Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Getuigenissen van enkele geopereerden van een overbrugging aan de kransslagaders o.d.
19-06-2014
Vanaf dag 108 na operatie tot 3 jaar later en einde blog
Dag 176 na de operatie
Een week geleden dook een sluimerende pijn ineens weer op in de borststreek. Ik vermoed dat ik er een 6-tal weken geen last van heb gehad. De borststreek voelt hierbij ambetant voos aan, en als ik er op druk doet iets in mijn borst ook pijn. Het lijkt of er ergens een ontsteking zit. enfin, de pijn is niet constant aanwezig. Bij de eerste stappen uit mijn bed deze morgen voel ik dan weer iets in de borststreek. Na wat kleine ochtendrituelen voel ik dan niets meer. Raar.....
Dag 186 na de operatie
Uitslag 7 maanden na operatie, controle bypass operatie fit-test 123 %, terwijl normale mens 80 % 200 watt vermogen aan Max hartslag 162. Advies, bij sport hartslag op Max 140, wat hoger mag maar niet te lang in het rood.
Er zijn nog wel klachten van pijn in de borststreek. Deze komen ofwel van de botten die minder aan elkaar vastgroeien, ofwel, men heeft voor de bypass een hoofdader uit de borst genomen die in zéér goede conditie was. Dat betekent ergens een verlies, maar zeker geen zuurstofgebrek. na één jaar zou op de verlies-plaats andere aderen moeten overgenomen hebben.
Dag 192 na de operatie
De laatste dagen is de pijn in de borststreek wat getemperd. Ik heb nu een home-trainer gekocht waarop ik dagelijks een half uur fiets, met een vermogen tussen 100 en 160 watt, en een max. hartslag van 130.
3 jaar later, na de operatie, en afsluit van deze blog
We zijn nu 3 jaar later, en het gaat nog steeds goed met mijn hart en met mijn aders. De conditie is nog steeds uitstekend, dank zij 5 dagen per week elke ochtend 35 minuten op de hometrainer, waarbij ik het aantal watt afwisselend verhoog en verlaag, maar geregeld opdrijf tot 190 watt en mijn hartslag laat stijgen tot in mijn geval een 145 slagen per minuut.
Je hartslag de hoogte injagen tot maximum 150 à 160, gezien onze leeftijd (formule = 220 verminderd met de leeftijd) is naar het schijnt uitstekend om NATUURLIJKE bypassen te creëren. Stel dat je aders toch ergens toe slippen, dan verwijden de (vele resterende) fijne adertjes, dank zij je sportinspanningen. Door de verwijding nemen zij de rol van de toe geslipte aders over.
Bewegen en sporten is dus zéér belangrijk, en als ik al eens niet op de hometrainer zit, dan ga ik soms 12 km wandelen. Ik heb een fantastische website ontdekt, nl. www.marching.be waar je dagelijks mooie wandelingen voorgeschoteld krijgt, gaande van 4 km tot 42 km. Ik ga ook geregeld in de natuur fietsen, soms wel tot 70 km.
Er is bij mij slechts één probleem. Geregeld voel ik nog iets in de borststreek. Wat precies is niet te verklaren of uit te leggen. Soms beschrijf ik het als een voze plaat, soms zenuwpijnen, vervelende steekjes, een ambetant gevoel. Ik kan er geen zinnige beschrijving aan geven. Cardiologen verklaren het dat het vervelende gevoel komt door de zenuwbanen die bij de operartie werden door gesneden.
Ik noem het ook wel eens mijn stress-plek. Zoals in de volksmond sommigen zeggen "ik voel het aan mijnen kouden teen". Wel zo voel ik bij stress het in mijn borststreek, maar dan wel niet de pijn die ik voelde van voor de operatie.
En dat maakt het nu zo juist heel moeilijk, dat onderscheid. Als ik iets voel in de borststreek is het steeds aftasten: "Is het nu die pijn van voor de operatie en de toe geslipte aders, OF is het de pijn of stressplek van de doorgeknipte zenuwbanen". Soms ligt dat gevoel dicht bij elkaar.
