Stilstand !!!

De trein die de naam 'leven' draagt, raast voorbij, dendert door. Alles en iedereen rent, vliegt, dendert door als een razende trein. Leven. Leven is iets wat vaak wordt vergeten. Dan is het leven in de zin van voelen, ervaren, de zintuigen het werk laten doen. Je laten meevoeren in dromen, gedachten. Bij een aanblik van een ander voelen wat hij/zij voelt. Weten welke emoties spelen en hier deelgenoot van zijn. Leven. Echt leven.

Bezieling.
Kijk eens om je heen. Kijk de mensen in de ogen. Zoek, voel de gedachten, de geest. Vind je het, is het er? Is er bezieling?

Inertia.


 


Stilstand is achteruitgang. Wanneer je stil staat is het zichtbaar. Voor vooruitgang is het nodig om een effect te creëeren. Soms een schok effect, een andere keer de schoonheid van het leven in te laten zien. Iets op laten leven, een lust voor het leven, bezieling.

Wat ik mij afvraag... Stilstand kan je identificeren wanneer je letterlijk stil staat, in rust bent. Maar in die trein die men leven noemt, is juist die snelheid niet de ergste vorm van stilstand. Inertia?!

Divineren met schelpen !!!

Wie heeft er nou niet schelpen gezocht aan het strand en als kind met verwondering afgevraagd hoe het komt dat je de zee kan horen in de schelp? Schelpen zijn altijd gewaardeerd om hun schoonheid en magische krachten. Ze dienden als geld, amulet, gebruiksvoorwerp en ter versiering.
Ook nu nog is de aantrekkingskracht van schelpen groot. Als verzamelobject, maar ook om de subtiele krachten die de schelpen herbergen te (her)ontdekken.

Zo beschrijft Donald Tyson een manier om met behulp van een grote schelp je helderhorendheid te ontwikkelen.



Het ruisende geluid wat doet denken aan golven die zachtjes breken op een zandstrand, wordt veroorzaakt door de bloedstroom in het binnenste van je oor.
Het zachte, pulserende geluid wordt gereflecteerd door de schelp.
In meditatieve toestand zou je volgens Tyson fragmenten van gesprekken kunnen opvangen, zoals de wind je flarden van een gesprek doen opvangen wat verderop plaatsvindt. In het begin zullen de flarden onsamenhangend zijn. In een later stadium zou je het onderwerp kunnen volgen en in gedachten kunnen gaan mengen in het gesprek. Mensen die aanleg hebben voor deze manier van helderhoren kunnen volgens Tyson op een gegeven moment commentaar terug verwachten van één of meerdere stemmen.
Er wordt aangeraden gebruik te maken van je linker oor als je rechtshandig bent en vice versa, maar het is aan jou om te ontdekken welk oor meer receptief is voor deze techniek.

Ik kan me voorstellen dat het een manier kan zijn om in contact te komen met je “innerlijke stem”. Het pulserende geluid wordt immers veroorzaakt door je eigen hartslag. Het luisteren naar je eigen ritme geeft je de kans om meer in contact te komen met je zelf.

Divineren met zeeschelpen is ontwikkeld door Shelley Hanson. Het systeem bestaat uit 200 kaarten met foto’s van schelpen. Net als met Tarot kun je een kaart kiezen of een legging doen.
Ze gaat uit van het principe dat je onderbewuste je zal leiden in de keuze van een schelp die op dat moment de meest toepasselijke boodschap voor je heeft. De diepere betekenis van elke schelp haalt ze uit de manifestatie en de leefwijze van het weekdier dat de schelp behuisd. “Zie het als één van de manieren waarop moeder natuur met je communiceert” zegt ze.
Als voorbeeld één van haar beschrijvingen:

De Maanslak( Polinices duplicatus) is een weekdier dat je kunt vinden op modderige stranden.
Om zichzelf te verfrissen absorbeert de Maanslak water in zijn vlezige gedeelte. Zo blaast hij zichzelf zo op tot wel 4 x zijn normale grootte. Met zijn vlezige voet is hij in staat om een gat te boren in o.a. Kokkels, en ze zo op te eten. Ook gebruikt hij zijn gezwollen lichaam wel om andere zeedieren te verstikken. Om zich terug te trekken in zijn schelp moet hij zichzelf eerst ontdoen van het overtollige vocht. Daar kan hij echter niet te lang blijven want dan zal hij stikken.




Als de Maanslak op je pad komt heb je volgens Hansen de neiging om van een mug een olifant te maken. Wellicht het gevoel dat je niet gezien of gehoord wordt mits je met een overtreffende trap je verhaal doet over je miserie. Dat het werkt is duidelijk. De mensen om je heen zullen een luisterend oor bieden en je zo nodig helpen. Deze contacten zijn echter éénrichtingsverkeer. Eenmaal in rustiger vaarwater zal éénieder weer zijn eigen weg hervatten.
De boodschap van de Maanslak is om ook de mooie momenten van het leven te delen. Desnoods in de overtreffende trap. Het delen van magische momenten roept wat anders op dan medelijden. Het schept vreugde en blijdschap. Het nodigt anderen uit ook hun mooie momenten te delen. Zo ontstaat er een basis waarop éénieder zich gezien en geliefd voelt en vriendschap kan ontstaan.

 
Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan

Onuitputtelijke energie  !!!

Men is soms geneigd jaloers te zijn op de bloemen, die zonder inspanning hun bloembladen ontvouwen. De zon stort overvloedig zijn gaven uit en zij reageren met hun prachtige bloei en weelderig groen. Zonder inspanning of enige druk openen ze zich voor de stralende mildheid van het zonnehart.

In ons, die tenslotte het menselijke stadium hebben bereikt, doet zich een nieuwe en machtige factor gelden – het overwegende, rusteloze en avontuurlijke denken. Er is niet langer sprake van een louter passieve reactie op de kosmische drang tot groei: er ontstaat een nieuwe neiging tot zelfgeleide evolutie zodat, naast de algemene drang die alle levensvormen bezielt, het verlangen actief wordt zich als een individueel wezen tot uitdrukking te brengen. Bepaalde en speciale neigingen, die zich van binnenuit ontwikkelen in antwoord op de verschillende situaties waarin we ons bevinden tijdens onze lange reis door de stoffelijke gebieden, zoeken een uitweg. De moeiteloze vooruitgang die zo duidelijk zichtbaar is in de lagere rijken, maakt plaats voor een opmerkelijke versnelling wanneer het menselijk stadium is bereikt. Nieuwe krachten komen tot activiteit, nieuwe gevoelens tot leven, en uitingen die in het begin nauwelijks meer zijn dan bijna onhoorbare fluisteringen, willen geleidelijk aan gehoord worden.

Het gebruik leren maken van vermogens waarmee men nog niet vertrouwd is, moet noodzakelijkerwijs vaak tot mislukking leiden, zodat een terugblik op de weg achter ons een spoor van verwoesting en mislukte pogingen te zien geeft.

Gebrek aan ervaring kan alleen worden verholpen door oefening, waardoor we vertrouwd raken met alles; door in doffe wanhoop neer te zitten zullen we slechts hen ontmoedigen die met ons het eeuwige pad bewandelen. Inactiviteit en moedeloosheid zijn tekenen dat we het contact hebben verloren met die onuitputtelijke bron van energie, die ons nooit zal teleurstellen zolang het zonnehart klopt en de heldere fotosfeer haar stralen uitzendt naar alle duistere hoeken van de aarde.  Het is aan ons de voorbijgaande momenten aan te wenden en als bewuste werktuigen de universele levenskracht te richten op het grote doel dat al vaag te zien is door de sluier die morgen scheidt van vandaag. Het verleden moet worden vergeten omdat de tijd voor handelen het Eeuwige Nu is, en terugblikken op het pad waarlangs we ons voortbewogen kan alleen maar leiden tot versnippering van de krachten die op ons tegenwoordige werk zouden moeten worden geconcentreerd.

Bestudeerders van de geschiedenis moeten zich vaak hebben verbaasd over het feit dat mensenrassen zich herstelden van catastrofen waardoor ze schijnbaar tot de totale ondergang gedoemd schenen te zijn. In de lange loop van jaren worden de lelijke littekens van de strijd overgroeid door een kleed van groen en bloemen die wuiven in de wind, en velden waar eens legers streden, zijn nu weiden voor het vee. Steden waarvan de torens met de grond gelijk werden gemaakt, verheffen opnieuw hun koepels en tempels naar de ochtendzon, en in het open veld waar eens het gebulder van geschut klonk, laat zich nu de paarzang van merels en leeuweriken horen.

Er zijn ook neutrale perioden, waarin volslagen doodsheid heerst, en dat zijn de tussenpozen, de rustpunten, wanneer de eb voorbij is en de vloed nog niet is begonnen. Deze perioden kunnen voor de onervarenen heel moeilijk zijn, omdat ze geneigd zijn zich alleen en verlaten te voelen, en een kille wanhoop hen schijnt te overspoelen. Maar laten ze geduldig een poosje volhouden, want spoedig zal de onbeweeglijke, stille zee weer opkomen en hen meevoeren op hun reis die geen einde kent.

Deze universele drang werkt overal, en al blijkt onze zelfzuchtige wil weerbarstig te zijn en vormt onze traagheid een rem op de verdere reis, zijn gang is niet te stuiten, en alleen als we bereid zijn samen te werken kan geluk ons deel worden. Tegenwerking leidt tot niets anders dan een vergeefse strijd en een uiteindelijke nederlaag, en voldoening zal altijd ons deel zijn als we zijn doeleinden bevorderen door onze intelligentie te gebruiken.

Paardenbloem, een pest of een zegen !!!

 Ieder die zijn tuin onkruidvrij probeert te houden zal wel eens een zucht van irritatie gelaten hebben bij de aanblik van de paardenbloem, die onuitroeibaar lijkt.
Toch verdient dit kruid meer ruimte en aandacht dan het geval is. Het is één van de waardevolste kruiden die de bodem te bieden heeft. Wist je bijvoorbeeld dat de wortel van het kruid vaste gronden los maakt en voedingsstoffen uit diepere lagen naar boven haalt?

