Spannende dag !  Hiervoor hebben we het gedaan : de veiling van de auto’s = goede opbrengst !

9 u . We rijden naar Bakau , op de parking voor het voetbalstadion van Banjul stallen we onze auto’s.  Allen mooi naast elkaar met de motorkap open.

Er is al wat volk op de been.   Al dagen voor onze aankomst werd er via verschillende kanalen publiciteit gemaakt voor de auto’s.  Er is regelmatig een veiling, dus als je in Gambia een auto nodig hebt , hou je dat wel in de gaten en ben je op post als je via de publiciteit een auto ziet voorbijkomen waarin je interesse hebt.  Dan ook maar hopen dat hij ( als Gambiaan ) niet te hoog gaat in prijs.

Eén voor één  worden de auto’s naar voor gebracht ( voor de tribune die goed vol zit)  en begint de veiling.   Ze starten met een laag bedrag en dan gaan de prijzen  langzaam omhoog.   Als het bieden stopt wordt er nog  2 keer gevraagd of er nog een bieder is en dan bij de derde gong  is de auto verkocht !   De veiling gebeurt op dezelfde wijze als bij ons, alleen een beetje meer kleur en ambiance.

Dan was het eindelijk aan ons .  Carine heeft ( samen met Binta , mijn sponsordochter) de Carlientje  voorgereden.  Toch wat hartzeer !!   Nu lieten we haar definitief achter.   Maar we zijn er van overtuigd dat ze in goede handen in terechtgekomen.  We spraken met de koper en de auto werd aangekocht voor familiegebruik.    Lees   : familiegebruik in Gambia = compound = veel volk !   Op een compound wonen vele families samen , grootouders ouders , broers en zussen , ale de kinderen …….

Dan kwam de Land Rover aan de beurt ….  Zelfde stramien.

Onze beide auto’s hebben de reis zeer goed doorstaan.  Op een paar hele kleine dingetjes na = perfect !!     Carlientje kreeg het soms wat warm,  maar daar had het moment / slechte wegen , putten en bulten mee te maken. 

Het moment komt nu om nog eens iedereen te bedanken die meegewerkt heeft opdat deze challenge een succes is geworden.  Namen noemen en mensen opsommen , hier durf ik niet aan te beginnen.  Het zijn zoveel mensen geweest.

Waar ik mij misschien nog durf aan  te wagen is deze  opsomming :

Sponsors

Deelnemers aan onze activiteiten,

Helpers  aan onze activiteiten

Alle breisters

Verzamelaars van materiaal  ( allerhande )

Koekjes bakster  en kopers van al onze  koekjes

Werkers  aan de auto’s

Gebruik van materiaal

Uitzwaaiers

Hulp ,steun en knuffels van andere deelnemers

Totale opbrengst van onze challenge :

10.532 €

De school in Kunting en  de medische post in Pirang hebben beide de helft van dit bedrag ontvangen.

Daar we na de veiling geen auto meer hadden hebben we beroep gedaan om Modou om ons terug te brengen naar het hotel.    Moe , maar voldaan !!!

Badpak aangetrokken en even voor een paar uurtjes aan het zwembad gaan liggen en een zwemmeke gedaan, dat hadden we verdiend ( vonden we zelf)   !!

De kinderen vlogen die avond terug naar huis .  Afscheid nemen dus !!   We weten nu dat ze het ook heel tof hebben gevonden om erbij te zijn deze paar laatste dagen.

Maandag 28 oktober   : naar huis

Koffers pakken , afscheid nemen van een aantal  mensen   : niet plezant .  Maar ergens weten we dat het afscheid niet voor heel lang zal zijn.   Volgend jaar gaan we iedereen nog eens opzoeken.

Dinsdag 29 oktober  

Zeer vroeg in de ochtend waren we thuis.    We werden opgewacht door onze vrienden die 2.5 weken voor onze Emiel hebben gezorgd.    Maar  toch eerst even  een paar uurtjes gaan slapen  vooraleer we met al onze verhalen konden uitpakken !