En wat nog vervelender is, een tijd geleden had ik ook wat pijn of een vervelend gevoel in de borststreek, en toen ik toch echt wat paniekerig naar de dokter ging, stelde die maagklachten vast. Een oprisping van de maag. Naar het schijnt ligt die pijn heel dicht bij de pijn die je voelt bij hartproblemen.
Kortom, niet steeds panikeren, het kan dus ook je maag zijn.
Bij deze operatie van 3 jaar geleden, heb ik ook altijd moed geput uit het feit dat mijn vader op zijn 57ste ook 3 overbruggingen heeft gehad. We zijn nu 30 jaar later en hij leeft nog steeds, (zij het met andere opduikende kwalen...)
Ik herinner mij dat hij 30jaar geleden na zijn operatie ook heel veel ging fietsen, en nu hij 5 x per week naar een zorgcentrum gaat, hoor ik dat hij dagelijks nog 4 km op de hometrainer zit, en op de zogenaamde roeiboot ook wat bewegingen uitvoert.
Ik heb besloten om deze website nu niet meer aan te vullen. Er is mijn inziens stof genoeg, en ik wil graag dit hoofdstuk wat loslaten. Ik hoop met mijn informatie veel mensen in deze situatie geholpen te hebben.
Blijf er in geloven, blijf sporten, blijf bewegen (hoe minimaal je ook kan natuurlijk, want iedereen kan gezien zijn gestel niet zo maar fietsen of wandelen), en natuurlijk let wat op je voeding en neem geregeld je pilletjes die voor ons noodzakelijk zijn. (pilletjes tegen hoge bloeddruk, cholestorol, en bloedverdunner)
Door
vermoeidheid? Eerst cardiotraining, dan 2 uur in tuin werken (gras afrijden en
spitten)soms aan hartslag van 135),
nadien stofzuigen...
Vanwaar
komt die borstpijn?
Dag 85
Het
littekenweefsel in de borststreek blijft af en toe pijn doen.
Ook
bij stress,bvb mijn partner is
verwikkeld in een familievete, en omdat ik me dat wat aan trek doet mijn
borststreek pijn.
De
dokter zegt dat dit pijn doet omdat ze een hoofdader als overbrugging hebben
gebruikt. Het littekenweefsel kan daardoor meer pijn doen maar zou ooit moeten
verdwijnen.
Sporten
helpt.
Goed
nieuws bij de fietstest, inclusief mondbit dat longen en zuurstof meet,bij de Cardioloog.
Start met joggen : in park, 1 min wandelen, 1 min joggen, 1
min wandelen, 1 min. joggen, 1 min wandelen, 1,15 min joggen. hoogste hartslag
135
Dag 94
5 km gewandeld in Ardennen (berg op en af)
Dag 97
6 km gewandeld in Ardennen (berg op en af)
Dag 98
7,5 km gewandeld in Ardennen (berg op en af)
Dag 99
1 min wandelen, 1 min lopen x 5. + 5 minuten turnen
Hey,
goed nieuws. Ik heb minder pijn in de borststreek of ik krijg minder steken.
Zou
het littekenweefsel zich dan toch aan het herstellen zijn?
Gisteren zat ik nog te
stoefen dat ik nog zo weinig last had in de borststreek.
Sinds gisterenavond heb ik
terug last.
Mijn borst voelt aan als
een ambetante voze stijve plaat.
Ik pieker dan dat er met
mijn hart misschien toch nog wat mis is.
Als ik het iets positiever
bekijk of analyseer komt de pijn of stijfheid misschien wel van het turnen
gisteren ochtend. Ik heb toen wat strekkingen uitgevoerd.
