Ik ben Storms Cecilia, en gebruik soms ook wel de schuilnaam cilleke.
Ik ben een vrouw en woon in Duffel (Belgiê) en mijn beroep is geen.
Ik ben geboren op 20/06/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Handwerk,lezen.
ik ben invaliede er is veel dat ik niet meer kan sinds de laatste vier jaar daarom ben ik aan deze blog begonnen om een beetje kwijt teraken een foto heb ik nog niet daar ik nog niet zolang een laptop heb.
Mijn hondje Prutske is nu drie weken al bij mij, het is een kleine deugniet maar wel lief. Hij speelt heel graag met kleine knuffels en ook met balletjes. Hij is al goed bekomen en leert redelijk goed wat mag en niet mag. Maar ik moet wel zeggen hij is mijn derde hondje,maar hij is de hevigste van de drie. Alle weken komt mijn poetsvrouw, en die kent hij al goed en dan word hij even door haar geknuffeld. En dan is meneer tevreden! IK hou veel van hem,maar kan er ook wel eens kwaad op zijn. Maar ik ben vlug vergeten waarom ik kwaad was!
Het is weer zover vannacht gaat het zomeruur weer van start!Ja beste mensen,het is dan een uurtje minder slapen.Ik weet niet hoe jullie je daar bij voelen,ik mis dat uurtje wel maar het went na een tijdje wel.Dus mensen niet vergeten,uw uurwerk een uurtje naar voor teschuiven!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Want zomertijd begind!
Lieve kleine hond, lieve kleine Pruts.Vandaag word je negen maanden oud!Wat gaat de tijd toch snel voorbij,het is alsof je nog maar pas bij me bent.Maar dat is ook al zeven maand!Mijn lief klein hondje ,ik hou van U!Uw bazinneke Cilleke
Donderdag ben ik weer op controle geweest in Lier in het ziekenhuis. Ik voelde me niet al te best , maar al die symtomen die ik heb komen nog altijd voort van het afbouwen van de morfine. Nu heeft de dokter iets voor geschreven , dat ik wat minder last heb van die slechte smaak ,bibberen ,hooftpijn enz. . Het kan nog twee of drie weken duren of nog langer voor de symtomen weg zijn ! Volgende maand moet ik al terug op controle komen , ik hoop dat het beter gaat want anders moet ik de morfine terug verhogen . De dokter vroeg ook of ik aan mijn zus wilde vragen of ze eens mee wilde komen ! Ik heb het haar gevraagt , en ze gaat volgende maand mee . Verder ! Kan iedereen zich goed verwarmen , voor me zelf vind ik het veel tewarm. Ik voel me dan al niet goed ,en dan nog die warmte er nog bij nee niet voor mij .
Er zijn al mooie dagen geweest,maar voor mij veel te warm.Ik kan daar niet tegen,en geloof het of niet maar dan heb ik meer pijn.Enkele weken terug voor het mooie weer,moest ik op controle naar de pijn kliniek in Lier.Daar ik mijn morfine aan het afbouwen ben,en dat daar tien dagen voor in de kliniek heb gelegen.Alles was goed, en ja ik voelde mij die dag goed!Dan hebben ze de mofine nog maar eens verlaagt naar 12,en ik denk dat die volgende maand ook word verwijdert.Dan begint het leven terug zonder morfine,maar met een dubbel verhoging van de pillen.En nu de laatste weken hebt ik terug meer pijn.Het wandelen met mijn hondje gaat,maar na een tijdje voel ik de pijn opkomen.Dan ben je half weg,terug draaien doe ik niet want het blijft toch het zelfde verder gaan of terug draaien.Eens thuis begin ik dan te zweten,om dat het mij zoveel moeite heeft gekost om terug thuis te geraken.Ik ben eens benieuwd wat op einde van volgende maand de neurochirurg zal zeggen!De pijn moet toch van ergens komen,maar als ze een scan nemen dan zien ze nooiet iets.En dat kan er bij mij niet in!!!!
