Ik ben Storms Cecilia, en gebruik soms ook wel de schuilnaam cilleke.
Ik ben een vrouw en woon in Duffel (Belgiê) en mijn beroep is geen.
Ik ben geboren op 20/06/1957 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Handwerk,lezen.
ik ben invaliede er is veel dat ik niet meer kan sinds de laatste vier jaar daarom ben ik aan deze blog begonnen om een beetje kwijt teraken een foto heb ik nog niet daar ik nog niet zolang een laptop heb.
Mijn hondje Prutske is nu drie weken al bij mij, het is een kleine deugniet maar wel lief. Hij speelt heel graag met kleine knuffels en ook met balletjes. Hij is al goed bekomen en leert redelijk goed wat mag en niet mag. Maar ik moet wel zeggen hij is mijn derde hondje,maar hij is de hevigste van de drie. Alle weken komt mijn poetsvrouw, en die kent hij al goed en dan word hij even door haar geknuffeld. En dan is meneer tevreden! IK hou veel van hem,maar kan er ook wel eens kwaad op zijn. Maar ik ben vlug vergeten waarom ik kwaad was!
Het is weer zover vannacht gaat het zomeruur weer van start!Ja beste mensen,het is dan een uurtje minder slapen.Ik weet niet hoe jullie je daar bij voelen,ik mis dat uurtje wel maar het went na een tijdje wel.Dus mensen niet vergeten,uw uurwerk een uurtje naar voor teschuiven!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Want zomertijd begind!
Lieve kleine hond, lieve kleine Pruts.Vandaag word je negen maanden oud!Wat gaat de tijd toch snel voorbij,het is alsof je nog maar pas bij me bent.Maar dat is ook al zeven maand!Mijn lief klein hondje ,ik hou van U!Uw bazinneke Cilleke
Mijn fiets staat na zes weken nog altijd bij de fietsenmaker! Eerst waren het de stukken die niet binnen kwamen en als ze er waren dan paste ze niet. Nu is het zo ver gekomen dat er een nieuw voorwiel in komt, maar dat moet natuurlijk besteld worden. Hoe lang gaat dat weer duren! Ik moet dus alles te voet doen, en dat gaat me niet goed af. Mijn benen doen zo'n pijn dat ik thuis kom meer op de zetel lig. Sinds ik deze weken te voet ga voel ik dat het moeilijker gaat. Ik geraak amper bij de kenisist, en die woont niet ver van mij vandaan. De week die komt zou ik een afspraak met de huisdokter moete maken! En als mijn fiets dan nog niet terug is, moet ik te voet naar hem en dat is een eindje stappen. Ik zou kunnen vragen of hij naar me thuis komt. Sinds ik uit de kliniek ben gaat het toch niet zo best met me. Er zijn momenten als ik met mijn handwerk bezig ben of met iets anders. Begin ik zo te bibberen dat ik alles moet laten liggen voor wat het is, als ik naar de dokter ga zal ik het hem eens zeggen en vragen wat dat kan zijn. Terwijl ik dit nu intik moet ik soms ook stoppen omdat ik begin te bibberen. Ik denk dat het van de vermoeidheid komt, daar ik alles te voet doe de laatste zes weken. Weet je! Vele kunnen hun auto niet missen, maar ik kan mijn fiets niet missen. Dat is mijn vervoer middel om overal naar toe te rijden. Hulp vragen ligt niet in mijn aard, ik sta het liefste op eigen benen Als ik veel moet halen naar de winkel dan vraag ik een van mijn nichtjes. Zij staan dan voor me klaar, en doen dat met veel plezier. Maar het liefst doe ik alles zelf! Daarom hoop ik dat ik de week die komt ik telefoon krijg dat ze mijn fiets brengen. Wat gaat me dat weeral kosten Duimen dat mijn fiets in aantocht is. Zo dat was het dan al weer, nog vele groetjes van, cilleke
