Ik ben Storms Cecilia, en gebruik soms ook wel de schuilnaam cilleke.
Ik ben een vrouw en woon in Duffel (Belgiê) en mijn beroep is geen.
Ik ben geboren op 20/06/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Handwerk,lezen.
ik ben invaliede er is veel dat ik niet meer kan sinds de laatste vier jaar daarom ben ik aan deze blog begonnen om een beetje kwijt teraken een foto heb ik nog niet daar ik nog niet zolang een laptop heb.
Mijn hondje Prutske is nu drie weken al bij mij, het is een kleine deugniet maar wel lief. Hij speelt heel graag met kleine knuffels en ook met balletjes. Hij is al goed bekomen en leert redelijk goed wat mag en niet mag. Maar ik moet wel zeggen hij is mijn derde hondje,maar hij is de hevigste van de drie. Alle weken komt mijn poetsvrouw, en die kent hij al goed en dan word hij even door haar geknuffeld. En dan is meneer tevreden! IK hou veel van hem,maar kan er ook wel eens kwaad op zijn. Maar ik ben vlug vergeten waarom ik kwaad was!
Het is weer zover vannacht gaat het zomeruur weer van start!Ja beste mensen,het is dan een uurtje minder slapen.Ik weet niet hoe jullie je daar bij voelen,ik mis dat uurtje wel maar het went na een tijdje wel.Dus mensen niet vergeten,uw uurwerk een uurtje naar voor teschuiven!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Want zomertijd begind!
Lieve kleine hond, lieve kleine Pruts.Vandaag word je negen maanden oud!Wat gaat de tijd toch snel voorbij,het is alsof je nog maar pas bij me bent.Maar dat is ook al zeven maand!Mijn lief klein hondje ,ik hou van U!Uw bazinneke Cilleke
Ik voel me heel slecht!Zaterdag uit bed gekomen met pijn in de hals,kan mijn hooft naar geen kant bewegen zo'n pijn.Ik beb daar juist mijn dokter op gebelt,hij straks eens langs komen.Want de zalf die ik van de apotheek heb mee heb gekregen helpt niet,dus denk ik dat hij een spuitje gaat zetten.Ik voel me zeer ellendig en moet van de pijn veel huilen.Mijn hondje begrijpt het niet en wil altijd maar spelen,maar dat gaat niet en verstaan doet hij het niet.En ja dan woord ik even boos op hem,en waarom het dier kan en er toch niets aan doen.Ik wil hem dan even oppakken maar dat gaat helemaal niet.Hopelijk ben ik er vlug vanaf als de dokter heeft geweest.Ik weet heel goed als ik dat donderdag moest gehad hebben,zou dr.Kegelaers B.mij zeker niet naar huis hebben laten gaan.Dan had ik geen nee gezegd,zoals ik dat nu al maanden tegen hou.Ik heb veel pijn,maar dit steekt er weer boven uit!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!.Ik ben geboren voor pijn te lijden!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Het gaat niet goed deze laatste maand!Want ik schrok dat het al bijna een maand geleden is, dat ik nog iets heb geschreven.Maar ik heb de deze maand veel pijn gehad,en kan ook niet tegen die warmte.Vele mensen zeggen warm weer dan heb je toch minder pijn.Maar eerlijk gezegd ik heb dan meer pijn,ik heb veel op de zetel gelegen.Dan kreeg ik er enkele weken geleden nog hevige keel-en hoofdpijn bij!Er waren momenten dat ik mij amper een paar uur recht kon houden,hoog uit 2u nog niet kon ik recht blijven en moest dan weer gaan liggen.En het wilde juist weer op het moment zijn dat mijn huisarts op verlof was,maar dat is dikwijls zo als hij in verlof is word ik ziek.Ik heb mij er door geslagen,want een vervanger heb ik niet graag!Dat heeft toch enkele dagen geduurd,en nu zijn we al enkele weken verder en de pijn in mijn hoofd is nog niet helemaal weg.Ik denk ook dat het daar door komt, dat ik zo lang niet van me heb laten horen.Maar als het niet gaat denk je er niet aan om naar je blog tekijken.Het enige dat ik wilde was rust!!!!!!!!!!!Maar dat ging soms moeilijk met mijn hondje Prutske,want hij had ook zijn aandacht nodig en op tijd zijn eten.En als het even kon een kleine wandeling,maar dat schoot er soms over dat de pijn te hevig was.En op iemand rekenen kan ik niet,ook al wist mijn familie dat het niet ging.En dan voel ik mij zo alleen,dat ik mij soms af vraag wat doe ik hier nog!Maar een geluk dat ik nog mijn hondje heb!Het is wel een deugniet,maar hij heeft mij er al een paar keer door geholpen door mijn verdriet.Nu donderdag moet ik weer naar de neurochirurg op controle,dan zijn er we weer zes weken verder.Veel goeds kan ik hem niet zeggen!
Zo dat was het voor nu,ik zal niet lang meer uit bed zijn.Ik ben zo moe en de pijn speeld weer zijn parten!!!!!!!!!
