0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Pirang Health Center
Pirang medische post
Ik krijg regelmatig een berichtje met foto's van Mary. Ja , er worden nog dagelijks kindjes geboren in deze medische post.
Sinds januari zijn er 6 bananendozen onderweg met materiaal voor deze medische post. Veel babykleding , dekentjes, breiwerkjes , maar ook medisch materiaal, zoals : ontsmettingsproduct, vochtopnemende onderleggers, koortstermometer, stripjes om urine te testen , .....
De boot is onderweg en zou rond 27 februari aankomen in Banjul. Dan is er nog wat tijd nodig om de container in te klaren , te verplaatsen naar het pakhuis van Goods fot Gambia en dan worden de mensen opgebeld dat ze hun dozen mogen komen ophalen.
Wij kunnen beroep doen op Kawsu. Hij gaat voor ons de dozen ophalen en brengt ze dan naar Mary in Pirang. Er zijn ook altijd wat spullen bij voor zijn familie, dus 2 goede doelen op dat moment.
Vorige week bracht in terug 9 bananendozen weg met spullen voor Pirang. Deze keer heb ik de dozen naar Zeeland gebracht ( lange rit van 130 km enkel ) . Eénmalig naar Zeeland omdat het afhaalpunt in Wommelgem vroeger gesloten was wegens vakantie ( deze mensen waren ook naar Gambia). Als alles volgens plan verloopt zouden dee dozen rond 27 maart in Gambia moeten zijn. Wij vertrekken op 27 maart en zullen dus deze keer de spullen zelf naar de medische post kunnen brengen.
Carine kreeg bericht dat de centen van onze challenge op de rekening staan en dat ze nu alvast met hun werken kunnen beginnen.
Project : muur rond de medische post en electriciteit. Echter is de opbrengst van de challenge niet genoeg om het hel project af te werken. Ik zag dat er ondertussen al een team voor Pirang wil gaan rijden in 2020. Dat is goed nieuws. Zo kan het hele project worden afgewerkt.
Ook wij willen ons op de achtergrond blijven inzetten voor Pirang door middel van kleine acties. Koekjes- en snoepverkoop, verkoop van gebreide gelukspoppetjes , .....wordt vervolgd
zondag 27 oktober 2019 Veiling van de auto's - maandag 28 oktober
Spannende dag ! Hiervoor hebben we het gedaan : de veiling van de auto’s = goede opbrengst !
9 u . We rijden naar Bakau , op de parking voor het voetbalstadion van Banjul stallen we onze auto’s. Allen mooi naast elkaar met de motorkap open.
Er is al wat volk op de been. Al dagen voor onze aankomst werd er via verschillende kanalen publiciteit gemaakt voor de auto’s. Er is regelmatig een veiling, dus als je in Gambia een auto nodig hebt , hou je dat wel in de gaten en ben je op post als je via de publiciteit een auto ziet voorbijkomen waarin je interesse hebt. Dan ook maar hopen dat hij ( als Gambiaan ) niet te hoog gaat in prijs.
Eén voor één worden de auto’s naar voor gebracht ( voor de tribune die goed vol zit) en begint de veiling. Ze starten met een laag bedrag en dan gaan de prijzen langzaam omhoog. Als het bieden stopt wordt er nog 2 keer gevraagd of er nog een bieder is en dan bij de derde gong is de auto verkocht ! De veiling gebeurt op dezelfde wijze als bij ons, alleen een beetje meer kleur en ambiance.
Dan was het eindelijk aan ons . Carine heeft ( samen met Binta , mijn sponsordochter) de Carlientje voorgereden. Toch wat hartzeer !! Nu lieten we haar definitief achter. Maar we zijn er van overtuigd dat ze in goede handen in terechtgekomen. We spraken met de koper en de auto werd aangekocht voor familiegebruik. Lees : familiegebruik in Gambia = compound = veel volk ! Op een compound wonen vele families samen , grootouders ouders , broers en zussen , ale de kinderen …….
Dan kwam de Land Rover aan de beurt …. Zelfde stramien.
Onze beide auto’s hebben de reis zeer goed doorstaan. Op een paar hele kleine dingetjes na = perfect !! Carlientje kreeg het soms wat warm, maar daar had het moment / slechte wegen , putten en bulten mee te maken.