In oude tijden werd het kruid Dens Leonis genoemd, wat vertaald naar het Nederlands “Leeuwentand” oplevert. In het Frans “Dent de Lion” wat nog voortleeft in het Engelse Dandilon.  Het kruid had nog veel meer volksnamen, zoals Pisbloem en Papencruyt.
Het leuke van deze namen is dat ze je gelijk al informatie verschaffen over de werking van de paardenbloem: Ze geeft je kracht, ontwatert en is voor iedereen beschikbaar.

Astrologisch gezien valt de paardenbloem onder de heerschappij van Jupiter. Kruiden die onder Jupiter vallen groeien vaak expansief en de Paardenbloem is daar een goed voorbeeld van. Een enkele bloeiende plant kan in een goed seizoen 5 nieuwe generaties voortbrengen! Het zaad kan zich zonder tussenkomst van insecten voor bevruchting voortplanten. De Paardenbloem bloeit van maart tot november, met april als hoogtepunt.

De karakteristieke pluizenbol werd in de middeleeuwen analoog gezien aan de halo’s waarmee heiligen in die tijd werden afgebeeld en zodoende is er een link gelegd met het spirituele. Jupiter heerst over het element lucht, prachtig gesymboliseerd door het zaad  wat met een zuchtje wind verspreid wordt.
Dit fenomeen heeft kinderen van alle leeftijden en in alle tijden uitgenodigd om met de pluizenbollen te orakelen. Blaas je alles in één keer weg, dan brengt het geluk. Het aantal zaadjes dat je wegblaast staat voor het aantal jaren dat je nog leeft. Paardenbloemen waren ook geliefd om kettingen van te maken. Overlangs gedeelde stengels krullen namelijk op in water. De holle stengels werden als rietjes gebruikt. Maar neem geen paardenbloemen mee naar huis, want dan plas je in je bed!

De Paardenbloem maakt deel uit van een Keltische legende waarin zij gezien wordt als het kind van vader zon en moeder aarde. Elke ochtend als zij wakker wordt opent zij haar bloemblaadjes en volgt zij de zonnestralen van oost naar west om daarna haar bloem stevig te sluiten en terug te keren in de boezem van moederaarde. Daar de wortel van de Paardenbloem diep in de aarde groeit werd er aangenomen dat de plant contact had met de onderwereld en met haar bloem de krachten van de zon kon opslaan. Hierdoor zou het kruid de kennis hebben van leven, dood en hergeboorte. Door regelmatig Paardenbloem tot je te nemen zou je de intuïtie en telepathische krachten in jezelf versterken.

Joviaanse kruiden zoals de Paardenbloem, werden gezien als middel om de lever en het daarbij behorende sanguinische temperament te versterken. De andere temperamenten zouden hierdoor in balans worden gebracht. De kruiden voeden het bloed, hebben een openend en reinigend effect op lever, gal, pancreas en milt en sterken het kritische vermogen van de patiënt aldus Culpeper. Interessant is de benoeming van de werking bij hypochondrie.

Vandaag de dag wordt deze term gebruikt bij mensen die zich te veel zorgen maken over hun gezondheid terwijl er niets aan de hand is. In de tijd van Culpeper gebruikte men het woord in de zin van de letterlijke vertaling uit het Grieks: een ziekelijke conditie onder het kraakbeen. De lever, liggend onder het kraakbeen dat de ribben met het borstbeen verbindt, geeft bij een disfunctie vaak vage klachten: gevoeligheid onder de ribbenkast en vermoeidheid. Omdat er regelmatig geen andere fysieke klachten gevonden worden zijn deze symptomen door artsen nogal eens bestempeld als hypochondrie in de zin van “ingebeelde ziekte”.

Ook nu wordt de wortel van de Paardenbloem nog steeds gewaardeerd als zijnde het beste en veiligste kruid om lever en gal problemen te behandelen. De bladeren van het kruid zijn een uitstekende diuretica welke vooral ingezet worden bij een hoge bloeddruk. Een groot voordeel is dat dit kruid de nieren niet irriteert, voornamelijk de uitscheiding van natrium bevorderd zonder al teveel kalium te verliezen, wat bij andere diuretica vaak wel het geval is. Dit komt omdat het kruid zelf een hoog gehalte aan kalium bevat.
De lever is de ontgifter van het lichaam. Door de lever te stimuleren worden gifstoffen efficiënter en sneller afgevoerd. Met de opvatting dat de meeste ziekten zetelen op vervuiling in het lichaam kan men begrijpen dat paardenbloem in elk kruidenmengsel een plaatsje verdient. Tijdens reinigingskuren neemt zij dan ook een voorname plaats in

De Paardenbloem is een veelzijdig voedingsmiddel. In vroegere tijden was het één van de eerste kruiden die beschikbaar was om als groente te eten. De jonge bladeren smaken in de vroege lente minder bitter en zitten boordevol vitaminen en mineralen, een hoognodige toevoeging na het eenzijdige voedsel van de winter.  De knoppen van de bloem kunnen worden ingelegd in het zuur als een alternatief voor kappertjes. Gekookte bloemknoppen smaken zoals spruitjes. De wortel werd vroeger net zoals van de cichorei gebrand om er surrogaatkoffie van te brouwen.


 

Tot slot nog een gedichtje, want na zo’n verhaal is zij nooit meer zomaar een Paardenbloem:

De gouden pracht is uitgebloeid,
De kleine zonnen zijn vergloeid,
Het zilveren lantaarntje glimt,
Haar licht voordat het dimt,
Door de wind die haar pluisjes verwaait,
En nieuwe gouden zonnen zaait.

Stinkende Roos !!!

De naam drukt prachtig de haat liefde verhouding uit die de meeste mensen met dit kruid hebben. Allium Sativum of knoflook, wordt al sinds mensenheugenis om zijn geneeskrachtige waarden  geprezen en om zijn geur vervloekt.
Ze is een van de mooiste voorbeelden van Hippocrates’ stelling dat je voedsel je medicijn en je medicijn je voedsel moet zijn en is een van de eerste gewassen die op grote schaal gecultiveerd werd.

 Knoflook is een overblijvend en vorstbestendig knolgewas en behoort tot de lelieachtigen. De roze, witte bloemetjes  bloeien in bolvorm. De bieslook, prei, ui en daslook zijn allemaal familie van haar. Oorspronkelijk komt ze uit het Middellandse zee gebied.
Al ruim (1500!) voor onze jaartelling werd de geneeskrachtige werking van knoflook door de Egyptenaren beschreven. De arbeiders van de piramiden  kregen de bol dagelijks te eten om hun prestatievermogen te verhogen. De bol werd als zo waardevol beschouwd dat ze goed genoeg was om als offer te dienen aan de goden of om mee te geven in graven voor het hiernamaals. Pliney beschreef het als lustopwekkend middel. Ik neem aan dat hij het dan aan beide geliefden voorschreef. Later werd knoflook door zijn geur in hogere kringen geweerd en werd het als ongepast beschouwd om het te nuttigen.
In de middeleeuwen werd knoflook op grote schaal gebruikt om bescherming te bieden tegen de pest. De toepassing was zuiver empirisch; mensen die het kruid dagelijks gebruikten bleken beter tegen allerlei besmettingen bestand te zijn.

 

Pas in 1858 werd er door Louis Pasteur wetenschappelijk bewezen dat de knoflook antibacteriële eigenschappen heeft. In de tweede wereld oorlog werd het nog veel ingezet als alternatief antibiotica voor de soldaten. Nu, anderhalve eeuw later, weten we dat die antiseptische eigenschap slechts het topje van de ijsberg is.

Knoflook is een kruid met een aanvurend karakter. Zij stimuleert de spijsvertering en het immuunsysteem. Gal en lever worden gestimuleerd. De enzymen in knoflook verbeteren de zuurstofuitwisseling in de weefsels waardoor ze optimaal gifstoffen kunnen uitscheiden.   Daarnaast zuivert knoflook het bloed en beïnvloed de viscositeit waardoor slibvorming van plaque en bloedstolsels wordt tegen gegaan. Dit is gunstig voor de bloeddruk en het verlaagd de kans op infarcten. Er wordt wel gezegd dat de stollingstijd van het bloed bij regelmatig gebruik tot 30% kan worden verlengd. Iets om rekening mee te houden als je geopereerd moet worden of coagulantia moet gaan gebruiken.

De bol is rijk aan mineralen en sporenelementen en een groot aantal zwavelverbindingen. Zwavel is een sporenelement die een belangrijke rol speelt in de ontgifting van het lichaam.
Een ander belangrijk sporenelement in knoflook is Selenium. Van deze stof is een relatie gelegd tussen het percentage in het bloed en het sterftecijfer door kanker. Knoflook wordt gezien als mogelijk kandidaat in de strijd tegen kanker.

De zwavelverbinding allicine is verantwoordelijk voor de doordringende geur. Deze stof wordt rechtstreeks opgenomen in het bloed en uitgescheiden via de longen en de huid.
Allicine zorgt voor de antibacteriële werking van knoflook. Naast bacteriën blijken ook virussen en schimmels gevoelig te zijn voor deze stof. Het inzetten van knoflook brengt echter geen resistentie te weeg zoals antibiotica dat doen. Helaas is de stof instabiel en gevoelig voor hitte. Alleen in verse toestand kunnen we optimaal van deze eigenschap gebruik maken.

De geur van knoflook werpt een grote barrière op om het dagelijks te gebruiken. Men heeft dan ook op verschillende manieren geprobeerd om dit te omzeilen. De geurstof is echter essentieel voor de werking van allicine en reukloze knoflook preparaten zijn dus niet antibacterieel werkzaam. Het gebruik van melk of peterselie zijn niet afdoende om de geur te bestrijden. Maar als we massaal aan de knoflook gaan geniet iedereen van de heilzame werking en klaagt niemand meer over de stank.
Om baat te hebben bij de eigenschappen van knoflook dient ze langdurig te worden ingezet. Een verse teen knoflook per dag wordt gezien als een onderhoudsdosering. Te veel knoflook kan maagbezwaren opleveren. Sommige mensen zijn allergisch voor knoflook en krijgen last van krampen, flatulentie en diaree. Knoflook als medicijn past niet bij cholerische typen, daar die al een overmaat aan vuur bezitten.