Missie geslaagd !!   Voor herhaling vatbaar  ????? 

Misschien wel .  Ondertussen is het voor Ludwig al duidelijk. Hij wil over een 2-tal jaar de uitdaging nog eens aangaan.   Misschien zijn er lezers onder jullie die ook goesting krijgen ……. Laat maar horen.

01-12-2019, 14:11 geschreven door Linda

12-11-2019, 15:26 geschreven door Linda

12-11-2019, 14:51 geschreven door Linda

12-11-2019, 14:50 geschreven door Linda

12-11-2019, 14:47 geschreven door Linda

11-11-2019, 17:08 geschreven door Linda

Zaterdag  26 oktober   dag 22

Projectbezoek Pirang Health Center – Marakissa River Lodge – Nemasu - auto wassen

Dat is de planning van de dag. Het wordt een drukke dag !!!!

We vertrekken om 9 uur richting Pirang.  Dit is  de medische post waarvoor wij ( de dames ) naar Gambia zijn gereden met Carlientje.    Iets achterin van de drukke baan ligt deze medische post .  2 gebouwtjes met elkaar verbonden.   Er is geen muur rond  zodat alle dieren , ezels , honden , geiten , .. over het terrein lopen.   Ook mensen, vooral  jongeren  met niet altijd goede bedoelingen komen er  rondhangen  zodat de veiligheid van de medische staf ( 3 personen) niet gegarandeerd kan worden tijdens de nacht.  Alles wordt gestolen, iedereen kan een stoel gebruiken natuurlijk.  Er worden ook dingen gestolen die toebehoren aan de clinic waar niemand anders iets kan meedoen.  Dan is natuurlijk spijtig .  Wij hebben 7 bananendozen met medisch materiaal opgestuurd met Goods for Gambia.  Deze dozen waren net op tijd in de warehouse zodat wij ze zelf konden afgeven.  Alles goed getimed ! In de dozen zat vooral soorten verband , plakkers , steriele compressen , ontsmettingsproducten, handzeep , heel veel navelklemmen.   Volgens Mary en het geboorteboek dat we gezien hebben , worden er ongeveer 350 baby’s per jaar geboren.  In Carlientje hadden we een paar extra bananendozen mee met daarin de 600 gebreide mutsjes.  Nog een dikke merci aan alle dames die hieraan hebben meegewerkt. Ik hoop heel veel foto’s te ontvangen van  de pas geboren baby”s met mutsjes.  Deze deel ik zeker nog met jullie !  De opbrengst van Carlientje gaat dienen om een muur te bouwen rond deze medische post.  We gaan er  op toezien dat de werken worden uitgevoerd. Bij onze eerstvolgende bezoek zullen we zeker gaan checken hoe ver het al staat met de werken. Het bedrag dat de auto opbrengt zal niet volstaan om de hele omheining te maken + poort.   We organiseren volgend jaar terug een  spaghetti avond ( editite 2 ).

Mary liet ons ook nog weten wat ze zeker tekort komt in haar medische post.  Stripjes om urine te testen, scharen en tangetjes ,  babyweegschaal , een machine om te steriliseren,  …     Nu worden de medische instrumenten gewassen met product en dan liggen deze te drogen in open lucht.  Niet steriel dus  !!!     Als er lezers zijn die een familielid hebben die in een kliniek werkt, zegge het voort ……   Baby kleding 0 - 3 maanden

Onze buiken beginnen te knorren. We nemen afscheid van Mary en rijden naar  de Marakissa River Eco  Lodge bij Joop en Adama.    Adama kan zeer goed koken en heeft voor ons een lekkere lunch klaargemaakt met kip, rijst en groenten  en een toetje ( dessert ) !!  De plek is een paradijsje voor vogelliefhebbers.  Het is er groen , ligt aan een rivier.  Mooie plek !    We laten ook nog dingen achter uit onze koffer ( veel zeepjes , materiaal , eten uit onze boxen,   nog een blik ravioli  , soepjes , ……      “ Lekker  “ zegt Adama .   Ook weer tijd om afscheid te nemen .

