|

Plotseling verschijnt hij weer op toneel Koning winter die regeert Eist zijn eigen deel Sneeuw en ijs domineert * Met ijzige hand tovert hij het landschap wit Vlokken tuimelen en wiegen naar beneden Niets ontziend alles dicht Met een ijzige lach toont hij zich tevreden * Hartveroverend het mooie beeld Dat zich zomaar overal verdeeld Hoofdzakelijk als je niet buiten moet Een koude koninklijke groet * Echter voor hen die uit werken gaan Geen echte gein Moeilijk op beide benen te blijven staan Vanwege gladheid Een en al schuifterrein... ***
|