Ik ben Leny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bosheks.
Ik ben een vrouw en woon in Planeet Aarde (Nederland) en mijn beroep is Medisch Entomoloog, Imker, Wiccan en Lichtwerker .
Ik ben geboren op 22/05/0000 en ben nu dus 2024 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Flora Fauna Muziek Wetenschap.
Meer dan een halve eeuw heb ik een dierenopvang ( Stichting/TAO Foundation) https://taofoundation.international/nl/ voor dieren die niemand meer wil hebben. Werk als ARA(Animal Rights Advocate) voor de dieren die geen stem hebben.Dieren/Cyber activist.
V
To see a world in a grain of sand And a Heaven in a wild flower, Hold Infinity in the palm of your hand And Eternity in an hour.
~be who you are and say what you feel because those that matter... don't mind... and those that mind... don't matter..
Nice to see you here.㋡
I am a Wild Earthling.
I do not identify with illusory (and illegitimate) nation-state constructs nor do I require such constructs to verify and validate the legitimacy of my existence.
An infiltrator and subverter of institutions of indoctrination,an anti-authoritarian and an insurgent anarchist, and gravitate towards insurrectionist and anti-civilization tendencies. It's just a matter of whose.
Anti New World Order! "for our children, and our children's children"
I am a seeker, searching for truth, special behind the lies that the Goverments try to tell us.
Do not believe everything, discover your own truth!!
And please do not alowed that they take advantage of you.
Open your eyes!
Take care my friends Stay Wild & Free.. !
Tree Teardrop
X
Dropbox
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Dieren Vijftien jaar geleden werden in Nederlands-Limburg de eerste bevers uitgezet, maar nu wil het Limburgs Waterschap een aantal van de beschermde dieren afschieten.
Het Waterschap, een regionaal overheidsorgaan dat de waterlopen beheert, ging daartoe over op een plek waar bevers veel schade aanrichten op natuur- en landbouwgronden, en gangen graven in dijken.
Ondanks verzet door milieugroepen en de Partij voor de Dieren is Nederlands Limburg daarmee de eerste provincie waar bevers worden afgeschoten. Het gaat vooralsnog om een klein aantal. In totaal leven in Limburg 650 bevers.
De provincie Nederlands Limburg maakte in september het doden van bevers mogelijk. In december kreeg het waterschap een machtiging om bevers af te schieten. In januari werd daarmee begonnen. Het waterschap maakt later bekend hoeveel bevers er in totaal zijn afgeschoten.
Partij voor de Dieren vroeg toenmalig minister Henk Kamp van Economische Zaken om in te grijpen en het doden van bevers te verbieden, maar Kamp weigerde dat.
500 à 1.000 vleermuizen, dat zijn de ‘huisdieren’ van Shantaben Prajapati. De vrouw uit het Indiase Rajpura liet de diertjes meer dan twintig jaar geleden voor het eerst binnen, waarna ze bleven komen. “In het dorp noemen ze me de vleermuisvrouw”, vertelt ze.
Voor de tiende keer heeft de 66-jarige Marilyn Hartman stiekem meegevlogen met een intercontinentaal vliegtuig van Chicago naar Londen. Zonder ticket, zonder paspoort. De vrouw is pas bij aankomst tegen de lamp gelopen en gearresteerd.
De politie en het luchthavenpersoneel weten niet meer wat ze moeten aanvangen met Marilyn Hartman. Ze noemen haar de “serieverstekeling”, omdat ze al zeker tien keer zonder geldige papieren met een vliegtuig kon meevliegen. Niet voor korte tripjes, maar ook voor lange vluchten sloeg ze haar slag.
Over de oceaan
Zo ook op 14 januari. Toen wist de 66-jarige vrouw zonder argwaan te wekken in de sterk bewaakte Amerikaanse vlieghaven van Chicago O’Hare Airport voorbij de veiligheidscontrole te raken zonder ticket. Nadien bracht ze een volledige nacht door in de terminal. De volgende dag wist ze twee mensen van het luchthavenpersoneel te slim af te zijn, waardoor ze ook aan boord kon gaan van de vlucht van British Airways. Geen enkele stewardess stelde zich vragen bij haar aanwezigheid zonder geldige instapkaart.
Pas bij de douane in Londen ging er een belletje rinkelen. Daar kon de 66-jarige vrouw immers haar paspoort niet laten zien, aangezien dat nog thuis lag. Ze werd meteen terug op een vliegtuig naar de Verenigde Staten gezet. Bij aankomst stond de politie klaar om haar te arresteren.
Al zeker tien keer
Opnieuw. Hartman was immers eerder al gearresteerd op luchthavens in Illinois, Arizona, Hawaï, Californië en Florida, over heel Amerika dus. Voorlopig was het bij binnenlandse vluchten gebleven, maar deze keer stak ze zo dus ook de oceaan over. Hoe ze steeds de autoriteiten kan verschalken is onbekend. Er is een onderzoek gestart.
Als straf moet Marilyn nu een enkelband dragen. Vorige keer hielp dat echter niet, want ze zou met het apparaat aan haar been toch van Californië naar Chicago zijn gevlogen. Ze zou ook verplicht een psychiatrisch onderzoek moeten ondergaan. Volgens de Amerikaanse media trekt Hartman steeds naar de luchthaven, omdat ze “vervreemd is van haar familie en met die acties haar normale leven probeert te ontvluchten”.
