Zal ik iets speciaals aantrekken?
Nee, ik ga gewoon als mezelf.
Wel even netjes scheren, ondanks dat ik dat normaal maar één keer in de week doe.
Nog even de gegevens in de GPS, fototoestel en paspoort mee, en op weg.
Afslag Borgerhout moet ik er af, ik luister al de hele weg naar Radio Donna, om in de stemming te komen.
Na enig gewriemel door het verkeer kom ik ter plaatse.
Auto het parkeervak in (is het hier betaald parkeren? zo te zien niet), en naar binnen toe.
Gelukkig gelijk bekende gezichten, dus ik zit hier goed.
Kusjes voor (inmiddels) bekenden, handje voor de nieuwe gezichten.
Hee, da's fijn, er mag hier gerookt worden!
We proberen plaats te nemen, maar worden al snel door de bediening naar een andere rij tafeltjes gedirigeerd.
 Musje en Myette zitten tegen de gloeiend hete verwarming aan.
Het is dan ook helemaal niet koud daarbinnen, en al snel hangt ook mijn vest over mn rugleuning.
Tot nu toe was ik steeds de enige manspersoon in het gezelschap, maar dit keer heb ik zware concurrentie, Ludovicus schuift ook aan.
Een op en top heer, zeer sympathieke vent, knap om te zien (voor zover ik dat kan beoordelen), en een goeie babbel.
Eigenlijk voel ik me een beetje "rafelig" zo naast hem, had ik dan toch een overhemd aan moeten trekken?
Nah, ain't nothing but the real thing, ik ben en blijf nou eenmaal een overjarige rocker.
Als enige nederlander in het gezelschap kost het me natuurlijk wat moeite om alles te volgen, maar ik moet zeggen, het gaat steeds beter.
Van alles komt er ter sprake, ook oud Antwerpen, Deurne met name, plaatsen en straten die me volmaakt niets zeggen.
Gewoon vreselijk leuk allemaal.
Ik bedoel: Ik heb altijd een zekere bewondering gehad voor onze teerbeminde zuiderburen, de manier waarop ze met elkaar omgaan (net even iets hoffelijker dan wij), de taal die zo mooi zacht klinkt, en het feit dat ze de Duvel "van 't schap" verkopen, en dus niet "doodgekoeld" zo als we in NL gewend zijn.
Ook de techniek is even aan de orde, GSMmetjes die werkelijk van alles kunnen.
En Bojako zal de volgende keer een aansteker niet meer aanzien voor een digitale camera.
Omdat ik met de auto ben kan ik me maar één Duveltje veroorloven, en de rest van de tijd zit ik aan de cappucino, met mooie stijve slagroom er op, goeie koffie er onder.
Als ik op een zeker moment even opsta om naar het toilet te gaan valt het me ineens op: Wat zijn ze allemaal klein !
Hihihihi, niks negatiefs hoor, viel me gewoon even op.
Alleen Musje wat minder, maar ja, die heeft dan ook wel flinke hakken onder haar elegante designlaarsjes.
 Na enige uren gezelligheid gaat de één na de ander weer richting huis.
Musje en Hotlips willen nog op kroegentocht maar hebben een logistiek probleem, Musje's fiets.
Na enige seconden overleg stappen ook wij drieën op.
Musjes fiets gaat achterin de auto, en die wordt eerst naar huis gebracht.
Dan zoeken we een cafeetje op waar ik mezelf nog één Koninckje van het vat gun.
Kusje voor de dames en een paar tellen later vertelt mijn GPS hoe ik weer naar huis kan komen.
Ik kijk terug op een welbesteedde middag!
Schatten zijn jullie, zowel de dames als Ludo.
11-11-2006, 12:11 geschreven door Caerwyn
|
