Op een dag rijd ik voor het werk, van het parlement naar de kust achter 100gr crevetten (garnalen). Ja, die beesten moesten waarschijnlijk dienen om een wetsvoorstel kracht bij te zetten. Of om ze gewoon bij hunne Rodenbach te zetten, dat kon ook. Dus ik in mijn karreke gesprongen en met mijn p plaat achter crevetten. Aangekomen in Oostende, weeral geen plaats om te parkeren ppfffff. Dus had ik mij schoon voor dat viskraam aan de visserskaai gezet. Ondertussen dat ik achter mijn crevetten was, staat er daar toch al ene met ne kepie aan mijnen auto zekerst. t Was potverdekke dan nog ene die kon schrijven ook! Ik stap naar hem, en zeg: -Ge gaat u zeker ook zo ene kopen, dat ge het model aan het afschrijven zijt? Hij fronst zijn wenkbrauwen van onder zijne kepie, en kijkt mij met een blik in de ogen, precies of ik had iets verkeerd gedaan. -Ge staat hier met uw model schoon verkeerd geparkeerd, en dat ben ik nu eens aan het opschrijven zie". -WABLIEF? MIJ OPSCHRIJVEN? -Gij weet zekerst niet wie ik ben"? -Nee inderdaad ik weet niet wie u bent, maar met uw nummerplaat heb ik genoeg om dat te weten". -Ik ben wel de chauffeur van het parlement, met een geheime opdracht om hier achter crevetten te komen hé manneke". Weer kijkt hij mij met zijn gerimpeld voorhoofd aan, precies dat hij hier de wetten ging stellen. -Awel dat zullen dan duur crevetten worden hé En als ge nog veel van uwen tak gaat maken, kunt ge straks uw papieren nog afgeven ook. Oei ik voelde, dat ik met ene te doen had die op mijn zenuwrijk gestel begon te werken. -Kom ga maar met uw koper knoppen van tegen mijnen auto, dat ik kan vertrekken. Weer kijkt hij vanonder zijne kepie die op zijn flaporen ruste, mijn richting uit. -Nu is het genoeg geweest, uw papieren, en rap! -Jawadde zeg, meneer gaat hem nog wat vies maken ook. -Kom uw papieren, en laat het vooruitgaan of ge gaat hier wat meemaken. Groene kaart, en roos formulier. -Ja ja,t is al goed zagevent. Ik geef hem dat roos papier dat ze rond dat dooske met crevetten hadden gedaan, en dat groen kaartje dat ze er als reclame hadden ingestoken. Amai was dat ne contraire zeg! Dienen schiet daar in een kolere, dat mijn crevetten er wakker van geschoten waren. -Nu is het wel geweest, handen op uwe rug en benen gespreid roept hij. Alé lap, nu gaat hij mij nog wat doen turnen ook. Ondertussen dat ik mijn handen op mijne rug heb, profiteert hij ervan om mij zo twee zilveren armbanden aan mijn polsen te doen
ik denk dat het wel een speciaal model van armband was, want ik kreeg potver mijn handen niet meer van achter mijne rug. Ondertussen was hij terug al verder aan het schrijven aan zijn verhaal in zo een klein boekske. Ik dacht zelfs dat het ene was die ook in een mailgroep zat, en notities aan het nemen was. Ondertussen had hij zelf al mijn papieren uit mijnen auto genomen, en begon hij vragen te stellen. -Uwe naam? -Waar woont ge? -Waar werkt ge? -wat komt ge hier doen? Amai azo ne curieuzeneus. Dienen moest alles weten. -Mijne naam is chauffeurke, en waar ik woon staat op mijn papieren, als ge toch kunt lezen. En ik werk in het parlement, en als ge mij hier niet rap gaat losmaken, gaat ge direct iets meemaken. Maar meneer wou hem interessant maken, en beginnen stoefen over zijn schoon kostuum, en de macht die in dat kostuum zat. -Kijk eens goed naar mijn strepen op mijn mouw, en naar de kleur van mijn kostuum. En naar het embleem op mijne kepie, als ik wil steek ik u eens voor een paar uren in de doos, wegens weerspannigheid aan de wet. -Hela manneke! Gij weet zekerst niet goed tegen wie dat ge bezig zijt! Kijk eens goed naar die nummerplaat Een P plaat wat wil da zeggen denkt ge! Ondertussen trommelt hij daar nog een paar smurfen op, die het ook allemaal op mij gemunt hadden. Ja zo waren ze sterk,met vier tegen mij,en dan nog met mijn handen op mijne rug. Allé om een verhaal kort te maken. 24 uur later stond ik met mijn crevetten in het parlement, waar de zitting al lang gedaan was. Dus kreeg ik daarvoor nog ne keer onder mijn euh....euh.... ellebogen Ik dacht dat die P plaat iets speciaal betekende, en dat ik mij daarmee alles kon permitteren. Ja saluut! Ik denk dat die P op die plaat gewoon Proces wil zeggen. Ik heb er die plaat afgezwierd zenne.