Magisch gezien is knoflook het meest gewaardeerd om haar bescherming tegen bovennatuurlijke en kwade krachten. Eigenlijk niet zo gek dat men er vanuit ging dat de knoflook ook een goed middel zou zijn om je te beschermen tegen het boze oog, de duivel, vampiers, weerwolven en hekserij. Geur heeft iets ongrijpbaars. Je kunt het niet zien, maar je kunt er ook niet omheen. Daarbij weert de geur muskieten, die net als vampiers bloed zuigen. Knoflook correspondeert met mars en vuur. Ze werd ingezet als amulet of in rituelen om kracht, doorzettingsvermogen en bescherming op te roepen. Om het huis te beschermen tegen kwade machten werden strengen knoflook boven deuren en ramen gehangen. In de kerk werd knoflook uitgedeeld om mogelijke vampiers te ontmaskeren. Om te voorkomen dat overledenen in vampiers zouden veranderen werd er een teentje knoflook in de mond gestopt.


 

Het is opmerkelijk om te lezen hoe deze veronderstelling eeuwen later nog een staartje heeft. In een poging om het verschijnsel van vampiers en weerwolven te verklaren denkt men die gevonden te hebben in de erfelijke ziekte Porfyrie.
Porfyrie is een stofwisselingsziekte van de lever, waarbij een bepaald enzym niet voldoende aangemaakt wordt. Dit enzym regelt de productie van hemoglobine, de stof die zuurstof transporteert in het bloed. Door de verstoorde productie van het enzym hoopt zich een bepaalde voorloper van het hemoglobine op in het bloed. Dit is het porfyrine wat wordt  uitgescheiden via de urine en de ontlasting. Meest kenmerkende verschijnsel is het donker worden van de urine wanneer deze in het licht staat. De ziekte treedt vaak op in aanvallen, die uitgelokt worden door verschillende factoren zoals: stress, te weinig eten, alcohol en sommige medicijnen. De huid kan bruin verkleuren en zeer gevoelig zijn voor zonlicht waardoor er blaren en zelfs zweren kunnen ontstaan. Soms is er overmatige haargroei op het voorhoofd. De patiënt kan last hebben van angstaanvallen en hallucinaties. 


     

Rozenkralen !!!

Het gebruik van een gebeds- of meditatieketting is universeel. Vooral Moslims en Rooms-katholieken maken er nu nog gebruik van. De vroegste vorm bestond uit een stuk touw met knopen. Later werden zaden, hout, (edel)steen en metalen gebruikt als kralen.
Elke kraal staat voor een gebed of spreuk en samen vormen zij een bepaalde verzameling die men wil reciteren. De ketting dient als instrument om zich volledig te kunnen richten op het spirituele.

De rozenkrans is de gebedsketting van de rooms-katholieken. Het woord doet vermoeden dat er een link is met rozen. Dit is inderdaad het geval, maar verschillende verhalen doen hun ronde. Het engelse woord is rosary, afgeleid van rosarius, wat tuin van rozen betekend. Dit woord werd vooral figuratief gebruikt om een verzameling of collectie aan te duiden. Het engelse woord voor kraal is bead, wat afgeleid is van het Angelsaksische woord bede, wat gebed betekent.

 


Rond 1300 raakte de techniek om van rozenblaadjes kralen te maken in zwang. Daar rozen van origine uit het oosten komen is het waarschijnlijk dat christelijke monniken de techniek tijdens hun reizen hebben overgenomen. Volgens deze beschrijving ontstond hier de naam rozenkrans. Toch zijn er geen rozenkransen ouder dan 100 jaar die daadwerkelijk van rozenkralen zijn gemaakt. De verklaring van het woord zal dus waarschijnlijk meer gezocht moeten worden in de symboliek van de roos.

 


De roos is altijd een van de meest gewaardeerde bloemen geweest. Haar schoonheid en geur  hebben mensen door de eeuwen heen in vervoering gebracht. In de verschillende culturen staat zij symbool voor liefde, loyaliteit, trouw, vrouwelijkheid, spiritualiteit, psychische krachten, geluk en bescherming. Ze wordt geassocieerd met Venus en Maria (lees: godinnen) en haar geur roept sensualiteit op, kalmeert de zenuwen en verheft de geest.

Zelfgemaakte rozenkralen kunnen een plaats hebben binnen de hekserij. Als onderdeel van een meditatieketting, talisman of amulet zal het voorwerp de kracht krijgen van de roos. In een ketting kun je door middel van aantallen en grootte de maanfasen en de elementen uitbeelden. Zo wordt het een symbool van de cyclus. Elke kraal kan verbonden worden met een spreuk of chant die je herinnert aan de kwaliteiten van de verschillende maanfases en elementen. Je kunt haar dragen tijdens je rituelen, divinatie sessies of maanvieringen. Door de warmte van je huid of handen zal de geur van de roos vrijkomen.
Je kunt de rozenkralen combineren met andere kralen om overgangen te markeren. Knoopjes gelegd na elke kraal zorgen er voor dat je niet meer dan één kraal verliest mocht de ketting breken. Mogelijkheden te over dus gebruik je fantasie zodat het een zeer persoonlijk item wordt en het daarmee kracht geeft.

Er bestaan heel veel recepten voor het maken van rozenkralen. Het is een kwestie van uitproberen.

Benodigdheden: ± 30 rozen die geuren en 100 ml rozenwater
Snij de blaadjes fijn en wrijf ze tot pulp in een vijzel. Hoe fijner de pulp hoe beter het eindresultaat. Doe de pulp in een pan en voeg het rozenwater toe. Vul eventueel aan met water totdat de pulp net onder water staat. Laat het geheel afgedekt zachtjes enkele uren sudderen. Zorg dat het geheel niet droog kookt. Roer regelmatig en voeg zonodig water toe. Je hele huis zal naar rozen gaan ruiken! Laat het geheel uitlekken in een koffiefilter en vorm van de pasta kralen ter grootte van een knikker. Beoordeel of het geheel stevig genoeg is om aan een ijzerdraadje te rijgen of wacht anders 24 uur. De kralen moeten regelmatig gedraaid worden om hun vorm te behouden en niet vast te plakken aan het draad. Als het weer erg vochtig is kun je besluiten om het drogingproces wat te versnellen door de kralen enkele uren in een oven te leggen op de laagste stand (30 á 40 graden). Zo voorkom je dat de kralen gaan schimmelen. In totaal zal het twee weken duren voordat de kralen volledig droog zijn. Ze zullen krimpen tot de helft van het oorspronkelijke formaat en een rimpelig uiterlijk hebben. Met een fijn schuurpapiertje kun je de ruwe randen weghalen. Bewaar je kralen als je ze niet gebruikt in een afgesloten doosje om de geur zo lang mogelijk te behouden. Met enkele druppels etherische olie van de roos kun je de geur weer versterken.
Hou er rekening mee dat de rozenpulp enorm afgeeft en dat de vlekken bijna niet meer te verwijderen zijn. Pas je kleding en gebruiksmateriaal hier op aan. Succes!

De Wensput !!!

Water is de bron van het leven. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het water in oude tijden verbonden was met het idee dat er goden en godinnen huisden die vaak werden vormgegeven als vis of kikker. Bronnen, en later waterputten, hadden nog andere functies, naast het lessen van de dorst en het bevloeien van de akkers.





Heilige bronnen werden bezocht voor divinatie, genezing, vruchtbaarheid en geluk. De bron was vaak gewijd aan een god, godin of heilige. Op de naamdag van de betreffende werd de plek versierd met bloemen. Op jaarfeesten kwam men massaal naar de bron om gunsten te vragen of het lot te beteugelen. De rituelen bestonden vaak uit het drinken van de bron, het wassen van het lichaam of zieke lichaamsdeel, het reciteren van spreuken en de rondgang om de bron. Als dank werden offers achtergelaten in de vorm van stukken kleding, knopen, kralen, spelden of geldstukken. In moderne tijden zijn drijfkaarsen en wierook populair.

Waterbronnen golden in deze streken als de toegang tot de woning van Holda, de godin van de dood, het hiernamaals en de (weder)geboorte. Zij leeft nog voort in het sprookje van vrouw Holle. De meeste legenden over vrouw Holle komen uit Duitsland. In grotten waar water druppelde waste jonge meisjes zich tijdens Ostara om hun jeugd te bewaren. Pas getrouwde vrouwen namen een bad in ondergrondse vijvers om de vruchtbaarheid te bevorderen. In het rijk van Holda zou een boom staan waaraan baby’s hingen.

Ook in andere landen hebben ze hun deel aan heilige bronnen, waarvan sommige zeer oud zijn. Het gaat om waterputten die gegraven zijn op heidense plekken. Daar het Germaanse heidendom doortrokken was van natuurverering, met heilige bomen, stenen en water als levensbronnen, zag men tijdens de kerstening daar een opening om ze aan te passen aan het Christendom. Het water uit de put zou genezing brengen, soms specifiek voor bepaalde aandoeningen. De meeste putten werden gewijd aan Maria of een locale heilige. Vaak werd er een kapel of kerkje bij gebouwd.

Een wens doenbij een vijver of fontein is nog altijd een populaire bezigheid, getuige de vele muntjes die je in de verschillende bronnen overal ter wereld kan ontwaren. Zelfs op mijn nederige murmelsteen in de tuin hebben vrienden muntjes achtergelaten.
Frater Chorozon heeft een interessante theorie gegeven waarom een wens zou werken.
Hij refereert aan de chaostheorie, die het makkelijkst geïllustreerd word door het vlindereffect. De slag van de vleugels van een vlinder op het zuidelijk halfrond kan in theorie een atmosferische kettingreactie veroorzaken waardoor er, na verloop van tijd, op het noordelijke halfrond een stevige storm ontstaat.
Als wij spreken ontstaat er turbulentie in de lucht. Een zichtbaar voorbeeld is de ring van rook die je kan produceren door op de juiste manier je lippen te tuiten en lucht verplaats door het rookwolkje. Gedachten en visualisaties zouden in de elektromagnetische sfeer een golfbeweging veroorzaken, zoals een afstandbediening de tv aanzet.