Vorige week kreeg ik weer een aanmaning dat ik mijn rekening nog niet betaald had. Maar ik had nog altijd geen brief gekregen met het bedrag er op,hoeveel ik nu eigenlijk moest betalen van die lek. Want ik kwam in aanmerking voor vermindering!Dan maar weer gebeld naar de pidpa en mijn uitleg nog maar eens gedaan. Nu wil het lukken de persoon die daar voor instaat was er niet ,maar ze gingen hem verwittigen dat hij naar me moest bellen. Dus maandag kreeg ik van deze persoon telefoon met de mededeling, dat alles onderweg was en dat ik van het hele bedrag maar de helft moest betalen. Een paar dagen later stak alles in de bus, het was nog een heel bedrag dat ik zelf moet betalen. Maar ik was toch blij dat de helft er af was!Dat zijn kopzorgen minder want ik heb daar straks de rekening weg gedaan. Ik zal deze twee weken het heel rustig aan moeten doen, om rond te komen maar ik kom er wel. Hopelijk maak ik dat niet meer mee ,want je kunt maar een keer zo'n vermindering krijgen. Dat is een stress factor minder! Nu alles terug op punt krijgen en proberen terug wat te sparen.Daar ik nog een rekening van de kliniek moet krijgen, en binnen enkele maanden is het de afrekening van gas en elektriciteit. En dat zal ook wel meer zijn dan andere jaren,na zo'n strenge winter. Zo dit verhaal is dan gedaan,en kan verdwijnen uit mijn hooft! Zo dat was het dan alweer, je hoord me wel een andere keer nog vele groetjes van Cilleke!!!!!!!!!!!
Deze voormiddag heb ik bezoek gekregen van ons Emily en ons Elien. Hun mama heeft hen bij me afgezet voor ze naar haar werk is gereden Het eerste wat we gedaan hebben, is rond negen uur naar winkel geweest. Want ik had bijna niets meer in huis om te eten het werd tijd dat ik boodschappen ging doen. Zo gingen wij samen op stap! In mezelf moest ik mee lachen dat ik de meisjes niet kon volgen, zij stapten er goed vandoor met hun jonge benen. In de winkel aan gekomen vonden ze van alles lekker, ze mochten dan elk iets kiezen. Geen snoep! Het moest gezond voedsel zijn, natuurlijk iets dat ze graag mochten. Waar ik van schrok was, dat ze zo goed luisterde! Nu wil het lukken dat het werkje dat hun vake(mijn schoonbroer)ging doen met zijn vriend niet door ging. Nu had mijn schoonbroer al aan de deur geweest en ook al getelefoneerd. Maar ik had niets gehoord of gezien! Als we van de winkel terug waren hebben ze de tv op gezet, en op ket net aan het kijken geweest. Dan vroeg ons Emily of ze met ons Mieke in het weggetje mocht wandelen. Dus Mieke haar les aan en op wandel, maar ik moest mee anders ging Mieke niet verder. Het stond ons Mieke niet aan dat ze haar les moest aan doen, daar ze anders in dat weggetje los mag lopen. Zo ben ik dan nog aan de praat geraakt met een buurvrouw. En moet mijn schoonbroer een paar keer aan de deur geweest zijn, en nog een paar keer gebeld hebben op mijn gsm. In plaats van dan langs achter te komen, neen hij reed iedere keer terug naar huis. Ons Emily was al terug naar binnen gegaan, dus ben ik ook maar naar binnen gegaan. Toen hoorde ik mijn gsm het was mijn zus. Zij vroeg waar we zaten, en vertelde toen alles. We hebben er eens goed mee kunnen lachen, ik was blij dat ik niets gehoord of gezien heb. Het was een mooie voormiddag met mijn 2 achternichtjes! Groetjes en nog een fijne namiddag Cilleke