Dieren Chinese wetenschappers zijn er voor het eerst in geslaagd apen te klonen uit een niet-embryonale cel. Ze gebruikten dezelfde techniek als waarmee twee decennia geleden het schaap Dolly ter wereld kwam. Het zou de deur kunnen openen naar het klonen van mensen.
De wetenschappers creëerden twee identieke langstaart makaken, Zhong Zhong en Hua Hua, die acht en zes weken geleden ter wereld kwamen in een wetenschappelijk instituut voor neurologie in Shanghai. De apen werden geboren via therapeutisch klonen, waarbij de celkern uit een eicel wordt gehaald en vervangen door de celkern van een ander dier. De wetenschappers denken dat zij hiermee belangrijk werk hebben geleverd voor medisch onderzoek.
Lees ook
Ethisch onverantwoord? Chinese wetenschappers klonen bewust zieke honden
Sinds de geboorte van het schaap Dolly in 19996 in Schotland hebben wetenschappers meer dan 20 andere soorten gekloond, zoals koeien, varkens en honden. Primaten bleken echter moeilijker te klonen dan andere zoogdieren. Toch zijn de aapjes niet de eerste die gekloond werden. Het is wel voor het eerst dat dat gebeurt uit een niet-embryonale cel.
De aanpak zou de deur kunnen openzetten naar het klonen van mensen. Voorlopig zijn er echter geen plannen in die richting. “Er zijn nu geen hindernissen meer voor het klonen van primaatsoorten, en dus komt het klonen van mensen wat dichter bij de realiteit. Maar we hebben absoluut niet die intentie. De maatschappij zal ook niet toestaan dat dit werk wordt uitgebreid naar mensen”, aldus de supervisor van het project, Muming Poo.
Deze baby heeft weer meer kans om een groot, sterk dier te worden nadat hij werd ‘geadopteerd’ door een koala die onlangs zelf beviel van een flinke dochter. De toekomst van het kleintje was even somber nadat zijn eigen moeder geen melk produceerde, waardoor hij honger moest lijden. Hij werd nu echter “met open armen verwelkomd” door zijn adoptiemoeder, maar dat is erg zeldzaam: “In het wild zou zoiets nooit gebeuren.”
Baby Joey heeft sinds kort een nieuwe familie toen hij in de armen werd gesloten door Maddy, zijn nieuwe mama in het Australian Reptile Park, in Nieuw-Zuid-Wales. Het koalaatje heeft nu ook zelfs een ‘tweelingzusje’ waarmee hij dagelijks kan stoeien, als hij althans geen dutje doet op de rug van zijn adoptiemoeder.
“Dit gedrag is uniek voor koala’s in gevangenschap”, aldus Tim Faulkner, de manager van het Australische dierenpark. “In het wild zou een koala nooit een tweeling opvoeden en zou een moeder nooit een telg van een ander wijfje onder haar hoede nemen.”
Het is echter goed nieuws dat Maddy haar kersverse zoon hartelijk verwelkomde en de baby als haar eigen kind accepteert: het aantal koala’s in Australië is de laatste jaren namelijk fel gedaald. Volgens Faulkner kunnen de schattige dieren tot 2050 zelfs uitgestorven zijn als er geen maatregelen worden genomen.
Al zal dat Joey voorlopig een worst wezen terwijl hij zich helemaal uitleeft met zijn nieuw gezinnetje.
VIDEO: Domste selfie ooit? Man filmt zichzelf met trein, maar dat loopt gruwelijk fout af
Er is een video opgedoken van een man die zichzelf al lachend staat te filmen terwijl hij wordt aangereden door een trein. De beelden zijn gemaakt in India. Gek genoeg overleefde de man het ongeval.
hr
Bron: The Daily Mail, India Today, The Siasat Daily
De man op de beelden heet Shiva volgens India Today, en is 21 jaar oud. Hij kwam zondag samen met een vriend in de buurt van de spoorweg en besloot om naast de sporen te gaan staan terwijl op de achtergrond een trein nadert. Hij heeft zijn smartphone vast en staat te glimlachen naar de camera. Seconden later knalt de trein tegen de jongen, die een klap krijgt en opzij vliegt.
Stabiel
De treinbestuurder toetert voor de klap nog verschillende keren, maar dat lijkt de man niet echt te beseffen. Ook zijn vriend probeert hem te waarschuwen door te roepen. "Wacht nog even, wacht nog even", lijkt Shiva telkens te zeggen.
Hij is zich totaal niet bewust van het naderende gevaar en blijft lachen. Hij schat blijkbaar de snelheid van de trein helemaal verkeerd in. Meteen na de klap stoppen de beelden. De man zou opgenomen zijn in een privaat hospitaal en zou intussen stabiel zijn, meldt The Siasat Daily.
Op de spoorwegen in India gebeuren regelmatig ongevallen, en jongeren lijken zich niet altijd bewust van de gevaren. Dat mag ook blijken uit de video in onderstaande tweet. Het is niet duidelijk waar of wanneer die beelden gemaakt zijn.
BizarHolly en haar negen vriendinnen besloten om hun vrijgezellenweekend in het Schotse stadje Argyll te vereeuwigen met een groepsfoto. Wat later ontdekte de toekomstige bruid dat een eng jongetje zich op de achtergrond had verstopt. Spokenjagers worden intussen gek, want de geest van het jongetje zou volgens een legende al honderden jaren in de regio rondspoken. Wij vermoeden dat Holly aan het Photoshoppen is geslagen, maar de hysterie op sociale media is er niet minder om.