“Plant je gedachten in chaos en zij verworden tot oogst”.
Maar bovenal geldt dat een rotsvast vertrouwen en geloof de mooiste wensen vervult. Het is de ware bron van magie.
 

  
Na de dood !!!

         

Simpel gezegd kun je op twee manieren dood gaan. Je ziet het aankomen of je ziet het niet aankomen. Als je een dodelijke ziekte hebt zie je het aankomen. Als een
auto je schept op het zebrapad is het gebeurd voor je het door hebt.

In het eerste geval weet je dat je dood bent, maar je merkt dat het niet is afgelopen. Je blijft nog enkele dagen aardgebonden, daarna word je door lichtwezens gehaald en verlaat je deze sfeer

In het tweede geval ga je dood, maar je denkt dat je nog op aarde leeft. Je hebt slechts één probleem, je ziet iedereen nog, maar het lukt je niet om met hen te communiceren en je begrijpt er geen donder van. Je bent in de aardgebonden sfeer en ziet ook je eigen dode lichaam. Deze "dolende" zielen kunnen pas verder als ze zich bewust worden dat ze overleden zijn en verder willen en durven.

Zij kunnen niet reïncarneren uit deze sfeer. Angst voor het onbekende weerhoudt hen verder te gaan. Ze vervelen zich en 'n enkeling gaat "spoken". Als je contact zoekt met gene zijde - via glaasje draaien, pendelen en dergelijke - dan krijg je hen het eerste aan de lijn. Lichtgelovigen en avonturiers opgelet, zij kennen je gedachten en vertellen je wat jij wilt horen! Goede mediums worden afgeschermd voor deze dolende zielen.


 


In het geval dat iemand via een ziekbed dood gaat en hij of zij zat al jaren in een rolstoel, dan kan de overledene nog steeds denken dat hij of zij een rolstoel nodig heeft.
Aan gene zijde wordt hij of zij opgevangen door liefdevolle lichtwezens om duidelijk te maken, dat ze vrij moeten komen van hun aardse denken, van het nog steeds gehandicapt zijn. Gedurende deze rustperiode neemt hun aarde-bewustzijn af en hun onderbewuste - de herinneringen van de ziel - worden ze zich steeds meer bewust.
Afhankelijk van de starheid van iemand duurt deze rustperiode korter of langer. Hierna kan men zijn reis in het hiernamaals vervolgen.





In eerste instantie toont de ziel jou alles van dit leven en je mag er zelf een oordeel over vellen. Niets ontkomt aan jouw eigen oordeel. Je ervaart ook kraakhelder wat het resultaat van jouw gedrag was op anderen.
In tweede instantie ervaar je wat het resultaat was van het gedrag van anderen op jou, met de vraag of je het hen kan en wilt vergeven. Deze twee kernprocessen bepalen in welke sfeer je past. Ben je haatdragend en niet vergevingsgezind, dan kom je in de sfeer terecht van je "geestelijke" soortgenoten. Duisternis heet dat. Ben je daarentegen liefdevol en vergevingsgezind dan kom je ook in de sfeer van je "geestelijke" soortgenoten terecht. Zomerland heet dat.





Pas als je de Lichtsferen (voorbij Zomerland) bereikt, dan hoef je niet terug naar de aarde. Je mag wel terug, bijvoorbeeld om iets af te maken of iemand te helpen, maar dat is eigen keus.

De Lichtsferen kent zeven niveaus. Pas als je in de hoogste Lichtsfeer, de zevende Hemel, bent, dan heb je het niveau van het Meesterschap bereikt. Als je Geest daarna kiest om verder te gaan naar de Goddelijke sferen, dan pas raak je je laatste beetje persoonlijkheid kwijt en dus ook je ziel. Maar zover zijn we nog bijlange na niet! Dus wij keren terug op aarde. Er kunnen redenen zijn om sneller of langzamer te reïncarneren. De sfeer waarin een ziel komt, na zijn of haar dood, is op dat moment het startpunt voor verdere groei.

Maar een ding is zeker, zoals je dood gaat, zo kom je aan in het hiernamaals. Ga je met haat dood, dan kom je met haat aan. Het is maar dat je het weet.
Dit principe noemt men het "zo beneden, zo boven"-principe.
De meeste mensen komen in het Schemergebied aan, omdat onwetendheid en lichtgelovigheid op aarde hun deel was

Verzorging van edelstenen en mineralen !!!

De werking van edelstenen berust op de uitwisseling van fijnstoffelijke energie.
Tijdens het gebruik wordt positieve energie afgegeven en negatieve energie opgenomen. Deze eigenschap maakt het noodzakelijk de steen van tijd tot tijd te reinigen en opnieuw op te laden.
Ook als een steen net is aangeschaft of als cadeau wordt verkregen is het noodzakelijk om eerst te reinigen. De steen is door meerdere handen gegaan en heeft overal energieën op gepikt.
Regelmatig gereinigde stenen hebben minder kans dof te worden of te barsten.
1x per maand reinigen is voldoende. Zorg dat de stenen niet op of vlakbij een energetische stoorbron liggen. Denk daarbij aan elektrische apparaten en eventuele aardstralen.
Gebruik nooit chemische middelen om stenen te reinigen!

Ontladen.
De meest gebruikte methode om een steen te ontladen is het gebruik van water. Water heeft het vermogen om energieën op te nemen en vast te houden. Een geschikt medium om te reinigen. Elk soort water voldoet, maar bronwater of stromend water hebben de voorkeur.





Voorbeelden:
Leg de steen 24 uur in een glas bronwater.
Leg de steen in een glas en laat er 10 minuten kraanwater overheen stromen.
Als er een bron of helder stromend beekje in de buurt is dat natuurlijk ideaal.
In stilstaand water kunnen er luchtbelletjes op de steen ontstaan. Beschouw dit als een teken dat de negatieve energie de steen verlaat. Hoe meer luchtbelletjes, hoe langer de steen nodig heeft om zich te ontladen. Ververs het water tot dat er geen luchtbellen meer ontstaan.

Opgelet: Niet alle stenen zijn geschikt om te reinigen met water. Stenen die ijzer bevatten kunnen oxideren als ze lang in water staan. Stenen zoals haliet en seleniet lossen op. Lapis lazuli, malachiet en turkoois zijn poreus en kun je beter in de aarde reinigen.

Het is belangrijk om één soort steen tegelijk te ontladen. Elke steen heeft een andere energie. De verschillende energieën zullen de stenen vermoeien.
Zeker als een steen van iemand anders is geweest en bij ernstige spanningen is het noodzakelijk om uitgebreider te ontladen.





Na de reiniging met water wordt de steen in aarde begraven. Aarde heeft een vitaliserende werking omdat dit het element betreft waarin de steen is ontstaan. De natuurlijke magnetische kracht van de aarde trekt alle negatieve energie uit de steen. Dit kan in een pot of een veilige plek in de tuin. Na 3 dagen kun je hem afspoelen en snel door een vlam halen.
Ook met de vlam moet je weer oppassen.
Sommige stenen zijn hittegevoelig. Door de plotselinge temperatuurwisseling kunnen ze barsten, smelten of smeulen. Let op bij Git, (kan gaan smeulen) versteende harsen zoals barnsteen en kopal, (gaan smelten) amethist, (kan verbleken of kleurloos worden bij sterke verhitting), bergkristal, (kan breken bij plotselinge temperatuurwisselingen), lapis lazuli, (sterke verhitting vermijden) malachiet, (vermijd plotselinge temperatuurwisselingen) toermalijn, (kleur verandert bij sterke verhitting) turkoois, opaal en parel (gevoelig voor alle hitte). Bij de verhitting van pyriet komt giftige zwaveldamp vrij.

Opladen.

De meeste stenen kunnen worden opgeladen in de zon. Direct zonlicht is niet noodzakelijk en voor stenen die mangaan bevatten zelfs niet wenselijk daar zij door direct zonlicht zullen verkleuren. (zoals amethist, rozenkwarts, oranje calciet en turkoois) Bollen en puntige stenen kunnen werken als een vergrootglas.


 


Houd hier rekening mee zodat er geen brand ontstaat.
Wil je wat genuanceerder te werk gaan dan kun je de volgende regels toepassen:
Heldere stenen of stenen die behoren tot de geest opladen in de zon.
Doorschijnende stenen of stenen die behoren tot het gevoel opladen in de volle maan. Rekening houdend met het doel van de steen zou je kunnen beslissen om een steen bij wassende of afnemende maan op te laden.
Opaque (ondoorzichtig) stenen kunnen wat langer in de aarde blijven.


 
 

Nog iets om over na te denken:
Je gedachten hebben effect op je stenen. Stenen absorberen altijd jouw energie of die nu positief of negatief is. Dat is heel belangrijk om te weten. 
In periodes dat je niet lekker in je vel zit zullen je stenen vaker gereinigd moeten worden.
Aan de andere kant kun je positieve gedachten inzetten om de stenen te activeren. Door middel van een ritueel kun je de steen opladen met kracht of een wens.

Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan

Aantrekkingskracht !!!

 


Soort zoekt soort, dus zeg me wie je vrienden zijn en ik zal zeggen wie jij bent is het gezegde.
Wat je wilt zijn trek je aan. Wat je niet wilt zijn stoot je af. Daar gaat deze wet over. Wat in het innerlijk verborgen is, zal dicteren wat er aan de buitenkant te voorschijn komt. Dat heeft met onze uitstraling te maken.

Negatieve mensen trekken negatieve mensen en omstandigheden aan. En positieve mensen trekken positieve mensen en omstandigheden aan.
Zie je alleen maar negatieve dingen om je heen, vraag je dan eens af of jezelf negatieve trekken hebt. Veroordeel je veel mensen, dan ben je niet blij met jezelf. Ben je extremist, dan zal je een andere extremist het licht in de ogen niet gunnen.





De buitenwereld die jij waarneemt is de spiegel van "je innerlijke zelf ". Wil je een nog betere "thermometer" voor je innerlijk?
Als je het verschil tussen mijn en jouwe niet kent, waarom wordt je dan boos op anderen, die hetzelfde bij jou flikken. Als je zelf niet betrouwbaar bent, waarom dan boos zijn op onbetrouwbare vrienden. "De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet", is toch een gezegde. Of denk je dat de pot niet zwart is?