Een paar dagen geleden was het zo ver,Prutske had een afspraak bij de kapper.Voor de eerste keer deed ik hem naar Martine.Ik was heel nerveus want het was zijn eerste keer,en ik wist hoe een rakker hij is en hoopte maar dat hij alles goed liet doen.Bij Martine aan gekomen ging hij goed naar binnen,hij blafte een keer als of hij wilde zeggen hier ben ik.Martine nam hem over en hij moest nog even op een tafel staan vast gebonde natuurlijk.Ik ben weg gegaan en mijn Prutske zij niets,ik dacht dat is al een goed begin.Terwijl hij bij de kapper was ben ik gaan winkelen en dan nog iets gaan drinken.Na een paar uur mocht ik hem gaan halen!Ik hoopte dat hij alles goed had laten doen,want het was weer iets nieuw voor mijn Prutske.Hij kwam als ik binnen was naar me toe gelopen,wat was hij mooi gewassen en geknipt het was geen bietel meer.Ik vroeg dat alles goed was gegaan,want ik was er wel wat bang voor.Maar bij wonder heeft mijn kleine man alles goed laten doen,alleen was hij wat bang van het water maar verder geen probleem.Dat was een opluchting!Hij heeft dan van mij meteen een snoepje gekregen,want die heb ik altijd opzak als we gaan wandelen.Dan zijn we opweg gegaan naar huis,en het was redelijk warm.En ik kreeg het onderweg moeilijk om verder tegaan,mijn rug en benen wilde niet meer.En om eerlijk te zijn Prutske werd ook moe!Bij mijn nichtje moest ik niet stoppen,want zij waren aan zee op verlof.En mijn zus moest ik ook niet bellen,daar zij voor een paar dagen naar zee waren naar mijn nichtje(hun dochter).Niemand kon er komen met de auto om mij verder naar huis te doen!We zijn dan maar zo goed als het ging verder gegaan,en wat waren we blij dat we thuis waren.Prutske en ik ook hebben eerst eens goed gedronken en zijn dan op zetel gaan liggen.Wij waren doodop!!!!!!!!!!!!!Maar ik was blij dat hij alles goed had laten doen bij de kapper,en in oktober heeft hij een andere afspraak met de hondenkapper.
Het is veel te warm!Van mij mag het rustig minderen,een mag er wat afkoeling komen.Al valt er een beetje regen,want de plantjes hebben het ook nodig.Voor de dieren is het ook tijd dat het weer gaat veranderen.Wij weten met ons zelf geen blijf,hoe moeten de dieren zich dan voelen.Ik zie het aan mijn hondje Prutske dat hij het moeilijk heeft en niet weet waar kruipen.En het ergste van al is!Dat je van voor de middag niet meer bij me op de koer kunt, want gans de dag staat de zon er op.En dan kun je moeilijk je dier buiten laten,ja voor zijn behoefte te doen en terug binnen.Van mij mag het rustig gaan veranderen!Daar ik mij er ook niet goed bij voel,heb al veel pijn gehad door die warmte en de vochtige lucht.Alles is heel de dag toe,en tegen de avond zet ik hier en daar iets open.Van mij mag het weer veranderen!!!!
Vandaag 8 dagen geleden is de kater van mijn nichtje dood gereden.Zoals je aan de titil al kunt lezen was zijn naam:FLOR.Het was een mooie dikke kater,wit met zwarte plekken en een lieve snoet.Het was wel eentje met een eigen karakter,hij was graag in huis maar als hij naar buiten wilde kon je hem niet houden.Zo ook 8 dagen geleden!Het was avond en meneer moest buiten,maar in de straat waar mijn nichtje en mijn zus wonen daar rijden ze niet maar vliegen ze met de auto.En mijn nichtje een echte dieren vriend,zei tegen FLOR dat hij moest op passen voor de auto's.FLOr bekeek haar met een koppel ogen,van zeg eens baasje dat is nu altijd het zelfde.En meneer trippelde naar buiten en was weg,voor zijn avond wandeling en misschien nog een muisje gaan vangen wie weet.Maar nog geen 2 u. later kwam de buurvrouw bij mijn zus,om te zeggen dat ze dacht dat FLOR overreden was.Daar het lang licht is 's avonds,had zij het zien gebeuren.Mijn zus ging mee kijken en het was onze FLOR die daar op straat lag.Ja, nu moest mijn zus dat nog gaan zeggen tegen haar dochter.Nog al goed dat de 2 jongens al in bed lagen,dat er nog maar een zat te huilen en dat was mijn nichtje.De volgende dag hebben ze de jongens gewoon naar school gedaan,om dat ze nog niet goed wisten hoe ze het hen moesten vertellen wat er met FLOR was gebeurd.
Na school was het dan zover,vertel maar eens aan een kind dat hun huisdier overreden is.Ze hebben gehuild om hun lieve FLOR,die nu niet meer bij hen zou komen liggen als ze gingen slapen.Want dat deed hij altijd even bij de oudste, en bij de jongste gaan liggen tot hij het gevoel had dat ze sliepen.Zo ging hij dan naar mijn nichtje om geknuffelt te worden,tot hij zich niet meer kon houden en naar buiten moest.En die bewuste avond ook na dat hij zijn toertje had gedaan moest hij buiten.
Ook al heb ik de laatste dagen en weken altijd maar pijn,ik probeer toch alle dagen te gaan wandelen.Want mijn hondje Prutske weet goed waneer we samen buiten gaan.Maar als we thuis komen moet ik even gaan liggen,en dan gaat Prutske en zijn mand of bench een dutje doen want meneer is ook moe.Zo zijn we vandaag ook al gaan wandelen,maar hij kon er niet aan uit want ik had een andere weg genomen.Hij moet heel de omgeving leren kennen!Verder had ik het met momente moeilijk in mijn benen,op bepaalde momente wilde mijn linker been niet mee.Ik weet niet hoe ik het moet uitleggen,maar het is alsof het dan verlamd is want op dat moment heb ik er geen gevoel in.Dan blijf ik even staan en dan kan ik weer verder,en dat had ik vandaag een paar keer voor.Ben blij dat ik woensdag naar de neurochirurg op controle moet,dan kan ik het hem zeggen met mijn woordden hij moet maar uitvissen wat ik bedoel.Hopelijk spreekt hij niet van een opname,want de twee vorige controle's sprak hij er al van.Ik ben wel bang de laatste tijd als ik ga wandelen,daar ik het nog al een paar keer voor heb gehad.Ik hoop altijd dat onze wandeling vlot verloop,en dat ik niet tegen de grond terecht kom.Want daar ben ik bang voor!Prutske begint al vlot zijn bevelen tevolgen die ik hem geef,alleen het blaffen moet hij nog afleren als we gaan wandelen.Dat heb ik niet graag!Want de ene mens kan er tegen ende andere kijken dan wat kwaad.Maar wat wil van een hondje van bijna zeven maand,dat die alles op een twee drie kunnen ze moete ook alles leren.Dat is het zelfde als met kinderen,die zijn ook niet op eens groot.Je moet met alles geduld hebben,en zeker met mijn Prutske.