Holly gaat binnenkort trouwen, maar natuurlijk niet voor ze met haar vriendinnen een vrijgezellenweekend heeft gehad. De vriendinnen trokken naar het afgelegen Schotse dorpje Argyll om er een weekend hun intrek te nemen in een groot huis aan het meer. Door hun groepsfoto zullen ze het weekend niet snel meer vergeten, maar om een heel andere reden dan ze hadden gedacht.
Zelfontspanner
Holly nam de vrijgezellenfoto met de zelfontspanner. Ze zette haar smartphonecamera op ‘burst-modus’, zodat ze in enkele seconden tientallen foto’s kon nemen. Maar toen ze achteraf door de reeks foto’s ging, op zoek naar het perfecte kiekje, ontdekte ze een griezelig jongetje op de achtergrond. Op de ene foto is nog niks te zien, maar op de volgende –amper drie seconden later genomen- staat een eng jongetje die de meisjes in de gaten houdt.
“Er was niemand in de buurt in de dichtste kilometers. Ik zal nooit meer slapen”, schrijft Holly op Twitter. Maar dan moest het engste zelfs nog komen: op sociale media wezen spokenjagers Holly op een urban legend. In hetzelfde huis zou ooit een jongetje gestorven zijn die nu rondspookt rond het meer.
De Blauwe Jongen
De vriendinnen verbleven in The Coylet Inn, een groot landgoed dat in 1650 werd gebouwd. Volgens de legende slaapwandelde het jongetje vaak en verdronk hij toen hij op een nacht het meer in wandelde. Auteur Dane Love noemt hem de ‘Blauwe Jongen’ in zijn boek ‘Scottish Ghosts’. “Toen het lichaam van het jongetje de volgende ochtend uit het meer werd gevist, was hij volledig blauw.”
Lees verder onder de foto.
“De Blauwe Jongen spookt rond in het huis en rond het meer, op zoek naar zijn moeder”, schrijft Love. “Hij heeft ook de gewoonte om objecten te verplaatsten in de kamers. En later bewoners zagen soms natte voetafdrukken in de hal op de bovenverdieping, terwijl de trap naar die verdieping volledig droog bleef.”
Verfilmd
De legende werd in 1994 verfilmd met Emma Thompson in de hoofdrol. De film, getiteld ‘The Blue Boy’, draaide nooit in de bioscoop, maar regisseur Paul Murton vertelde in een interview wel dat hij in de montagekamer een “blauwachtige mist” zag op verschillende opnames.
Wij vermoeden dat Holly aan het Photoshoppen is geslagen, maar de hysterie op sociale media is er niet minder om.
Bizar De Japanse spoorwegmaatschappijen zijn het beu. Ze hebben er al jaren problemen met één bepaalde diersoort, namelijk het hert. De dieren lopen blijkbaar ’s avonds en ’s nachts de sporen op, waardoor er heel wat aanrijdingen gebeuren - met vertragingen en extra kosten tot gevolg. En omdat de Japanse treinen prat gaan op hun stiptheid, willen ze het probleem voor eens en altijd de wereld uithelpen. En dat doen ze met een nogal bizarre maatregel.
Koeien die loeien, poezen miauwen en honden die blaffen. En de Japanse treinen doen dat laatste nu blijkbaar ook. Met een grote speaker laten ze woeste honden horen, waarmee ze de herten op het spoor proberen te verjagen. En daar blijft het niet bij: ze laten ook typische hertengeluiden horen die de dieren gebruiken om elkaar te waarschuwen voor gevaar. “Een korte, schelle snuif”, zo blijkt.
Een erg vreemde tactiek, maar die blijkt zijn vruchten af te werpen. De Railway Technical Research Institute (jawel, dat bestaat in Japan) voerde verschillende testen uit: eerst werd drie seconden lang de waarschuwingssnuif gespeeld, gevolgd door 20 seconden geblaf. Daarna verminderde het aantal herten op de sporen naar 7,5 per 100 kilometer, een daling van 45 procent.
Het is ook een erg economische maatregel. In het verleden werd immers al geprobeerd om stukken van de treinsporen te vervangen door een metaal dat zoutig smaakt. De herten lopen immers op de sporen om die af te likken en zo meer ijzer in hun bloed te brengen. Het zout bleek echter in de smaak te vallen, dus werd die tactiek weer afgevoerd. Sindsdien plaatsen de meeste maatschappijen zoveel mogelijk omheiningen rond de sporen, wat een erg dure onderneming is. Een luidspreker die wat blaffende geluiden produceert, is dan een veel goedkopere oplossing.
Bizar Berichten van een merkwaardig jachtongeval bereiken ons vanuit Rusland. Daar is een man doodgeschoten door een van zijn honden tijdens een jachtpartij.
De 53-jarige Sergey Terekhov liet maandag zijn twee honden uit z’n Lada om te gaan jagen in de buurt van de stad Saratov. Plots sprong een van de dieren op de man waardoor diens geweer afging. Terekhov werd in de buik geraakt door een patroon uit zijn TOZ-34-jachtgeweer. De man zeeg neer op de bevroren grond.
Het slachtoffer werd meteen naar het hospitaal gebracht door zijn jachtkompanen. In het ziekenhuis bezweek Sergey Terekhov een uur later aan de gevolgen van zijn schotwonde.
Dog shoots its owner dead in Russia in freak accident during hunt
Sergey Terekhov, 53, had let his two dogs out of his Lada car to run before he went on a hunting expedition in Russia’s Saratov region. But one canine ended up pulling the trigger of his gun.