Moraal van het verhaal. Ga nooit naar Oostende achter crevetten als er een p in uw nummerplaat voorkomt. En een letter op een plaat geeft u geen enkel voordeel
Ik las hier onlangs over de kosmos, en ik ben daar wreed in geïnteresseerd! Ik was naar de N.A.S.A geweest, en had ne keer gevraagd of ik eens met zo een raket mocht mee vliegen. Niks mandal mocht ik! Maar dan kennen ze chauffeurke nog niet hé. Ik daar s avonds via een konijnenpijp binnen gekropen en mij daar in die raket gaan verstoppen. Allé s anderdaags komen er daar nog drie charels die wreed goed engels spraken binnen zitten. Alle drie met zo een schoon kostuumeke aan, en een glazen bol op hunne kop. Ik had mij weg gestoken achter die kast van den elektriek zodat ze mij niet zagen zitten, want anders zou ik weer niet mee mogen. Ineens hoor ik daar door een micro ene die begint te tellen. 10-9-8-7-6-5-4-3-2-1-go toe de start..... En die raket begint daar te bibberen en te beven dat ik met mijn klikken en mijn klakken omver vlieg van t verschieten. Azo ne snok dat da was. Ik moet zeggen als ik zo ne keer door da vensterke keek, dat we goed vooruit gingen. t Was iets anders dan mijne Ford waar ik tegen 70 mee geflitst was. Nu we hoog genoeg waren moest ik toch eens goedendag gaan zeggen aan die drie Amerikanen van de states naaits. Ik zo van achter die kast gekropen ne keer goed BOEH geroepen. Jawadde azo verschoten da die mannen waren. Dienen ene was zo verschoten dat hij daar nen draai aan dat stuur gaf, dat die raket plots van richting veranderde. Dienen ene tegen mij! Hoe are you???? Ha ay ben chauffeurke Weire you kom from??? Awel y come from Deftinge by Geraardsberge. PPffffffffffff maar gene van de drie die dat wist liggen. Die mannen ne keer rap naar beneden getelefoneerd om te zeggen dat ik mee was en wat ze met mij moesten doen. Maar t was te duur om nu nog terug te keren. Allé ik kreeg daar een reserve visbokaal om op mijne kop te zetten en zo nen overal, waar ge na nen tijd begint mee te zweven. Dat is wreed plezant moet ik zeggen. Allé na drie dagen vliegen konden we landen op manneke maan. Ons raket daar schoon geparkeerd, en ik moet zeggen dat er nog niet teveel volk op dienen parking stond. Allé we gingen dan ne keer de benen strekken, en eens uitstappen. Jawadde dat was wreed! Ge moet daar bijna niet stappen! Ge kunt daar zweven hé. t Is den eerste keer dat ik zo gemakkelijk van de grond ging moet ik zeggen. Awel ik heb ginder ne keer goed rond gekeken, en op de maan zelf is er niet veel te zien zenne. Ge kunt daar niet eten of drinken hé! Daarvoor moet ge weer terug naar beneden. Maar wat ge wel ziet is onze wereldbol hé. Schoon blauw, behalve dat stuk dat voor drie vierde bevuild is. Ik heb daar nog ne keer goed gekeken of ik de mannekens van seniorennet zag,maar ge waart zo klein dat ik niemand herkend heb. Wat ik wel heb gedaan, is een naamkaartje van ieder van ons op een ster geplakt dat ze ons dat zeker niet meer afnemen hé. Maar ginder is nog werk zenne, dus ik denk dat ik één van deze dagen nog eens terugkeer.