Onze volgende stop is bij Ebrima.  Hij werkt als receptionist in de Nemasu Eco Lodge. Daar hebben we hem leren kennen.  We logeren er elke keer een paar dagen als we in Gambia zijn. Ver weg van het toeristische Gambia, ongerept wit strand , rondavel ( rond huisje ) let zicht op de Atlantische Oceaan.  Een aanrader  !!!   We stoppen even bij Ebrima thuis omdat we ook voor deze familie een zal rijst in de auto hebben.  We laten slaapmat en kussen achter.  Ik kreeg al een foto  met zijn zoontje die op het kussen ligt.  We stuurden eerder ook een babybedje op .  Mohammadje heeft het getroffen met zijn 2 Belgische tante’s  ( ha ha ) .

Ebrima zijn vrouw heeft voor ons als geschenk een Gambiaanse jurk gemaakt.  Het is niet te geloven , maar het is waar. De kleedjes passen !!!  Dit zonder de maat te nemen.   Op het zicht , via een foto heeft ze deze gemaakt.   Mooi !!!

Next stop : Nemasu Eco Lodge .   Even Yusupha gaan goede dag zeggen.  Hij is helemaal van slag.  Het is een complete verrassing als we voor zijn neus staan.   Ik wou vooral dit plekje aan Elien en Steven laten zien.  Het is er speciaal,  zo rustig ,  de ware plek om te ontspannen en weg te dromen met een  goed boek. Op de achtergrond het geluid van de golven.  Geen opdringerige verkopers hier,  …. Een paradijsje !!    

Lang kunnen we niet blijven , Carlientje moet nog gewassen worden ( binnen en buiten ) want morgen staat de veiling op het programma.

Op weg naar huis stoppen we aan een buiten car wash !!  Spectaculair  !  2 jongens  met rubberen botten , een vat water , zeep  ……..  In de schemer ( ondergaande zon ) werd Carlientje in het sop gezet.    Resultaat was prima. 

Naar hotel , doucheke , gaan uit eten ….. amai dat was een drukke dag.   Morgen wacht ons de meest spannende dag van de challenge.

11-11-2019, 17:07 geschreven door Linda

08-11-2019, 19:07 geschreven door Linda

08-11-2019, 18:57 geschreven door Linda

08-11-2019, 18:53 geschreven door Linda

Vrijdag 25 oktober 2019  

Op donderdagavond nog een pizza gaan eten.  Na al de emoties van de aankomst  hadden we niet echt honger.  We waren moe en tevreden en hebben goed geslapen.

Het was de bedoeling om een rustige voormiddag te hebben , maar de auto moest op orde gezet worden.  Na al die dagen lag alles toch niet meer hoe het was .   Alles voor Pirang aan de ene kant , de spullen voor de families aan de andere kant.  Terwijl we dit probeerden te doen kwamen er steeds  voorbijgangers naar spullen vragen. Heb je dit nog nodig , heb je dat nog nodig , mag ik dat hebben , krijg ik dat van jullie , …….. Voor al de spullen in de auto hadden we al op voorhand een bestemmeling.  Maar we verstaan ook wel dat ze het proberen.    Maar het werkte wel behoorlijk op de zenuwen.    Je bent moe, je wil eigenlijk wel even aan het zwembad in het hotel gaan liggen en er is geen tijd voor ….Een stresske.   Een graatmagere jonge man in een rolstoel hebben we wat spullen gegeven. Met de koekjes die we nog in de auto hadden was hij heel blij.  Hij bleek geen Gambiaan te zijn. Hij kwam uit Senegal.    Dikke miserie !   Hij zat in de schaduw naast onze auto en vroeg zelf niets.   In de buurt van een mooi hotel rondhangen is misschien het beste wat hij kan doen.  Er zijn altijd wel mensen dit iets kunnen missen of wat geld toestoppen.