Dieren Een verloren gelopen kat die voor verkeerschaos zorgde in de Sydney Harbour Tunnel in Sydney, die op bijna twintig kilometer afstand van haar huis ligt, is eindelijk weer terug bij haar baasje.
Poes Vix zorgde afgelopen woensdag voor grote overlast in de drukke tunnel, waar de politie een uur lang probeerde om de kat te vangen. Dat lukte echter pas op vrijdag, toen de kat opnieuw twee uur lang voor chaos had gezorgd. Een van de onderhoudswerkers van de tunnel lukte het om de poes te vangen. Hij nam het beestje mee naar huis en plaatste foto’s op Facebook van het dier om te proberen de eigenaar terug te vinden.
Lees ook
Deze schattige kitten is eigenlijk de dodelijkste kat ter wereld
Dolblij baasje
De beelden bereikten Alice Leung, die op zo’n twintig kilometer afstand van de tunnel woont. De vrouw was zich al vanaf dinsdag zorgen aan het maken, toen was de poes plots niet meer thuiskwam. Ze heeft geen idee hoe Vix in de tunnel terecht kwam. “Ik heb foto’s van haar gepost in verschillende groepen op sociale media. Ik vreesde dat ze misschien door een auto was geraakt en dat iemand haar had laten liggen”, zegt de vrouw die dolblij is haar kat weer heelhuids terug te hebben. Inmiddels heeft ze contact gehad met de man die haar kat mee naar huis genomen had en is via de microchip die kat draagt, bevestigt dat het écht om Vix gaat.
BizarDe jury van een schoonheidswedstrijd voor kamelen in Saoedi-Arabië heeft twaalf dieren gediskwalificeerd omdat hun eigenaars de dieren een Botoxbehandeling hadden gegeven. Het reglement is daar nochtans heel duidelijk over: “Kamelen die we betrappen met geneesmiddelen in de lippen, die eender waar op hun lijf geschoren of geverfd zijn of waarvan de natuurlijke vorm werd veranderd, worden niet toegelaten”.
Het jaarlijkse Koning Abdulazis Kamelenfestival in de buurt van de Saoedische hoofdstad Riyaad is een ernstige zaak. Eén van de hoogtepunten van het 28-daags festival is de schoonheidswedstrijd voor kamelen, met 57 miljoen dollar aan prijzengeld.
De drang om vals te spelen kan dan ook groot zijn. Volgens Newshub werd een nieuw reglement opgesteld, waarin staat dat botox niet toegestaan is.
“De kameel is een symbool van Saoedi-Arabië. Vroeger hielden we ze uit noodzaak, nu is het een tijdverdrijf”.
Totaalspektakel
De voorbije jaren heeft de Saoedische koninklijke familie het kamelenfestival omarmd als onderdeel van de traditionele cultuur. Vorig jaar verhuisde het evenement van de woestijn naar de rand van de hoofdstad.
Daar bouwde de overheid een arena waar de kamelenraces en de schoonheidswedstrijd worden gehouden. Er is ook een veiling waar kamelen voor grof geld van eigenaar wisselen. Er zijn eetstalletjes en souvenirwinkels, een dierentuin met ’s werelds grootste en kleinste kamelen en een museum met zandsculpturen van, jawel, kamelen. In tenten kan je kamelenmelk drinken en kleren van kamelenhaar kopen. In een planetarium is te zien hoe Arabieren zich door de sterren lieten leiden op hun tochten door de woestijn. Op kamelen, uiteraard.
“Erfgoeddorp”
Dit “erfgoeddorp” zal volgens de organisatoren de komende jaren nog uitbreiden gezien kroonprins Mohammed bin Salman nu de touwtjes in handen heeft via de officiële Kamelenclub die vorig jaar bij koninklijk decreet werd opgericht.
Het festival, dat nu halverwege is, lokte al 300.000 mensen. “We willen dat het festival een wereldwijd forum wordt voor alle lagen van de bevolking die entertainment, kennis en competitie willen”, stelt Fahd al-Semmari, bestuurslid van de Kamelenclub.
Buren van Robert ‘Willy’ Pickton, uit een piepklein Canadees dorpje, schoven aan voor zijn vers varkensgehakt. Zelfs lokale slagers behoorden tot zijn vast cliënteel. Zonder te beseffen dat die vriendelijke ongeschoren varkensboer in feite een gewetenloze seriemoordenaar was die het op hoertjes gemunt had en hun lichamen door de gehaktmolen draaide en mengde met echt varkensvlees. Wat overbleef, voederde hij aan de varkens.
Robert Pickton was boos op zichzelf toen hij werd gearresteerd. Hij had zijn werk niet kunnen afmaken. Hij had ‘maar’ 49 slachtoffers kunnen maken en geen 50, zoals hij had gepland. Maar hij had ze wel allemaal op dezelfde gruwelijke wijze gedood en laten verdwijnen. En dat maakte hem wel gelukkig.
Pickton was een rijke varkensboer die leefde als een kluizenaar. Hij sliep in een oude caravan. Nooit gehuwd geweest. Het enige wat hij zichzelf gunde, waren hete nachten met prostituees. En met veel drank en drugs. Niet in de eerste plaats voor de seks, wel om ze nadien te laten lijden. Hij was een sadist pur sang. Nadat hij de vrouwen had misbruikt en gedood, voederde hij hun lichamen aan zijn varkens. De schoonste stukken maalde hij en hij mengde het gehakt met echt varkensvlees dat werd verkocht aan de vleesverwerkende industrie. Maar ook aan familie en vrienden, en aan slagers. Zelfs aan de lokale politie toen die hun jaarlijks spaghettifeestje organiseerden. Pickton was daar een vaste gast. Alleen kwam hij niet om te eten, enkel om wat te drinken. Spaghetti, het was niet zo zijn ding, zei hij. Hij wist natuurlijk waarom.