Hallo hier ben ik dan weer,na 19 dagen van pijn en verdriet.En ik moet zeggen het gaat nog niet beter,eerder slechter met de pijn.Ik heb de laatste dagen veel geweend van de pijn!!!En dat had zijn gevolgen op mijn hondje ook ,dat ik wat minder met hem bezig was.Maar dat probeer ik nu weer goed te maken,ook al gaat het nog niet zo best.Ik probeer nu wat terug met hem te spelen,en als hij het goed doet krijgt hij een snoepje.Het ergste is dat ik hem niet meer in de tuin kan laten lopen,want een paar dagen terug is hij bijna gaan lopen.Er zitten hier veel zwerf katten,en ja er zat er een in de tuin en die gaat door de haag en meneer Pruts had het gezien.In volle vaart ging hij er achter,en ik kon hem nog juist bij zijn staart vast nemen of hij had weg geweest.Denk wel dat ik hem heb pijn gedaan,en nu heb ik terug de koer afgemaakt dat hij niet in de tuin kan.Want ik kan niet altijd achter hem aanlopen met al die pijnen.En ook waar komt hij terecht,hij zit direct op straat en maakt misschien ongelukken.Liever dan een kleine loop,dan dat hij gaat lopen!Ik heb er wel verdriet van want hij kon zo goed rennen en zich uitleven in de tuin.Hij zal het wel gewoon worden,en ik ga dan als het weer het toe laat met hem wandelen.Op dinsdagavond gaat er soms een achternichtje van 11j. met me mee,en ik denk dat ik er fout mee doe van haar de les dan tegeven.Want ik ondervind daarna dat hij dan als we samen weg zijn aan de les trekt,zij wandelt niet zij stapt flink door en ik met mijn pijn kan dat niet.Zo heeft ze hem eens onderweg willen dragen,ik heb dat verboden want anders zou hij dat vlug gewoon zijn.Maar dat heb je dan met mijn achternichtje dan is ze kwaad, maar dat moet zij dan maar weten dat gaat toch na een tijdje over.
Maar verder gaat het met mij nog niet zo best!Mijn neurochirurg spreekt al van een opname als het niet beter word,en mijn huisdokter vind dat geen slecht idee hij sluit zich daar bij aan.Maar ik niet!Want mijn Prutske is nog geen hondje om voor een week of twee op een ander te zetten.Bij mijn zus al zeker niet want zij heeft een kat,en haar dochter naast haar ook.Dan zal hij nog helemaal zot gemaakt worden door de 4 kleinkinderen,plus als een van die kinderen hem mee nemen naar de dochter zij is onthaalmama.Dan ben ik wel bang dat er iets zou kunnen gebeuren,dat ik heel mijn leven zou beklagen want kinderen en een hond het zo vlug gebeurd.Dus werk ik de dokters wel wat tegen,en ik weet zeer goed dat ik verkeerd bezig ben.Want ik voel me soms heel slecht,lig op de zetel vaak te huilen van de pijn.'s Nachts kan ik bijna niet slapen van de pijn,en ben 's morgens vroeg uit bed soms al om 6 u. en heb dan vaak maar een 3u geslapen.En dat is het ook niet weinig slaap,pijn,moe,huilen,en dan bijna geen zin om te eten want het smaakt niet.Steek dat allemaal in een zak en wat komt daar uit:een depressie!!!Gisteren moest ik naar de kinisist,en hij zag ook dat het niet ging.En ik ga al jaren bij hem kan alles tegen hem zeggen,en dat is de eerste keer in al die tijd dat hij tegen mij zegd:' dat het tijd word dat ik eens een week doe wat mijn artsen zeggen.'Ik schrok me wel even,en begon direct te wenen!We hebben een half uur gepraat want hij kent mijn situatie,en weet dat ik het niet gemakkelijk heb.Met mijn hondje geeft hij ook raad en heeft nu om te proberen een langkoord mee gegeven, om hem aan vast te leggen dan kan hij nog in de tuin maar niet meer gaan lopen.Maar ik was toch nog niet gerust en maak daarom toch nog die afspanning.
Ik ga voor vandaag sluiten, en wens iedereen een mooi pinsterweekend.
Er gaat zoveel door mijn hoofd,maar weet niet hoe ik er aan moet beginnen.Het gaat niet!Eending weet ik, ik barst van de hoofdpijn!
Dit kan ik jullie wel zeggen!Met mijn hondje Prutske gaat alles goed,doet niet meer in huis daar ben ik blij om.Hij is nu bijna zes maand,al een flinke kerel en nog altijd een speelvogel.Maar als ik zeg we gaan rusten,gaat hij niet naar zijn mand maar naar zijn bench.Hij weet dat ik daar dan iets heb in verborgen voor hem,hij kan dan niet vlug genoeg in zijn bench zijn.Ik zou hem niet meer kunnen missen,deze kleine rakker van mij.
Ik hoop een van de dagen mij terug te laten horen,maar op het moment gaat het niet goed.