Als je graag naar Jerry Springer op de televisie kijkt, dan zal je zelf wel iets Springer-achtigs in je hebben. Als je liever naar natuurseries kijkt dan ben je al van een andere orde.
De "toevalligheden" die ons overkomen zijn nooit toevallig. Dat trekken we aan, als een magneet. Je dat bewust worden is een goed begin!
Deze wet, en dat geldt in meerdere of mindere mate voor alle wetten, geeft ons de kans om ons innerlijk te leren kennen. Dat kan soms frustrerend zijn, omdat ons gebeurtenissen overkomen, waarvan we dachten dat we dat station al gepasseerd waren.

Ons bewustzijn wordt dan even met beide benen op de grond gezet. Durven we open te staan voor die informatie?
Innerlijke gedachten en emoties bepalen je uitstraling, bepalen wat je naar je toetrekt en afstoot. Sommige mensen leren hun innerlijk kennen door meditatie, wat de innerlijke weg wordt genoemd.
Maar als je naar je omgeving kijkt dan kan je hetzelfde innerlijk veel makkelijker bloot leggen, meer bepaald die mensen aan wie we een hekel hebben kunnen ons leren wat onze eigen zwakheden zijn, je moet er wel voor open staan.





Kijk naar je omgeving en leer jezelf kennen!

En nu komt het mooiste van deze wet van aantrekking.

Verander je omgeving en je omstandigheden door je wensen aan het universum duidelijk te maken!

Jij veroorzaakt zelf je omgeving en omstandigheden door je eigen gedachten, bewust of onbewust. Wie kent het sprookje niet van "Aladdin en de Wonderlamp". Toen hij over de lamp wreef kwam er een geest te voorschijn en hij mocht drie wensen doen en deze geest zou zijn wensen vervullen.

Zelfkennis !!!

Zelfkennis is het bewustzijn van de eigen denkwijze, emoties en gevoelens en met deze kennis kunnen onderscheiden datgene wat waar is en wat niet waar is.

Evolutie

We hebben de afgelopen eeuw een enorme ontwikkeling doorgemaakt. De kennis die we opgedaan hebben heeft ons tot ongelofelijke dingen gebracht. De raket naar de maan, veel meer kans op genezing bij een ziekte, de TV, radio, telefoon en deze lijst is nog veel en veel langer te maken. Echter in psychologisch opzicht heeft ons de kennis schijnbaar weinig goed gedaan.

Op psychologisch gebied hebben we maar heel weinig vooruitgang geboekt of zoals sommigen beweren zijn we achteruit gegaan. Het gros van de mensen leeft onder angsten, is bang voor dit en dat. Een groot aantal van ons gaat gebukt onder stress. Veel mensen lijden onder jaloezie, wraakzucht, depressies en zo verder.
Wat een ellende na al die kennis die we in onze wereld bij elkaar vergaard hebben. Hoe is het mogelijk dat we zo veel kennis hebben en zo slecht moeten leven? Is de kennis dan niet de juiste kennis?
Heeft deze kennis psychologen geholpen om een goed inkomen te verdienen?

Kennis en Zelfkennis

De kennis die wij opstapelen in ons geheugen is kennis van buiten uit. De kennis buiten ons zelf. Wat ontbreekt is de kennis van ons zelf. De zelfkennis. Waarom maakt de studie van ons zelf geen deel uit van de kennis die we opdoen? Waarom maakt de studie zelfkennis niet deel uit van het studie pakket in de scholen?
Zelfkennis stelt ons in staat om ons leven wat aangenamer maken. Zelfkennis helpt ons om jaloezie, wraak, wrok, depressies en angsten te begrijpen. Is dat niet belangrijk? Zelfkennis stelt je in staat om beter te kunnen werken en het werk met meer plezier te doen.

Vaak zegt men dat de wereld, zoals wij die vaak noemen, met zijn mensheid en geweld niet is te veranderen door de anderen maar door ons zelf.
Ook de godsdiensten verkondigen dat. Echter we veranderen niet door ons zelf iets op te leggen want daar cre�ren we alleen maar een nieuwe identiteit mee en die nieuwe identiteit blijft de illusie in het leven.
Ook de ander iets opleggen helpt niet want daardoor neemt de ander afstand van zichzelf (en van ons) en gedraagt zich volgens een identiteit wat niet de zijne is. Je cre�ert er niet meer mee dan met jezelf in conflict zijn met alle gevolgen van dien zoals angsten en stress.
De vredesactivist die schreeuwt voor vrede over straat is vaak diegene die de rel veroorzaakt en dus diep van binnen niet de vrede is.
De zelfkennis begint bij de bron, niet bij de reactie.
Dat wat is zijn je eigen gedachten, emoties en gevoelens.
Dat wat is is de zelfkennis.


  

Kracht van Gedachten !!!

Wat zou er allemaal niet mogelijk worden met gedachtenkracht, wanneer je eenmaal weet dat het precies gedachten zijn die aan de oorsprong van dit heelal liggen; dat het onze gedachten zijn die ons voortdrijven in onze evolutie, en dat het onze gedachten zijn die al ons lief en leed hier op aarde bepalen?
Gedachten zijn vanuit een bepaalde invalshoek bekeken sterker dan de zwaartekracht, sterker dan de electro-magnetische kracht, of sterker nog dan de nucleaire kracht. Wat zou er dan met gedachtenkracht eigenlijk niet kunnen verwezenlijkt worden?

Maar natuurlijk moet je eerst al de wetten en de regels van deze kracht leren kennen om er ook mee kunnen om te gaan, want de kracht heeft zo haar eigen regels waaraan ze gehoorzaamt voordat ze in werking treedt.
Maar één ding is absoluut zeker: er gebeurt op deze aarde helemaal niets zonder gedachtenkracht! Deze kracht is immers overal en altijd aanwezig!
Iedere zin die je uitspreekt, iedere daad die je verricht heeft in oorsprong eerst een gedachte aan de basis. En zelfs wanneer jij een gedachte hebt maar er niets mee doet, dan nog gaat de kracht van deze gedachte niet verloren. Ze gaat dan naar personen die op dezelfde golflengte van die gedachte zitten, en die bereid zijn om er wel wat mee aan te vangen.

Gedachtekracht is een heel complexe kracht, en gaat helemaal samen met het respecteren van ieders vrije wil. "Ieders wil is wet" is een natuurwet in dit universum! En binnen het kader van ieders wil zoekt gedachtekracht naar een manier om iedereen toch zijn zin te geven.

Je hebt er geen flauw idee van welk een complex web van gebeurtenissen er in werking treedt wanneer gelijk wie van ons, gelijk welke gedachte heeft.
Gedachtenkracht is op die manier dan ook een heel gevaarlijke kracht, omdat ze nu eenmaal slimmer is dan gelijk wie op aarde, omdat ze veel meer mogelijkheden kent dan gelijk wie op aarde ooit zou kunnen uitdokteren, en omdat niemand bijgevolg de juiste uitwerking van een gedachte volledig kan voorspellen!

Gedachten, of ze nu goed of slecht zijn, hebben altijd voor iemand gevolgen! Alleen weet je nooit voor wie!

Een klein voorbeeldje kan ons over de werking van gedachtekracht al heel wat duidelijk maken.

Een arbeider is al jaren werkzaam in een groot bedrijf. Iedere dag opnieuw doet hij zijn job zo goed als hij kan, maar toch, door de vele jaren is de fut er wat uitgeraakt. Het werk is voor hem een automatisme geworden en hij put er dan ook niet zo heel veel vreugde meer uit.
Natuurlijk heeft hij dit al eens met zijn werkgever besproken, maar die had maar weinig oren naar wat de man te vertellen had. De werkgever is heel blij met de man, want hij kent zijn werk door en door, en hij levert hem goede diensten en een flinke winst op. Hij heeft er dan ook geen oren naar om hem ergens anders te plaatsen, of om hem eens andere verantwoordelijkheden te geven. Zo gaan de maanden langzaam voorbij.

Natuurlijk veranderen de gedachten van de werknemer niet met het verstrijken van de tijd. Hij denkt: "ik heb hier geen zin meer in, ik wil dit niet meer doen!" En ergens denkt hij ook: "als ik de kans krijg, dan zoek ik ander werk, en ben ik hier weg!"
De werkgever denkt er uiteraard anders over: "die man is hier in dit bedrijf op zijn plaats, hij doet zijn werk goed, en ik heb daardoor heel wat minder last op de werkvloer. Bovendien zijn de goede arbeiders niet zo heel dik meer gezaaid, en ik wil hem dan ook houden waar hij is. Hij moet maar blijven!"

We zitten dus momenteel met twee compleet tegenovergestelde ideeën, en volgens de wet van de vrije wil moet elk van hen zijn zin krijgen. En het universum gaat voor hen dan ook op zoek naar een oplossing!

En dus krijgt de werknemer een ongeval op het werk!

Op deze manier hebben beiden nu hun zin gehad. De arbeider hoeft niet meer te gaan werken, want hij is voor vele weken in ziekteverlof, en de werkgever behoudt zijn arbeider in dienst zoals hij dat wou. Beiden zonden heel sterke gedachten uit, en het universum heeft voor hen een oplossing gezocht die hen beide zou tevreden stellen. Geen van beide heeft immers iets over een ongeval gedacht of gezegd, en dus was deze mogelijkheid opengebleven voor het universum om er een oplossing mee te bewerkstelligen.
Gelukkig was het geen al te zwaar werkongeval, want het universum had nog heel wat meer mogelijkheden om uit te kiezen!. Ook de dood van een van beiden zou bijvoorbeeld een mogelijke oplossing zijn geweest, als bij een van hen hun gedachtekracht ook maar enigszins die richting was uitgeweest!
Voor het universum bestaat er immers geen dood, doch alleen maar een overgang naar een nieuwe ontwikkelingsfase, en het kan de dood dan ook gebruiken om een situatie op te lossen

Gedachtenkracht is dus een heel gevaarlijke kracht! Niet in het minst omdat de kleinste gedachte die je hebt een hele resem van acties en reacties in gang kan zetten bij mensen die je niet eens kent, zodat jij uiteindelijk toch je zin zou krijgen. En natuurlijk vind je dat helemaal niet erg zolang je zelf maar aan het langste eind trekt!!