De zonderlinge varkensboer ging volgens een vast stramien te werk. Hij lokte vrouwen, prostituees, naar zijn huis. In een stal gaf hij geregeld feestjes. Hij voerde ze dronken en gaf ze drugs. Daarna sloot hij ze op, misbruikte ze en martelde hen. Om hen uiteindelijk te boeien en te wurgen. Alleen maar voor de kick. En om zijn quotum van 50 slachtoffers te halen.
Voor zeven feiten is hij in 2007 veroordeeld tot levenslang. Toch heeft hij geen van de feiten ooit bekend. Niet aan de speurders, niet tegenover de voorzitter van de rechtbank. En zeker niet tegenover de nabestaanden van de slachtoffers. Hij lachte ze gewoon uit in de rechtbank.
Maar zijn celgenoot, die nam hij wel in vertrouwen en vertelde hem beetje bij beetje wat hij op zijn kerfstok had. Niet beseffende dat die man eigenlijk geen gedetineerde was maar een undercoveragent.
Hij vertelde hem onder meer hoe hij soep dronk uit kommen gemaakt van menselijke schedels. Hoe hij drugsverslaafde vrouwen, die toch door niemand werden gemist, gruwelijk had mishandeld en gedood. En hoe de notabelen van het dorp gehakt aten waarin hij de gemalen vrouwenlijken had vermengd. Hij kwam haast niet bij van het lachen toen hij er aan terug dacht.
Zesentwintig moorden gaf hij toe. Van nog een twintigtal anderen wordt hij verdacht. Maar hij kan het zich niet herinneren, zegt hij.
Onbetrouwbare getuige
Had de politie jaren geleden een getuige die zelf naar het gerecht stapte geloofd, waren er bijlange niet zoveel slachtoffers gevallen. Een vrouw stapte in 1997 hevig bloedend naar de politie. Ze was aangevallen door de varkensboer maar kon ontsnappen. Ze werd als onbetrouwbaar beschouwd en de politie dacht dat ze vooral aandacht zocht. De agenten geloofden eerder de rijke varkensboer dan een heroïnehoertje.
Rechercheurs namen wel een kijkje op het erf van Willy. Er zouden volgens getuigen ‘vreemde dingetjes’ gebeuren. Bovendien zou Willy in het bezit zijn van een vuurwapen terwijl hij daar geen vergunning voor had.
De afgrijselijke stank die op het erf rondhing, was niet te harden, zo beschreven de agenten de toestand daar nadien in hun proces-verbaal. De varkens die op stal stonden, waren zo verwaarloosd dat ze niet meer op hun rottende poten konden staan van ellende. De stank leidde de agenten naar een oude schuur. De gruwelijke ontdekking die zij daar deden, zou hen het hele leven bijblijven.
Diepvriezer
Achter in de schuur stonden twee vriezers. Eén van de agenten opende er één en liep brakend weg. In de vriezer lagen bebloede voeten, handen en zelfs hoofden. De andere vriezer werkte waarschijnlijk niet optimaal, er lag een soort soep van bloed en rottend vlees in. Het heeft, zo zei de agent, wekenlang geduurd voor hij weer normaal een hap door zijn keel kon krijgen.
Tijdens een van zijn vele verhoren werd de boer gevraagd welke meisjes naar zijn boerderij waren gekomen. Hij zei dat hij het zich niet kon herinneren. Opvallend was wel dat hij op geen enkel moment ook maar enige emotie toonde. Ondanks de gruwel die werd aangetroffen en waarmee hij werd geconfronteerd. Want hij kreeg foto’s te zien van alles wat op de boerderij werd teruggevonden.
Tijdens het proces van Pickton zei forensisch personeel dat ongeveer 80 ongeïdentificeerde DNA-profielen, ongeveer de helft mannelijke en de helft vrouwelijke, op bewijsmateriaal waren gedetecteerd. De items die politie in de trailer van Pickton aantrof, waren onder meer een geladen .22 revolver, dildo’s, twee paar met nepbont gevoerde handboeien, een spuit met drie milliliter blauwe vloeistof en een flesje Spaanse vlieg, een lustopwekkend middel. De varkensboer lachte het allemaal weg. Aan zijn celgenoot had hij wel toegegeven dat hij verschillende meisjes antivries voor de autoruiten in de aders spoot.
Seksfeestjes
Een oude werknemer heeft ooit eens gezien hoe Pickton een vrouw van achteren aanviel met een mes. “Ik zag dat hij haar stak in de rug en haar toen een tijdje liet bloeden. Daarna gooide hij haar, terwijl ze nog leefde, bij de varkens”, getuigde de man.
Maar er speelden zich nog meer ‘vreemde dingetjes’ af op de boerderij. Zo organiseerden Willy en zijn broer Dave wilde feesten op het erf. De boerderij werd dan omgedoopt tot ‘Piggy’s Palace’. Willy vertelde aan nieuwsgierige buren dat het opgebrachte geld werd geschonken aan liefdadigheid. Vrienden van Willy getuigden dat dit grote drugsfeesten waren waar veel hoertjes aanwezig waren.