Het gaat van niet zo goed met me!Ik heb weer veel pijn in mijn onderrug,en ook mijn linker been.Ik voel mij er rusteloos door,om dat ik niet goed wat ik er aan kan doen?Liggen helpt niet lang zitten ook niet,want dan geraak ik bijna niet meer recht.Wat er aan de hand is weet ik niet!Het ergste is de pijn in de knie als ik recht wil staan. Verschrikkelijk!!!Maar vorige week vrijdag ben ik weer gevallen met de fiets.Ik was de vorige maand van de trap gescchoven,en heb ik die knie ook hevig pijn gedaan.En vrijdag ben ik op de zelfde knie gevallen,ik wilde van de fiets stappen en ik lag op de grond.Met het resultaat dat ik mijn knie bijna niet kan buigen,en dat ik nu niet met de fiets kan rijden.Ik ben nu ook een beetje bang geworden met de fiets!Nu had ik geluk dat ik juist bij de kenisist naast zijn auto ben gevallen.Dan heb ik mijn gsm genomen en hem op gebeld,om te vragen dat hij mij even kon helpen want dat ik op de grond lag naast zijn auto.Hij is dadelijk gekomen en heeft dan eerst de fiets weg genomen,en heeft me dan geholpen om recht te staan.Nogal goed dat het daar is gebeurd,en niet ergens op straat!Nu zijn we enkele dagen verder,en de pijn is niet om uit te houden.Ben eens benieuwd wat de huisdokter morgen zal zeggen,ben al bang dat hij er gaat op duwen op die knie.Dat hoor je dan later wel!
Na tien dagen ziekenhuis ben ik dan weer thuis!Ik sta nog niet vast op mijn benen,maar dat zal wel met de dag beteren.Ik heb een paar dagen het even moeilijk gehad,met het afbouwen van mijn morfine.Maar het is alsof ik een late reactie krijg,daar ik nu meer afkick verschijnselen voel.Het is alsof ik voor de eerste keer op de laptop zit zo bibberen!Dus mijn morfine is afgebouwd,maar contramal is verhoogt.Mijn neurostimulater is op punt gezet,nu voel ik de stimulatie niet meer in mijn benen.Nu heb ik wel meer geniet van de stemulatie,en ik voel geen trillingen meer in mijn benen alleen als je een andere houding aanneemt.Op 23 juni ben ik thuis gekomen!Maar ik had me voorgenomen om ons Prutske, een nachtje langer in het pension te laten.Die hebben we dan vandaag 24 juni gaan halen,en blij dat hij was toen hij me zag.Dan zie je pas dat de vriendschap van een dier echt is!Prutske is rustig en wijkt niet van mijn zijde,zo als hij nu is zo kalm ben ik niet gewoon!Maar dat kan met de dagen nog veranderen!!!!!!!!!!!!De verpleging was heel goed,alleen dat ze geregeld moesten komen vragen hoe veel pijn ik had.Maar ja,dat was hen opgedragen door de dokter.Hoe het verder zal gaan zal ik moete afwachten,als de pijn zo blijft als nu ben ik tevreden.Volgende maand moet ik op controle!!!!!!!!!!!!!
Morgen is het dan weer zo ver,de volgende opname in de kliniek in Lier.Ik heb geen zin om te gaan,maar als het moet dan moet het maar.Ik hoop wat ze nu gaan doen helpt!Het is de morfine afbouwen en dan verder gaan met pillen voor de pijn.Want een van de pijnstillers en de morfine zouden niet goed samen werken.En voor het afbouwen van de morfine moet je naar de kliniek,want het is afkikken geblazen.Ik zie er tegen op,ik zou liever thuis blijven.Hopelijk lukt het want anders zullen ze stoppen,ze gaan mij er niet helemaal onder door helpen die van de pijnkliniek.Ze zullen alles met dr.Kegelaers moette bespreken of ik stop er mee en doe verder zo als ik bezig ben.Ik zie er echt tegen op,ik zit momenteel aan mijn laptop huilen.Ik voel me angstig,ik voel me niet goed!Als ik dr.Kegelaers kon verwittegen belde ik alles af!En nu moet ik ook naar een ander afdeling,nu is het de pijnkliniek in plaats van op heelkunde.En dat dat alles was zou ik nog zeggen kom!Maar ik ben donderdagmorgen van de trap gevallen.En mijn linkerbeen doet zo'n pijn,ik kan er 's nachts niet van slapen.Ik hoop als ik morgen naar dr.Kegelaers vraag om eens tekomen kijken,dat ze hem ook verwittegen want anders kunnen ze zelf afkikken.Sorry, dat het zo brutaal klinkt maar de pijn in dat been is niet om uit tehouden.En daar blijven zij af,daar mag maar een dr. aankomen en dat is dr.Kegelaers.Ik ben echt bang op het moment!!!!!!!!!!!!!!!!!
