lang geleden na kris had ik dacht ik een nieuwe liefde gevonden te hebben uiteindelijk ben ik er toen achtergekomen dat ik niet echt van hem hield maar hem te vervanging wou nemen ik voel helaas voor hem niets anders dan vriendschap het is nooit echt meer geweest volgens mij en nu ik gelukkig ben met mijn nieuwe echtgenoot heb ik spijt over wat ik hem heb aangedaan hier kun je een stukje lezen van een e-mail die ik hem gestuurd heb vandaag
heykes,

lang geleden he?
alles goed daar?,ik heb je blijkbaar hier eens gemist maar toen ik je wou antwoorden was je off-line
ik heb eindelijk goed nieuws gekregen,ik ben niet geschorst op de rva plus ik ben geslaagd in de screening voor verpleegkunde,in juni word ik opgeroepen om 2weken voorles te volgen en dan in september zit ik weer op de schoolbanken,ik ben superblij maar ook wat zenuwachtig om weer tussen 18jarige in te zitten ik heb blijkbaar wat problemen met die bepaalde doelgroep,bij mij klikt het pas echt goed als iemand wat ouder is als ik zelf raar maar waar.
vroeger vond ik men klasgenootjes maar kinderachtig en beperkt in hun leefwereldje ik hoop nu dat alles terecht zal komen.
wat raar om na te denken dat er een stuk van een wens in vervulling zal komen de bal ligt terug in mijn kamp en ik ben niet van plan hem weer af te moeten geven.
ik ga bereiken wat ik wou,iets van mijn leven te kunnen maken ,mijn leven op te bouwen naar mijn maatstaven.
ik dank die hierboven voor de kans die ik krijg,ik weet niet hoe mijn toekomst er nog uit zal zien maar ik ben zeker dat er nog verassingen en goed nieuws voor mij in petto zal zijn helaas waarschijnlijk ook nog slechte dingen.
ik ben woensdag nog bij kris zijn ouders geweest,marc was wat boos op me dat ik er nog steeds heen ga maar ze blijven toch ergens de grootouders van mijn kinderen,ze zeiden dat kris ergens verleden maand nog eens langst was geweest en het is raar dat zijn eigen ouders bijna geen enkel woord over hem willen reppen behalve zijn grootmoeder die er zeker wel onder lijd,ze zegt dat het normaal is omdat zij eigenlijk de kinderen heeft grootgebracht.
kris wou haar niet zeggen waar hij nu woonde en dat vind ik ook raar waarom wil hij dat nu niet?
hij hoeft heus niet bang te hebben dat ik ooit aan zijn deur zal staan,de liefde is voorgoed weg en ik heb kunnen loslaten het heeft een hele tijd geduurt eer ik het kon,het heeft een hele tijd geduurt eer ik besefte dat ik geen liefde meer voelde voor hem,ik had in mijn hoofd iemand van hem gemaakt die hij nooit geweest was in mijn hoofd was hij de ideale en had hij zelfs werk en was hij verantwoordelijk en eerlijk nu weet ik dat hij dat nooit zal kunnen zijn.
toch zou het me ergens gerust stellen dat ik zou weten waar hij woonde ik weet echt niet waarom,het is een gewoonte denk ik,ik was zo gewoon alles voor hem te regelen dat hij zich nergens zorgen over hoefde te maken.
raar dat ik jou dat allemaal kan vertellen en ik denk dat we ongeveer het zelfde hebben meegemaakt jij met wendy en ik met kris.
ik heb spijt dat ik jou nooit echt meer van mezelf heb kunnen laten zien,ik was zo gekwetst,zo mijn vertrouwen in de liefde kwijt,ik heb nooit echt voor 100%mezelf kunnen geven,bang om weer alles kwijt te raken,mischien was dat wat er scheelde in onze relatie,mischien was het uiteindelijk toch mijn fout.
ik verwachte van jou dat je kris in mijn hart kon vervangen en wel perfect zou zijn,maar helaas weten we allebij dat je niemand echt kunt vervangen jij bent jij niet iemand anders het was mijn fout te denken dat je het allemaal wel zou kunnen.
het spijt me enorm!


ik heb veel spijt dat ik toen een relatie met hem begonnen was en ik heb spijt dat ik hem ergens ben te kort geschoten,het is was toen te vroeg om al iets te beginnen met iemand en ik was zo berdrogen geweest en voelde me toen zo eenzaam.
hij hield wel van me maar het doet mij pijn dat ik nooit echt van hem gehouden heb,ik weet ook niet wat ik toen had verwacht en waarom ik toen iets met hem begonnen was