Vitamine C . In de praktijk worden de termen "vitamine C" en "ascorbinezuur" als synoniemen gebruikt.Vitamine C komt in twee vormen voor, beiden aanwezig in diverse biologische weefsels en voeding, namelijk, L-ascorbinezuur en L-dehydroascorbinezuur. Deze vormen kunnen in de redox chemie via een tussenvorm, in elkaar overgaan. L-Ascorbinezuur heeft als redox systeem (het werkt sterkt reducerend), een taak bij de oxidatieve afbraakstofwisseling en wel bij de onverzadigde vetzuren (linoleenzuur). Het is een anti-oxidans tegen de opname van vrije radicalen,in het bijzonder tegen oxiderende stoffen in de bijnieren .Er zijn maar weinig vitamines die zo bewierookt zijn als vitamine C , onder meer door de overleden dokter Lecomte , die zei dat hij er in zijn Afrika-praktijk , kankerpatienten mee genezen had .Ondertussen is er wel bewezen dat vitamine C de opbouw van kankerverwekkende stoffen in het lichaam afremt of zelfs voorkomt .Vitamine C is belangrijk voor huid en weefsels . Vitamine C zorgt voor meer soepelheid en veerkrachtigheid doordat vitamine C fibroplasten extra hard aan het werk zet, zodat de huid veerkrachtig wordt.Vitamine C repareert DNA-schade wanneer deze veroorzaakt werd door UV-licht.Een tekort aan vitamine C kan de oorzaak zijn van gezwollen tandvlees,achteruitgang van het beendergestel en de gewrichten , en degeneratie van de cellen in het lichaam. Vitamine C- gebrek is mede de oorzaak van voorjaarsmoeheid . Vitamine C activeert het cellulair metabolisme,vergroot de energie en het prestatievermogen van het lichaam , verstevigt de verdedigingsmiddelen van ons organisme en bestrijdt onvruchtbaarheid .Vitamine C houdt botten, tanden en geslachtsorganen gezond. Voor een gezond uiterlijk,sterke tanden en een stevig tandvlees ,jeugdige en krachtige spieren , is een dagelijkse toevoer van vitamine C noodzakelijk. Een overdreven hoeveelheid innemen heeft geen zin en is nutteloos ,want vitamine C wordt zoals alle in water oplosbare vitamines,niet opgeslagen in het lichaam,maar uitgescheiden met de urine.Eén enkel vitamine C tabletje per dag is dus voldoende, of wanneer men zijn vitamine C uit geperst sinaasappelsap,citroensap of meloen haalt ,bewaar deze sappen dan luchtdicht afgesloten in de koelkast ,want vitamine C wordt afgebroken en geoxideerd wanneer het met de zuurstof van de lucht in aanraking komt .Wat deze lucht betreft , verbetert vitamine C onze ademhaling.
Vitamine C treft men aan in bladgroenten,meloenen,pepers,zwarte bessen ,aardbeien,ananas,avocado, alle soorten kolen zoals bloemkool ,witte kool en rode kool (hierin ook ijzer) ,citrusvruchten ,tomaten , melk en lever,paprika’s, veldsla, peterselie, broccoli, venkel en spruitjes. Maar ook in asperges, kiwi ,aubergines, spinazie,bieslook,rozebottel, waterkers, kervel,niet giftige paddestoelen, knolselder, prei, raapjes, radijsjes.Zeelieden in de 18e eeuw wisten reeds dat scorbuut of scheurbuik kon vermeden worden,indien de keuken beschikte over citroensap en verse groenten. Er is meer vitamine C nodig bij rokers , alcoholiekers , mensen met stress, personen die antibiotica gebruiken of last hebben van een infectie, of personen die een kwetsuur hebben opgelopen.
Typische verschijnselen bij een tekort aan vitamine C : prikkelbaarheid,bloedend tandvlees en loszittende tanden,gewrichtspijn,gebrek aan eetlust,hartklachten. Met mate ingenomen vitamine C , 1 tablet per dag of een theelepeltje vitamine C-poeder dat men zich per kilo in een blikken doos kan aanschaffen (goed afdekken tegen de zuurstof in de lucht) bestrijdt verkoudheid en virussen, en verkleint de duur van deze verkoudheden, voorkomt bloedarmoede ,bevordert de activiteit van de witte bloedlichaampjes en zorgt zo voor een betere genezing van infecties en wonden.stelt het verouderen uit , verhoogt de immuniteit tegen ziekten,verlicht allergieën, vermindert rimpelvorming,versterkt haar- en bloedvaten. Daartegenover staat ,dat men ook niet mag overdrijven.Vitamine C kan bij te hoge ingenomen dosissen nierstenen en jicht veroorzaken,diarhee en maagkrampen.Zeer grote doses doen het cholesterol gehalte in het bloed stijgen, waardoor de kans op het ontstaan van hartziekten vergroot.
|