Vandaag is mijn schoonbroer verder komen doen aan de haag,nu komt hij woensdag verder doen daar ik morgen niet thuis ben.Ik moet morgen naar Lier naar de kliniek,om een scan te laten nemen van de onderrug.Voor de zo veelste maal!Maar dat ze iets zullen zien is nog een groot vraagteken!!!Het is erg vind ik als je met veel pijn rondloopt en dat ze op de scan niets zien.Maar in een mri mag ik niet in,want ik heb een nurostimulator,want dan hadden ze meer gezien als ik daar in mocht.Donderdag is het dan tijd om naar dr.Kegelaers tegaan,ik ben eens benieuwd wat er van komt ik hoop eending dat hij me weer niet laat opnemen in de kliniek.Maar als het moet ,ja dan moet het!!!Ik moet nu wel zeggen dat het zo niet uit tehouden is.Ik kan bij na niet meer op mijn linker-of rechter liggen,dan kijg ik zoveel pijn dat ik maar op mijn rug ga liggen.Vandaag heb ik een beetje met mijn schoonbroer geholpen,met de haag bijeen te keren en in een zak te doen.Maar na een tijdje voelde ik dat het tijd werd dat ik stopte,daar ik voelde dat het te veel werd voor mijn rug.Maar ik was toch blij met wat ik gedaan had!!!Misschien dat ik het morgen wel zal voelen,maar dan weet ik waar het van komt.Ik hoop dat ik morgen een beetje in Lier kan wandelen.Hopelijk doe ik mij weer geen pijn als ik van die tafel kom,zoals vorige week vrijdag bij Karl de kinisist.Ik hoop dat ik nog tijd vind om naar de kapper tegaan,ik had mijn dagen ingedeeld maar nu dat mijn schoonbroer woensdag terug komt voor die haag.Brengt dat alles wel een beetje in de war.Ik deel mijn dagen zo in,dat ik weet dat kan ik aan en als het gaat doe ik nog iets bij.Maar dat is niet dikwijls!!!!Ik wou dat het al donderdag was!!!!!!!!!!!
Het zijn al moeilijke weken geweest,volop pijn in de onderrug en benen.Ik zal blij zijn dat het juni is,dat ik naar de neurochirurg kan gaan.Het waren moeilijke dagen,soms kon ik bijna niet meer gaan.Ik had zoveel pijn,mijn huisdokter heeft de morfin van 50 naar 75 gedaan.Dat mijn neurochirurg daar mee akkoord gaat is nog maar de vraag.Maar wat moest mijn huisdokter anders doen,ik kon het niet uithouden van de pijn.Op alle manieren deed het pijn,zitten ,liggen of staan!Ik het heb een vermoeden dat ik in juni,terug zal worden opgenome in de kliniek.Ik weet het niet,maar ik heb zo'n vermoeden.Het gaat soms moeilijk thuis,en zeker met die hevige pijn.Mijn hondje Prutske voelt het aan dat het niet goed met me gaat,hij loopt me overal achterna en ligt altijd aan mijn voeten.Hij voelt het verdriet dat ik heb,het is alsof hij zelf de pijn voelt.Ik vind het zo erg dat ik weeral een paar dagen niet met hem heb kunnen gaan wandelen.Het dood eenvoudig niet!!!In juni moet ik ook een scaner laten nemen,voor ik naar de dokter ga een paar dagen later.Of ze iets zullen zien is nog een vraag!Mijn kenisist heeft me vorige week pijn gedaan,het was een heel gevoelige plek en ik heb echt aa geroepen van de pijn.Daarom zal ik blij zijn dat het 9 juni is dat ik naar de neurochirurg kan gaan!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ons Prutske is moe!Hij licht al een tijdje op zijn zetel te snurken als een klein varkentje.Maar het was deze morgen vroeg dag,daar onze poetsvrouw kwam en dat komt hem niet goed uit.Hij kijkt mij dan 'smorgens met een paar slaapogen aan,met de vraag is het weer zo ver wat vliegd die week toch snel.Met half open ogen gaat hij naar buiten om zijn behoefte te doen,even gaan zijn ogen helemaal open als ik zijn eten op de grond zet.Dan is kleine Pruts helemaal wakker!Dan is het wachten op Katia de poetsvrouw,zij kan hem niet voor zijn want hij blaft al voor zij kan bellen.Dan nog een beetje blaffen tot hij een snoepje krijgt,dan word hij rustig en loop Katia achter na.Tot hij moe en bijna in slaap valt maar gaat Katia naar buiten dan gaan zijn ogen terug open en glipt hij mee.Maar stilaan word het hem toch teveel,en moet ik hem even oppakken en knuffelen.Na een tijd op mijn schoot, gaat hij op zijn zetel liggen.Niet voor te slapen, want hij houd alles in de gaten.Gedaan met poetsen dan is het etenstijd,en wie komt er aan gelopen ons Prutske.Klaar wakker!!!Want misschien valt er wel iets te rapen,want ze laten toch af en toe iets vallen.Dan is de tijd om en Katia vertrek naar een andere familie,om daar nog een enkele uren gaan te helpen.Ik ga wat rusten op mijn zetel,en mijn schatje gaat naar de zijne.En snurken dat hij doet,hij word alleen wakker om eens buiten tegaan en voor zijn eten.En nu is het bijna tijd om gaan te slapen, en meneer ligt nog op zijn zetel te slapen.Maar daar zal zo dadelijk verandering in komen, als ik op sta en mij klaar maak om gaan te slapen.
