Zuid-Afrika – deel 2 : van maandag 17 tot woensdag 19 januari.

Hallo allemaal - Kinderen, kleinkinderen, familie, vrienden, …

Maandag zoals verwacht er nog een zeer kalme dag van gemaakt. Omdat we ons hier zo goed en konfortabel  voelen in onze Guestlodge hebben we een luie voormiddag doorgebracht, gevolgd door een bezoek aan het centrum van Nelspruit. Niet zo veel zaaks, alhoewel  toch enkele boeiende toestanden gezien. Bijna uitsluitend black people. Wel plezant om te zien hoe inventief die mensen toch kunnen zijn.  ’s Middags een lichte maaltijd tussen de plaatselijken, en ’s avonds het betere werk in de (meer residentiële) buurt van onze lodge.

Dinsdag wilden wij dan serieus aan de slag. Uitgerust als nooit tevoren lieten we ons afhalen door “the best tourguide  in town”.  Niet goedkoop, zeker niet in Afrikaanse normen.  Maar om te starten mocht het wel eens zeer goed zijn.  We werden stipt afgehaald om 8 uur in de morgen, en zouden 3 bezoeken brengen, verdeeld over de ganse dag.  Eerst een bezoek aan een klein ruraal dorpje, waar we een schooltje, een kinderkribbe en een weverijtje  (!!!) zouden bezoeken.  Juist voor de middag stond  een  wildlife tour van twee uur op het programma, met bezoek aan een  Cheetah Breeding Project. En in de namiddag zouden we besluiten met een bezoek aan een Chimpansee opvangcentrum, een non-profit organisatie onder supervisie van Jane Goodal.  (Je weet wel…  die Madam van “Gorillas in the mist).

Onze gids viel wel serieus tegen, want tot wij aan dat dorpje kwamen had hij nog geen woord gezegd, en onze vragen alleen met “yes” en “no” beantwoord.  Maar waarschijnlijk was het gedeeltelijk uit paniek, want toen we aan het dorpje arriveerden maakte ons daar iemand kenbaar dat het dorpje al maanden leeggelopen en verwaarloosd is. ………… Voel je het al komen bij Christian Devos?  Gelukkig  was de Cheetah en wildlife farm niet te ver af, en daar werden wij overgenomen door twee zeer sympathieke  gamedrivers   in een open 4x4.  We reden met die Landrover tussen de wild dogs (bovenste foto,) de zebra’s en tal van andere dieren. Met een pak informatie er bovenop. Achteraf nog een bezoek aan de Cheetah’s. Deze liepen  wel  tussen omheiningen, maar  met een enorm groot beloop.  Schitterende dieren (onderste foto). Dit was dus wel een 3*** bezoek. De inbegrepen lichte maaltijd in het cheetah park moesten we wel zelf betalen omdat onze gids geen geld bij had. Geen probleem, want hij zou dat  wel verrekenen  met de eindafrekening.  Door het feit dat het eerste bezoek niet doorging hadden we precies tijd zat, en beef de gids maar slenteren en zich bezig houden, vooraleer we naar het chimpansee park vertrokken.  Onderweg nog een paar stops, en tegen 14u30 kwamen we aan bij het chimpansee centrum.  Je zult het niet raden, maar jawel…  De derde en  laatste rondleiding start om 14u, en we mochten niet meer binnen.  Ik denk niet dat ik mij in de laatste jaren zo goed bedwongen heb als daar.  ’t Kookte, maar zonder overlopen. Zou ik toch een dagje ouder worden ???

Op de terugweg, weeral  geen woord, zelfs geen excuus. Hij stelde wel  voor  om ons deze morgen te komen terughalen, om opnieuw naar de chimpansees te gaan.  Dit voorstel  stilde een heel klein beetje mijn koleire.  Aan het hotel gekomen vroeg ik mijn rekening.  Rekent die kerel mij toch de ganse som aan zeker!  En voegt er aan toe dat ik morgen maar de helft zal moeten betalen om naar de chimps te gaan.  Toen heb ik wel efkes mijn stem verheven… Direct stelde hij voor om niets te rekenen voor het volgende bezoek.  Zelfs dat weigerde ik, en nadat ik hem eens goed uitlegde welke gangster hij wel was, en welke gevolgen het voor hem zou hebben, betaalde ik hem zijn volledig bedrag.  In de wetenschap dat ik mij in Afrika al na vijf dagen heb laten rijden!  Vroeger zou het geen waar geweest zijn!   Hilde was zeer kontent dat ik mij niet te kwaad had gemaakt, dat ze mooie dieren had gezien, en dat we ’s avonds weeral in de buurt van een heerlijk wijntje en dito maaltijd genoten.

Deze morgen hebben we dan onze vertrouwde  taximan opgebeld om ons naar de chimpanseefarm te voeren.  Hij vroeg direct of we naar de tour van 10 uur, 12 uur of 14 uur wilden. Nogmaals een bewijs dat die gangster van gisteren er niets van kende, of ons effectief met voorbedachten rade bedrogen heeft. Maar kom, ’t is voorbij, en de chimpfarm  was eveneens een   prachtige ervaring.   Na dit bezoek zijn we  weeral een beetje meer overtuigd van onze afkomst.

Morgen verlaten we, na reeds vijf dagen hier te hebben vertoefd, deze intussen vertrouwde stek. Paul Desutter komt ons afhalen, en voert ons naar zijn domein aan de rand van het Krugerpark. Waarschijnlijk voor een 10 à 14 dagen.  Misschien maken we samen een tocht naar Mozambique. Maar dat is koek voor de volgende dagen.  U hoort wel van ons.

Groetjes, ook van Hilde (ligt te slapen/zonnen aan het zwembad), en hou jullie in België ook goed.

Hilde, Christian, Mama, Papa, Mamie, Papie, Omie, Opie.