Na de Academische zitting naar aanleiding van onze gouden viering, volgde de receptie, waar men met een glas goede champagne in de hand met vrienden en oud-bekenden een gezellige babbel kon doen.
De officiële oorkonde van de koninklijke machtiging wordt overhandigd door Freddy Van Vlaenderen, Nationale voorzitter van het Centrum voor Beeldexpressie (CvB) aan Willy Van Blaere, voorzitter KVCB.
De ere-tafel met de "kopstukken": Willy Van Blaere, Freddy Van Vlaenderen, Roger Vounckx en Tauwenberg met hun dames. Zij smullen van "Jong everzwijn met kriekbier in wintertooi" van restaurateur Koen Van Loven.
Sedert 20 september 2005 bestaat onze filmclub 50 jaar en werd ons de titel Koninklijk toegekend. De naam V.S.C.B. is veranderd in KVCB, wat betekent "Koninklijke Video Club Brussel". Op zaterdag 10 december 2005 vierden wij deze heugelijke gebeurtenis met volgende activiteiten:
- 15.00 uur Historisch overzicht van de club met memorabele filmfragmenten - 16.30 uur Projecteren van bekroonde werken van KVCB leden - 17.45 uur Academische zitting naar aanleiding van onze gouden viering - 18.30 uur Receptie - 19.00 uur Feestmaal... met dansgelegenheid
Op de clubvergadering van 30 september 2005, werd een kwaliteitsbegeleiding met praktische tips gegeven door Frank De Cock over "Belichting". Tijdens de pauze kon ieder een groot stuk taart smullen die Casy als verrassing had meegebracht, Willy nam de koffie voor zijn rekening. Dit op de eerste vergadering na ons 50 jarig bestaan en tevens een aanloop naar de grote viering op 10 december.
Op 20 september 1955 werd de stichtingsvergadering van wat we nu kennen als Video & Smalfilm Club Brussel (VSCB) gehouden maar startte als SCB (Smalfilm Club Brussel). De "Viering 50 jaar VSCB" zal plaats hebben op zaterdag 10 december 2005, VSCB wordt dan KVCB, Koninklijke Video Club Brussel. Meer dan elders in Vlaanderen, speelt in het Brusselse, taal een grote rol. je moet erop staan en dan lukt het wel. Uit de eerste vergadering werden conceptstatuten opgesteld en werd een bestuur verkozen. Over het programma: "Er worden twee clubwedstrijden in het vooruitzicht gesteld alsmede een demonstratieavond bij de firma Pathé. Een paar leden verklaren zich bereid hun bevindingen uiteen te zetten nopens de sonorisatie van hun films. Verder zullen films van leden afgerold worden en besproken. Er zal ook een film gezamenlijk gemonteerd worden. Gevraagd wordt dat op de samenkomsten naast theoretische uiteenzettingen, ook van gedachten gewisseld wordt over praktische aangelegenheden." Iets verder in de archieven over de eerste bijeenkomsten lezen we: "De heer Peeters van A.C.B. (Smalfilmclub uit Berchem, Antwerpen). Een zeer bekwaam amateur, heeft voor kort een kruistocht ingezet naar de verdediging van de familiefilm, die in vele clubs als minderwaardig wordt aangezien. Nochtans mogen wij zeggen dat zeker 95% van de amateurs hun camera gekocht hebben om hun familieherinneringen of reissouvenirs op de gevoelige band vast te leggen. Onze gast wil ons nu eens bewijzen dat onze familiefilmpjes ook echte en waardevolle films kunnen zijn als ze maar geen samenraapsel zijn van scènes of sekwenties zonder enig verband. "Om bij te leren "voorzien wij een uitstap naar de Capucienbossen, het Arboretum van Tervueren en dit onder de bevoegde leiding van onze voorzitter Nico de Bouvé, die behalve amateurcineast ook ornitholoog en natuurkenner is. Iedereen - dat spreekt vanzelf - wordt verzocht zijn camera mee te brengen." Is er in die 50 jaar wel iets veranderd in de werking van onze club? In dat eerste jaar organiseerden zij reeds een clubwedstrijd met als formaten 8 mm, 9.5 mm en 16 mm, zowel voor zwart-wit als voor kleurenfilms; de films mochten minimum 5 minuten en maximum 40 minuten duren, inclusief tekst. De films moeten wel een titel hebben maar niet de naam van de auteur vermelden.