Het was voor mij een zware dag vandaag,ze beloven altijd dat ze even komen helpen in de tuin.Maar daar komt niets van in huis!Dus heb ik vandaag maar zelf mijn gazon afgereden,je kon het eigenlijk geen gazon meer noemen het al een wei aan het worden.Ik had er mijn dwergkonijntje in moeten zetten,maar dat kon ik dat beestje toch niet aan doen.Voor dat ik aan de gazon begon,heb ik nog eerst het hok proper gemaakt van ons konijntje.Als dat allemaal gedaan was,begon mijn hondje te kwispelen met zijn staart om gaan te wandelen.Ik had wel geen zin meer,en ik was al zo moe van dat andere werk dat ik liever thuis bleef.Na het kwispelen komt dan,het heen en weer geloop van de deur naar mij en naar de plaats waar zijn les ligt.Dan sta ik maar op,en maak mij klaar om tegaan wandeling.Als we terug thuis waren,ben ik op de zetel gaan liggen.IK was dood op!Mijn rug barste van de pijn,in de namiddag heb ik niets meer gedaan.Ik had het wel moeilijk in de namiddag,met momenten dacht ik dat ik door mijn benen zou zakken.Ik kan niet uitleggen wat ik opdat moment voel!Maar ik kan niet goed meer op mijn benen staan,en moet me op dat moment vast houden om er niet door te zakken.Ik ben dan kwaad op mezelf,dat ik dat allemaal heb gedaan.Maar de gazon werd hoog tijd dat hij werd afgereden,want had ik nog even gewacht had ik er niet meer door geraakt.Het was nu al zwaar,omdat hij al zo hoog stond.Opp mijn wandeling kwan ik nog een buurvrouw tegen.ik hoopte dat ze de andere straat zou nemen.Maar dat viel tegen!Ze had ook haar hondje bij.maar dat is een bang beestje.Ze heeft even met me mee gegaan,maar is dan alleen verder gegaan.Want het ging niet tussen de twee hondjes!Ik zit hier nu de loop van mijn dag aan het schrijven,en mijn hondje ligt helemaal uitgestrekt op de zetel te slapen.Hij heeft gelijk dat ga ik zo dadelijk ook doen,met de hoop dat ik niet wakker word van de pijn.Maar dat is iets dat ik niet op voorhand weet!!!!!!!!!!!
Ik probeer me sterk te houden,maar ik heb toch weer zoveel pijn.Ik kan het aan niemand kwijt,want zij begrijpen me niet.Toch probeer ik me sterk te houden,voor het zich van mijn familie.De minste pijnscheut doet zo'n pijn,dat ik s'nachts er wakker van word.Soms zijn mijn benen gevoelloos,dan ben ik bang om te vallen.Lang zitten kan ik niet,en wandelen gaat ook niet zo best.Om de zoveel weken op controle,wat maakt het uit niets.Ik kan mijn hart eens luchten,dat is ook alles maar het doet goed.Dat je aan iemand kunt vertellen hoe je je voelt!Maar al kun je even alles kwijt,die stomme pijn blijjft!!!!!!
Gisteren op 10 april 2016 deed mijn achternichtje haar plechtige communie.Ze had veel geluk met het weer, de zon was van de partij.Van de feest in de mis weet ik niets van.SPIJTIG!Om 2 uur werd den we verwacht op de receptie.Maar ik kwam al vlug teweten dat mijn schoonbroer het helemaal was vergeten, dat hij mij moest komen halen.Na de receptie kwam het buffet,was heel lekker de vleesschotels en de kaasschotels.En daarna was er nog taart.De communikant had een mooi blauw kleedje met daar over een groenachtig jasje,en haar schoentjes waren wit met een blauwe tip.Ze was echt heel mooi!!!!!Als iedereen naar huis ging,er waren mensen bij die nog een eindje moesten rijden,stond iedereen plots buiten en daar ik die mensen eigenlijk niet ken bleef ik maar binnen.En zoals mijn schoonbroer mij bijna vergeten was tekomen halen,voelde ik mij zo alleen en zeker als mijn zus begon te lachen.En ik hoorde haar zeggen,ons cil zit daar alleen binnen en maar lachen dat ze deed.Ik voelde mij in de steek gelaten door mijn familie!Als ze terug binnen kwamen,zij ik dat den Dik uit Nederland echt achteruit is gegaan.Bij hen kende ik al die mensen,enkele wel maar de andere van zins.Als ik eerlijk mag zijn ,ik was blij dat alles voorbij was.En dat terug op rust kon komen thuis,bij mijn kleine Prutske en Jefke !