Het moment komt nu om nog eens iedereen te bedanken die meegewerkt heeft opdat deze challenge een succes is geworden. Namen noemen en mensen opsommen , hier durf ik niet aan te beginnen. Het zijn zoveel mensen geweest.
Waar ik mij misschien nog durf aan te wagen is deze opsomming :
Sponsors
Deelnemers aan onze activiteiten,
Helpers aan onze activiteiten
Alle breisters
Verzamelaars van materiaal ( allerhande )
Koekjes bakster en kopers van al onze koekjes
Werkers aan de auto’s
Gebruik van materiaal
Uitzwaaiers
Hulp ,steun en knuffels van andere deelnemers
Totale opbrengst van onze challenge :
10.532 €
De school in Kunting en de medische post in Pirang hebben beide de helft van dit bedrag ontvangen.
Daar we na de veiling geen auto meer hadden hebben we beroep gedaan om Modou om ons terug te brengen naar het hotel. Moe , maar voldaan !!!
Badpak aangetrokken en even voor een paar uurtjes aan het zwembad gaan liggen en een zwemmeke gedaan, dat hadden we verdiend ( vonden we zelf) !!
De kinderen vlogen die avond terug naar huis . Afscheid nemen dus !! We weten nu dat ze het ook heel tof hebben gevonden om erbij te zijn deze paar laatste dagen.
Maandag 28 oktober : naar huis
Koffers pakken , afscheid nemen van een aantal mensen : niet plezant . Maar ergens weten we dat het afscheid niet voor heel lang zal zijn. Volgend jaar gaan we iedereen nog eens opzoeken.
Dinsdag 29 oktober
Zeer vroeg in de ochtend waren we thuis. We werden opgewacht door onze vrienden die 2.5 weken voor onze Emiel hebben gezorgd. Maar toch eerst even een paar uurtjes gaan slapen vooraleer we met al onze verhalen konden uitpakken !
Missie geslaagd !! Voor herhaling vatbaar ?????
Misschien wel . Ondertussen is het voor Ludwig al duidelijk. Hij wil over een 2-tal jaar de uitdaging nog eens aangaan. Misschien zijn er lezers onder jullie die ook goesting krijgen ……. Laat maar horen.
Projectbezoek Pirang Health Center – Marakissa River Lodge – Nemasu - auto wassen
Dat is de planning van de dag. Het wordt een drukke dag !!!!
We vertrekken om 9 uur richting Pirang. Dit is de medische post waarvoor wij ( de dames ) naar Gambia zijn gereden met Carlientje. Iets achterin van de drukke baan ligt deze medische post . 2 gebouwtjes met elkaar verbonden. Er is geen muur rond zodat alle dieren , ezels , honden , geiten , .. over het terrein lopen. Ook mensen, vooral jongeren met niet altijd goede bedoelingen komen er rondhangen zodat de veiligheid van de medische staf ( 3 personen) niet gegarandeerd kan worden tijdens de nacht. Alles wordt gestolen, iedereen kan een stoel gebruiken natuurlijk. Er worden ook dingen gestolen die toebehoren aan de clinic waar niemand anders iets kan meedoen. Dan is natuurlijk spijtig . Wij hebben 7 bananendozen met medisch materiaal opgestuurd met Goods for Gambia. Deze dozen waren net op tijd in de warehouse zodat wij ze zelf konden afgeven. Alles goed getimed ! In de dozen zat vooral soorten verband , plakkers , steriele compressen , ontsmettingsproducten, handzeep , heel veel navelklemmen. Volgens Mary en het geboorteboek dat we gezien hebben , worden er ongeveer 350 baby’s per jaar geboren. In Carlientje hadden we een paar extra bananendozen mee met daarin de 600 gebreide mutsjes. Nog een dikke merci aan alle dames die hieraan hebben meegewerkt. Ik hoop heel veel foto’s te ontvangen van de pas geboren baby”s met mutsjes. Deze deel ik zeker nog met jullie ! De opbrengst van Carlientje gaat dienen om een muur te bouwen rond deze medische post. We gaan er op toezien dat de werken worden uitgevoerd. Bij onze eerstvolgende bezoek zullen we zeker gaan checken hoe ver het al staat met de werken. Het bedrag dat de auto opbrengt zal niet volstaan om de hele omheining te maken + poort. We organiseren volgend jaar terug een spaghetti avond ( editite 2 ).