Doel vandaag is : familiebezoekjes

We gaan nog bij AWA onze 6 bestelde zakken  rijst ophalen.   20€ voor een zak van 50 kg.  Via Betty hadden we deze besteld ( betalen ook aan Betty ) en zij regelt dan met Awa dat het klaarligt. Awa heeft een mooi fruit- en groetenkraam.   Met de opbrengst van haar winkeltje onderhoudt zij haar familie.  Ze heeft een gehandicapte zoon en dat is in Gambia niet simpel. Zulke kinderen worden uitgestoten. Dank zij Betty en C° staat Awa haar mannetje. Awa komt uit een Fula familie en dat zijn handelaren. Van een onzekere vrouw werd Awa een zelfverzekerde vrouw. Ondanks dat ze analfabeet is , weet ze precies wie op credit gekocht had of heeft  en voor welk bedrag.  Zo gaat het in Gambia , kopen op krediet is heel normaal.  Ze zorgt ook nog voor haar schizofrene broer.    Vanuit België kunnen we onze families ( die we steunen) af en toe iets toestoppen  onder vorm van olie , rijst of fruit en groeten.  Wij bepalen het bedrag en regelen dat met Betty en de dag nadien kunnen de families in Gambia hun spulletjes gaan ophalen. 

Als eerste gaan we op bezoek bij Binta, onze sponsordochter.    Oei , de straat is afgezet. Wat is er aan de hand ??   Het is vrijdag en schuin tegenover de compound van Binta’s familie is een kleine moskee. Dat was ons eerder nog niet opgevallen.   Door het teveel aan gelovigen, bidden ze dan buiten en wordt de staat afgezet.  Gelukkig , voor ons , was er een klein “cafeetje” in de zijstraat . Ze hadden er frisse cola  en zelfs een pintje.   Zeer heet  en vochtig in Gambia !!!! 

Helaas was Binta in de namiddag op school.  Dat viel dus tegen.  De vorige schooljaren had ze altijd les in de voormiddag. Nu in het laatste jaar van de lagere school heeft ze in de namiddag les.  Er zijn te weinig klaslokalen , zo hebben een deel kinderen in de voormiddag les en andere in de namiddag.     We hebben een beetje met de ouders gepraat en de papa van Binta  besliste om samen met haar op zondag naar de veiling te komen. Zo zouden we toch nog wat tijd met elkaar kunnen doorbrengen.

Onze volgende stop ging richting Brikama, naar de “Kawsu” familie / compound.   Daar werden we verwacht.  Ik denk dat alle kinderen van de hele straat waren komen opdagen. Amai  !!   Gambianen delen alles onder elkaar.  Zo anders dan bij ons.    Ze gaan voorbeeld niet de kinderen van andere compounds wegsturen en de poort sluiten zodat ze in alle rust hun spulletjes die we bijhadden in ontvangst te kunnen nemen.   Iedereen deelt mee in het plezier van krijgen , ballonnen , snoepjes , T shirts, ……  Het liep bijna uit de hand toen er  kleine gasten zouden gaan vechten voor een ballon.  We hebben geprobeerd om ze in een rij te zetten , is niet gelukt.  Het is dan de wet van de sterkste !  Overleven zit er van kleins af in !.

De 4 kinderen van Kawsu zijn welopgevoede brave kinderen.  De papa heeft  een functie als receptionist in een mooi hotel.  Je voelt dat deze familie het iets beter heeft .  Doch slapen ze op de grond , koken ze buiten , wonen ze met zijn alle ( broers , zussen ,  grootouders …… ) in 1 compound en zorgen ze allemaal voor elkaar.

We hadden speelgoed opgestuurd met “Goods for Gambia”.  Wij voelden ons een beetje Sinterklaas.  Met Carlientje hadden we ook een kinderfietske uit Peizegem mee.  Zo tof !    