Pasen is weeral een paar weken voorbij en als ik daar aan terug denk, hoe ziek ik toen was rond die periode dat was niet alles.Nu zijn we bijna twee weken verder en het loopt nog niet zo als het moet!Ben nog altijd zo moe en ze kunnen er niets voor geven,daar het van mijn pijnen komt en van de zwakte van de spieren.Nu ik mijn hondje heb Prutske, ga ik al iets meer wandelen.Omdat het mijn spieren terug iets zou versterken,en dat is wel nodig want soms denk ik dat ik door mijn benen zal gaan.En nu met die mooie dagen hebben we dan ook regelmatig een beetje gaan wandelen.Maar het gaat toch niet zoals het moet.IK BEN TOCH ZO MOE!!!!!!!!!!!En dan de pijn die ik onderweg voel,is soms niet om uit tehouden dat ik dan maar naar huis terug keer.En dat kleine Prutske gaat zo graag eens opwandel.En als we thuis komen doet hij nog een paar rondjes in de tuin,en met zijn stokken spelen is een van de dingen waar hij plezier in heeft.Hij voeld wel aan als het niet goed met me gaat,dan is hij vele rustiger want anders is het een speelvogel.En daar ik vind dat je eendier in huis neemt moet je er maar voor zorgen!Moet het niet al die tijd in de tuin zitten,maar moet het ook de omgeving leren kennen en de mensen die er wonen.Dus pijn of niet ik ga met hem wandelen,als het gaat en dat de vermoeidheid en de pijn het toe laten.Soms is het te moeilijk en dan blijf ik thuis,maar dan probeer ik met hem in de tuin wat te spelen.Hij is nu 5 maand en nog speels,maar hij luisterd al heel goed!Ik ben ook blij dat hij al waakt,hij mag niets vreemds horen want meneer laat zich horen.Want een paar dagen terug kwam mijn zus,maar zij kan bij mij altijd binnen.En nu ook maar hij kende haar stap nog niet goed,en hij begon te blaffen omdat hij iets hoorde in de gang.Maar als hij zag wie het was,was het vlug gedaan en was het springen omdat hij haar zag.Ik heb weer volop pijn,de medicati help niet.Ik kan niets meer nemen want ik heb alles al binnen voor vandaag, ik zal de nacht zo door moeten tot morgen vroeg want nog iets nemen durf ik niet.Eending kan ik nog doen dat is mijn neurostimulator wat hoger zetten,maar dan kan ik niet slapen van de hevige trillingen in mijn benen.En dan moet ik het weer stiller zetten!Ze zeggen dikwijls je moet er mee leren leven,maar soms als de pijn hevig is het moeilijk.Sommige in mijn familie kunnen niet begrijpen, dat je met pijn gaat slapen en met pijn terug opstaat.Ik wens het niemand!Maar de pijn neemt ook veel van je weerstand weg,en ben je ook altijd moe en kun je bijna niets meer of hebt er geen zin in.En het kan misschien raar klinken,maar ik heb meer steun van mijn neurochirurg,mijn huisdokter en mijn kenisist, dan van mijn eigen familie.En dan is er nog een persoon waar ik veel aan heb,en dat is mijn lieve poetsvrouw.Zij komt nu 4 jaar bij me poetsen,en het gaat nog altijd goed tussen ons.Ik zou haar missen als de poetsdienst iemand anders moesten sturen,dat gebeurd nu ook wel eens maar dan is mijn poetsvrouw in verlof.Ik ga hier afronden want mijn vingers beginnen pijn tedoen!
Ik ben vanmorgen op gestaan met een verkoudheid,ik voel me echt niet zo best.Gisteren ondervond ik al dat ik wat keel pijn had,maar vannacht is het erger geworden.Ik heb bijna niet geslapen,en ben dan maar om 2 uur terug naar beneden gekomen en me op de zetel te leggen.Dan heb ik nog een paar uur kunnen slapen,maar het werd altijd maar slechter.Mijn buurvrouw kan daar niet aan uit dat ik vroeger de winter door ging zonder verkoudheid,en nu de laatste jaren heb ik de een op de ander verkoudheid.Maar wat wil je door al de pijn die veel van mijn krachten weg neemt,heb ik ook minder weerstand voor iets anders en het minste dat het weer veranderd heb ik het vast.En dat krijg je bij mijn buurvrouw niet in haar hooft,nu mag je dat duizend keer uit legggen het help niet.Ik hoop alleen dat het niet verslechterd,want het is een lang weekend en ik laat niet graag een andere dokter komen.Daar ik niet tegen alle medicatie kan,en op het moment ook met een maagontsteking zit.Het zit me deze dagen niet goed mee,maar het is dat het zo moet zijn.Ik zal niet de enige zijn met een verkoudheid!!!Maar ze zeggen dikwijls het is maar een verkoudheid,maar je kan er toch van afzien en ik zit op het randje met de koorts te vechten.Soms denk ik dat het op de griep afgaat want alles doet zo'n pijn,maar dat is het probleem ik kamp altijd met pijn.Het zal enkele dagen uitzieken zijn,en dan is dat ook weeral voorbij.
Wat gaat het toch snel,nog een weekje en het is"PASEN".Wat zullen de kinderen blij zijn twee weken vakantie.Mijn zus en haar man gaan met de kinderen en kleinkinderen voor een week naar zee.Ik geloof dat ze met paasmaandag vertrekken,hopelijk valt het weer wat mee dat de kinderen toch op het strand kunnen spelen.Want wat moet je anders gaan doen met zo'n vier kapoenen,een hele dag op het appartement is ook niet alles.Ik ben eens een jaar mee geweest,maar ik kwam vermoeid naar huis.IK kan niet goed tegen dat lawaai,en dan met zo veel op een appartement.Nee,dat is niet voor mij!Ik ben gewoon van alleen te zijn,en thuis kan ik doen en laten wat ik wil.En kan ik rusten waneer ik wil en daar niet,want dan word je toch door iemand gestoord.En ik kan niet alles doen wat zij doen,en ik wil geen blok aan hun been zijn!Maar zins die ene keer dat ik heb mee geweest,hebben ze mij niet meer gevraagd.Met Pasen zelf zal ik ook alleen zijn,dat is zo al verschillende jaren.Dat vind ik wel triestig!Ik ben eens benieuwd wat de juf en de meester, van het pakje gaan zeggen dat mijn achternichtjes hen gaan geven voor hun Pasen.Ik doe veel handwerk en nu hadden de meisjes gevraagd,om 2 vogeltjes te haken en een sleutelhanger van te maken.En het moest een vrouwtje en een manneke zijn,want in het dagelijkse leven zijn het ook man en vrouw.Zo houden die kinderen mij bezig!Nu had ik voor mijn poetsvrouw haar Pasen,ook van die vogeltjes gemaakt voor in haar paastak te hangen.Zij was er heel blij mee,en als ze thuis kwam heeft ze haar tak dadelijk versierd.Nu ga ik nog wat lezen inhet boek'DE BOEKENDIEF van MARKUS ZUSAK'.