De laatste dagen van juli heb ik door gebracht in het ziekenhuis. Mijn neuroloog dr. Kegelaers vond dat ik even opgenomen moest worden, voor nog een paar onderzoeken daar ik altijd toch zo veel pijn heb . En hij vond elke keer dat ik naar hem kwam, om de drie maanden dat ik er slechter uit zag.Ik voelde dat zelf ook dat het niet goed met me ging, nooit werd er op gereageerd als ik het tegen een van mijn twee dokters zei. Maar nu zal het bij de neuroloog door gedrongen zijn dat er iets niet goed ging. Ik was altijd moe nog altijd, dat wil maar niet beteren! Verder voel ik mij vaak alleen zeker als ik veel pijn heb. Mijn huisdokter wist hier nog niets van daar hij op verlof was!Wel van de pijn maar niet van de opname.Als ik dan terug thuis was en hij uit verlof , dan heb ik naar hem gebeld om het te zeggen. Deze week zou ik naar de psycholoog moeten bellen, om haar te zeggen hoe deze dagen thuis is verlopen En of we een afspraak kunnen vast leggen, maar mijn fiets staat nog bij de fietsenmaker. En voor de bus moet ik een eindje gaan dat kan ik niet aan. Dan in Lier moet ik ook nog een stukje gaan dan ben ik te moe om nog een woord te zeggen. Ik zit of lig maar te denken hoe ik het moet aan pakken hopelijk brengen ze deze week mijn fiets . Dan kan ik nu het weer nog goed is misschien met de fiets naar Lier rijden!Daar ik denk dat de bus om moet rijden,want ze gaan aan de Carrefour in Lier dat kruispunt vernieuwen. Anders moet ik haar vragen om nog even te wachten, met afspraken bij haar in de kliniek tot ik mijn fiets heb. Want mijn schoonbroer kan ik niet alle twee weken vragen, want dan gaan zij zich afvragen waarom ik zo dikwijls naar de kliniek moet. En dat gaat toch niet want hij moet deze maand aan zijn oog geopereerd worden, dus moet hij de eerste weken het rustig aan doen. En als dat dan allemaal in orde is dan begint de school terug en heeft hij werk met de kleinkinderen naar school te doen en terug gaan halen. DUS!!!!Zal ik eerst alles nog eens met dr. Kegelaers bespreken want ik krijg er nog kop nog staart aan! Er zijn dus zeker twee dingen die ik deze week nog moet doen:1.bellen naar de psycholoog 2.een brief schrijven Dus het zal nog een drukke week worden daar mijn handwerk ook niet kan wachten. Ik moet nog 2 aapjes maken en nog 2 engeltjes dan pas kan ik voor mijn zelf beginnen.
Ik ben cecilia, en gebruik soms ook wel de schuilnaam cilleke.
Ik ben een vrouw en woon in duffel (belgie) en mijn beroep is geen.
Ik ben geboren op 20/06/1957 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: handwerken, lezen en het laatste jaar mijn laptop.
de vorige keer in over mezelf heb ik mijn grote liefde vergeten en dat is mijn hondje Mieke een mini malteser het is een schatje ligt altijd aan mijn voeten ik zou niet zonder haar kunnen zij is mijn leven ik hou van haar als een kind
Ik ben Cecilia Storms
Ik ben een vrouw en woon in Duffel (Belgie) en mijn beroep is geen.
Ik ben geboren op 20/06/1957 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: breien,haken,kruissteken lezen.
Deze beren en poppen heb ik 28 jaar geleden voor een klein meisje in Kirchberg-Tirol in Oostenrijk gemaakt.Nu 28 jaar later is haar dochtertje 2 jaar,en is zij de gelukkige die met dit speelgoed mag spelen.Als ik deze foto van hen kreeg, schrok ik wel eve
Ik vind het maar triestig weer vandaag,koud en donker en daar kan ik niet goed tegen.Als het donker weer is zou ik bijna gans de dag met licht zitten,ik kan er niet tegen als het donker is.Bij mij moet het licht zijn!Het triestigste aan de winter vind ik,dat het vroeg donker is en lang donker blijft.En als je dan alleen bent zijn dat lange avonden.
Prutke lieve kleine hond,soms maak je het veel te bond.Nu lig je rustig te slapen,dat ik er zelf van moet gapen.Dus word het stilaan tijd,om naar ons bedje te gaan.We gaan dan maar alles sluiten,en jou nog eens buiten laten.Dan kun je doen wat je hoeft te doen,en anders ga je maar weer naar dromeland toe!
Duimen dat mijn fiets in aantocht is.
Ik ben Cecilia Storms
