|
Look : een wonder van de natuur ! Knoflook remt de groei af van tumoren,beperkt de gevolgen van borstkanker,werkt beter dan penicilline tegen de 8 soorten bacterieën die bestand zijn tegen antibiotica, voorkomt beroertes en beschermt hartpatienten tegen een eventuele tweede hartaanval. In combinatie met de hierboven beschreven azijn ,verzacht knoflook rheumatische pijnen en arthrose, maakt dat men veel minder honger heeft ,waardoor het probleem van de dikke buik wordt aangepakt , dus van overgewicht dat leidt tot rugpijn ,waarvan velen te lijden hebben,door een te grote druk op de wervelkolom,vermindert stress,verlaagt het schadelijke cholesterolgehalte, verbetert de bloedsomloop en verhelpt spier-en gewrichtspijnen.Tandpijn en oorpijn worden er door verminderd, vermoeidheid en verkoudheid tegengegaan,indigestie en diarrhee bestreden.In het oude Griekenland adviseerden ,naast Hippocrates,de vader van alle geneeskunde,ook de grote filosoof Aristoteles ,het medisch gebruik van Look. In het oude Italië maakten de grote Romeinse kampioenen er overvloedig gebruik van.Later , in de Middeleeuwen,werd look voorgeschreven bij longziekten, maag-en darm-ontsteking , huidallergie, oorpijn, ontstekingen, zweren ,en als ontsmettingsmiddel voor besmette wonden. In 1958 stelde Pasteur vast dat knoflooksap de groei verhindert van schimmels , en gevaarlijke microben zoals streptokokken, de verwekker van typhus .Knoflook bevat meer dan 200 vitaminen en mineralen zoals calcium, ijzer, zink en belangrijke anti- oxidanten zoals selenium.Wat zijn anti-oxidanten? Antioxidanten zijn belangrijke stoffen voor een gezonde stofwisseling van het lichaam en ze zijn dan ook in alle cellen aan te treffen. Bij de ademhaling , de inademing van zuurstof uit de lucht ,en de energie-omzetting in onze lichaamscellen komen agressieve afvalstoffen vrij, de zogenaamde vrije radicalen. Vrije radicalen zijn substanties die het lichaam aanmaakt bij verhoogde inspanningen en die verantwoordelijk zijn voor problemen zoals ontstekingen, krampen, schade aan de spierweefsels en vermoeidheid. Het zijn zijn atomen of moleculen die zich nog niet gebonden hebben en nog vrij in ons lichaam rondzwerven. Ze kunnen zich nog ergens aan vastgrijpen: normaal is dat geen probleem, maar soms gaan ze verkeerde verbindingen aan die schadelijk zijn voor de mens. Ons lichaam maakt zelf ook al antioxidanten aan, maar die hoeveelheid is niet voldoende om alle vrije radicalen te bestrijden die op ons afstormen,vooral wanneer men gestresseerd is ,want stress veroorzaakt vrije radicalen .Het gevaar van vrije radicalen schuilt erin dat ze ervoor kunnen zorgen dat cellen zich verkeerd gaan opdelen, wat bijvoorbeeld kanker kan veroorzaken.Het zijn losgeslagen zuurstof-atomen , ook wel superoxides genoemd, die in onze weefsels grote schade kunnen aanrichten. Gelukkig voorziet de natuur ons ook van anti-oxidanten onder de vorm van een groep van vitamines, mineralen en aanverwante stoffen die de vrije radicalen in het menselijk lichaam bestrijden en neutraliseren. De meeste antioxidanten doen dit door met de radicalen te reageren, waardoor ze onschadelijk worden. Antioxidanten worden toegevoegd aan levensmiddelen, cosmetica, en diverse andere producten om de oxidatie door zuurstof uit de lucht tegen te gaan. Hierdoor wordt de houdbaarheid verlengd.Bij levensmiddelen worden toegevoegde antioxidanten op het etiket van levensmiddelen aangeduid met een E-nummer, zoals vastgelegd is door de Europese Unie. Daarnaast komen antioxidanten van nature voor in voedingsmiddelen, zoals o.a. in groenten, fruit en noten. Het eten van veel groenten en fruit heeft een goed aantoonbaar levensverlengend effect.Voorbeelden van antioxidanten in de voeding zijn ook vitamine C , vitamine E en citroenzuur. Volkorenbrood, peulvruchten en zilvervliesrijst voorzien in je dagelijkse behoefte aan antioxidanten. Daarnaast zijn bepaalde mineralen zoals seleen, chroom en zink belangrijk omdat ze deel uitmaken van enzymen die als antioxidant werken. Ook urinezuur werkt in het lichaam als antioxidant. De schadelijkheid van radicalen wordt veroorzaakt doordat de moleculen zeer gemakkelijk reacties aan kunnen gaan met bijvoorbeeld het DNA, wat kan leiden tot de ontregeling van de celdeling en dus tot kanker, of beschadiging van verschillende intracellulaire eiwitten.Wat is DNA? Ons lichaam is opgebouwd uit zeer veel cellen. Elke cel heeft een kern met daarin een unieke DNA, dat al je erfelijke eigenschappen bevat. DNA werd in 1869 ontdekt door de jonge Zwitserse arts Miesscher als stof met zure eigenschappen die hij nucleïnezuur noemde .DNA is de afkorting van