De laatste weken als het weer het toe laat,gaan Prutske en ik een wandeling doen.In het begin was het moeilijk om hem aan de leiband te laten lopen,maar stilaan gaat het beter en beter maar zijn behoefte onderweg doen neen meneer wacht liever tot thuis.Het is een raar manneke!Voor mij is het ook een aanpassing,voor de pijn die ik voel en onderweg heviger word.Maar het doet mij wel goed dat ik wat meer buiten kom!Maar eens thuis kan ik niet anders dan een tijdje op de zetel gaan liggen om wat te rusten.Ik ben dan dood op en de pijn is dan hevig,maar de buiten lucht heeft me goed gedaan.Ik voel me wel gelukkig dat ik die wandeling heb gedaan,en hoop dan dat het morgen ook goed weer is dat we een toertje kunnen doen.Prutske is wel bang als er auto's aan komen,maar dat zal met tijd wel beteren hij is nog maar 4,5 maand.Op de gazon crossen doet hij ook heel graag,en met takken spelen die hij vind mooie om te zien.Het is een echte speelvogel!Zo kan hij daar zitten met een tak in zijn muil,het is alsof hij dan zit te roken.Ik vind het alleen spijtig dat hij altijd gaat lopen als ik een foto wil nemen.Nu hoop ik met dat wandelen dat ik ook met de tijd beter zal kunnen gaan,want ik heb niet veel kracht meer op mijn spieren.Want pijn gaat met veel van je krachten lopen!Maar we moete het nu wel vol houden, om als het weer het toe laat te gaan wandelen.Mijn Prutske zal niet neen zeggen!En voor me zelf kan het ook geen kwaad om meer buiten te komen!Ook al gaat het de ene dag beter dan de andere,maar dat zal zo blijven voor de rest van mijn leven.Prutske begint weer moe te worden,dan loop hij rond te wandelen en moet als maar binnen en buiten.Als ik hem niet in zijn bench zet rust hij van heel de dag niet,en dan begind hij soms wel vervelend te doen en aan alles te trekken.Maar dat zal met de tijd wel beter,als hij wat ouder word.
Hier is nog een bericht over ons Prutske!Op 12 maart moest ons Prutske nogmaals naar Lieve Weyns,hij moest nog een laatste spuitje krijgen.En nu is hij in orde tot volgend jaar in februari,met de hoop dat hij in de loop van de tijd niet ziek word.Heel de weg naar de dierenarts ging alles goed,maar hoe dichter bij het huis van de arts begon hij te klachen.Bij Lieve aan gekomen jankte hij al aan de deur,heel de tijd in de wachtzaal het was echt zielig om te horen.Prutske was echt bang!Maar als alles uit de voeten was en hij een snoepje kreeg was alles oke.Hij is ook gewogen en weegt 3,200 kg.dat was goed!Ik was al blij dat ik hem niet teveel eten gaf,want een dikkertje wil ik er niet van maken.Soms doet hij nog in huis,maar dat is nog zelden.Maar ja wat wil je hij is nog maar 4 maand,je kan niet alles in eens verlangen.Ik ben nu ook al wat beter aan hem gewoon,en vergelijk hem niet zo veel meer met mijn vorige hondje Mieke.Soms gebeurd het nog maar niet veel meer!!!!!!!!!!!!!!!!Ik ben blij dat hij in mijn leven is!En hij heeft mij op die paar maanden al goed geholpen,om terug uit de dip te komen helemaal ben ik er nog niet maar dat zal wel komen.Ik voel de momenten goed als het me niet gaat,en ik geloof dat hij het ook aanvoelt want dan is hij onrustig.Dan neem ik hem vast en knuffel hem,en zeg tegen hem een beetje geduld het komt wel goed tussen ons.Vrouwtje voeld zich weer niet zo lekker!!!!!!!!!!!!Verstaat hij het of niet,maar ik krijg dan wel een paar likjes!We hebben al ook al regelmatig gaan wandelen,en hij loopt al goed aan de leiband.Nog niet zo als het hoord maar dat komt wel.Zo dat was het laatste nieuws van mijn Prutske!
Prutske moest op 12 febr. naar de dierenarts,voor een spuitje nu kan hij overal mee naar toe.Maar het kwam niet aan dat spuitje,hij jankte nogal als hij het spuitje kreeg.Nog al goed dat de wachtzaal leeg was,want anders hadden alle dieren gaan lopen van schriek.Hahahaha!Verder is het een hevig manneke,die nog altijd graag in de vingers bijt.En als ik op de laptop bezig ben of iets anders doe,spookt hij graag van alles uit om de aandacht op hem terichten.Maar ja, ze moetten zo veel leren en proberen dan ook wel van de baas te zijn!Voor een pup te zijn slaap hij weinig in de dag.Ik vind het zo erg dat ik hem op tijd in zijn bench moet zetten,want anders slaapt hij of rust hij van heel de dag niet en dan begint hij echt in huis rond te crossen en tegen je op te springen.En dat doe ik niet graag hem vast zetten,ik ga nu ook regelmatig even met hem wandelen.Maar voor een jonge pup mag je in het begin niet te ver met hem gaan,je moet met kleine afstanden beginnen want onderweg zien en hoord hij ook van alles.Hij moet ook leren aan de leiband telopen,en nog zo veel dat ze onderweg moete leren.Er zit veel leven in!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Ik ben eens benieuwd op 12 maart krijgt hij nog een spuitje,en dan is hij voor heel het jaar in orde.Hopelijk blijft hij een gezond baasje,maar ik zou graag hebben dat hij vlug wat rustiger word.Maar dat zal wel beteren,en ik zal geduld moete hebben!