't Is toch eigenaardig dat de waarheid uit een kindermondje komt. Maar ik stel mij de vraag! Als dienen mond dan groeit van kindermondje naar volwassen mond, komt daar dan geen waarheid meer uit? Kan mij dan iemand zeggen op welke leeftijd we leugenaars geworden zijn. Toen ik nog ne kleine snotter was met een kindermondje boven mijn gespierd lijf.Had ik op nen dag mijne pa zijne vriend gezien met ons buurvrouw. Niet dat daar iets speciaal aan was, maar mijn kindermondje vertelde da graag. Ik dan maar tegen mijne pa gezegd! Zeg pa, ik heb uwe copain gezien met Marie Louise van naast ons deur. Awel en dan? Awel ze liepen hand in hand!! Euh....awel en dan, dat was omdat ze niet zou vallen hé! Jamaar hij zal ze dan toch niet goed vast gehouden hebben want ze zijn daar wel gevallen, just in het maïsveld. Potverdekke!!!!! hoe kunt gij da weten kleine moeial? Awel omdat ik ook just in dienen maïs zat om verstopperke te spelen. En ik heb ook nog gezien dat ze elkaar aan het kussen waren. Awel en dan!Als gij valt met uwe velo, en ge komt al bleiten naar huis geeft mama toch ook ne kus op uw blauwe plekken. Euh......ja 't is waar! Maar na een kwartier lagen ze daar wel in hunnen blote zenne! Da zal zijn om te zien of ze niet geblesseerd waren! En nu moet ge ne keer goed luisteren!!! Ge moet stoppen met te zeveren en van alles uit uwen duim te zuigen. Ondertussen werden zijn woorden bijgezet door een paar goeie lappen op mijne kop. Wat eigenaardig is, is dat telkens mijn kindermondje de waarheid vertelde, dat ik er telkens klop voor kreeg. En nu jaren later als mijn kindermondje verdwenen is, en ik een grote mond heb. Nu vraagt hij mij hoe dat juist in elkaar zat met zijne vriend en met Marie Louise. Dat is ook ne straffe, vroeger wilde hij er niks van weten als ik de waarheid sprak omdat hij zei dat het allemaal leugens waren en uit mijnen duim gezogen. En nu wil hij die affaire nog ne keer horen omdat hij denkt dat het waar is. Jawadde, dat is toch nen averechtse mens zenne.
Awel het feest is nog niet bezig of ik heb er al van gedroomd.
Ne mens kan toch wat tegen komen in zijn dromen hé.
Ik moest als druïde meelopen in dienen stoet.
Toen we daar boven op de muur van Geraardsbergen stonden, werd in dienen kelk een visje gesmeten om uit te drinken.
Al meer dan 900 jaar is dat hier de gewoonte.
Ik stond daar tussen de genodigden met ne sikkel in mijn hand, en wat laurierblaren achter mijn oren.
Gekleed in zo een wit kleed dat ik aan het zuidstation gekocht had.
In mijnen droom was ik nen echte druïde.
Toen het aan mijnen toer was om zo een visje te drinken, schept dienen visboer daar toch wel gans vanonder met zijne pollepel zekerst!
Da was ne vis die daar al bijna 200 jaar inzat peis ik.
Hij was zo groot als ne forel.
Diene vis lag daar half uit dienen kelk met visogen naar mij te kijken.
Er liep een levertraan uit zijn ogen, en hij probeerde nog al het gebeuren van zich af te schubben.
Persoonlijk zag ik er echt geen graten in om dat beest in te slikken, maar mijn keelgat was er niet voor voorzien om ne vis van 200j naar binnen te spelen.
We stonden daar te treuzelen, en ik dacht nog dat mijnen droom visserspraat was omdat dat ook altijd overdreven is.
Maar diene vis krimpte geen vin!
Ondertussen hadden zetonnekken brand al aangestoken en laaiden de vredesvuren al hoog op.
Ik begon er in mijnen droom zodanig van te zweten dat dienen vis uit mijn handen schoof.
Jawadde, recht de vijver van den oudenberg in.
Dienen opperdruïde had dat toch wel gezien zekerst!
Als straf moest ik dan de komende dagen op de markt de plaats innemen van manneken pis.
Ppffffffff jawadde, ik ben wakker geworden zo nat als ik k weet niet wat.
Ne mens kan toch nogal van die onnozele dromen hebben hé.
Euh ..maar als iemand naar de krakelingen moest gaan, kijk dan eens of ge geen manneken pis op de markt van Geraardsbergen ziet die op mij trekt.