Een getuige op zijn proces vertelde dat zij een met bloed besmeurde Willy ooit had betrapt toen hij bezig was met het villen van een lichaam terwijl het aan een vleeshaak hing. Daarna gooide hij stukken vlees bij zijn varkens. Willy moest lachen toen de vrouw dit vertelde. Hij vond het wel “grappige verhaaltjes”.
De zaak-Robert Willy Pickton is nog lang niet gesloten. Voor nog twintig moorden zal hij veroordeeld worden. Ook zijn broer David Francis Pickton wordt in verband gebracht met minstens één vermiste vrouw.
The Clouds Will Soon Roll By ..♥♪♫♥♪♫..♥♪♫♥♪.. When Seasons Change
The Clouds Will Soon Roll By
Night seems darkest just before the dawn, Just as the daybreak nears. Soon we'll see a sunny sky, It's time to dry your tears.
Somewhere the sun is shining, So, honey, don't you cry! We'll find a silver lining, The clouds will soon roll by.
I hear a robin singing Upon a treetop high. To you and me he's singing, "The clouds will soon roll by."
Each little tear and sorrow Only brings you closer to me. Just wait until tomorrow, What a happy day that will be.
Down Lovers Lane together, We'll wander, you and I. Goodbye to stormy weather, The clouds will soon roll by.
To you and me he's singing, "The clouds will soon roll by."
Each little tear and sorrow Only brings you closer to me. Just wait until tomorrow, What a happy day that will be.
Down Lovers Lane together, We'll wander, you and I. Goodbye to stormy weather, The clouds will soon roll by.
Peter Skellern
"When Seasons Change"
When seasons change – and we've again surpassed September A lot of scars – that kind of scare you to remember Scufflin' times – in seeing people trying to put you down For goodness sakes People trying to take what you know you've found Stranded in someone else's neighborhood Listening to the undertone Lord! Sure makes it a blessing to know you got your own Time makes you suffer – when seasons change Can't call no names – when you got your own self to blame Praying to Jesus – make me a little stronger So I might live the life – a little bit longer So many changes – going in and out of my life How can anyone survive When everybody's been made a sacrifice Look all around – and see yourself so weak and so vulnerable So you're trying to be strong – but your money ain't too long And it's so terrible Don't you know – if you want a good life Best look into yourself 'Cause the world is cold – and everybody's bold And there's no one else Time makes you suffer – when seasons change Can't call no names When you got your own self to blame Strain won't give me no – satisfaction Taxes are taking up – a new collection So many changes – going in and out of my life How can anyone survive When everybody's been made a sacrifice When seasons change – and we've again surpassed September A lot of scars – that kind of scare you to remember Scuf flin' times – in seeing people trying to put you down For goodness sakes People trying to take what you know you've found
Toen Nederlandse rechercheurs stuitten op het meest vreselijke kinderpornomateriaal dat ze ooit zagen, openden ze de jacht op de dader. Het leidde tot de identificatie en arrestatie van de 55-jarige Australiër Peter Scully en zijn handlangers. Vier Nederlandse rechercheurs werden gisteren voor hun werk onderscheiden door de Australische politie. Over de vangst van een monster.
Carla Van Der Wal
Stil maar.
Het zijn de woorden die Danny van Althuis nog niet hoort als hij achter zijn computer in Zoetermeer zit, kijkend naar een film die de naam Daisy’s destruction draagt. De kinderpornorechercheur heeft het geluid uit staan, het beeldscherm klein gemaakt. Protocol, om minder hard binnen te laten komen wat hij ziet. Dat is, inderdaad, de vernietiging van Daisy. Het meisje dat voor het oog van de camera zo vreselijk wordt gemarteld en misbruikt is nog maar anderhalf. Rechercheurs bestempelen het als het meest schokkende kinderpornomateriaal dat in omloop is.
Daar zit de politieman die een half jaar op deze afdeling werkt, een vader ook, te kijken naar wat lijkt op een professionele, intens lugubere speelfilm. Sommige mensen hebben er duizenden dollars voor over om dit materiaal te kunnen kopen en bekijken, in opdracht te laten maken zelfs, maar dat weet Van Althuis dan nog niet. Interpol heeft in 2013 tevergeefs al gevraagd naar tips over Daisy’s destruction, om de herkomst van de beelden te achterhalen. Ook nu de film in 2014 Nederlandse computers heeft bereikt, is nog geen reactie op het verzoek binnengekomen. Maar er zijn die haast onverstaanbare, geruststellende woorden, die nu zorgen dat Nederland in september officieel een onderzoek begint.
Ontleed
Minutieus, beeld voor beeld, wordt de lijdensweg van Daisy ontleed. Alles kan belangrijk zijn weet teamleider Farid el Hamouti. Ooit bleek de dop van een fles bar le duc-water een essentiële aanwijzing om een misbruiklocatie te bepalen: alleen in België en Nederland hebben ze een blauwe kleur. Alleen: nu is er geen dop, geen stopcontact, geen knuffel. Alleen het Aziatische uiterlijk van Daisy, naast het ‘stil maar’ dat uiteindelijk geen Nederlands blijkt, maar deel van een Filipijns dialect, dat gelinkt kan worden aan een arm gebied in dat land waar tientallen miljoenen mensen zo spreken.
Ondertussen dringt de tijd. De beelden van Daisy staan niet op zichzelf. De gemaskerde vrouw is ook in andere films te zien: meerdere slachtoffers van één kwelgeest, een drama in delen. Zolang zij niet gevonden is, kan het misbruik doorgaan. En wat de rechercheurs niet weten: de scenario's zijn ingegeven door onder meer gebruikers van pedobook, een duistere variant van Facebook.
