DierenEr blijven in zuidelijk Afrika veel minder jachtluipaarden over dan tot nog toe werd aangenomen. Wetenschappers ijveren voor een beschermde status voor het dier.
Met steun van de National Geographic Society bracht een team van zeventien wetenschappers de overblijvende jachtluipaarden in kaart in Zuidelijk Afrika. Daartoe behoren Angola, Botswana, de Comoren, Lesotho, Madagaskar, Malawi, Mauritius, Mozambique, Namibië, Swaziland, Zambia, Zimbabwe en Zuid-Afrika. Uit onderzoek blijkt dat nog maar 3.577 dieren werden geteld in een leefgebied van zo’n 789.700 vierkante kilometer. Dat is bijna een vijfde minder dan waar de Internationale Unie voor Natuurbescherming (IUCN) van uitgaat. Bovendien leeft de meerderheid van de jachtluipaarden - 55 procent - in amper twee habitats.
Lees ook
Prachtig in beeld gebracht: cheeta racet tegen Formule E-wagen
Voor de telling maakten de wetenschappers gebruik van gps-data en wetenschappelijke observaties, maar ook van observaties door het grote publiek. “Voor een fotogenieke soort zoals de cheetah is het gebruik van toeristische foto’s en video’s een innovatieve en goedkope manier, vooral in natuurparken die druk gezocht worden”, zegt Florian Weise, bioloog aan de Duke University en hoofdauteur van de studie.
Vallen
De studie vraagt ook aandacht voor de status van jachtluipaarden op privégronden, omdat amper 18,4 procent van het leefgebied van de dieren in beschermde gebieden ligt. Vooral in Namibië leven veel dieren in regio’s waar ook vee gehouden wordt.
Uit interviews met boeren die hun land delen met jachtluipaarden blijkt dat bijna de helft (49,7 procent) het dier als een bron van conflicten ziet, en dat meer dan een kwart de dieren actief bestrijdt met bijvoorbeeld vallen. ”Samenwerken met boeren is essentieel om de toekomst van de cheetah zeker te stellen”, zegt Weise nog.
De auteurs scharen zich achter de recente oproep van de Zoological Society of London aan de IUCN om de status van het jachtluipaard te veranderen van ‘kwetsbaar’ naar ‘bedreigd’. Dat zou meer bewustzijn creëren voor de precaire staat van de populatie en fondsen vrijmaken voor onderzoek en bescherming.
BizarJay Ayoub schrok zich een hoedje toen hij plots een gigantische spin op zijn arm zag kruipen. De 30-jarige betonwerker was op dat moment aan de slag in Oyster Bay, ten zuiden van Sydney. Hij postte een foto van de spin op Facebook om zijn vrienden te vragen over welke soort het ging.
Het antwoord: waarschijnlijk een Australische tarantula. “Ik voelde ze op mijn arm kruipen en zag ze toen ze bij mijn schouder was”, schreef Ayoub op Facebook. “Ik ben niet snel van mijn melk, maar nu toch wel door de grootte ervan.” Maar Ayoub bleef kalm en nam de spin bovenaan vast “zoals met een krab” en maakte een foto met zijn smartphone.
De Australische vogelspin heeft een lijf van zo’n zes centimeter en kan met de poten erbij een breedte van 16 centimeter overspannen. Haar tanden kunnen tot een centimeter groeien. Daardoor kan een beet erg pijnlijk zijn en het slachtoffer serieus ziek maken, met misselijkheid en braken. In principe zijn ze niet agressief, behalve als ze zich bedreigd voelen.
DierenIn India is een vrouwelijk luipaard gered nadat het in een drooggevallen put gevallen was in een woonwijk in de stad Guwahati in de noordoostelijke staat Assam. De reddingsoperatie duurde zo’n twee uur.
Op woensdag viel het dier zo’n negen meter naar beneden de put in, nadat het in de wijk terecht kwam. Het dier werd gefilmd terwijl ze grommend naar boven keek terwijl de politie probeerde uit te zoeken hoe ze de luipaard het beste konden bevrijden.