Dag 100
5 km gewandeld in Ardennen (berg op en af)
Dag 101
9 km gewandeld in Ardennen (berg op en af)
De stijfheid of druk op
mijn borst blijft aanhouden. Wat is dat toch?
Geforceerd van turnen eergisteren
of van vermoeidheid want ik verblijf een week in de Ardennen en doe hier elke
dag (berg) wandelingen tussen 5 en 10 km.
Zou al dat geschok voor de
druk in mijn borststreek zorgen. ?
Ik vermoed dat mijn hart
in orde is want ik klim vlot de hellingen op. M.a.w. ik voel niet die steken of
hartpijn zoals voor de operatie.
Maar vanwaar komt die
stijfheid of druk op borst dan?
Dag 102
11 km gewandeld in Ardennen (berg op en af)
Dag 103
7,5 km gewandeld in Ardennen (berg op en af)
Dag 104
9 km gewandeld in Ardennen (berg op en af)
Dag 105
13,5 km gewandeld in Ardennen (berg op en af)
Deze week had ik nogal wat
stress.
Deze week had ik weer
enorm veel last van,
ik noem het "een
pijnlijke grote voze plaat "mijn
borststreek.
Dit maakt me ongerust.
Waarom duikt die pijn telkens terug op. Komt deze pijn door stress?
Oei en stress kunnen onze
aders doen dichtslibben???
Ik kan stilaan beginnen stellen dat de conditietrainingen
hun vruchten beginnen af te werpen.
IK VOEL ME BETER EN BETER.
Andere activiteiten : 10.000 stappen in Beveren
Dag 77
Bij verhuis van vriend : 50 keer trap op en af van en naar 1ste
verdieping op 1 uur
Ik
was toch wat ongerust of ik niet in overdrive of overmoedig ben.Hierdoor had ik wat last in de borststreek.
Niet
mijn hart maar de herstellende voze borststreek (zenuwbanen, huid, en alles wat
doorgesneden is.
Dag 81
2 uur tuinwerk, o.a. spitten aan pols 135
Dag 82
Tijdens
gesprekken met mijn partner met als onderwerp wat we de eerstvolgende dagen en
weken allemaal nog moesten doen van karweitjes kwam ik onbewust tot de
vaststelling dat het even niet te overzien was.
Dit
wreekte zich ook fysiek want plots kreeg ik een soort kramp of pijn op mijn
borst.
Ik
vermoed dat het geen hartpijn was, maar wel in de streek die doorgesneden is.
De borst doet toch nog flink wat pijn en geeft steken na grotere inspanningen.
Bvb. Zoals vandaag, eerst caravan inladen, dan 125 km rijden met caravan, dan caravanplaats innemen, water en elektriciteit aansluiten, voortent opzetten enz.
Dan voelt het aan als een dikke borstplaat, heel voos.
Deze week hetzelfde gevoel na gazon afrijden of na schilderen garagepoort.
Ook de dagen worden goed gevuld met allerlei activiteiten zoals auto wassen, boodschappen, bezoeken aan kleinkinderen die wat verder af wonen.
Garagepoort schilderen ....
De borstpijn begint nu ook goed af te nemen.Je kunt er al eens over wrijven, drukken, steviger aanraken enz.
Tijdens turnoefeningen bij kinesist komen nu ook armspreidingen aan bod, voorzichtig weliswaar, zodat de borst al eens open gerekt wordt.
Bij het ontwaken durf ik me nu voluit uitrekken wat deugd kan doen.
Dag 51
‘ s morgens soms hoge hartslaggevoel, maar de hartslag is normaal….. raar…. Dit gevoel al meermaals ’s morgens gehad….
Als ik het horrorverhaal van mijn werkgever aan mijn familie of vrienden vertel, ( enkele maanden geleden werd ik als chef van een computerafdeling op een rare manier opzij gezet ) dan begint heel mijn borststreek pijn te doen. Niet mijn hart, maar een ganse streek waar zenuwen, huid werd beschadigd door de operatie, of de streek die nog regelmatig voos aanvoelt.