En of er druïden in de stoet lopen.
En of ge in de vijver op den oudenberg gene vis ziet zwemmen.
Ja, t is dat ik altijd zit te twijfelen aan mijn dromen!
Levensvreugde is iets dat men een gans leven als gezel zou willen. Men staat 's morgens op, en de dag begint met de levensvreugde die elk van ons kent. Maar ieder van ons beleeft de levensvreugde op zijn manier. Bij sommigen is het al vreugde wat de klok slaat. Vreugde en geluk is van hun gezicht te lezen, hoewel men nooit weet wat binnen de mens schuilt. Voor anderen is levensvreugde gewoon de dag doorbrengen zoals de dagen die achter hem of haar liggen. Anderen vinden de levensvreugde in het automatisme die ze gekweekt hebben. Ze vinden de levensvreugde in wat de mens uitgevonden heeft. Ze leven als robotten tussen de dagelijkse uitvindingen die hun de levensvreugde geven. Soms ingewikkeld, soms eenvoudig. Anderen hebben niet alleen de levensvreugde verloren, maar hebben al zoveel verloren dat ze niets meer te verliezen hebben. Sommige mensen vonden hun levensvreugde bij personen die er nu niet meer zijn. Anderen maken hun levensvreugde dan weer zelf bij het ontdekken van doodgewone dingen. Benieuwd kijken we dan graag naar hoe een ander leeft en hoe een ander zijn levensvreugde beleefd en soms deelt. Het thema van vandaag zal misschien een portier openen om mensen beter te leren kennen, hoewel er nog de vraag is of velen zichzelf prijsgeven.
Mijn levensvreugde is begonnen toen ik op de wereld kwam. Elke dag leerde ik bij, en stap voor stap werd ik ondersteund om mijn weg te zoeken. Ik bouwde de levensvreugde op met vrienden en familie. Maar het leven leerde me al vlug dat levensvreugde niet alleen opgebouwd wordt, maar ook elke dag een stap achteruit zet. Men verliest door de jaren vrienden en familie en ook telkens een beetje levensvreugde. Men probeert zich dan ergens vast te grijpen aan iets dat een vervanging is voor het verlies dat men door de jaren kent. En soms kon de levensvreugde veel meer zijn dan dat wat we gehad hebben. Mijn moeder zei vaak:
-Chauffeurke praat wat meer, ge zult u beter voelen.
Maar den enigste praat dat ik kon uitbrengen was lachen en zeveren. En naar het schijnt moet men soms eens ernstig zijn in het leven. Maar ik putte mijn levensvreugde uit de lach die ik een ander kon brengen. En ook mijn moeder begreep dat dit mijn manier van leven geworden was. Een lach brengen, daar waar de anderen achter een beetje levensvreugde aan het zoeken waren. Het was een automatisme geworden die ik altijd blijven uitbouwen ben. Dagelijks denk ik aan de ernst van het leven, maar kan mij niet ontdoen van mijn manier van leven. Ik ben zo opgegroeid, en mijn karakter zal wel gevormd zijn. Mijn levensvreugde is dan ook de wijsheid van het leven die ik gekregen heb, zonder echt slim te zijn. Mijn levensvreugde zijn de lessen die ik gekregen heb, zonder gestudeerd te hebben. Mijn levensvreugde is te kunnen lachen met mezelf door te luisteren naar een ander. Vandaag is mijn levensvreugde te kunnen leven met de uitvinding van de mens. De levensvreugde van de pc. Niet dat het plastiek omhulsel of het digitale scherm mij veel levensvreugde geeft! Maar wel de woorden die door menselijk brein geschreven worden. De levensvreugde van te kunnen woorden sturen zonder er fysiek bij aanwezig te zijn. Gratis een lach, emotie, steun of contact te geven zonder dat het iets kost. De levensvreugde van het leven dat aan ons voorbij gaat. Maar vooral de vreugde van de gewone zaken waar men zelf kan over beslissen en uitvoeren. De levensvreugde van vrij te zijn en te kunnen beslissen wat voor elk van ons levensvreugde wil zeggen.
Groetjes chauffeurke ps Deze tekst is ook opgedragen aan mijn goede vriend Fido.(zie foto) Een man die zijn levensvreugde uit het gewone dagelijkse leven haalde.