Ik weet niet dat ik nog aan iets mee doe!Ik voelde mij zo alleen!!!
Volgend jaar zijn er twee communikanten een eerste en een plechtige! Maar ik zal er over moette nadenken wat ik ga doen.En hoe het verloopt met de pijn,want als het tegen dan nog erger is ga ik niet. Dan blijf ik thuis!!!! EN nemen zij het kwalijk dat moeten zij dan maar weten.Maar mijn leven gaat voor ook al heb ik veel pijn,ik wil niet binnen enkele jaren in mijn kist liggen.
Zal blij zijn dat het vrijdag is want ik verga van de pijn,ik heb dan een nieuwe afspraak met dr.Kegelaers.Ik ben nu 3 weken uit de kliniek,en de pijn is niet houdbaar.Soms als ik met prutske ga wandelen, heb ik momenten dat ik kromloop.Het doet verschrikkelijk veel pijn !
Een paar uur geleden is ons dwergkonijntje gearriveerd!Mijn nichtje haar zoontjes hadden er zes zitten en er mocht nog een weg.Nu besloten de jongens dat ze er eentje voor mij was,om dat ik zo vaak in de kliniek had gelegen.En tegen die kapoenen kan ik niet nee zeggen!Nu hoop ik dat ons Prutske het na een tijdje gewoon word,en natuurlijk ons konijntje Jefke ook.Het is voor bijde een hele aanpassing!Prutske blaft er tegen,en Jefke kruipt in de verste hoek!Maar ik hoop dat het betert met de tijd en dat ze vrienden worden.En dat ik nog mooie verhalen kan vertellen over deze dieren!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Drie maanden na mijn opname in december,ben ik op 14 jan.terug opgenome in het H.Hart.De pijn was niet om uit tehouden,terug aan de baxters heel de week en nog een ander piltje er bij:contramal retard.Ik neem al zo veel piltjes in voor de pijn:lyrica,tradonal en morfineplakkers en nu nog die nieuwe contramal.Met die baxters voel je de pijn wat minderen,maar toch heb ik soms iets bij gevraagd.De eerste week was voor bij,maar ik was nog niet in staat om naar huis te gaan.dr.Kegelaers gaf toch nog geen groenlicht om naar huis te gaan.Dus ben ik nog een week in de kliniek gebleven, en heb ik bij de kinisist oefeningen gaan doen voor mijn spieren sterker te maken in de rug.Deze oefeningen kan ik thuis ook doen maar of dat helpt weet ik niet!Dr.Kegelaers heeft met mijn zus gebelt,haar wat uitleg te geven wat het allemaal in houd die pijnbestijding.Half de tweede week vroeg dr.Kegelaers of ik het zou aan kunnen om naar huis tegaan.Daar hij een week verlof nam,en hij weet dat ik niet graag een andere dokter heb.Dus mocht ik die vrijdag naar huis!Ik was blij dat ik naar huis kon en mijn hondje terug kon zien,maar anders bekeken voelde ik dat het nog te vroeg was.Ik ben nu van vrijdag thuis,en hopelijk moet ik niet te vlug terug naar het ziekenhuis;Want op de duur weet mijn hondje niet meer waar hij thuis hoort.Hij is zo rustig,dat ben ik niet gewoon van hem!Mijn zus en schoonbroer hebben daar juist nog geweest,om te zien of ik alles in huis heb.Want zij voor enkele dagen naar de zee naar:Knokke-Heist.Op dit moment heb ik geen zin om te haken,en zo geraakt dat hertje dat bezig ben niet af.Ik zal het gewoon even laten rusten!
Optreden van Günther Neefs met Politieharmonie Mechelen.
Gisteren ben ik met mijn zus en haar familie, naar een optreden geweest van Günther Neefs en de politieharmonie gaan luisteren.Veel zin had ik wel niet,maar toch was ik blij dat ik ben mee geweest.Want ik hoor Günther Neefs heel graag zingen,en de harmonie was ook goed onderleiding van Bart Vanbuggenhout.Ik moet eerlijk bekenen dat het mijn gedachten van de pijn wat werden weg genomen.En ging ik helemaal op in de muziek en het gezang van Günther Neefs.M'n moet eerlijk zijn hij kan heel goed zingen.Ja,en dan gaat die avond veel te vlug voorbij.Alleen is het in de stadsschouwburg in Mechelen,wat klein om iets tegaan drinken daar boven.En daar ik niets moest betalen,heb ik dan maar een cd gekocht.Het was echt een mooie avond!!!En ze zullen niet moette klagen hebben,want er was veel volk op af gekomen.En verder viel het nog goed mee voor mijn rug,het waren gemakkelijke zetels om in te zitten.Want zo een hele avond zitten is niets voor mij,thuis loop ik nog wat rond of ga wat in de zetel liggen.Maar het is goed verlopen!!!