Lees ook
Alarm: er leven veel minder jachtluipaarden dan eerst gedacht
(lees verder onder de video)
Rangers neutraliseerden het luipaard uiteindelijk via verdovingspijltjes, waarna een dierenarts gehuld in een veiligheidsharnas en met behulp van een ladder de put afdaalde. Hij legde een touw om het enorme dier heen, waarna het door de mensen boven, onder wie mensen uit de buurt, voorzichtig omhoog getrokken werd. In totaal nam de reddingsoperatie zo’n twee uur in beslag.
Nadien werd het luipaard in een kooi naar een dierentuin in de buurt gebracht, waar het werd onderzocht. Uiteindelijk bleek dat het aan haar val geen verdere verwondingen had overgehouden.
Eerder deze maand vond in dezelfde staat al een incident met een luipaard plaats. Dat dier bracht het er minder goed vanaf dan dit vrouwtje. In het dorpje Dibrugarh werd een luipaard door een boze menigte afgeslacht en opgegeten nadat het dier een oudere vrouw had gedood toen het in het dorpje terecht kwam. Toen de dorpelingen met het dier klaar waren, was er nog slechts een poot van het luipaard over.
Herinner u de wildlife-foto van het jaar: een zwarte neushoorn afgeslacht voor zijn hoorns. Meer beelden zijn niet nodig om te beseffen hoe erg de mens kan ingrijpen in de natuur. Of toch. Fotografen wereldwijd bundelen nu hun plaatjes. Als noodkreet. Het is niet langer vijf voor, maar vijf na twaalf. Elk jaar worden meer dieren uitgemoord en bejaagd. En allemaal omdat ze de mens moeten behagen: als decorstuk in een interieur - de opgezette neushoornpoten die dienen als krukjes. Of om te verwerken in een medicijn - de mensapen die verhandeld worden op de Chinese markt. Wat de beelden állemaal gemeen hebben: ze zetten aan het denken en grijpen naar de keel. Maar er zijn gelukkig ook helden. ‘Photographers against wildlife crime’ werft nu fondsen via crowdfundingssite Kickstarter en er komt een boek met hun werk. De opbrengst gaat - hoe kan het ook anders - naar de bescherming van wilde dieren. Een selectie.
DierenEen dierenbeul hakte Cola’s voorpoten af met een zwaard, omdat de hond aan zijn schoenen had geknabbeld. Als bij wonder overleefde Cola de zware mishandeling en nu huppelt hij zelfs opnieuw vrolijk rond dankzij hypermoderne op maat gemaakte protheses.
Cola schuimde als puppy de straten van de Thaise hoofdstad Bangkok af, maar een ontmoeting met een wrede dierenbeul werd hem bijna fataal. Omdat hij aan de schoenen van de man had geknabbeld, hakte die zijn voorpoten af met een zwaard. Het beestje werd in allerijl naar een dierenarts gevoerd en ontsnapte aan de dood. Soi Dog, een Thaise organisatie die straathonden verzorgt, heeft nu speciale protheses voor Cola gemaakt.
Lees ook
VIRAL3: Golden retriever geniet van meest ontspannende massage ooit
“We wilden iets licht en flexibel maken, zodat hij gemakkelijk kon springen en rondlopen”, vertelt Teddy Fagerstrom, chef van het team orthopedisten die de protheses ontwierp.
Dankzij de ultralichte protheses, gemaakt uit koolstofvezel, huppelt Cola als nooit tevoren rond. “Het is ongelofelijk hoe snel honden zich aanpassen en hoe snel ze vergeven”, zegt Cola’s nieuwe baasje John Dalley, die Soi Dog oprichtte. “Cola is totaal niet meer bang van mensen, ondanks zijn trauma.”
Het team van Fagerstrom hoopt met het verhaal van Cola de nieuwe protheses onder de aandacht te brengen, zodat andere honden ze in de toekomst ook kunnen dragen.