Het is nu dinsdag, halftien in de morgen. Gisteren, rond het middaguur terug aangekomen in Kathmandu, waar een scheerbeurt en een paar flinke pinten ervoor zorgden dat wij er terug Europees uitzien. Schrijver dezer blijft voor bepaalde reden vandaag ter stede, terwijl de andere vier maten op weg zijn naar Baktapur, een prachtige oude stad in de buurt.
Het spijt ons ten zeerste dat wij niet eerder wat konden " bloggen ', maar tijdens de trek zijn er geen mogelijkheden. We waren al blij als we in de lodge van wat Zonnecellen licht konden genieten. Echt van de bewoonde wereld afgesloten.
Als ik het goed heb hebben we voor het laatst verslag uitgebracht op dinsdag 10 okt. De dag nadien trokken we hoogwaarts naar Sing Gompa. Algemene vreugde want we konden voor het eerst eens genieten van een Westerse WC. Twee jonge meisjes waren zo onder de indruk van de charmes van Bratke dat zij speciaal voor ons de tempeldeur openden.
Donderdag kers op de taart wat bestemming betreft. Via zware tocht over watervallen, langs diepe afgronden aangekomen aan de heilige meren Gosaikunda. We respecteren de lokale godsdient en lopen een rondje rond het heiligste meer. We bouwen met z'n zessen een stenen torentje en lassen een Zen moment is. Terwijl ieder voor zichzelf een wens formuleert is de emotie in de groep voelbaar.
Nog een kers op de taart, maar dan wel wat de inspanning betreft. Vrijdag trekken we weer naar een hoogte van 4 600 meter en beginnen dan aan de loodzware pas naar de volgende bestemming Phedi. Omdat de kwaliteit van de lodge te twijfelachtig is besluiten onze gidsen om er nog extra twee uur zwoegen bovenop te gooien. De volgende lodge kon geen " running water " aanbieden, maar wel een frisse pint. ( Wat op die hoogte niet zo evident is ). We krijgen van Eddy een compliment omdat we " flink gestapt hebben ". We zijn daar heel blij mee.
We blijven flirten met stevige stijgingen en helse afdalingen. In de lodge waar we nu overnachten hebben ze net een geit geslacht en mochten we mee snoepen van een lekker stoofpotje van dat arme beestje. Ons eerste stukje vlees sinds het vetrek van onze trekking.
Onze tocht gaat nu echt naar beneden en komen een wat ouder gezelschap Oostenrijkers tegen. Zij moeten naar boven en we vragen ons af hoe ze deze taak gaan klaren...
't Is ondertussen weeral zondag en belanden we via prachtig gekleurde rijstvelden en onbeschrijflijke panorama's in Chisopani. Gezien we 's anderdaags slechts 3 a 4 uur dienen te trekken en we op wat lagere hoogte zitten, verdelen we onze kleren aan onze dragers en bouwen een feestje. De nacht is iets korter dan gewoonlijk. { Over nachten gesproken: geloof het of niet beste lezers, maar tijdens de trekking lagen we om acht uur 's avonds in bed en dit tot 6 uur 's morgens. Lange nachten... }
Gisteren zware afdaling via duizenden trappen weer in de Township van Kathmandu gesukkeld en na een korte rit per busje, meteen naar de Belgische frituur gespurt en een rustig terrasje opgezocht in de helse, maar zo uitdagende stad.
We wennen aan onze babyfaces en genieten van rust, want daar zijn we aan toe. Morgen ( woensdag ) vertrekken we kort na de middag naar New Dehli en plannen een stadsbezoek in de hoofdstad van India. We laten nog wel iets van ons weten ( met foto's ) van zodra we terug in Belgie zijn. Hopelijk zijn onze spaarcentjes nog iets waard.
Oh ja, wie had het over plannen voor de volgende trip? Staat vast ! Voorjaar 2010 - de hoogste berg van Afrika, de Kille Man Djaro :-).