Lief Prutske,wat ben je toch een speelvogel!Er zit meer leven in jou dan in mijn twee vorige,die waren veel rustiger als kleine pup.Maar jij telt soms voor de andere twee bij!Je mag van mij spelen zo veel je wil,daar trek ik mij niets van aan.Maar wat je heel graag doet is 1:je mand de hele living door trekken naar de andere kant,en als het lukt draai je ze om en gaat er boven op liggen.En dan slaap je zo even boven op je mand!En 2:als mijn poetsvrouw komt en ze heeft haar botten aan met nestels,die doe je dan toch zo graag los en je trekt echt tot ze los zijn.Als dinsdagavond mijn nichtje haar twee dochtertjes brengt,dan is dat het zelfde liedje want de jongste van 9 die heeft ook botten aan met nestels en die moete ook los.Verder speel je met al je speelgoed dat je hebt,en dat ligt over heel de kamer versprijd.Je bent echt een speelvogel!!!!!!!!! De kinderen vinden dat natuurlijk plezant,en draaien hem dan nog een beetje bij.En dat onder vind ik de volgende dag,dan moet ik veel doen om je terug onder mijn gezag te krijgen.Maar wat wil je het beestje weet niet beter,en de kinderen horen ook altijd niet goed.En dan moete ze altijd lachen als ik zeg:waar staan bij jullie alle drie jullie oren en als je die hebt dan werken ze niet goed vandaag!Voor mij is het een hele verandering na twee rustige hondjes nu zo'n speelvogel.Verder doet hij het al heel goed,ik zet hem regelmatig buiten.En vandaag heeft hij me maar een paar keer verrast dat hij binnen iets heeft gedaan.Maar hij begind stilaan de klik te kennen,buiten behoefte doen snoepje binnen niets.Soms is het wel vermoeiend,en zeker met de pijn die ik altijd heb.Maar ik voel me toch al wat beter dan over enkele maanden,wat zo'n klein beestje kan doen om je uit je dip tehalen.Maar dat wist ik al van bij mijn eerste hondje,die heeft mij bijna 23j. geleden ook geholpen.En mijn psychiater lachte toen met mijn vader,als hij dat zei dat ze voor mij een hondje gingen halen.Die dokter zei toen:ja meneer als gij denkt dat dat haar zal helpen moet je dat maar doen,maar ik zelf geloof daar niet in.Maar dat beestje heeft me beter geholpen dan die dokter!En daarna heeft ons Mieke mij goed bij gestaan in mijn moeilijke tijden.Al was ze zelf een heel zwak beestje,toch heeft ze mij geholpen tot op het laatste.Ik mis haar nog heel hard,en denk nog iedere dag aan haar.Hoe dikwijls dat ik in plaats van Prutske Mieke zeg is ongelooflijk,maar dat zal nog wel gebeuren.Nog een goede 10 dagen en dan moet Prutske naar de dierenarts, om nog een laatste spuitje te krijgen.En dan kan ik er overal meekomen en gaan,dan kan ik stilaan beginnen met kleine wandelingen te doen.Maar wie zal er het rapste van weten hij of ik?Ik ben nu al zo moe als ik nog maar een eindje heb moete gaan.Maar ik moet toch eens met Prutske,een kleine wandeling doen dat hij de buurt leerd kennen.Want nu kent hij alleen nog maar onze tuin en ons huis.Ik moet geen grote afstanden doen,en een beetje beweging zal mij ook goed doen.Hoop ik!!!!!!!!!!!!!
Prutske is nu al enkele weken bij me,en ik moet zeggen dat hij goed zijn best doet.Nu niet dat hij al alles altijd buiten doet,want dat zou al vlug zijn maar ik ken zijn manieren al.Hij heeft het wel al door dat hij buiten zijn behoefte doet dat hij dan een snoepje krijgt.Ik zet hem dan ook regelmatig buiten,en hou hem dan in het oog tot hij iets gedaan heeft.In het begin liet ik hem dan binnen als hij aan de deur stond,en dan kreeg hij zij beloning want hij was flink geweest.Maar niet veel later deed hij verder in huis!Nu laat ik hem wat langer buiten,tot ik zeker ben dat hij gedaan heeft maar zeker ben je nooit.Maar ik ben al tevreden dat hij toch elke keer buiten zijn behoefte doet als ik hem buiten zet.Want ik ben er nog maar een goede twee weken mee bezig!Hij luisterd al goed op zijn naam en ook is hij al wat rustiger geworden,alleen het in mijn vingeren bijten dat is nog een probleem.Het is al beter maar ik denk dat hij denkt ,als ik mijn vingeren beweeg dat het voor te spelen is.Nu ben ik eens benieuwd als mijn nichtje eens komt met de kinderen hoe hij dan gaat reageren.Hij heeft ze nu al een week niet gezien,daar ik met de griep heb gelegen op de zetel.En dan kunnen ze hier niets komen doen dan alleen ook maar ziek worden,want ze nemen altijd vlug iets over van een ander.Hopelijk is hij dan zo kalm als nu,en dat zij hem rustig laten doen.Want in het beginstond hij heel speels,en dat vonden ze plezierig maar ik vind het nu beter.Ze mogen met hem spelen want hij moet het gewoon worden dat er soms kinderen komen.Maar ze moeten hem gerust laten als hij gaat liggen, en dat is iets dat zij niet goed kunnen ophouden.En ik zou niet graag hebben dat er ongelukken gebeuren,en het zijn al kinderen van 11 en 9 jaar die zouden toch al moete weten waneer het genoeg is.
De laatste dagen moet ik wel veel aan mijn overleden hondje denken:MIEKE!Dat is nu 5 maanden geleden dat zij van mij is heen gegaan,het doet nog veel pijn en nu met deze klein Prutske in huis.Komt het verdriet weernaar boven, en denk ik veel aan haar.Maar dat zal wel terug beteren met de tijd!
Ik heb al veel plezier gehad met mijn Prutske,en er is terug leven in huis en ik voel me niet meer zo alleen.En het is zoals mijn huisdokter zegt:het zal je er terug wat boven op helpen!