Ik heb wreed veel slaapstoornissen, en ben er dus bij den doctor voor geweest. Ik zeg tegen hem dat ik wakker lig van al die slaapstoornissen. Als ge wakker ligt slaapt ge niet, en kunnen het ook geen slaapstoornissen zijn. Jamaar ik wordt er wakker van zeg ik! Awel als ge wakker wordt, zijn uw slaapstoornissen toch over. 't Is daar dat ik aan mezelf begon te twijfelen! Als ge slaapstoornissen hebt, ligt ge zenuwachtig of onrustig in uwe slaap.Maar eens ge wakker zijt hebt ge geen slaapstoornissen meer.Het zou dan wel kunnen dat ge niet meer kunt slapen, maar dat kan zijn omdat ge gene vaak hebt of dat ge wakker geworden zijt omdat ge al genoeg geslapen het. Jawadde 't was om slaapstoornissen van te krijgen van al zijn Latijn. En wat denkt ge dan dat ik heb meneer doctor? Awel chauffeurke ik denk dat gij niet alleen in uwe slaap gestoord zijt. Ik moet zeggen dat er niks veranderd is, maar dat het toch een hele opluchting is als ge weet wat ge mankeert hé. Slaapstoornissen kunt ge ook hebben van nachtmerries of slechte dromen. Dat zijn in feite slaapstoornissen terwijl ge in slaap zijt. Ik heb onlangs wreed slecht geslapen door ne slechten droom! Ik droomde dat mijne chef op het werk me zei dat mijn verstand niet in mijne kop zat, maar in mijn voeten en dat ik er op liep. Hij had nu wel niet volledig ongelijk, maar van mij dat te zeggen, juist voor ik naar huis reed was ik er ondersteboven van. Ik begin daar snachts te dromen dat mijne chef mij naar de kliniek voert, en dat hij vraagt om mij te laten opereren! Die chirurg komt daar af in een groen laken rond zijn lijf, en met een masker van zorro in dezelfde kleur voor zijne mond. We zullen dat hier ne keer vlug oplossen zei hij tegen mijne chef. Pas op als ge in uwe slaap droomt dat ze u opereren, dan doen ze u niet in slaap hé! Dus ze snijden levendig in uw vel tijdens uwe slaap waar ze u niet onder narcose zetten. (kan iedereen nog volgen)? Dus dienen begint daar te snijden zeg dat de stukken er af vliegen. En hij naait mijn voeten in de plaats van mijne kop, en mijne kop in de plaats van mijn voeten. Awel da moet ge meemaken zie! Da moet ge gewoon zijn zenne. Ik wou snachts drinken aan de fles water naast mijn bed, en mijn voeten waren nat ppffffffff. En als ge snachts eens denkt van in uwe neus te peuteren terwijl niemand u ziet, zit ge gewoon tussen uw tenen te krabben. Ik heb de gewoonte van mij snachts zo af en toe eens uit te rekken, en mijn tenen te doen kraken. Jawadde, nu had ik toch wel mijne neus gekraakt zekerst.Allé 't is maar om u te zeggen dat zo een operatie geen deugd doet zenne. Maar het meest verschiet ge als ge wakker wordt! Ik kijk op mijn hoofdkussen, en wat zie ik liggen! Twee voeten! Nadat ik een half uurke van mijn zelve had gelegen, werd ik weer wakker, en 't is daar dat ik begon te beseffen dat ik volledig gedraaid lag in mijn bed. Awel ik kan u zeggen dat als ge zo tijdens uwen droom ne keer geopereerd zijt, dat ge daar wreed veel slaapstoornissen kunt van over houden. Groetjes chauffeurke
Ik las hier juist dat het kalm was, en dat er mensen dromerig werden. Dus ga ik vlug tussen twee ritten het thema beschrijven.