het Engelse Deoxyribo Nucleic Acid (in het Nederlands: desoxyribonucleïnezuur).Sindsdien is de kennis van DNA sterk toegenomen. Het bleek om een zeer groot molecuul te gaan. In 1944 werd bewezen dat in het DNA, in codevorm, de erfelijke aanleg van organismen is vastgelegd. Dat wil zeggen dat DNA als informatiedrager , de informatie bevat voor jouw eigenschappen, zoals je bloedgroep en de kleur van je ogen. DNA kopieert zich bij elke celdeling en slaat daarin de erfelijke eigenschappen op .De oplossing zit in de structuur van het DNA, dat de vorm heeft van een gedraaide touwladder of van een moleculaire wenteltrap. Beide leuningen van deze trap bestaan uit fosfaatgroepen en suikermoleculen, waaraan basen vastzitten, die om en om in twee lange ketens geschikt zijn. De volgorde waarin de basen in het DNA voorkomen, vormt de code waarmee de erfelijke informatie is vastgelegd. Zoals noten op een notenbalk de code vormen voor een stuk muziek, vormen de letters A, C, G en T in het DNA- molecuul de basis voor de erfelijke eigenschappen . De ketens zijn als twee spiralen om elkaar heen gewonden. De treden werden gevormd door de basen adenine(A), cytosine(C), guanine(G) en thymine(T).Twee basen naast elkaar vormden namelijk een trede. Een A-T-paar is even breed als een G-C-paar. De ene keten is een soort spiegelbeeld van de andere keten, omdat A altijd tegenover T zit en C tegenover G : de ketens zijn complementair.Voor elke menselijke cel met een kern, geldt dat het DNA verdeeld is over 46 chromosomen.Wat zijn chromosomen ? Elk chromosoom bestaat uit een groot DNA - molecuul. Chromosomen zijn langgerekte dunne draden in de cellen. Ze zijn alleen te zien bij delende cellen. De langgerekte draad is een DNA molecuul , opgebouwd uit een fosfaatgroep, een desoxyribose en een stikstofbase. Er zijn vier soorten stikstofbasen: Adenine (A), Guanine (G), Thymine (T), Cytosine (C),hierboven reeds vermeld . Ieder organisme heeft een vast aantal chromosomen, de mens heeft drieëntwintig paar chromosomen. Iedere mens is opgebouwd uit heel veel spiercellen, zenuwcellen, botcellen, huidcellen, levercellen, hersencellen, enzovoort.In bijna alle cellen zitten chromosomen. Hierin staat de erfelijke informatie die we van onze ouders hebben gekregen. De chromosomen lijken op een soort wenteltrapjes. Op de treden van de wenteltrapjes liggen de genen . Elk chromosoom bestaat uit verschillende genen.Elk gen bevat de informatie voor één bepaalde eigenschap. De genen regelen bijvoorbeeld de bouw van het lichaam. Ze regelen ook dat iemand op zijn ouders lijkt. En dat alle onderdelen van het lichaam werken.In iedere lichaamscel vinden we 23 paren chromosomen. De ene helft van een paar komt van de moeder. De andere helft komt van de vader. In totaal heeft iedere cel dus 46 chromosomen.De chromosomenparen zijn genummerd van 1 tot en met 22.Het 23e paar bestaat uit de geslachtschromosomen. Deze hebben letters: XX of XY. XX betekent vrouw en XY betekent man. De chromosomen bevatten de volledige genetische informatie die noodzakelijk is voor het ontwikkelen, in stand houden en voortplanten van een individu. Een gen is een soort code aan de hand waarvan eiwitten gevormd worden. Eiwitten zijn de bouwstenen van ons lichaam, en zijn essentieel voor een cel. Ze zorgen voor de stevigheid van een cel, bepalen of de cel een zenuwcel, spiercel, haarcel wordt of een andere taak krijgt. Sommige eiwitten zijn enzymen die chemische reacties sturen of die onderdeel van de spijsvertering zijn. Eiwitten vormen dus de basis voor het goed functioneren van ons lichaam.Ze zijn opgebouwd uit aminozuren, en de volgorde van de verschillende aminozuren bepaalt de eigenschappen van het eiwit. Elk gen bevat de code voor een reeks van aminozuren, die dan samen weer een eiwit vormen. Alle menselijke eigenschappen worden bepaald door de eiwitten, die voor de besturing van het lichaam zorgen. Deze eiwitten, waarvan er honderdduizenden soorten zijn, zijn opgebouwd uit niet meer dan 20 verschillende aminozuren. Deze aminozuren worden gevormd door groepjes van de drie basen op de DNA. Een aminozuurketen meestal geëindigd met een stopcode TAC die vertelt welk eiwit aangemaakt moet worden.Een hele zin uit de DNA-taal (een gen) bestaat uit een groot aantal drieletterwoorden die samen een compleet eiwit coderen, dat voor een bepaalde eigenschap van je lichaam zorgt.
Door deze vrij ingewikkelde look-tekst te lezen ,heb je de hersenen gestimuleerd en je metabolisme verbeterd .Kom dus alle dagen terug naar deze site voor een dergelijke gezondmakende oefening,want deze buik-weg informatie wordt alle dagen aangevuld en gewijzigd .
|