Prutske is nu van maandag bij mij, maar wat brengt hij leven in huis.Vervelen doe ik mij er niet mee,ik moet er wel tegen in gaan.Want soms is hij zo hevig, dat hij daarna in slaap valt waar hij ligt.Het is echt een hevig baasje!Zijn ogen stralen van al de deugenieterij,maar wat wil je van dat kleine beestje.Hij slaap goed en eten doet hij ook goed,hij eet nu nog drie maal per dag en zijn potje is bijna altijd leeg.Veel krijgt hij niet want anders word hij te dik,en ook nu zie je of hij er van genomen heeft of niet.Want als je veel brokken in zijn potje doet,weet je niet of hij er van op heeft of niet.Ik ben blij dat hij er is,maar met al die pijnen dat ik heb ben ik blij dat hij eens slaapt.Ik moet eerlijk zijn als ik 's avonds ga slapen ben ik echt moe,maar een geluk hij word ook niet wakker in de nacht.Ik heb nog geen vuil gehad 's nachts,als hij nu in de dag ook zijn best eens deed was hij vlug proper.Maar dat is natuurlijk te veel gevraagd van dat kleine Prutske,en dat zou een wonder zijn denk ik als hij nu al proper was.
Het liefste dat hij doet is de kranten die op de grond liggen voor zijn behoefte op te doen, in stukken trekken ik raap op een dag wel wat stukken papier op.En dat voel ik wel in mijn rug,maar je moet geduld hebben.Een baby is ook niet op een twee drie proper, ze moete het allemaal leren en het heeft nu ook nog geen weer geweest om hem regelmatig buiten te zetten.Want hij is nog altijd week, en kan nog vlug een infectie op doen en dat moeten we vermijden.
Hij heeft vandaag weer alleen moete blijven,want ik moest naar dr.Kegelaers in Lier.En dat doet wel pijn!Dat je dan dat kleine Prutske alleen moet laten,maar het kan niet anders als ik weg moet.Maar dat zal hij met de tijd wel leren,om een tijdje alleen te blijven want boodschappen moet ik ook doen. Eending hoop ik dat er zaterdag of zondag,niemand komt met kinderen want die willen dan met hem spelen.Maar verstaan nog niet goed dat het soms te veel voor hem word,en dat hij dan wat moet slapen of dat hij niet meer wil spelen.Ik probeer hem van alles te leren en ook al wat af te leren,maar zij vinden alles fijn wat hij doet.En zo ga ik dan een stap achter uit met hem.Maar alle dagen leerd hij een beetje bij, en dan komen we er wel waar we moete zijn.
ZO DAT WAS HET VOOR VANDAAG,MET EEN BEETJE NIEUWS OVER PRUTSKE. HOPELIJK KAN IK DEVOLGENDE KEER SCHRIJVEN DAT AL HET PAPIER WEG IS VAN DE GROND,EN DAT HIJ HEEL FLINK ZIJN BEHOEFTE BUITEN DOET.
Vandaag is mijn wens in vervulling gegaan!Mijn nichtje Els(dochter van mijn zus)is met mij naar de woefkesranch gereden om naar een hondje te gaan kijken.En we waren direct allebei verlieft op een ras dat ze Boomer noemen,maar het waren drie reutjes die er zaten maar zo schattig.De eigenaarres naam er twee mee naar binnen,dan konden we kijken welk we mee wilde nemen.Het was een moeilijke keuze,maar we hebben voor het speelse genomen.Hij heeft alles gekregen wat hij moest hebben.Alleen nog een naam!Ik ben vanavond tot de naam gekomen Prutske,en dat zal het worden PRUTSKE het past wel bij hem.Ben eens benieuwd wat Rosa gaat zeggen, als ik haar morgen bel dat ik een ander hondje heb.Maar wil ze hem zien zal ze naar hier moeten komen,want zij heeft een kat en het beste is dat ik met ons prutske daar nog wat weg blijf.Zeker tot hij zijn laatste spuit heeft gehad volgende maand,dan is hij veilig en kan ik met hem overal komen.
Morgen komt Katia ben eens benieuwd wat zij gaat zeggen,want daar was nog niets over gezegd wel dat er een ander kwam maar waneer dat was nog een vraag.Ik hoop dat ze hem ook zo graag ziet als met ons Mieke.Ze zal wel zeggen het is geen malteser,maar er moeten er juist zijn die weg mogen en die er waren waren verkocht.En dit had toch ook mijn hart gestolen,en ja het is een reutje en geen teefje maar hier waren geen teefjes in.Ik ben eens benieuwd hoe haar reactie gaat zijn!
Dan morgen namiddag heb ik een afspraak bij de Karl (kenisist),ben eens benieuwd wat hij gaat zeggen op mijn nieuws.Ik denk dat hij eerder zal schrikken dat het een manneke is!Maar ik zag het zo graag,en dan moet je niet verder zoeken.Dan donderdag moet ik naar de dokter in de kliniek in Lier,hij zal ook wel versteld staan dat er toch een hondje is.En mijn huisdokter zal niet meer achter mij moette zitten dat het tijd word,dat ik er werk moest van gaan maken dat er een hondje kwam alleen al voor mijn gezondheid.Ik ben gelukkig met ons Prutske,en hopelijk zijn zij ook tevreden.
Prutske ligd rustig te slapen in zijn mand,maar dat zal wel nodig geweest zijn.Want er zit wel wat leven in dat kleine manneke,hij heeft goed van zijn brokken geknabbeld en dan nog wat gespeeld.Dus ons baasje zal wel moe geweest zijn,ik hoop dat hij rustig is deze nacht en goed slaapt.
De kindjes van ons Els hebben al komen kijken,en waren zo gelukkig en zeker als ze hem even mochten vast houden.Aan zijn manier van doen denk ik dat hij zijn volk vlug zal kennen,maar we moeten de meisjes wel wat inhouden dat ze er rustig aan mee doen.Nu nog mijn ander nichtje Inneke(jongste dochter van mijn zus)met haar twee jongens,ben eens benieuwd wat zij gaan doen en zeker de kleinste hij is er nog maar vier.Maar ja,daar moet ons Prutske aan gewoon worden!
Op het moment heb ik niets in huis zo ligd hij te slapen,alleen aan de kranten zie je dat er iets veranderd is.Maar dat is voor de veiligheid,en hij heeft toch daar juist zijn behoefte op de krant gedaan.Dat is het begin van het einde,zal ik maar zeggen hopelijk is hij vlug proper.