Maar dit is wel buiten de wetten van het universum gerekend, want alles wat je bewust of onbewust aan anderen aandoet komt ooit naar jou terug! Daar zorgt de eeuwige kringloop van reïncarnatie voor!

Dit is dan ook een eerder somber voorbeeld van gedachtekracht, omdat in het dagelijkse leven heel wat mensen zijn die zich aan spiritualiteit willen wagen, deze wetenschap gaan gebruiken om er hun eigen leven mee te verbeteren in de maatschappij

Geen enkele van je dwingende gedachten blijft zonder gevolgen voor andere mensen! De verantwoordelijkheid van die gedachten en hun uitwerking ervan ligt dan ook steeds bij jou!
Niemand weet volledig welke de uitwerking van zijn eigen gedachtekracht zal zijn, gewoon omdat het vanuit onze situatie onmogelijk is om de diepste gedachten te kennen van iedereen die met uw gedachtekracht zal te maken krijgen.
In dit leven nog, of anders in één van uw volgende, krijgt u daarvan altijd de rekening gepresenteerd!  Daar is geen uitzondering op zolang je in reïncarnatie blijft!

Dit is behoorlijk angstaanjagend voor ieder van ons, want wie maakt er nu eens geen fouten! Maar we moeten ons nu ook weer niet door onze angst laten leiden, want er is wel degelijk een uitweg uit deze situatie mogelijk.
Je kan namelijk ook voorgoed de reïncarnatie vaarwel zeggen!
Maar om dat te bereiken moet je wel eerst aan al de voorwaarden voldoen! En daarmee bedoelt men, dat je moet bereid zijn om opnieuw de wereld als de jouwe te aanvaarden, in plaats van te willen dat de anderen jouw wereld aanvaarden.
"Aan de voorwaarden voldoen" klinkt misschien opdringerig en ruikt naar tirannie, maar zonder de juiste beslissingen te nemen zal je er heus niet komen! Wij leven nu eenmaal onder de invloed van natuurwetten die wij bijlange nog helemaal niet doorgrond hebben

Tweelingzielen !!!

(part I )




Ooit zijn we uit De Oerkracht geschapen als 'n tweelingziel die zijn reis door het univerum gaat beginnen. Op dat moment zijn we onbewust en volkomen zuiver. Het is een gegeven dat we als ziel allemaal uit dezelfde bron komen. Een tweelingziel is niets meer en niets minder als een
zielendeel dat zijn oorsprong heeft uit deze bron. Deze zielendelen horen bij elkaar maar kennen ook hun afgescheidenheid.
Het hervinden van een gelijke geeft vreugde maar soms ook veel verdriet. Tweelingzielen spiegelen vaak op vele terreinen en
dat geeft een enorme herkenning.





Later, voor het neerdalen in de zware materie werd onze ziel gesplitst in twee enkelvoudige zielen. Beiden zullen onafhankelijk van elkaar hun reis door het universum aanvangen om ervaringen op te doen en zich te ontwikkelen. Tijdens hun reis door de kosmos zijn vluchtige ontmoetingen op aarde niet uitgesloten, maar heb je die ander wellicht niet als zodanig herkent. Het samenkomen kan op aarde voorkomen tijdens onze laatste incarnatie.

Later, als onze reis bijna ten einde is, zullen de tweelingzielen zich samensmelten, dat is voor het ingaan van de Goddelijke sferen. Uit hun goddelijke samensmelting wordt een nieuwe tweelingziel geboren, die zijn eigen reis door het universum zal aanvangen. En bij aankomst in de zware materie zal deze tweelingziel zich splitsen in twee enkelvoudige zielen,die wederom ervaringen zullen opdoen en zich onafhankelijk zullen ontwikkelen.





Een herkenbare ontmoeting tussen ons en onze tweelingziel is pas mogelijk als de ene ziel de ander herkent. Dat wil zeggen, dat ze beiden de sluiers van hun persoonlijkheid, die we hier op aarde zo weelderig bezitten, goeddeels overwonnen hebben.






Het herkennen van 'n gelijkgestemde ziel in ons leven komt vaker voor en zal dan meestal iemand zijn uit onze eigen zielengroep. Soulmates of zielsverwanten worden ze vaak genoemd. Je kijkt iemand aan die je nog nooit ontmoet hebt en de "zielenboem" overkomt je, of na een minuut heb je het gevoel dat je die ander al je hele leven kent. Zo vertrouwd voelt 't. En dat klopt heel vaak

Het Zout der aarde !!!

Het is haast niet voor te stellen dat het zout wat nu voor weinig geld per kilo over de toonbank gaat, in oude tijden het witte goud werd genoemd.
Zout werd zo waardevol geacht dat het diende als ruilmiddel en zelfs als onderdeel van het loon was in tijden van de Romeinen. De waarde van het zout is zelfs nu nog terug te vinden in onze taal. Het woord salaris stamt af van het Latijnse sal wat zout betekent. In hedendaagse spreekwoorden kan men nog de waarden die men aan het zout toeschreef terugvinden:

*Hij is het zout in de pap niet waard
 (hij is een mislukkeling)
*Ze hebben samen een zak zout gegeten
 (zij kennen elkaar al heel lang)
*Men moet niet op alle slakken zout leggen
 (Men moet niet op alle kleinigheden aanmerkingen hebben)
*Zo zout heeft hij het nog nooit gegeten
 (Zo extreem heeft hij het nog niet meegemaakt)


 


Het belang van zout maakte dat het één van de eerste producten was waarmee gehandeld werd. Wie zout had, had macht, wat zo ver kon gaan dat er in de middeleeuwen zelfs belasting op werd geheven.

Het is niet meer precies bekend wanneer zout werd ontdekt als smaakmaker en conserveringsmiddel, maar er is voldoende bewijs dat dit al voor onze jaartelling was.
In Mexico kennen ze de godin van het zout, Huixtocihuatl, waarvan men zegt dat ze ruzie had met haar broers, de regengoden. Ze werd verdreven naar de zee waar ze het winnen van zout uit het zeewater uitvond. De vrouwen die het winnen van zout als hun beroep hebben dansen jaarlijks op het festival ter ere van haar.




De waardevolle substantie zorgde ervoor dat er allerlei gebruiken ontstonden rondom het zout. Pythagoras zag het zout als een embleem van rechtvaardigheid. Immers alles wat met zout werd bestrooid was gevrijwaard van corruptie.
Volgens Pliney waren bepaalde medicijnen tegen vergiftiging alleen werkzaam als er een korreltje zout was toegevoegd.
De Romeinen zagen zout als een heilig deel van het voedsel en het was een religieuze principe kwestie dat het zout op tafel moest staan voordat het voedsel werd geserveerd.





Vanwege de houdbaarheid verlengende eigenschap werd zout  geassocieerd met langdurige vriendschap. Het zoutvaatje bleef als laatste op de tafel, met het idee dat aan al het goede een eind komt, maar de vriendschap blijft voortduren. In het oosten werden afspraken tussen stammen bezegeld met zout. Goden en godinnen stelden een offer van zout op prijs vanwege de witte kleur, de puurheid en als teken van devotie. Het aspect van de voortdurende relatie zien we ook terug op Isle of Man waar bij elke zakelijke transactie met zout werd bezegeld. Hier werd mede een link gelegd met geld en geluk.
Het verspillen of morsen van zout werd als een teken van ongeluk beschouwd. Dit is o.a. terug te zien in Leonardo da Vinci’s “laatste avondmaal”, waar Judas wordt afgebeeld met een omgevallen zoutvaatje voor zich.

Ook mystici waren onder de indruk van zout. In het latijse woord sal zagen zij de s staan voor sol (zon) de a voor alpha, (het begin) en de l voor luna (maan). Zodoende werd het zout gezien als de essentie van perfectie en de gift van god om de mensen te dienen.
Volgens de alchemisten zijn zwavel, kwik en zout de drie filosofische begrippen die alle dingen in het universum in staat stellen te bestaan. Het zwavel (ziel) en het Kwik (geest) worden door het zout (vorm) samengebracht doordat het zout bemiddelt en hen in evenwicht brengt en daardoor kan materialiseren.
In de kerk werd het zout geassocieerd met de wijsheid en de reinheid. Jezus zei tot zijn apostelen:  Gij zijt het zout der aarde. Het zout werd ingezet tijdens inwijdingen, doopsels en het verdrijven van kwade geesten. Het zout zou psychische gezondheid waarborgen.

 

Het is dan ook niet gek dat men dacht dat het in huis hebben van zout heksen zou weren. Alles wat gezouten was kon niet worden behekst. Er werden zelfs amuletten vervaardigd van zout dat gewijd was op palmzondag en samen met gewijde kruiden in bijenwas werd geperst. Vrouwen die klaagden over het zoute eten werden verdacht van hekserij en wilde je een heks ontmaskeren dan strooide je wat zout op haar stoel. Als het smolt en aan haar jurk bleef plakken wist je zeker dat je met een echte heks te maken had.
De moderne heks waardeert het zout om haar reinigende en beschermende aspecten.
Het zout is een belangrijk onderdeel tijdens het reinigen en wijden van de cirkel en haar gereedschap. Soms wordt zout water gebruikt in plaats van een druppel bloed als een ritueel daar om vraagt. Een cirkel van zout is een ideale plaats voor defensieve magie.
Daar zout aardend werkt, wordt er wel gezegd dat het van belang is zout uit je menu te schrappen om je psyche te trainen. Volgens magiërs en occultisten is het niet mogelijk om contacten te leggen met de doden en/of geesten alvorens eerst gevast te hebben van o.a. zout.

 


Daar zout hygroscopisch is, (water aantrekt) kan het net zoals water gemakkelijk geladen worden met energie. Het baden in water met wat zeezout is dan ook een ideale plek om de dagelijkse beslommeringen achter je te laten. Visualiseer hoe, net als het zout wat oplost in het water, negatieve energieën oplossen en door het zout worden opgenomen.
In de medische wereld  erkent men het zoute water als een waardevol hulpmiddel bij huidproblemen.