Dus blijkbaar geeft stress een pijn op de borststreek op de zone die werd open gesneden.
Bij de start van de cardiale revalidatie diende ik eerst een test te ondergaan en hier kwam toch een eigenaardigheid aan het licht.
De arts stelde in de door mij bijgehouden statistieken vast dat ik een redelijk lage hartslag had in rust, nl. rond. 50-55.
Ik vertelde de arts dat dit vermoedelijk kwam door de medicatie atenolol,een bèta blokker,die ik al 10 jaar inneem.
Deze medicatie zorgt voor een vertraagde hartslag, maar wat meer is, ik vrees al een tijd dat dit geen goed medicament is.
Mijn euro is enkele maanden geleden gevallen toen familie vertelde dat hij een pacemaker moest laten plaatsen en dat dit aan het licht kwam door overmatig zweten.
Welnu, al jaren word ik geconfronteerd met nachtzweten. Soms is mijn hoofdkussen klets nat.
In rust, bij tv kijken ging mijn hartslag soms naar 45, soms wel eend naar 38.
Dus s nachts moet dat vermoedelijk nog lager zijn.
Toen onlangs de cardioloog advies gaf om atenolol slechts ieder over andere dag te nemen indien hartslag onder 60 gaat. Omdat dit het geval is, neem ik nu maar een half pilletje.
Ik hoorde ook vertellen dat Atenolol de adrenaline plat legt, vandaar vorige zondag zo n zenuwachtig gevoel....
Conditietrainingen
Dag 40
voormiddag
namiddag
avond
Trapoefening
Wandelen
-
-
-
1 verdiep(en)
Fietsen in natuur
-
-
-
-
Fietsen bij kinesist
-
15 min
gestart level 5, op 7 min 2 min level 6 , hartslag eerst 100, daarna na level 6 steeds rond 120
-
-
Andere activiteiten
-
-
-
-
Dag 41
Conditietrainingen
Dag 41
voormiddag
namiddag
avond
Trapoefening
Wandelen
-
-
-
1 verdiep(en)
Fietsen in natuur
-
-
-
-
Fietsen bij kinesist
-
-
-
-
Andere activiteiten
-
-
-
-
Dag 42
Mijn Kinesist laat me tegenwoordig op zijn fitness toestellen gewichtheffen of armspiertrainingen uitvoeren
Weliswaar op een lage stand gewichten of weerstand MAAR ik weet niet of dit nu al een goed idee is.
Ik krijg nl regelmatig steekjes in mijn borststreek of s morgens bij opstaan is borst heel voos of stijf aanvoelend
Soms ben ik nog wel eens onzeker. bvb vandaag maakte ik met de auto een tripje en bij het rondkijken en zoeken naar een parking was ik precies een milliseconde duizelig.
Komt dit door mijn bril met overgangsglas die een draainisje veroorzaakt of is het toch nog een probleem met hart. De ganse shoppingmiddag bleef ik hierover piekeren.
Conditietrainingen
Dag 30
voormiddag
namiddag
avond
Trapoefening
Wandelen
-
-
-
1 verdiep(en)
Fietsen in natuur
10 km
bij heuvels vergelijkbaar met brug over spoorweg ging hartslag naar 110
-
-
-
Fietsen bij kinesist
-
-
-
-
Andere activiteiten
-
-
-
-
1 MAAND NA OPERATIE
Dag 31
Gisterenavond toen ik pas in bed lag kreeg ik wat steken in de borststreek.
Gelukkig kwam het meer aan de rechterkant voor dan in de hartstreek
Maar vanwaar komt deze pijn? Tijdens de dag geforceerd bij wandelen of fietsen? Er is niemand die je begeleidt of zegt waar je grenzen liggen.
Er is ook niemand die je zegt dat pijn of steken in je borststreek na 1 maand nog steeds normaal is, of niemand vertelt wat die pijn precies is.