Ik heb het al eens eerder aangegeven.
Ik had een paar hele goeie maten, vrienden zelfs.
Henny en Frans, en in sommige gevallen aangevuld met nog anderen.
We waren maten door dik en dun, en kwamen voor elkaar op, en voor iedereen waarvan wij vonden dat het nodig was.
We waren in onze onbezonnenheid bereid om heel ver te gaan voor elkaar.
Maar eerst even terug naar mijn thuissituatie.
Tussen mijn stiefvader en mij boterde het bepaald niet best.
Op kerstdag zaten we in de woonkamer, mijn moeder, stiefvader en ik.
Hij had ergens de pest over in en schonk zichzelf een borrel in, zonder ons te vragen of we ook wat wilden.
Toen hij zat stond ik op, en vroeg mijn moeder wat ik voor haar in kon schenken.
Daarna pakte ik de whiskyfles en schonk mezelf ook een neut in.
Dat was tegen het zere been, en hij wilde het me verbieden, ik moest mn eigen drank maar kopen van mn eigen geld.
Dat was tegen mijn moeders zere been, en ze legde hem piekfijn uit dat
het er stond voor algemeen gebruik, en dat mijn verbruik zowieso
stukken lager was dan het zijne.
Woest was hij.
Mijn moeder dook de keuken in om een lekker kerstmaaltje op tafel te zetten.
Toen de tafel gedekt, en het eten geserveert was, waren moe en ik het borrel incident al lang vergeten, maar hij niet !
We gingen aan tafel, en mijnheer vertikte het om ook te komen.
Nou, ja, dat eettie de restjes maar op, of helemaal niet, besloot mn moeder.
Maar mij zat het niet lekker.
Ik was behoorlijk pissed-off, moe de halve dag in de keuken, en hij vertikt het om aan tafel te komen.
We gingen eten, gespannen sfeer.
Op de radio was een komedie, Biels en Co, waar mijn moeder en ik best om konden lachen.
Halverwege stond hij op en zette de radio op een andere zender.
Ik plofte.
Ik smeet mn bestek op tafel en sommeerde hem de vorige zender weer op te zetten.
Dat deed hij niet.
Ik pakte heb vast en kwakte hem tegen de radiokast aan, met een veelbelovend "en nu vlug of ik maak je af klootzak!".
Dat vond hij blijkbaar leuk, want hij nam een bokshouding aan.
Hij kon boksen, dat had hij jaren gedaan.
Maar voor er klappen voelen kwam mijn moeder tussenbeide en beval mij naar mn kamer te gaan.
Ik liep de deur uit, en ging naar het huis van mn maatjes toe.
Daar aangekomen hebben die me opgevangen, hun ouders ook, me uit laten razen, laten janken, en me getroost.
Hun ouders bezorgt, mn maten net zo kwaad als ik.
Dik na middernacht kwam ik weer thuis.
De dagen erop was de spanning te snijden.
Ik leefde in een roes, een aggresieve roes, en alleen vanwege mijn moeder hield ik me in bedwang.
Natuurlijk ging dat niet goed.
Wat nou precies de directe aanleiding was weet ik niet, maar op een zeker moment was ik weer aan het bekvechten met hem.
Ik verweet hem dat hij mijn broer de deur uitgepest had, en vertelde
hem dat ik me door niets en niemand de deur uit liet pesten.
Eind van het liedje was weer een dikke ruzie, maar er was iets veranderd.
Mijn moeder probeerde niet langer de kool en de geit te sparen en koos partij.
Natuurlijk voor mij, moeders kiezen altijd voor hun kinderen.
Ze ging demonstratief het bed afhalen en vertelde hem dat als hij zich
zo gedroeg tegenover mij, hij maar ergens anders moest gaan slapen.
Hij maakte het bed weer op.
Zij haalde het weer af.
En toen hij probeerde om haar tegen te houden was voor mij de maat vol.
Bokser of geen bokser, ik ging er op los, en er vielen een paar
behoorlijk rake klappen, want niemand raakt mijn moeder aan als ze dat
niet wil.
Niemand !
Moe weer tussenbeide komen, maar hij had de boodschap eindelijk begrepen, en pakte een koffer.
Twintig minuten later was hij weg.
Ik zat nog na te trillen van de driftbui, mijn moeder in tranen.
In de periode daarna kwamen mijn maten weer veel over de vloer, net als in de periode voor mn stiefvader er was.
Henny voerde politieke discussies met mijn moeder, ze stonden beslist
lijnrecht tegenover elkaar, maar hadden beiden stiekum plezier.
Er was weer rust en gezelligheid in huis.
Tot op een zeker moment.
Mijn moeder ontmoette mijn (inmiddels ex) stiefvader nog steeds, maar
elke keer als ze bij hem geweest was, was ze tegendraads, kribbig etc.
Ik besprak de situatie met mijn broer en mijn maten.
Tijd voor doeltreffende aktie.
We vonden dat zachte heelmeesters stinkende wonden maken, en besloten
dus dat de aktie gelijk de eerste keer hard genoeg moest zijn.
Zijn adres hadden we al snel achterhaald, hij woonde op een flat, elde etage of zo.
Op een zonnige middag gingen mijn broer, mijn maten en ik, voorzien van donkere zonnebrillen en handschoenen bij hem op bezoek.
Drie opzij van de deur, onzichtbaar, één (ik) belde aan.
Hij stond aan de andere kant van de deur en riep "wat mot je? ".
Ik zei alleen maar "open, anders doe ik hem open, en wees op de deur.
De deur ging open op een kier en hij herhaalde "wat mot je?".
Mijn broer gooide de deur open en pakte hem bij zn revers en trok m naar buiten.
Mijn maten pakten m aan en deelden heb mee dat verder contact er niet meer zou zijn, geen verzoek, een dictaat.
Hij protesteerde, dat dat onze zaak niet was.
Vals grijnzend vertelden we hem dat het onze zaak niet was of hij kon vliegen of niet, en hingen hem over de ballustrade.
Zonder enige stemverheffing meldden we dat hij maar beter vlieglessen
kon gaan nemen na het eerstvolgende contact, want het was een heeeeel
eind naar beneden.
En als extraatje meldde ik hem: "maar trek je vooral van ons niets aan, geef me gewoon een reden klootzak!".
Hij heeft nog een keer gebelt om te melden dat hij afzag van verder contact.
Een maand of drie later liep hij in de stad vlak voor ons (mijn maten en ik, en nog vier anderen).
Hee, dat is m ! riep er een en toen hij omkeek schoten ze op hem af.
Ik hield ze tegen, laat maar, dat stuk stront is het niet waard ...... NOG niet.
Het volgende wat we van hem vernomen was dat hij naar spanje vertrokken was, definitief.
Veel jaren later is mijn moeder er nog op terug gekomen.
Ze vond dat we dat niet hadden mogen doen, het recht niet hadden.
Maar ik geloof niet dat ze het ons echt kwalijk genomen heeft.
17-06-2006, 00:39 geschreven door Caerwyn
|