Gelukkig is er Google.
Meesterbrein
In een Duits krantenbericht over een zedenzaak duikt de naam Daisy’s destruction op. De Nederlanders die het zien vragen meteen het bewijsmateriaal op. Met speciale software doorzoeken ze talloze chatgesprekken van de verdachte, tot ze de woorden van ‘Exited Girl’ vinden. Zij heeft te maken met de film, blijkt. En ze vraagt of de Duitser wel via een versleutelde verbinding spreekt. Nee, zo blijkt. ‘You idiot’, sneert ze. Hier spreekt het meesterbrein achter de films: Peter Scully.
De rechercheurs kunnen dat niet opmaken uit het gesprek, maar vinden wel een IP-adres dat uitgerekend leidt naar de buurt rond ‘Daisy street’ in de Filipijnen. Het is een aanknopingspunt, maar wel in een gebied waar één internetadres door duizenden mensen wordt gebruikt. De liason in de Filipijnen, Arjan Verhagen, neemt zodra hij er over hoort contact op met specialisten van de Filipijnse politie. Nu komt het aan op ouderwets recherchewerk.
Herkend!
Als Verhagen een week op vakantie is, vindt zijn reisgenoot dat hij wel erg veel aan de telefoon zit. Ook hier, in een cafeetje in de bergen, gaat hij door. Civat koffie, dat ze dat hier ook hebben, denkt hij nog, als hij opneemt. Dan hoort hij: de foto’s van meisjes uit de films zijn herkend. En dat niet alleen. Onlangs wisten in deze streek twee meisjes te ontkomen aan een blanke man, die hen vasthield. De man is gevlucht, aldus diens vriendin, die woest is omdat ze is achtergelaten.
De adrenaline pompt door Arjans lijf. In Nederland weten zijn collega’s later ook: we hebben de speld in de hooiberg gevonden. Bijna. Er wordt gesproken over een Amerikaan, maar uiteindelijk wordt duidelijk naar wie ze op zoek zijn: de Australische Peter Scully, in eigen land gezocht voor miljoenenfraude, een man zonder zedenverleden, die op de Filipijnen op het geheime darkweb in kindermisbruik een verdienmodel zag, die twee ex-prostituees instrueerde het vertrouwen van kinderen te winnen én ze professioneel te misbruiken voor een groen scherm, zoals dat ook in filmstudio’s wordt gebruikt.
(artikel gaat verder onder de foto)
Monster
Hij is het monster. De westerling die zo gastvrij was en zei arme kinderen te willen helpen. Zijn huis, zijn auto, zijn tv waren een oase in een zee van armoede. Onder zijn keukenvloer lag ondertussen het lichaam van een van zijn slachtoffertjes begraven. Ze was 11. En Scully’s vriendin verraadt waar de vermoedelijke moordenaar nu verblijft.
Verhagen zit samen met zijn Australische collega in een auto met geblindeerde ramen. Vandaag, op 20 februari 2015, zullen ze Scully in de boeien slaan. Pickups vol agenten met mitrailleurs racen over hobbelige wegen, tot een huis in aanbouw aan de rand van de jungle opdoemt. Scully wordt omsingeld. Verzet is zinloos. Daar is het tengere lijf, het grijze haar. Scully oogt vervuild, ongezond ook.
Zegetocht
De gevangenis moet nog even wachten. Scully moet mee op de zegetocht, die leidt langs prominenten, naar een restaurant ook. Daar zit hij in het midden aan de eettafel, zijn handen vast. Even, te midden van het feestgedruis, voelt Verhagen medelijden door de euforie heen.
In Nederland stapt El Hamouti op het vliegtuig naar Manilla. Daar, in de hoofdstad, zal hij Scully verhoren. Het is er bezoekuur. Om Farid heen klappen bezoekers plastic stoeltjes uit. Ze hebben fastfood bij zich voor de gevangenen. El Hamouti heeft vijf minuten om vragen te stellen aan de kindermisbruiker op wie hij met collega’s uit drie tijdzones heeft gejaagd, krijgt hij te horen. ,,Wat is er gebeurd'', vraagt El Hamouti. Scully begint zijn antwoord, dat uiteindelijk zes uur zal duren. ,,Waar zal ik beginnen?''
Peter Scully wacht zijn rechtszaak af in de gevangenis. De twee vrouwen met wie hij samenwerkte zijn ook opgepakt, net als bijvoorbeeld een Braziliaanse kinderarts die het misbruik financierde. Er is een fonds om zijn slachtoffers te helpen.
Someren - Er zijn opnieuw honden vergiftigd in de Noord-Brabantse plaats Someren. De politie waarschuwt hondenbezitters voor blauwgekleurd gif dat in stukjes worst zit verstopt. Er zijn voor zover bekend twee honden slachtoffer geworden van de vergiftiging.
De twee honden, die werden vergiftigd tijdens het uitlaten in de buurt van natuurgebied Het Keelven, zijn niet overleden. Vorig jaar in dezelfde buurt in Someren zeker twee honden, een steenmarter en een buizerd als gevolg van vergiftiging.
De gemeente Someren hing destijds waarschuwingspamfletten op om nieuwe gevallen van vergiftiging te voorkomen.
