Als ik aan de zee denk dan ik aan mijn kinderjaren,dan gingen wij in de vakantie altijd met een tante en nonkel naar zee.Mijn tante die we allemaal pijt noemde,zij was de meter van mijn broer en hij noemde haar zo.Hij was de oudste en later zeiden zijn drie zussen ook tegen haar ook pijt,daar we een na de ander niets anders hoorde.Maar zij was dat zo gewoon van dat te horen , dat ze niet meer luisterde als we tante Maria zeiden.Dus alle jaren gingen wij met haar en nonkel Frans,en mijn nicht naar zee voor enkele weken.We sliepen in een tent op een camping in Klemskerke-De Haan,en het was genoemd camping bos en strand.Als kind maak je altijd wel plezier,maar als ik nu nadenk was er niet veel te beleven.Er was een schommel en een zandbank en dat was ook alles!Maar we gingen toch meer naar zee, dan dat we op de camping waren.We ravotten in het water en op het strand of in de duinen,bij frisser weer gingen we in het bos.We wandelden ook veel naar De Haan of naar Bredene,dat was voor een meisje van drie à vier jaar wel een hele wandeling.Maar toch werd er op de camping onder de mensen plezier gemaakt, en ook werd er vriedschap gesloten onder elkaar.'s Avonds als het slecht weer was dan bleven we in de tent,of anders gingen we naar de kantine en werd er onder de volwassenen veel gekaart.Bleven we in de tent werd er ookwat gekaart,of anders gelezen want mijn nicht en ik leesden graag.Wat mijn zus dan deed dat weet ik niet meer,maar zeker niet lezen dat was niet s voor haar.Het waren mooie tijden,zo met pijtteke en nonkel Frans naar zee.Nu is het al jaren geleden dat ik nog aan zee ben geweest,en ons pijtteke en nonkel Frans zijn ook al beiden overleden.Maar als ik aan hen denk dan denk ik aan die mooie tijd aan zee!!!!!!

                                                              groetjes en tot de volgende keer,

                                                                                       Cilleke

20-01-2016, 20:58 geschreven door Bart