Vandaag is het dan weer zover,op controle naar dr.Kegelaers.De laatste tijd gaat het weer heel slecht,niet anders dan pijn pijn en nog eens pijn.Ik had al een raar vermoeden,maar ik hoopte dat het niet zou uitkomen.Maar als ik iets hoop loopt het altijd verkeerd af!We hebben wat gepraat over de pijnen en wat er allemaal al gedaan is.Met als uitkomst dat ik op 14/03/2016 na een goede drie maanden terug word opgenomen in het H.Hart in Lier.Voor minimum al een week of langer!Is er nu niets dat helpt,dat het leven terug dragelijk maakt.Ik denk nu wel dat dr.Kegelaers soms ook voor een raadsel staat.Maar ik kan zo niet verder!Dus heb ik naar het hondenpension gebeld, voor te horen dat ze plaats hadden voor Prutske.Dat doet het meeste pijn,maar ja ,het beestje moet verzorgd worden.We zullen nu afwachten wat het word!Als mijn Prutske maar goed is,de kleine man.En voor me zelf is het afwachten!!!!Tot dan als ik terug thuis ben!
Het gaat niet zo best met me,de laatste weken heb ik terug veel pijn.En ik was zo goed uit de kliniek gekomen in december,maar sinds de laatste week van januari is het terug veranderd.Spijtig!!!!!!De enige die mij recht houd is mijn hondje Prutske,hij voeld waneer het niet gaat.Volgende week heb ik een afspraak de neurochirurg,maar als je terug zo'n pijn heb duren die weken zo lang.Ik ben bang om tegaan!Want de huisdokter had al laten doorschemeren,dat het misschien beter was om terug opgenomen teworden.En dat zie ik niet goed zitten,maar we zullen zien wat de chirurg zal zeggen.Ik zal eerlijk zijn zo gaat het niet meer!Ik hoor hier aan mijn voeten iemand weer snurken als een klein varken.Mijn Prutske ligd al goed te slapen,en dat kan hij goed snurken.Ik word daar soms 's nachts van wakker,dat ik hem moet wakker maken.Maar dat duurd niet lang of hij is terug aan het snurken,het duurd wel even voor ik terug in slaap ben.Ik zou eens terug met hem moette gaan wandelen,maar het lukt me niet alle dagen van de pijn.En dan doe ik een kleine wandeling,en denk dan ik morgen zal het wel beter gaan.Vorige week liet ik hem proeven van mijn boterham met kop,maar ik had er geen erg meer in dat er mostert op was.Dan heeft hij toch lelijk gedaan,en schudden met zijn hooft en niesen.En dan dacht ik er aan dat er mostert opwas,maar het volgende stuk nam hij toch vlug aanMaar daar was geen mostert op!!!!!!!!!Och arme mijn Prutste!!!Hij staat hier nu rond mij te draaien,want hij moet weer naar buiten.Ik zal dan maar eerst de deur gaan open doen,dan kan hij weer even van zich laten horen.Er is niemand van de andere honden bij de geburen die reageerd.Ik zal hem eens binnen roepen met zijn kabaal!Zo die is terug binnen,en hij had weer een stuk stok bij.Dat is het liefste dat hij doet,een stokje van de haag mee binnen brengen.Het is echt een kleine kapoen!!!Hopelijk heb ik de volgende keer beter nieuws,ik hoop het maar dat valt bij mij altijd tegen.Maar ja,we zullen zien wat de neurochirurg zal zeggen!
Het is een rare titel!Maar het is de dag dat ik voor de zoveelste maal,naar het H.Hartziekenhuis in Lier moest.De rechter kant van mijn onderrug werd ook ontzenuwt.Het is een pijnlijke onderneming,maar als het goed gaat heb ik langs die kant toch ook minder pijn.Het is nu een goede week geleden, het gaat redelijk goed alleen heb ik nog een beetje last waar de dokter heeft gestoken.Maar dat is normaal!Ik ben de laatste dagen toch zo moe,en zou niet anders willen doen dan slapen.En dat vind ik niet zo best,ik heb dat nog eens een tijdje gehad.Ik sliep toen meer dan dat ik wakker was!Ik ben bang dat ik terug de zelfde weg op ga,en dat vind ik niet alles.Dan voel ik mij zo ongelukkig!Op het moment voel ik me alleen,ook al loop hier mijn hondje rond.Die is op het moment ook verdrietig,want hij heeft zijn knuffel stuk gedaan.En nu moet hij wachten tot morgen tot hij droog is en ik hem weer kan maken,hoe veel knuffels dat hij al stuk heeft gedaan weet ik niet maar dat zijn er veel op dat jaar dat hij bij me is.Ik voel me niet zo best vandaag,als ik telang zit is het alsof mijn voeten beginnen te slapen.Morgen vroeg heb ik pijn als ik uit bed wil komen,en dan moet ik nog zien dat ik niet van de trap val.Want dan voelen die voeten zo raar aan!En dan zou ik nog niet mogen klagen,want er zijn mensen die nog meer pijn hebben.En kon je maar eens met iemand van de familie praten,maar ik hoor of zie niemand van hen.Als ik met iemand wil praten moet ik wachten tot ik naar de dokter ga,en dan kan ik mijn hart eens luchten en soms eens een traan laten lopen.