Meerdere dieren vergiftigd nabij Keelven in Someren, politie doet onderzoek
SOMEREN - In de omgeving van natuurgebied Keelven in Someren zijn de laatste weken diverse dieren overleden na het eten van vergiftigd voedsel. Het gaat om zeker twee honden, een steenmarter en een buizerd. Diverse andere honden overleefden het ternauwernood. De politie doet onderzoek.
Woede en tranen vechten om voorrang bij Noud van der Weerden uit Someren. Wat een flinke ochtendwandeling met zijn hond Donna had moet worden, loopt zaterdagochtend uit op een persoonlijk drama. Ter hoogte van een bermbosje in de Peelrijtweg snoept zijn viervoeter van een worstje. Na tweehonderd meter krijgt de 9,5-jarige Vizsla schuim op de bek, even later gevolgd door diarree en weer honderd meter verder zakt ze door haar poten.
Verdriet Op de operatietafel in de dierenkliniek in Asten overlijdt Donna die vergiftigd voedsel heeft gegeten, zo blijkt achteraf. "Ze was mijn maatje, ik kon met haar lezen en schrijven. Ik sta te janken maar ik moet verder. Ik wil zoveel mogelijk andere hondenbezitters hiervoor waarschuwen."
Ik sta te janken maar ik moet verder. Ik wil zoveel mogelijk andere hondenbezitters hiervoor waarschuwen.
Noud van der Weerden
Dat doet hij door snel flyers in het gebied rondom het Keelven op te hangen. Van der Weerden is woedend. Waarom legt iemand vergiftigd voedsel op een route waar veel mensen hun hond uitlaten? Hij kan er met zijn hoofd niet bij. Met een familielid die in de jacht actief is, gaat hij naar de plek des onheils. Volgens hem lag het vergiftigde voedsel op een looppad van een vos. In de omgeving zit verder geen kippenbedrijf met vrije uitloop. Tevens zijn er geen postduivenhouders in de buurt. Het sterkt het vermoeden van de Somerenaar dat het om plezierjacht gaat.
De politie doet onderzoek naar de vergiftiging van de vier dieren. De politie waarschuwt hondenbezitters om extra op te letten en om bijzonderheden te melden. De gemeente Someren gaat waarschuwingsborden plaatsen rondom het Keelven.
Bizar Speurders die donderdag een huis doorzochten in de Russische stad Sint-Petersburg hebben een akelige ontdekking in de kelder gedaan. De politie was op zoek naar illegale wapens, maar trof in de kelderverdieping een levende krokodil aan.
De eigenaar is actief in re-enactment, het naspelen van oorlogsslagen met antieke wapens en uniformen. Hij verklaarde het reptiel jaren geleden te hebben gekocht. De Russische autoriteiten gaan nu na of hij wetgeving inzake het houden van dieren heeft overtreden.Zijn krokodil is nog niet in beslag genomen.
Lummen Zo’n 300 sympathisanten hielden gisteren een protestmars tegen de komst van een hondenfokkerij in Molem, een gehucht van Meldert. “Honden moeten er aan de lopende band puppy’s op de wereld zetten. Het enige wat telt, is zo veel mogelijk poen pakken”, zegt Liestbeth Reijniers, voorzitter van de vzw Anti Broodfok die de optocht organiseerde.
Rudi Geudens die al in Schaffen fokkerij Het Hezehof met enkele honderden honden uitbaat, wilde gisteren niet reageren. Hij heeft bij het gemeentebestuur van Lummen onlangs opnieuw een aanvraag ingediend voor een vergunning voor 150 fokhonden. In oktober vorig jaar had hij al een vergunning aangevraagd voor 400 honden, maar toen kreeg hij een storm van protest over zich heen, tot doodsbedreigingen toe. Toen ondertekenden 13.000 mensen een online petitie tegen de aanvraag, deze keer staat de teller al op 8.000.
Geldgewin
De vzw Anti Broodfok en de 300 betogers willen niet weten van de plannen van Rudi Geudens. “Het geldgewin gaat boven het welzijn van de honden en hun puppy’s”, zegt Daniël Maya van de vzw Dieren in nood. “Fokkers die in grote hoeveelheden honden houden en ermee kweken, veroorzaken veel dierenleed. Zo zitten de honden in boxen, vaak nog op elkaar gestapeld. Ze komen niet buiten, kunnen er niet rondlopen of snuffelen.” Ook Femke Milisen uit Tongeren, die met haar hond Clif in de protestmars liep, had een duidelijke mening. “Voor een fokker telt maar één ding: geld. Wie betaalt, krijgt de puppy mee naar huis. Of anders gezegd: de fokkers gaan niet na of de hond wel past bij een gezin.”
“Getraumatiseerd”
Ook Marc Keunen uit Paal klaagde de wantoestanden aan bij broodfokkers. “Het welzijn van dieren is niet in een economisch model te gieten”, legde hij uit. “De honden waarmee gefokt wordt, zijn continu zwanger. Hoe kan je voldoende aandacht aan elke hond schenken als er zoveel bij elkaar zitten?”, vroeg hij zich af. Het sandwichbord dat Ine Van de Can uit Halen meedroeg in de optocht loog er niet om: Stop de puppyfabrieken! “Honden moeten enkel kweken. Ze worden niet getest op erfelijke afwijkingen. De honden hebben geen zuivere bloedlijnen. Ze krijgen krommen poten, schurft, worden angstig en agressief. De beesten raken getraumatiseerd. Ze komen niet in contact met situaties buiten, laat staan met andere mensen en dieren.” Het schepencollege van Lummen zal tegen 13 februari beslissen of het een verlunning zal verlenen aan broodfokker Geudens.