Hier ben ik dan weer!Veel is er niet veranderd in al die weken,de pijn is alle dagen anders.Om eerlijk te zijn ik zit niet goed in mijn vel,ik heb meer zin om heel de dag te huilen en op de zetel te liggen.Ik doe moeite om met mijn hondje te gaan wandelen,maar het is niet zo eenvoudig.Als ik met hem weg ga moet ik zeker zien dat mijn pijnstillers op zak heb.Anders kan het zijn dat ik bijna niet thuis geraakt van de pijn.Ik loop met mijn pillen opzak!Ik ben zo moe dat ik bij dit schrijven,bijna in slaap val kan mijn ogen niet open houden.Verder dwing ik mij voor alles te doen zoals:eten maken,haken,lezen,boodschappen doen,en gaan wandelen met Prutske om toch buiten tekomen.Ik zal mij moette herpakken of ik denk dat mijn neurochirurg, mij binnen enkele weken laat opnemen in de kliniek.Sorry mensen maar hetgaat niet,denk dat ik nog wat ga rusten.
TOT DE VOLGENDE KEER!!!!!!!!
|