Afscheid nemen doet zo'n pijn!Gisteren avond heb ik een zware beslissing moete nemen.

Mijn hondje Mieke was over enkele weken ziek geworden,ze moest altijd braken en wilde bijna niet meer eten.Gelukkig bleef ze goed drinken,maar goed was ze niet en was ook vlug moe.Maar wat wil je als je niets wilde eten,want het geen ze nam was eigenlijk voor een vogeltje.Mijn dierenarts gaf iets tegen het braken,dat hielp maar ze wilde nog niet eten.Dus kwam op donderdag 14 aug.,de dierenarts halen voor grondig onderzoek.Er werden platen genomen en bloed genomen,het was een zenuwslopende namiddag.Toen ze eindelijk werd terug gebracht,zag ik al aan de arts dat het niet goed was.En het was geen goed nieuws!Mieke haar hart was te groot,maar op de uitslag van het bloed moest ik nog even wachten.En omdat haar hart te groot was , was ze vlug moe en moest ze altijd hoesten.Maar met de medicatie zou dat moete beteren,en dat zou de eetlust terug opwekken.Zaterdag 16aug. kreeg ik telefoon van de dierenarts,met de uitslag van het bloed maar dat was helemaal niet goed.De waarde van het bloed was te hoog of veel te laag,en uit het bloed onderzoek bleek dat ze ook leet aan beenmergkanker.Gelukkig had ze geen pijn!Dus met de pilletjes en een rustig leven,en als ze terug zou gaan eten zou ik haar nog bij me kunnen houden.Maar hoe lang daar stond geen tijd op,het kon vlug gaan of een paar maanden en met een beetje geluk misschien een jaar.Dus omdat ze geen pijn had wilde ik haar die kans geven!Maar gisterenmorgend zag ik dat het niet goed was,ze kon niet meer op haar pootjes staan en ze sliep de hele voormiddag.Mijn klein hondje begon terug te braken,de arts gebeld en ik mocht iets komen halen tegen het braken.Mijn buurvrouw was juist bij me en die bleef dan even bij mijn klein Mieke.Als ik terug kwam vertelde zij dat ons kleintje,had gehuild en met haar pootjes stampte en zij dacht toen dat het diertje pijn.Ik had haar nog gegeven wat ze moest hebben,en plots begon zij weer te huilen en heb ik de dierenarts direct opgebeld.En haar verteld wat er gebeurde,en dat ik dacht dat Mieke nu pijn had.Als ze thuis gedaan had is meteen naar mij gekomen,en als ze mijn hondje zag liggen dan schrok ze wel even.Ze heeft haar dadelijk onderzocht,het kwam niet van het hart voort maar ze zou nog iets in haar hoofdje gedaan hebben.Al de reflexen over haar hele lichaam waren weg,en op het lichtje in haar ogen kwam ook geen reactie.

Dan kwam het moeilijkste ik moest een beslissing nemen,maar lang heb ik niet nagedacht ik wilde mijn kleintje dat niet aan doen.Ik kon haar niet laten afzien!Ik heb dan de moeilijke beslissing voor haar genomen,en haar uit haar pijn verlost en haar rustig laten inslapen.Het deed pijn aan mijn hart, maar mijn kleintje was nu gelukkig.Ik heb een mooi leven met haar gehad,zij heeft mij veel vriendschap en liefde gegeven dat wederzijds was.

MIEKE LIEVE SCHAT IK ZAL JE MISSEN!

HET IS ZO LEEG IN HUIS,GEEN GETRIPPEL MEER VAN JE POOTJES

MAMA HEEFT AL ZOVEEL GEWEEND,DAT ER NU EEN KROP ZIT IN MIJN KEEL

VAN VERDRIET EN PIJN,HET DOET ZO ZEER!

MIEKE LIEVE SCHAT,

DEZE DAG ZAL IK NOOIT VERGETEN

       19 AUGUSTUS 2014

MIJN LIEF KLEIN HONDJE,BEDANKT VOOR DE 12 MOOIE JAREN

Dat waren de laatste weken van mijn hondje,maar ik weet dat ik het beste voor haar heb gedaan.En ik heb een mooie tijd met haar gehad.

                                             PIJNLIJKE GROETJES   CILLEKE

20-08-2014, 21:30 geschreven door cilleke