Zout bevat een duidelijke dualiteit zoals de mystici op hun manier al hadden opgemerkt.
Enerzijds is de zout/water verhouding een essentiële voorwaarde voor leven, anderzijds is een te veel aan zout dodelijk. Het is inmiddels duidelijk dat we genoeg zout binnen krijgen via ons voedsel. De toevoeging van zout is eigenlijk niet nodig.
Het overmatige gebruik van zout lijdt tot hoge bloedruk en belast hart, bloedvaten en nieren. Het calciumhuishouden wordt verstoord waardoor er een versnelde ontkalking van de botten optreed. De waterhuishouding wordt door de vocht retentie vertraagd en zodoende slaan afvalstoffen neer. Er bestaan aanwijzingen dat overmatig zout gebruik heeft geleid tot de ziekte van Alzheimer. Daar zout vocht ontrekt aan de cellen sterven ze makkelijker af.
 Zout verstopt de smaakpapillen waardoor we vervreemden van natuurlijke smaken. Na een paar weken zonder toegevoegde zouten zal men weer een fijnproever worden.
De beste vervangers voor zout zijn laurierblad, selderij en peterselie.

Eenheid !!!

Laatst vroeg iemand mij: "Hoe sta ik, als persoon tot het onmetelijke? En hoe kan ik het beste mij daar tegenover stellen??"

Hoe verstaan we ons als persoon tot het onmetelijke?

En hoe kunnen we ons daar tegenover stellen?

Via deze vraag komen we plots weer midden in het mysterie, op de plek waar in feite alle vragen oplossen in een absoluut niet weten.

Kennis, begrijpen, inzicht zijn kwaliteiten van de mens. Zodra de grens van de dualiteit naar Eenheid wordt gepasseerd lossen alle tegenstellingen, alle vormen (waaronder ook materie en energie)en alle identificaties op. Alles is dan Eén, en er valt dan nergens meer een grens waar te nemen. Er is geen waarnemer en er is geen waargenomene. Er is alleen Zijn. En daar valt helemaal niets over te zeggen, want woorden hebben daar geen toegang.

Alleen meditatie. Maar opgelet! Eén woord, één beweging en je bent er al uit!

Elke vorm van identificatie met de persoon lost onmiddellijk op, elke vorm van identificatie met vormen van de wereld lost op. Alles wat ooit de wereld was, wordt dan een droom. Louter beelden, waar er alleen een kenner is en er geen anderen bestaan. Wat materie lijkt, blijkt beeld te zijn. De persoon ervaart materie als echt omdat zijn substantie in diezelfde dimensie verkeert, maar zodra je eruit bent (en dat ben je al in een droom) wordt wat vast was leeg.....een beeld wat alleen Nu verschijnt.

De persoon leeft echter in een zeer echt aanvoelende wereld, waar het zin heeft om voor een aanstormende vrachtauto weg te springen. Maar het de persoon leven-gevende en het identiteitsverschaffende Zijn blijft onkenbaar en onkwetsbaar elke nanoseconde (wat niet bestaat want alles is Nu) centraal aanwezig.

Hèt is er, we zijn er. Wij hebben het als persoon niet bedacht dat we er zijn. We zijn er. En het houdt niet op. Er is geen Waarom, maar alleen een Daarom. Het Zijn is onze identiteit. Ons levende leven is wat wij zijn en dat is eeuwig...Nu, dus wij kunnen er niet uit stappen. Sterft de golf, gaat de zee vrolijk verder. Er is geen ontsnappen aan..... Wat wij zoeken is er elk moment al.

Dus de persoon moet maar proberen heel serieus om te gaan met de schepping, terwijl Kennen of het Zijn geen deel uit maakt van die tijdelijke wereld, maar juist deze wereld omvat.

Zijn wij totaal in alles afhankelijk van het "Ons In Stand Houdende", zijn wij in staat iets anders te doen, dan dat er is? Wellicht kunnen wij alleen door bewustzijn en acceptatie ofwel Overgave ons verzet staken en meegaan met de stroom, waardoor ons de onderliggende laag van liefde & stilte gewaar wordt...... Dat is misschien het enige.........Dan verblijven we daarin. Verzet bezorgt ons alleen frustratie en pijn.

En hoe de ervaarbare wereld wordt vormgegeven en in stand gehouden wordt door het Zijn is een onoplosbaar mysterie. Dat ligt buiten de duale mogelijkheden (grijpwijdte) van het denken. Alles is Nu, geen verleden-geen toekomst, dus is er ook geen plan wat wordt beoogd. Er is geen moment waarin wordt bedacht wat straks geschapen kan worden. Er is alleen Nu waar alles TEGELIJK &ONMIDDELLIJK gebeurt.Dus geen schepping, geen plan, geen blauwdruk. Alleen dat wat nu precies gaande is. Schepping is dus altijd Hier en Nu. Op dit moment en altijd daar waar je het Nu ervaart.

Meditatie is Zijn. Dat is altijd zinvol. Omdat het de resten van het lawaai steeds meer inbedt in de Ongrond van het bestaan.

Oneindig !!!




Wanneer wij het hebben over oneindigheid van ruimte en tijd, dan hebben wij het over een fenomeen, dat alles wat wij kennen naar welke kant dan ook letterlijk oneindig is. Er is geen einde aan.

In ruimte zijn dingen oneindig: van oneindig klein naar oneindig groot. In wezen praten wij dan over iets dat onvoorstelbaar is voor ons denkende en metende mensen. Een berg is groot een mier is klein. Ons wordt nu verteld dat er naar beide kanten -groot en klein- geen einde is aan afmetingen. Wij kunnen ons zelfs afvragen of wat wij als dingen, als objecten beschouwen wel echt zijn, in de zin van: materieel aanwezig. Bestaan er wel vaste punten, wanneer alles wat wij kennen zich ergens schijnt te bevinden tussen oneindige grootheden?

Wij bevinden ons ergens midden van een oneindig continuüm. Dat kunnen wij ons natuurlijk ook niet voorstellen. Wat zou er achter die grens moeten zijn? Wanneer dat iets zou zijn, waar houdt dat dan op? Wanneer er niets achter de grens zou zijn, hoe ziet dan de grens tussen iets en niets eruit? Een gigantische ballon? Met wat er om heen?

Wij vergelijken alles met dat wat ons bekend is. Vandaar dat de berg voor ons groot is en de mier klein. Maar grootte is geen objectief gegeven. Het is altijd een maat t.o.v. iets

Maar er is nog meer aan de hand: wanneer er geen absolute buitengrens is, zijn er ook geen binnengrenzen. Stel dat onze (bedachte) grens reëel is, dan begrenzen wij het onbegrensde. Dat kan niet. Alles is oneindig, behalve hier bij ons, althans die indruk hebben wij. De tafel is echt, de kast zit op slot. Allemaal grenzen.

Maar onze ervaring van grenzen is niet reëel. Wij ervaren iets dat in werkelijkheid niet zo is. Waarschijnlijk (of zeker) is onze ervaring met objecten daarom niet werkelijk. Wij denken dat wij grenzen ervaren tussen ons en allerlei objecten, maar dat is in werkelijkheid niet zo. Elk punt is oneindig. Er bestaan geen grenzen. Wat is er aan de hand?

Alles ervaren wij via ons bewustzijn. Ik zie. Wie is dat ik dat ziet? Dat ik is ons denken, wat wij op zijn beurt kunnen waarnemen. Dat denken, ons kleine ik, is observeerbaar. Maar wie observeert? Die ik is onkenbaar.

Zen zegt er is geen ziener, het zien en het geziene. Er is alleen zien. Dat zien is alles wat echt is. De rest is een proces van interpreteren, een zijtak van het werkelijke zijn, dat ons het idee geeft dat wij een situatie waarnemen, waarin wij (als apart wezen) ons bevinden in een wereld van objecten en in de hand kunnen hebben, wanneer wij maar slim en oplettend genoeg zijn.

Het antwoord komt van een andere zenmeester, die zei: "Niet ik leef het leven, maar het leven leeft mij!" En dat leven is onzichtbaar, binnen in mijzelf, onvindbaar, net als ikzelf: ik ben ook onvindbaar: ik ben het Zelf....

Ik ben in de grond onkenbaar, niet bestaand als een iets, geen punt in een ruimte, maar die ruimte zelf, die we ook niet kunnen pakken.

Tja.............en tijd?

Daarvoor geldt hetzelfde: oneindigheid heeft ook betrekking op tijd. In wezen is er geen tijd. Als er oneindigheid in tijd is, is er alleen Nu. Dan heeft het geen zin over fenomenen als vroeger of later te denken. Alles wat in de materiële wereld ervaren beoordelen we aan een vergelijking met wat anders. Elke ding heeft zijn betekenis voor ons in relatie tot iets anders, een kleur, een geur, een maat. Vandaar de relativiteitstheorie van Einstein. Ik ben groot t.o.v. een mier, maar ik ben klein t.o.v. een berg. Waar die vergelijking in ruimte wegvalt, doet dat dat ook in termen van tijd. In oneindigheid zijn geen vaste ijkpunten. Een dag is voor een eendagsvlieg zijn hele leven, voor de levensduur van de aarde een fractie van een moment.

Er is geen tijd in werkelijkheid. Er is alleen het heden. Wij vormen de tijd door ons denken, door onze verlangens, door onze heimwee, door onze angsten. Wij brengen een ordening in gebeurtenissen aan door er een tijdsmaat aan te koppelen. Tijd is de meeteenheid tussen gebeurtenissen. Maar alles gebeurt Nu. Ga maar na: Nu is Nu, haal even adem, en ervaar weer; het is nog steeds Nu. Er is geen meervoudsvorm voor Nu, er zijn geen verschillende nu’s. Het is altijd Nu, heden, op dit ogenblik. Het verleden is denken, de toekomst is denken. Ergo, wij als denkers zijn tijd.

Van voelen naar aandacht !!!

Wij starten onze tocht naar binnen vanuit de aanwijzingen van de psychologie en de 'gevoelsleer.' De psychologie vertelde ons dat wanneer wij de grenzen opheffen tussen ons 'ik' en ons onbewuste (ofwel onze schaduw) wij een psychologische eenheid gaan vormen, niet langer innerlijk ver­scheurd door tegenstellingen. De 'gevoelsleer' leerde ons dat door het weghalen van de barrières tussen ons innerlijk en ons lichaam, wij in wezen één kunnen worden in deze wereld en kunnen gaan leven vanuit het gevoel.