Mary liet ons ook nog weten wat ze zeker tekort komt in haar medische post. Stripjes om urine te testen, scharen en tangetjes , babyweegschaal , een machine om te steriliseren, … Nu worden de medische instrumenten gewassen met product en dan liggen deze te drogen in open lucht. Niet steriel dus !!! Als er lezers zijn die een familielid hebben die in een kliniek werkt, zegge het voort …… Baby kleding 0 - 3 maanden
Onze buiken beginnen te knorren. We nemen afscheid van Mary en rijden naar de Marakissa River Eco Lodge bij Joop en Adama. Adama kan zeer goed koken en heeft voor ons een lekkere lunch klaargemaakt met kip, rijst en groenten en een toetje ( dessert ) !! De plek is een paradijsje voor vogelliefhebbers. Het is er groen , ligt aan een rivier. Mooie plek ! We laten ook nog dingen achter uit onze koffer ( veel zeepjes , materiaal , eten uit onze boxen, nog een blik ravioli , soepjes , …… “ Lekker “ zegt Adama . Ook weer tijd om afscheid te nemen .
Onze volgende stop is bij Ebrima. Hij werkt als receptionist in de Nemasu Eco Lodge. Daar hebben we hem leren kennen. We logeren er elke keer een paar dagen als we in Gambia zijn. Ver weg van het toeristische Gambia, ongerept wit strand , rondavel ( rond huisje ) let zicht op de Atlantische Oceaan. Een aanrader !!! We stoppen even bij Ebrima thuis omdat we ook voor deze familie een zal rijst in de auto hebben. We laten slaapmat en kussen achter. Ik kreeg al een foto met zijn zoontje die op het kussen ligt. We stuurden eerder ook een babybedje op . Mohammadje heeft het getroffen met zijn 2 Belgische tante’s ( ha ha ) .
Ebrima zijn vrouw heeft voor ons als geschenk een Gambiaanse jurk gemaakt. Het is niet te geloven , maar het is waar. De kleedjes passen !!! Dit zonder de maat te nemen. Op het zicht , via een foto heeft ze deze gemaakt. Mooi !!!
Next stop : Nemasu Eco Lodge . Even Yusupha gaan goede dag zeggen. Hij is helemaal van slag. Het is een complete verrassing als we voor zijn neus staan. Ik wou vooral dit plekje aan Elien en Steven laten zien. Het is er speciaal, zo rustig , de ware plek om te ontspannen en weg te dromen met een goed boek. Op de achtergrond het geluid van de golven. Geen opdringerige verkopers hier, …. Een paradijsje !!
Lang kunnen we niet blijven , Carlientje moet nog gewassen worden ( binnen en buiten ) want morgen staat de veiling op het programma.
Op weg naar huis stoppen we aan een buiten car wash !! Spectaculair ! 2 jongens met rubberen botten , een vat water , zeep …….. In de schemer ( ondergaande zon ) werd Carlientje in het sop gezet. Resultaat was prima.
Naar hotel , doucheke , gaan uit eten ….. amai dat was een drukke dag. Morgen wacht ons de meest spannende dag van de challenge.
Op donderdagavond nog een pizza gaan eten. Na al de emoties van de aankomst hadden we niet echt honger. We waren moe en tevreden en hebben goed geslapen.
Het was de bedoeling om een rustige voormiddag te hebben , maar de auto moest op orde gezet worden. Na al die dagen lag alles toch niet meer hoe het was . Alles voor Pirang aan de ene kant , de spullen voor de families aan de andere kant. Terwijl we dit probeerden te doen kwamen er steeds voorbijgangers naar spullen vragen. Heb je dit nog nodig , heb je dat nog nodig , mag ik dat hebben , krijg ik dat van jullie , …….. Voor al de spullen in de auto hadden we al op voorhand een bestemmeling. Maar we verstaan ook wel dat ze het proberen. Maar het werkte wel behoorlijk op de zenuwen. Je bent moe, je wil eigenlijk wel even aan het zwembad in het hotel gaan liggen en er is geen tijd voor ….Een stresske. Een graatmagere jonge man in een rolstoel hebben we wat spullen gegeven. Met de koekjes die we nog in de auto hadden was hij heel blij. Hij bleek geen Gambiaan te zijn. Hij kwam uit Senegal. Dikke miserie ! Hij zat in de schaduw naast onze auto en vroeg zelf niets. In de buurt van een mooi hotel rondhangen is misschien het beste wat hij kan doen. Er zijn altijd wel mensen dit iets kunnen missen of wat geld toestoppen.