Ik ben deze week woensdag op controle geweest,bij de neurochirurg in de kliniek in Lier.Hij vroeg of er iets was,daar ik er zo moe uit zag.Of dat uur soms voor mij telaat was.Ik heb hem eerlijk geantwoord dat ik moe was!Verder ging het over hoe nu ging met de pijn,na die spuiten en de ontzenuwing langs de linker kant.Ik zei hem dat het nu leefbaar was,maar dat de rechter kant nog opspeelde.Dus hebben we samen besloten om op 26 jan.,langs de rechterkant ook te ontzenuwen.En dan zullen we bekijken hoe het verder gaat,want die ontzenuwing kan herhaald worden.Het is wel pijnlijk maar als ik er minder pijn door heb,dan laat ik het toch opnieuw doen.Ik voel als ik ga wandelen met mijn hondje,dat de pijn minder isalleen tegen het einde van de toer komt de pijn weer een beetje op.We hebben dan nog over de opname van in december,en dat het mij wel goed heeft gedaan.Mijn huisdokter was ook tevreden,dat ik dan toch binnen ben gegaan onder de hoede van mijn neurochirurg.Mijn neurochirurg zegd ook ik hou u in het oog,maar ik zal het zo ver niet meer laten gaan.Ik zal niet meer tegenwerken,als hij zegd om nog eens binnen tekomen.Maar ik moest eerst een plaats hebben voor mijn hondje.Dus is het nu afwachten wat het zal worden met de rechterontzenuwing!Ik ben er wel bang voor,omdat ik weet dat het pijn doet!!!!!!!!!!!!!!!!
Na een opname in de kliniek van 7 tot 21 december,ben ik dan weer terug thuis. Ik moet nu wel zeggen dat het tijd werd dat er iets werd gedaan,want zo als ik bezig was kon het niet meer verder.De pijn was niet meer leefbaar,ik kon zo niet meer verder.Ik ben dan op 7december opgenomen in de kliniek in Lier.Heb dan een baxter gekregen waar nog iets in was voor de pijn,maar ze hebben een paar keer moeten steken voor ze een ader hadden gevonden.Dat is heel moeilijk bij me,en ze hebben het infuus een paar keer moeten terug steken daar de plaats waar het stak dik werd.De tweede dag moest ik een botxan laten nemen en een ctxan.Daar zagen ze op 4 plaatsen op de rug dat het ontstoken was.Op 11 december heeft dr. Kegelaers op die plaatsen mij ingespoten het deed toch wel pijn.Nu hopen dat het helpt!Die spuiten hebben toch wat geholpen,maar niet zoals ik gehoopt had.De 15 decmber kreeg ik weer een opstoot van die hevige pijn,ik lag toen heel onrustig in mijn bed van de pijn als de dokter kwam.Dan werd er besloten om nog een ontzenuwing te doen,dat werd door een collega van dr Kegelaers gedaan.Dat werd gedaan op 18 december,en ik moet eerlijk zeggen dat het pijnlijk is.Maar op 21 december ben ik naar huis gegaan met een pijn dat leefbaar is.Ben nu een week thuis,en ik voel me nog goed.Dr.Andersen had er eerst zijn bedenkingen bij,maar als hij me op 29 dec. zag was hij toch tevreden dat ik minder pijn had.Dr.Andersen is mijn huisarts!Hij vond ook dat ik rustiger was.Ik heb hem ook gezegd dat ik niet meer naar de psygoloog ga,want ik kan niet met haar praten en ik voel geen klik met haar.Want als ik naar haar moest was ik al van de dag er voor heel onrustig.En nu ik heb besloten van niet meer te gaan ,is er een hele last van me afgevallen.Maar nu heb ik wel een afspraak op 25 januari met dr.De Mulder Iris,dat heeft dr.Kegelaers voorgesteld om eens met deze dr. te gaan praten.En hopelijk klikt dat met haar!Het heeft me echt goed gedaan die 2 weken in de kliniek,ik voel me beter dan een maand terug.EN DE PIJN IS LEEFBAAR!!!!!!! Mijn hondje Prutske was die weken in een hondenpension,hij weende als we hem er naar toe brachten.Ja,wat gaat er in dat diertje om?Ze doet me weg,komt ze mij nog terug halen.Maar hij heeft heel flink geweest,en hij is er goed verzorgd.Als we hem gingen halen was het grote liefde tussen ons beiden.Hij is rustiger geworden,en nu voel ik dat hij bij me hoord!Ik heb het gevoel dat we eens uit elkaar moesten,en die 2 weken hebben ons naar elkaar gebracht.Van mij mag het gerust zo blijven!!!!!!!!!!!!!