Lokaalperikelen Omdat de toegang tot vergaderen in het VTB-gebouw voor niet-VTB-leden verboden werd, moesten zij hals over kop verhuizen naar het lokaal waar ook de Brusselse Fotoclub haar vergaderingen hield (voordeel een groot scherm), er kwam immers "een bevriende club op bezoek, Ciné-club Lieven Gevaert, die dat jaar zijn 20-jarig bestaan viert. Maar niet voor lang, SCB werd aan de deur gezet, omdat ze Vlaams waren. Dan maar boven het café "Le Brasseur", maar daar was de baas "een gemene bedrieger", die hen met een schuldvordering van 1000Bef opzadelde. Zo hebben zij dan een onderkomen gevonden in het "Consciencehuis (drankhuis Graaf van Egmont)". Enkele jaren later brandden de 6 verdiepingen van het huis rechtover hun vergaderlokaal onder hun ogen volledig uit. Sommige leden vonden dat ook hun lokaal niet brandveilig was en wilden er weg. Ze trokken naar het Vlaams Cultureel Centrum van Vorst, Ten Weyngaert, waar zij met open armen werden onthaald, maar waar ze in 1986 "tijdelijk" weg moesten wegens verbouwingen. Zij vonden een onderkomen in het Cultureel Centrum van Ganshoren, "De Zeyp", en omdat sommigen na de verbouwingen niet naar Vorst terug wilden, bleef "De zeyp" hun definitief toevluchtsoord. Huidige voorzitter, Willy Van Blaere: "Het grootste voordeel is dat wij hier gratis mogen intrekken".
Boegbeeld Guido "Anciens" die er nu nog bij zijn: Joris Verbraeken de Beys (1961), René Piérard (1963), huidig secretaris Casy Siebens (1968), Luc Holvoet en Marcel Spanoghe (1972) en de Wybo's (1974). Een tandarts uit Schaarbeek, Dr De Vroede, zal de tweede voorzitter worden, "een gezapig en gezellig man, die je als je hem nodig had, dikwijls moest gaan zoeken aan de bar beneden in het café. Guido Bout doet zijn intrede in de club in 1964. Vier jaar later wordt hij voorzitter en zal dat blijven tot zijn onverwacht overlijden in 1972. Guido was een wijze en joviale man met een onweerstaanbare overtuigingskracht. In 1972 is hij één van de initiatiefnemers voor de oprichting van BRACINA, de huidige Vlaams-Brabantse Amateurcineasten van België, de voorloper van de huidige afdeling Film van het CvB. Ook hierbij speelde de taal een hoofdrol. Guido was het die gedurende al die jaren de sfeer in SCB (en niet alleen daar) bepaalde: "hij was de schoolmeester, wij de leerlingen (Guido was inderdaad inspecteur in het basisonderwijs in Vlaams-Brabant). Elke beginnende ruzie legde hij direct bij. Hij heeft de club groot gemaakt. Denken we maar aan de nationale NAB-wedstrijd in Sint-Genesius-Rode, dat was het hoogtepunt van zijn roem, en met hem van SCB: alle vrouwen in "prachtige zalmkleurige bloesjes en de mannen in deftig marineblauwe blazer en lichtgrijze broek". Met "één van zijn 7000 moppen" heeft hij menig cineast na een minder geslaagde kwotatie een hart onder de riem gestoken. Guido zien, zonder Luce, was onmogelijk. Zij stond hem ook in zijn hobby al die jaren bij. Julien Loncke, opvolger van Guido als voorzitter van NAB: "Luce... voor, naast en achter Guido in al zijn goede betrachtingen voor NAB, Luce als stille werker voor NAB, thuis, bij de opvang van NAB-manifestaties, met een lief woordje voor iedereen..." Ook zij is onlangs overleden, samen met nog zoveel anderen die in die 50 jaar SCB en VSCB gemaakt hebben. In 1998 overleed nog één van de 8 mm-generatie, Robert Vercauteren, die we ons zullen herinneren van zijn verzorgde reisfilms over "la douce France" en die jarenlang de bibliotheek van de club onder zijn hoede nam.