Op nen dag droomde ik dat ik plots 20j ouder geworden was. Ik zat zo altijd alleen thuis, en vond dat maar niks. Ik had zo al ne keer een paar inlichtingen genomen, en ze hadden mij gezegd dat ik in een bejaardentehuis veel compagnie zou hebben. Ik had een tehuis gevonden met een goede faam naar het schijnt van horen zeggen. Ik met mijn valiezen met mijn nieuw modern ondergoed daar naartoe. Azo een schoon batiment, met gele steentjes en doorschijnende ruiten. Boven de deur hing de naam van dat bejaardentehuis! "In de laatste adem"! Ik daar naar binnen, en kwam daar direct veel wandelaars tegen. Den ene met ne wandelstok, een andere met een looprek. Na een gesprek met den directeur, mocht ik mee met een verpleegsterke. Ik kreeg daar een schoon kamertje van 2m op 4m met schone meubelen van dienen mens die hier voor mij zijnen laatste asem had uitgeblazen. Ik moest nog juist een papierke tekenen dat ik elke maand mijn pensioen moest afgeven, en dat dan mijn kinderen maar 20.000 Fr meer moesten bijleggen. Ja als ik dat niet kon betalen op het einde van de maand, werden mijn valse tanden in beslag genomen! Elke dag ging ik ook eens wandelen in de gang, en ook in de refter zat ik steeds met veel volk aan tafel. Ik had er vlug vrienden, en de gesprekken gingen vaak over vroeger, en over seniorennet. Maar als ik naar die andere mensen luisterde, waren er toch veel met problemen. De mensen die niet meer uit de voeten konden, werden als een plant voor het raam gezet in ne rolstoel. De anderen moesten gaan turnen of in de tuin gaan wandelen zodat de kuisvrouw haar werk kon doen. Ik probeerde af en toe de mensen een lach bij te brengen, maar dat lukte niet altijd! Na een paar jaar kwam ik tot de conclusie dat het in een bejaardentehuis niet altijd voor te lachen is.Dus zat ik hier nog niet echt op mijn plaats op mijnen ouderdom! Ik ben dan 's morgens ne keer uit mijn bedde gestapt met mijne voet in dienen pispot, om uit dienen droom wakker te worden. Awel ge kunt niet geloven hoe rap ik weer thuis was. En blij dat ik thuis was! Mensen ik heb mijn grootmoeder er weten zijn, en dat was ook niet om te lachen. Zolang een mens goed is laat hem zijn leven leiden en niet lijden! Laat de beslissing over aan de persoon die er naartoe wil. En laat ze niet opgedrongen worden door derden, die dan 1x om de maand op bezoek gaan. Maar bon dat is mijn gedacht hé, wie weet hoe en wanneer en waarom ik er misschien zal binnen stuiken. In elk geval hoop ik als ik er naartoe moet, dat er veel seniorennetters zitten . Groetjes chauffeurke
Ik heb vroeger gerookt gelijk nen turk. Maar toen het Vlaams blok beginnen opkomen is ben ik er mee gestopt. (doordenkertje).
Als jonge gast kon ik in school als 14 jarige toch niet onderdoen hé. Ik zag mijn kameraden regelmatig zo een wit stokske in hunne mond steken, en er dan zitten aan trekken tot er rook uit hunne neus kwam. Amai da vond ik ferm! Mijn ouders hadden een winkel en het zou niet moeilijk zijn voor mij om zo een pak met geperste rookwolken te verzilveren. Ik dus met mijn sigaretten s morgens den trein op om naar school te vertrekken. Eindelijk kon ik ook mijn wetten stellen, want nu hoorde ik bij de volwassenen. Ik moest al zeggen tegen mijne maat dat we niet meer bij die sukkelaars gingen zitten, maar wel in het rokerscompartiment. De naam alleen klonk al schoon. Ik dan maar mijn pakske open gefrutseld, en zo een stokske tussen de lippen gestoken. Ik voelde mij direct 20j ouder! Ja, nu kon ik mijn sigaret in de asbak leggen naast die andere volwassenen. Het voelde trots aan zo met een pakske Gauloise filter in uwe bovenzak te lopen. Ge moest zien dat uw maten het pakske konden zien zodat ze wisten dat ik ook bij de echte hoorde. En tezelvertijd het niet teveel tonen dat de meester er niet op uitkwam, want dienen nam de sigaretten af om ze zelf te roken de gierigaard! Een paar jaar later, had ik met één pakske niet genoeg. Twee pakskes per dag vlogen er door. Ik begon mij de vraag te stellen of er nu een categorie supervolwassenen bestond? Bij mijn ouders in de winkel verkochten ze ook vleeswaren, en ik had al gemerkt dat mijn