Maandag 7 dec. 2015 is het dan zo ver,opname in het ziekenhuis.En voor ons Prutske de eerste keer naar een hondenhotel.Wat zal het pijn doen,om mijn baasje alleen achter te laten.Ik ben zeker dat er tranen gelaten worden,zeker bij mij en Pruts zal wel treurig zijn.Ik zal hem die dagen missen mijn kleine baas!!!En waarschijnlijk zal hij mij ook missen!!!
IK heb juist met het hondenhotel gebeld,om tehoren om hoe laat hij binnen moet.Dat kan op maandag hem gewoon af zetten.En dan zo verder rijden naar het ziekenhuis in Lier.De persoon aan de telefoon was vriendelijk,dat is al een goed gevoel in mijn hart.Maar ik weet dat het de eerste dag moelijk zal zijn,en dat ik even een traan zal laten in de kliniek.Ik hoop dat hij zo vrientjes word met de andere honden,en dat hij rustig naar huis komt.Wat zal ik hem missen!!!!!! Hopelijk kent hij me daarna nog!
Ben eens benieuwd hoe lang ik zal moeten blijven,dat hij me maar niet met de zelfde hevige pijn naar huis laat gaan.Want dat hou ik niet meer vol!
Ik moet nu nog alleen de poetsdienst nog op te bellen,dat ze volgende week al zeker Katia niet moet komen.Maar voor hoe lang dat weet ik niet,als ik terug thuis ben bel ik hen terug.Dat ze dan weten dat ze Katia terug kunnen sturen.
Hopelijk kan ik eens goed uitrusten,en dat ze iets vinden waar de pijn van komt!Als ik terug thuis ben uit het ziekenhuis en Pruts uit het hotel,dan zullen jullie bloggers terug van mij horen.
Ik ben cecilia, en gebruik soms ook wel de schuilnaam cilleke.
Ik ben een vrouw en woon in duffel (belgie) en mijn beroep is geen.
Ik ben geboren op 20/06/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: handwerken, lezen en het laatste jaar mijn laptop.
de vorige keer in over mezelf heb ik mijn grote liefde vergeten en dat is mijn hondje Mieke een mini malteser het is een schatje ligt altijd aan mijn voeten ik zou niet zonder haar kunnen zij is mijn leven ik hou van haar als een kind
Ik ben Cecilia Storms
Ik ben een vrouw en woon in Duffel (Belgie) en mijn beroep is geen.
Ik ben geboren op 20/06/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: breien,haken,kruissteken lezen.
Deze beren en poppen heb ik 28 jaar geleden voor een klein meisje in Kirchberg-Tirol in Oostenrijk gemaakt.Nu 28 jaar later is haar dochtertje 2 jaar,en is zij de gelukkige die met dit speelgoed mag spelen.Als ik deze foto van hen kreeg, schrok ik wel eve
Ik vind het maar triestig weer vandaag,koud en donker en daar kan ik niet goed tegen.Als het donker weer is zou ik bijna gans de dag met licht zitten,ik kan er niet tegen als het donker is.Bij mij moet het licht zijn!Het triestigste aan de winter vind ik,dat het vroeg donker is en lang donker blijft.En als je dan alleen bent zijn dat lange avonden.
Prutke lieve kleine hond,soms maak je het veel te bond.Nu lig je rustig te slapen,dat ik er zelf van moet gapen.Dus word het stilaan tijd,om naar ons bedje te gaan.We gaan dan maar alles sluiten,en jou nog eens buiten laten.Dan kun je doen wat je hoeft te doen,en anders ga je maar weer naar dromeland toe!
Mijn hondje Prutske was die weken in een hondenpension,hij weende als we hem er naar toe brachten.Ja,wat gaat er in dat diertje om?Ze doet me weg,komt ze mij nog terug halen.Maar hij heeft heel flink geweest,en hij is er goed verzorgd.Als we hem gingen halen was het grote liefde tussen ons beiden.Hij is rustiger geworden,en nu voel ik dat hij bij me hoord!Ik heb het gevoel dat we eens uit elkaar moesten,en die 2 weken hebben ons naar elkaar gebracht.Van mij mag het gerust zo blijven!!!!!!!!!!!!!
Ik ben Cecilia Storms