Moe en voldaan terug naar het hotel.  Voor Elien, Steven en Glenn is het ook een hele ervaring om te zien hoe deze mensen leven en wonen.    Terug in het hotel , douchke en  Spaanse tapa’s gaan eten.  2 uitsteren met enkele uren verschil.   

08-11-2019, 18:30 geschreven door Linda

02-11-2019, 19:00 geschreven door Linda

02-11-2019, 18:59 geschreven door Linda

02-11-2019, 18:57 geschreven door Linda

02-11-2019, 18:56 geschreven door Linda

02-11-2019, 18:55 geschreven door Linda

Donderdag 24 oktober dag 20

We genieten van ons lekker ontbijt bij Jenny en Eddy. Om 8u45 verzamelen we op de afgesproken plaats om in kolonne naar de grens te rijden. Eens aangekomen bleek dat we toch niet in kolonne zouden rijden.

Ja, af en toe veranderde er plots iets in de planning.

De grens met Gambia ligt op ongeveer 40 km. Er stonden veel mensen langs de weg. Bij elke challenge ( en er zijn er meerdere) valt er letterlijk wel iets te rapen.

Het grote deel van de spullen die je bijhebt ben je dan al kwijt, maar hier en daar komt er in de auto toch nog iets tevoorschijn, pennen, ballonnen, koekjes, ..... alles komt van pas en wordt in dank aangenomen.

We zijn dan ook niemand tegengekomen die iets niet kon gebruiken. Soms gaat het er ook vreemd aan toe, een plastiek zakje, je lege flesje van water, nog een open zakje met 1 koek erin........pfffff.

Dingen die wij weggooien en waar we ook niet bij nadenken, hebben hier een betekenis.

9u30. We worden tegengehouden onderweg en moeten aan de kant. De hoofdbestuurder ( naam op de papieren van de auto) moet met paspoort en papieren naar een kantoortje.

Er waren al 2 auto’s door en deze moesten terugkeren.

Er bleek ook in het hotel waar de groep verbleef iets niet betaald te zijn.

Dan werkt alles plots zeer efficient, bij de eerste politiecontrole worden deze dan tegengehouden. Bleek om niemand van onze groep te gaan.

Broem, broem verder.......

Aankomst aan de grens. Chaos!!!!!

Heeeeeel veel volk. Geen doorkomen aan. Auto links parkeren, dan weer rechts, doorrijden, terugrijden .... en dit alles tussen een massa volk, ezels en geiten.

Eerst moesten de bestuurders met beide paspoorten ( hoofdbestuurder en bijrijder) en autopapieren naar een kantoortje. In de file... ( niet zo gezellig) .....

Dan moest plots de bijrijder naar een ander kantoortje , maar die had zijn paspoort niet. Weer chaos.....

Heel veel geduld hebben we tijdens de hele reis moeten hebben.  Amai !!

Het was ook zeer heet ( hele reis)!

De combinatie van alles maakte het er niet makkelijker om.

Uiteindelijk aan de beurt, vingerafdrukken, foto , stempel in paspoort. We konden verder.

Er stond eer computer , maar ook werd alles nog manueel in een groot register boek geschreven. Zo kunnen jullie je wel voorstellen hoeveel tijd dit neemt.

De wachtenden werden omringd door kinderen (zeer armmoedig, vuil, blote voeten) . Ze wilden vooral geld, maar waren uiteindelijk ook blij met een flesje water , een snoepje, een pen.

Nadat iedereen de nodige stempels had, konden we verder richting Essau.

Onderweg nog een stop voor aankoop van de boottickets.

Daar versierden we dan ons auto’s met vlaggetjes en ballonnen.

In de kliniek van Essau , het project Rescue Baby van Regina, werden we met gezang en veel enthousiasme ontvangen.  Echt bezoeken van het project zat er niet in. Er was een speech en we kregen een frisse cola.  Gelukkig kregen wij in maart al van John een rondleiding.

Terug de auto in  richting boot.  We gingen met zijn allen tegelijk op de ferry van Barra naar Banjul.