Maar dan nog steeds zijn wij een eenling in een grote boze wereld. Het innerlijk ervaren dat ons stoffelijke lichaam (dat in diezelfde) uiterlijke wereld leeft, toch ook onszelf is, hebben wij al een brug geslagen tussen ons innerlijk en de uiterlijke wereld. Ons lichaam is de brug, de poort naar dat andere. Met het vanuit het gevoel leven is een eerste stap gezet richting een leven, dat niet een invulling krijgt vanuit het eigen streven, dat niet gevormd is vanuit maatschappelijke normen en andere vormen van condi­tionering.

We kiezen dan voor een leven dat niet langer vanuit het kleine 'ik' wordt vormgegeven, maar door het Leven zelf. Het leven gaat dan stoelen op iets anders, op iets veel groters, op iets dat het kleine 'ego' verre te boven gaat. Wij merken dat o.m. door intuïtieve invallen en zaken die ons -onverwacht- toevallen, allen gebeurtenissen die later een betekenisvol patroon blijken te hebben.

Het juiste begrip van het voelen is een eerste en noodzakelijke stap in de richting van een verdere geestelijke bewustwording. De 'gevoelsleer' geeft de nodige aanwijzingen van hoe we vanuit het voelen naar ons werkelijke zelf kunnen komen. Willen wij nu nog verder, naar ons dieper gelegen Zelf, dan is echter een gedegen Inzicht nodig in de rol welke het denken speelt in het bereiken van die andere -onbekende- staat. Wij gaan dan beseffen dat wij via het denken, het willen en het doen geen enkel blijvend resultaat zullen bewerkstelligen.





We komen dan tot de onontkoombare conclu­sie, dat de mens via zijn Willen en zijn Streven nooit zijn Doel zal bereiken. Het 'ik' (jijzelf dus), dat je tot het zoeken heeft aangezet, blijkt notabene de enige sta in de weg te zijn. Ook het gericht zijn op het voelen blijkt dan een hinderpaal. Pas in het radicaal opgeven van jouw ik, van al het Eigene, van elk willen, van elk plan kan zich de deur naar dat Totaal-Andere zich openen.

Naast het verkrijgen van inzicht is er maar één alternatief: leven vanuit een staat van aandacht. Aandacht is een kwaliteit van het leven zelf, waarbij het denken, het menselijk brein dat de oorzaak van onze gevangenschap is geen enkele rol speelt en tot zwijgen komt.

Herkennen !!!

Iets herkennen gaat altijd over een gevoel, het is dus lichamelijk.

Iets herkennen betekent ook altijd:

1.      het zat al in je lichaam en

2.      op de plek waar je wat voelt

3.      Het is dus geschiedenis :

a.     van wat je mee gemaakt hebt en al of niet goed verwerkt

b.     en/of een talent of andere mogelijkheid die je hebt.

Over herkennen valt veel te zeggen. Laten we het beperken tot datgene wat een ander heeft meegemaakt, die er toen al of niet goed mee om kon gaan en wat jij herkent, omdat je hetzelfde hebt meegemaakt en al of niet goed hebt kunnen verwerken.

Het valt al jaren op in allerlei praatprogramma's, uitleg over "geestelijke" stromingen en therapieën, dat alles nog teveel persoonlijk wordt gehouden. Het ligt aan die mensen en die moeten er iets aan veranderen.  Voorbeeld: in het TV-programma mensen had men het over mensen die op de een of andere manier door hun moeder in de steek waren gelaten. Er kwamen ook moeders aan het woord. Die moesten maar zien uit te leggen hoe alles gebeurd was en waarom ze het " kind" inde steek hadden gelaten.

 De moeders hadden zelf niet in de gaten hoe hen door de maatschappelijke, culturele en religieuze structuren indertijd een oor aangenaaid was. Ze zagen ook niet dat door hun zelfverdediging zij die instituten niet alleen in stand hielden, maar bevorderden. In stand houden kan namelijk niet: het is altijd òf afbreken, òf bevorderen, doen groeien. En niemand die hen daarin bijstond: ze zaten daar stuk voor stuk helemaal op hun eentje.




Er viel wel eens het woord: herkent U dit", Maar niemand die zei: Vrouw, jou treft geen enkele schuld! Het is niet iets van jou en je zoon of je dochter, maar het is structureel! Want waar bleven toen en zijn nu de vaders? Waar waren die toen jij in de problemen kwam met je kind? Waar zijn ze nu om je te helpen alles te verwerken en er een ander zicht op te krijgen?

Er werd ook niet naar de telefoon gegrepen om zulke vaders onmiddellijk op te bellen: "je vrouw en je kind zitten in moeilijkheden!"

Het gebeurt wel dat in andere TV-shows de aanpak anders is:  men vraagt of anderen dit herkennen. Men laat tot de mensen doordringen dat ze er niet alleen ermee zitten. Maar zwart-wit zeggen dat praktisch alle problemen structurele oorzaken hebben komt maar niet door. Dat is wat je het tweede inzicht zou kunnen noemen: het is hoogst noodzakelijk, omdat

1.      dat het verwerkingsproces veel gemakkelijker maakt

2.      je haalt de structuren onderuit

3.      met behulp van de in je lichaam, opgeslagen energieën van diezelfde structuren! Is dat niet logisch en prachtig?

op die manier groei je als mens en wordt sterker tegen de structuren die jou eerder ziek maakten!

Genieten !!!

Genieten kan heel slecht voor je zijn! Bij genieten zijn drie dingen aan de hand:

jij bent zelf iets niet en hebt daarom datgene waar je van geniet nodig

jij haalt energieën naar je toe van degene en/of datgene waar je van geniet en dat voel je tot in het diepst van je lijf

dan steek je automatisch eigen energieën in datgene, diegene waar je van geniet en daar moet je heel voorzichtig mee zijn, want het kan wel eens zijn dat je bij genieten er zelf niet bij bent: je wordt verslonden door..., dat is alles voor je..., je gaat erin op... uiteindelijk een onontrafelbare knoop.

Mensen genieten zo graag van alles: het mooie weer, de zee, het bos, de huisdieren, lieve kinderen, prachtige uitvoeringen, muziek, hobby, studie enz. Dit zijn nog betrekkelijk onschuldige dingen, mits ze geen verslaving inhouden. Het is noodzakelijk je af te vragen waarom je dat nodig hebt. Wat er ontbreekt aan je mens zijn, wat je eigenlijk, wezenlijk, voor je eigen, voor je wezen dus nodig hebt! Het is heel moeilijk te accepteren dat het slecht voor jou zou kunnen zijn, want het voelt zo lekker.

Voorbeelden van slecht genieten naar mensen toe

genieten van kunst, want je ondersteunt een kunstenaar in zijn/haar beperktheid als mens. Kunstenaars zijn beperkt. Ze kunnen niet anders communiceren dan door middel van hun kunst. Ze hebben bovendien de verslaving opgebouwd aan aandacht, applaus enz. De 'ondergang' van een kunstenaar is duidelijk te merken aan sommigen: ze zijn het sprankelende kwijt en zitten duidelijk op de commerciële toer.  

behoefte hebben aan, streven naar, genieten van macht over anderen, dichtbij en/of in het groot. Dit is vooral mannelijk, alhoewel de emancipatie dit voor vrouwen toegankelijk maakt

genieten van roddelen, kwaadspreken, lasteren, dingen die van anderen in wezen goed zijn, omdraaien en rondvertellen als zijnde slecht.    

genieten van iemand anders ellende, ziekte, pijn, verdriet, problemen en dat verbergen onder moederen, bezorgdheid, sociaal voelendheid enz.

rechtstreeks, brutaalweg genieten van andermans leed zonder dat te verbergen

genieten van pesten en treiteren

genieten van geweldpleging, van mishandeling en vernietiging van planten, dieren en mensen

genieten van beschadiging, vernietiging van voorwerpen en gebouwen die door planten, dieren en mensen gebouwd/gemaakt zijn

genieten van seksueel verkrachten, van martelen, moorden oorlogvoeren, soldaatje-, cowboy spelen, wat vooral mannenaangelegenheden zijn.

Daar steek je energieën in. Dat kan niet anders betekenen dan dat je dat verdriet, die ziekte, die pijn en ellende groter maakt. Zelfs al is het op een afstand en ben je niet rechtstreeks betrokken bij die ellende, of heb je het niet zelf veroorzaakt. Dan nog steek je er energie in. Je maakt die ellende groter. Ook voor anderen, Kwade Intelligentie.

De energieën die je in ellende van anderen steekt komen voort uit jouw frustraties, het zijn opgehoopte energieën van nare dingen die je zelf meegemaakt hebt. Maar eraan verslaafd raken is nog iets anders! Niemand hoeft ook maar ergens aan verslaafd te raken! En elke verslaving is af te leven, door jezelf te genezen, met behulp van anderen die je verder helpen als méns. Als iemand een ander iets aandoet, voelt hij/zij precies wat die ander voelt, maar geniet daarvan, waardoor hij/zij de volgende keer iets ergers moet doen om dat genieten sterker te ervaren. Als een treiteraar niet precies wist wat hij een ander aandeed, zou hij niet treiteren. Heeft daar al eens ooit iemand over nagedacht?

De narigheid die jou aangedaan is, mag geen excuus zijn om die anderen ook aan te doen, in welke vorm dan ook!

Deze gevoelens zijn écht negatief:

omdat ze jou zoveel energie kosten

omdat je je kostbare energie in wezenlijk onbelangrijke dingen steekt

omdat je je kostbare energie in zelfs mensvijandige, mens bedreigende dingen steekt, terwijl je geniet van dingen die anderen bezeren, kwetsen, pijn doen, ziek maken, waardoor je hen emotioneel vaak levenslang beschadigt.

Alleen goed voor jou is: genieten van een goed, een echt goed gesprek, of lezen van een goed boek of zo, waar je wat van leert dus en waar je weer wat meer mens door wordt, zelfs als het pijn en verdriet boven haalt !