Vaste waarden: het clubblad... Reeds in de eerste verslagen wordt de nood aan een "cluborgaan" uitgesproken: "De kosten zouden heel waarschijnlijk door publiciteit gedekt worden. Zulk een orgaan zou stellig de clubgeest bevorderen." Verder vond ik nog dat het in 1965 "Kijk en film" noemde en zeer verzorgd werd uitgegeven door de toenmalige secretaris Jan Buelens. Bekendheid heeft het echter pas gekregen toen "rare vogel" Jaap Schallenberg hoofdredacteur werd in 1986. Drie jaar voordien was hij als Rotterdammer naar Brussel afgezakt. Michel Wybo: "Ik kan mij geen Hollander voorstellen die meer Belg was dan Jaap Zijn Nederlandse afkomst stak hij nooit onder stoelen of banken, zeer terecht overigens, en dat maakte hem in SCB zo geliefd!" Bij zijn overlijden in 1996 schrijft René in zijn afscheidsrede: "Jij werd door je vriendelijke omgang met iedereen, ook iedereens vriend, iemand waarbij elk clublid raad, hulp en een goed woord kon vinden. Ons clubblad nam jij direct onder handen en met al je wijsheid en humorvolle schrijfkunst werd ons Esseebeeke, of moet ik zeggen jouw Esseebeeke, één van de liefst gelezen clubbladen in de Vlaamse amateurfilmwereld." Maar vergis u niet: Jaaps pen kon vlijmscherp uit de hoek komen en klaagde onverbiddelijk aan waar hij het niet mee eens was. Achter zijn donkere brilglazen school wel één van de minnelijkste mensen die ik heb gekend. Kort voor zijn overlijden was hij te ziek om nog verder te doen. Hij gaf de fakkel door aan herman A.O. Wilms, die nog steeds hoofdredacteur is van het VeeEsSeeBeeke.
... en de barbecues Over het sociale leven schrijft René Piérard, die 36 jaar secretaris was (1965-2002), ter gelegenheid van de 40 jaar viering: "Naast het filmleven en -gebeuren, waren de vele nevenactiviteiten het echte - en het hechtend - cement, van onze vriendschap. Denken we even terug aan de vele barbecues die gestart zijn met 35 mensen bijeen gestouwd in de keldergarage in Wemmel (bij René thuis). Het ging de volgende jaren verder in de groene tuinen te Wemmel en Lot, en op het erf van de Tommenmolen en later de Lucashoeve (bij het echtpaar Holvoet) te Grimbergen. En dan waren er nog de jaarlijkse gastronomische weekends, clubfeesten, laatste pinten...
En het filmen? Veel hoogvliegers waren er niet op filmisch vlak maar wel verscheidene regelmatige filmers die boven het gemiddelde uistaken. De meesten hebben spijtig genoeg hun onderkomen elders gezocht. Hoogtepunt waren: Karel Janssens en Julien Keymolen die met "Een wilde hoek vol leven" goud behaalden op die gedenkwaardige nationale wedstrijd in sint-Genesius-Rode in 1987 (ex-aequo op de eerste plaats). En dan zijn er nog diegenen die, wars van alle wedstrijdambitie, elk jaar weer verscheidene films hebben tot grote vreugde van familie, vrienden en verenigingsleven. Recent hebben verschillende nieuwe, actief filmende leden nieuw leven geblazen in de club: Roger Olivy, Evelyne Ravert, Marc Vandroemme, Roger Deprouw, Daniël Even... Van hen zullen we nog horen (en zien) en dan kan u terecht terugdenken aan deze club met rijk gevuld verleden.
Het doel van KVCB is het aanleren en beoefenen van het video-filmen als hobby.
Zet onze website bij uw favorieten door hier naast te klikken op "Blog als favoriet", zo vindt je deze vlug terug.
http://www.bracina.be Bracina groepeert de Nederlandstalige amateurcineastenclubs in Vlaams-Brabant en Brussel.
http://www.beeldexpressie.be Nationale federatie Het Centrum voor Beeldexpressie (CvB) wil in Vlaanderen "iedereen" die in zijn vrije tijd met fotografie, film en/of multimedia bezig wil zijn, actief ondersteunen o.m. door het geven van advies.
Joke en Luc Holvoet, gastvrouw en gastheer van de kunstzinnige Lukashoeve te Grimbergen, verwelkomen en toosten op de ingeschreven KVCB-leden voor de barbecue.