Vanaf de haven van Banjul werden we onder politiebegeleiding naar het centrum gebracht. We kregen de eer om  ontvangen te worden onder de ARCH. Dit monument werd gebouwd door de nu afgezette dictator Jammeh ter meerdere eer en glorie van zichzelf.  Hij was de enige die er met de auto onderdoor mocht. Het volk moest omrijden.   Tegenwoordig is er een kleine tentoonstelling in gevestigd over de tragische geschiedenis van Gambia ( slaven … )

Het gaat allemaal zo snel. Je komt aan met getoeter en plots zie je bekende mensen staan die je staan op te wachten. Pfff amai  dat doet iets zulle …    Elien , steven , Glenn , Ebrima met vrouw en het kleine Mohammadje , Kawsu , Omar , Modou , ……..  en dan komt ook nog uit het niets Piet aangewandeld.  Carine is zeer erg verschoten omdat Piet  haar de hele tijd heeft laten geloven dat hij er niet zou zijn.   Van een verrassing gesproken  !!

Dan de nodige speeches ……  toen kregen we ons  document van deelname.

Je zit in een roes op dat moment , je begrijpt het nog niet dat het gedaan is ,  nog adrenaline , …..

Pas als je nadien in je hotel aankomt , een frisse pint drinkt met de familie     kom je tot rust.

Whaauw  , wat een avontuur  !  iets om nooit meer te vergeten.    De dagen zijn voorbij gevlogen.   Later met het bekijken van de foto’s en filmpjes  zullen we  verder kunnen genieten en na vertellen van dit avontuur.

Moe , maar zeer tevreden naar bed !

Er wachten nog enkele drukken dagen .  Familiebezoekjes, project bezoek,  veiling van Carlientje.  Wordt nog vervolgd.

02-11-2019, 18:52 geschreven door Linda

Toch nog even vermelden dat we al onze overnachtingen ( hoe basic of  iets meer luxe )  en al onze maaltijden ( eten en drinken ) zelf betalen.

02-11-2019, 18:50 geschreven door Linda

Woensdag 23 okt dag 19

Rustdag bij Eddy en Jenny in Toubacouta, Mariama Counda.

Ik heb tekst voor de  blog bijgewerkt en daarna hebben we van het zonnetje genoten.

Veel gezwommen. Leuk zwembad!  We hadden het zwembad voor ons alleen.

Zalig , even rust na de lange drukke dagen.

We hebben een machientje was mogen insteken.

Normaal doen ze dat niet in de B&B.

De was was direct droog aan de waslijn. Alles goed plat vrijven en opplooien.

Diner : gamba’s op de BBQ à volonté !!!

Lekker zulle.

Erik en Sandra zijn ook blijven eten in de B&B.

De wifi is niet goed genoeg om foto’s op de blog te zetten. Jullie hebben nog veel foto’s tegoed  !!!! 

31-10-2019, 14:02 geschreven door Linda

We checken vandaag een dag vroeger uit, langer blijven is geen optie. Bij het betalen vroegen ze wat de reden was van ons vroegere vertrek.

Pffffff geen woorden meer aan vuil maken.

Een drukke weg met heel veel camions. 1 rijvak en1 rijvak met tegenliggers. 250 km aan soms 30 km per uur, schiet niet op, Het is onze laatste dag met veel kilometers. Niet te geloven !!!

We rijden door hele drukke stadjes, pfff bijna niet te doen.

Ludwig is meegereden met ons en zit geplet - benepem tussen onze bagage ( rommel) .

Hij kqn daar geen venster openzetten en ziet bijna geen steek naar buiten omwille onze prachtige stickers op de ruiten ( die hij daar zelf heeft op geplakt).

Koeien over de weg....

Ezels over de weg...

Geiten over de weg....

Rond 16 aangekomen in de B&B

We hebben een machientje was mogen insteken. Terug propere kleren voor de volgende dagen.

VAKANTIE dagje morgen.

31-10-2019, 13:57 geschreven door Linda