|
 Overpeinzingen van een Moeder
Het valt me zwaar, mijn kinderen los te laten die ik gedragen heb, vanaf hun pril begin onder en in mijn hart Ik heb ze leren praten ze leren kijken Ik mocht ze wijzen op de mooie dingen als ze verdrietig waren nam ik ze op schoot Ik wist dat ook voor hen de tijd zou komen dat ze als man op eigen benen zouden staan vergeten zouden zij hun kinderdromen ze zouden los van mij een andere kant opgaan Och ja ik heb het allemaal geweten ik had me naar ik dacht er goed op voorbereid Maar waarom wil een Moeder liefst vergeten dat eenmaal ieder kind zijn eigen leven leidt?
Nel Benschop(1918)
|