Doel vandaag is : familiebezoekjes
We gaan nog bij AWA onze 6 bestelde zakken rijst ophalen. 20€ voor een zak van 50 kg. Via Betty hadden we deze besteld ( betalen ook aan Betty ) en zij regelt dan met Awa dat het klaarligt. Awa heeft een mooi fruit- en groetenkraam. Met de opbrengst van haar winkeltje onderhoudt zij haar familie. Ze heeft een gehandicapte zoon en dat is in Gambia niet simpel. Zulke kinderen worden uitgestoten. Dank zij Betty en C° staat Awa haar mannetje. Awa komt uit een Fula familie en dat zijn handelaren. Van een onzekere vrouw werd Awa een zelfverzekerde vrouw. Ondanks dat ze analfabeet is , weet ze precies wie op credit gekocht had of heeft en voor welk bedrag. Zo gaat het in Gambia , kopen op krediet is heel normaal. Ze zorgt ook nog voor haar schizofrene broer. Vanuit België kunnen we onze families ( die we steunen) af en toe iets toestoppen onder vorm van olie , rijst of fruit en groeten. Wij bepalen het bedrag en regelen dat met Betty en de dag nadien kunnen de families in Gambia hun spulletjes gaan ophalen.
Als eerste gaan we op bezoek bij Binta, onze sponsordochter. Oei , de straat is afgezet. Wat is er aan de hand ?? Het is vrijdag en schuin tegenover de compound van Binta’s familie is een kleine moskee. Dat was ons eerder nog niet opgevallen. Door het teveel aan gelovigen, bidden ze dan buiten en wordt de staat afgezet. Gelukkig , voor ons , was er een klein “cafeetje” in de zijstraat . Ze hadden er frisse cola en zelfs een pintje. Zeer heet en vochtig in Gambia !!!!
Helaas was Binta in de namiddag op school. Dat viel dus tegen. De vorige schooljaren had ze altijd les in de voormiddag. Nu in het laatste jaar van de lagere school heeft ze in de namiddag les. Er zijn te weinig klaslokalen , zo hebben een deel kinderen in de voormiddag les en andere in de namiddag. We hebben een beetje met de ouders gepraat en de papa van Binta besliste om samen met haar op zondag naar de veiling te komen. Zo zouden we toch nog wat tijd met elkaar kunnen doorbrengen.
Onze volgende stop ging richting Brikama, naar de “Kawsu” familie / compound. Daar werden we verwacht. Ik denk dat alle kinderen van de hele straat waren komen opdagen. Amai !! Gambianen delen alles onder elkaar. Zo anders dan bij ons. Ze gaan voorbeeld niet de kinderen van andere compounds wegsturen en de poort sluiten zodat ze in alle rust hun spulletjes die we bijhadden in ontvangst te kunnen nemen. Iedereen deelt mee in het plezier van krijgen , ballonnen , snoepjes , T shirts, …… Het liep bijna uit de hand toen er kleine gasten zouden gaan vechten voor een ballon. We hebben geprobeerd om ze in een rij te zetten , is niet gelukt. Het is dan de wet van de sterkste ! Overleven zit er van kleins af in !.
De 4 kinderen van Kawsu zijn welopgevoede brave kinderen. De papa heeft een functie als receptionist in een mooi hotel. Je voelt dat deze familie het iets beter heeft . Doch slapen ze op de grond , koken ze buiten , wonen ze met zijn alle ( broers , zussen , grootouders …… ) in 1 compound en zorgen ze allemaal voor elkaar.
We hadden speelgoed opgestuurd met “Goods for Gambia”. Wij voelden ons een beetje Sinterklaas. Met Carlientje hadden we ook een kinderfietske uit Peizegem mee. Zo tof !
Moe en voldaan terug naar het hotel. Voor Elien, Steven en Glenn is het ook een hele ervaring om te zien hoe deze mensen leven en wonen. Terug in het hotel , douchke en Spaanse tapa’s gaan eten. 2 uitsteren met enkele uren verschil.
Ik ben Linda
Ik ben een vrouw en woon in Merchtem (België ) en mijn beroep is geen meer ! .
Ik ben geboren op 17/11/1958 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen , lezen en mijn hond .