Zo dat is het begin van ons Prutske zijn leven met mij,ik hoop dat ik nog mooie verhalen over hem kan vertellen.Maar eending moet ik terug gewoon worden na 12j. een teefje hebben gehad dat het nu terug een reutje is.Want ik altijd maar zij zeggen ,maar het is nu een hij.
Ik zit maar te denken hoe ik verder moet,nu ik geen psygoloog meer heb.Het gevoel dat ik heb zegd me dat ik nog niet klaar ben om alleen verder te gaan.De pijn neemt veel van mijn krachten weg,en dan dacht ik dikwijls stop er mee.Om dat ik elke keer er voor naar Lier moest,en alleen al de weg naar de bushalte maakte mij al kapot.Maar ik moest na het gesprek nog naar huis,soms was de bus juist weg en moest ik een halfuur wachten.Maar dat was te weinig tijd om iets gaan te drinken,want tegen dat je alles heb moest ik al weg gaan voor de bus.Ik heb dan dikwijls daar staan wachten,en dan had ik het heel moeilijk om thuis te geraken.En nu ik niemand meer heb voel ik maar eerst,dat ik het nog nodig heb een babbel met een psygoloog.Maar ja,Evelien is er niet meer en Femke nam het niet van haar over.Waarom Evelien daar gestop is weet ik niet,en dat zijn mijn zaken niet.Maar als al haar patienten zo aan de kant zijn geschoven,dat is iets in mijn gedachten zegd dat dat eigenlijk zo maar niet kan.Nooit hebben wij gesproken om er stilaan een einde aan onze gespreken te maken.Er was nog veel waar we samen aan het werk waren!Zoals bevoorbeeld:ik sliep meer in de dag dan 's nachts,en daar waren we volop aan het werken.Want ik was echt mijn leefpatroon aan het veranderen,en daar moest dringend verandering in komen.En nu zit ik dag in dag uit maar te denken,hoe moet het nu verder want ga je op een ander of bij iemand anders het is altijd opnieuw beginnen.Iedere keer moet je iemand anders in je leven binnen laten,en als je geen klik voeld met die persoon dan gaat het niet en lopen de gespreken niet vlot.Ik ben eens benieuwd wat mijn huisdokter er op zal zeggen,daar moet ik morgen naar toe hij zal weer raar kijken.En volgende week donderdag moet naar dr.Kegelaers, wat gaat hij er op zeggen het moet voor hem ook niet plezant zijn daar hij me naar Evelien heeft gestuurd.Maar hij had er zijn reden voor!Want je moet weten dat je zo maar niet naar een psygoloog gaat.En nu zit ik maar te denken en te denken, hoe moet het verder wat gaat er gebeuren.Want soms eigenlijk nog al vaak weet ik het zelf niet meer,kan ik niet bedenken hoe het verder moet.En dan nog al die pijnen die er bij komen,en de laatste maanden gaat het toch niet zo best.Ik heb dagen dat het niet om uithouden is,dat ik bijna gans de dag op de zetel lig van de pijn.Het is moeilijk om er mee te leren leven heel moeilijk!Eigenlijk denk ik dat ik er nooit mee zal kunnen leven,want er is veel dat je niet meer zelf kunt doen dat iemand anders het voor je komt doen.Ik heb nu vierjaar iemand die komt poetsen,maar daar had ik het in het begin moeilijk mee.Niet met haar want dat liep vlot van in het begin,maar alleen de gedachten dat je dat zelf niet meer kon.Nu na vierjaar heb ik er natuurlijk vrede mee,en kijk ik er naar uit naar de dag dat mijn helpster komt.Ik help haar nog een beetje,maar zij ziet vlug als het niet goed gaat.Er is nog een wens die ik wil vervullen,en dat is terug een klein hondje.Dat ik toch wat meer beweging in mijn benen krijg, omdat ik met het diertje buiten moet.En ook dan zit ik niet meer allleen,en kan ik er tegen bezig zijn zoals tegen mijn vorige.En als je dan thuis komt,kom je niet in een leeg huis!
Zo dat was het voor nu,er zal zeker nog een vervolg op komen.Want hoe moet het nu verder!
Ik ben cecilia, en gebruik soms ook wel de schuilnaam cilleke.
Ik ben een vrouw en woon in duffel (belgie) en mijn beroep is geen.
Ik ben geboren op 20/06/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: handwerken, lezen en het laatste jaar mijn laptop.
de vorige keer in over mezelf heb ik mijn grote liefde vergeten en dat is mijn hondje Mieke een mini malteser het is een schatje ligt altijd aan mijn voeten ik zou niet zonder haar kunnen zij is mijn leven ik hou van haar als een kind
Ik ben Cecilia Storms
Ik ben een vrouw en woon in Duffel (Belgie) en mijn beroep is geen.
Ik ben geboren op 20/06/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: breien,haken,kruissteken lezen.
Deze beren en poppen heb ik 28 jaar geleden voor een klein meisje in Kirchberg-Tirol in Oostenrijk gemaakt.Nu 28 jaar later is haar dochtertje 2 jaar,en is zij de gelukkige die met dit speelgoed mag spelen.Als ik deze foto van hen kreeg, schrok ik wel eve
Ik vind het maar triestig weer vandaag,koud en donker en daar kan ik niet goed tegen.Als het donker weer is zou ik bijna gans de dag met licht zitten,ik kan er niet tegen als het donker is.Bij mij moet het licht zijn!Het triestigste aan de winter vind ik,dat het vroeg donker is en lang donker blijft.En als je dan alleen bent zijn dat lange avonden.
Prutke lieve kleine hond,soms maak je het veel te bond.Nu lig je rustig te slapen,dat ik er zelf van moet gapen.Dus word het stilaan tijd,om naar ons bedje te gaan.We gaan dan maar alles sluiten,en jou nog eens buiten laten.Dan kun je doen wat je hoeft te doen,en anders ga je maar weer naar dromeland toe!
Ik ben Cecilia Storms