lijf de zelfde reuk begon te krijgen dan die gerookte hesp die boven den toog hing. Hoewel dat die hesp beter rook dan mijn vingers. Maar da zal met die kruiden geweest zijn zekerst. Maar ik begon ook te ondervinden, dat de mensen mij scheef bekeken telkens ik een sigaret opstak. En zelfs de pa van mijn toekomstig lief had al twee keren gezegd dat zijn Nicolleke met gene roker moest naar huis komen of dat er wat zou zwaaien. Bij den aankoop van mijne eerste auto ging het ook van kwaad naar erger. Ik stak de ene sigaret na de andere op. Eén hand op het stuur, de arm door het raam (behalve bij regen) en in de andere hand mijn sigaret. Als mijn raam niet open stond, dan zag ik na 34km gene steek meer. Als de politie mij deed stoppen hadden ze een kwartier nodig om mijn papieren te krijgen tot de rook was opgetrokken. Er kwam zoveel rook door mijn vensters als door het echappement. Toen ik in de competitiesport ben gestapt, vlogen niet alleen de zweetdruppels in het rond, maar ook stukken van mijn uitgehoeste longen. En 't is daar dat ik van de één op de andere dag ben gestopt met roken. Ik heb daarna nog een paar keer een sigaarke opgestoken bij één of andere drink, maar ik moet zeggen dat ik er mij zeker niet beter bij voelde. Maar de vraag blijft nog steeds, waarom ben ik daar mee begonnen? Waarom steekt een mens dat in zijne mond? Waarom is de sigaret een toegelaten drug geworden? Waarom is het toegelaten ons eigen leven te verpesten? Waarom, waarom, waarom, waarom, waarom? Ne mens stelt er hem zoveel vragen over dat hij er op den duur een sigaret zou van opsteken!
Ja ik ben zo gene specialist in op zoek gaan naar relaties. Ik heb dus maar ne keer een paar boeken gekocht om te zien hoe ge een vrouw kunt verleiden. Dat is potverdekke nog niet simpel zenne. Ik lees hier dat ge moet zelfzeker overkomen. Lap, dat is al mijn grootste probleem. De laatste tijd ben ik zeker van niks. En de kledij en het uitzicht doet er ook veel aan. Ik heb mij nu sportief gekleed en half geschoren, want daar zijn de vrouwen naar schijnt zot van. Nu lees ik hier dat ze met dat scheren een stoppelbaard bedoelen ppffffffff. Ja, ik had mij juist half geschoren, nu sta ik hier met nen halve moustache en één kaak da geschoren is. Allé, ik ben da ne keer gaan uitproberen in het zwembad van de Gavers. Ik daar met een zwarte zwembroek aan het paraderen rond het water. Mijn schouders achteruit en mijnen buik zoveel ik kon ingetrokken, want da stond ook in dienen boek. Jawadde da is niet gemakkelijk zo te lopen als ge dat niet gewend zijt zenne. Na een half uurke rond da zwembad te hebben gelopen had ik al veel beziens, vooral van den badmeester. Ineens komt er daar zo een schoon madammeke uit het water gekropen met nen bikini waar ze waarschijnlijk te weinig stof voor hadden om alles te kunnen stoppen. Ik zo ne keer een oogske naar haar getrokken en mijne schoonste lach boven gehaald. Met al mijn zelfzekerheid liep ik zo naast haar, en neep ik ne keer in haar billen.Ja, zo stond da in dienen boek hé. Jawadde, azo ne patat dat ik daar op mijn oor kreeg. Van de slag verloor ik mijn evenwicht en viel daar in het water. Van het verschieten slikte ik de helft van da zwembad binnen en was ik bijna verdronken. Ik ben wakker geworden door nen bouche a bouche van Marcel den badmeester. ppffffffffffffff, ik moet zeggen dat ik niet echt zeker ben dat ik deze relatie in stand wil houden hoor )))). Groetjes chauffeurke
Ja dat is niet gemakkelijk zenne! Als ik vandaag moest leven zoals gisteren, dan moest ik vandaag nog doen wat ik gisteren al gedaan heb. Dan zou ge nu de teksten van gisteren lezen, maar dan op datum van vandaag. Dan zou ik nog achter mijn vissen moeten gaan, maar vermits ze da water uit dienen vijver getrokken hebben, zouden ze ne ganse nacht op het droge gezeten hebben. Rogéke zou nog leven, en we zouden nog kunnen lachen met gisteren. Maar met gisteren bedoelt men het verleden, en het verleden gaat veel verder terug dan juist gisteren. Kunt ge nog volgen? Moest ik 45j terugkeren in het verleden, dan zou mijne pa nog bezig zijn met mij te maken, en zou ik hier nu mijne zever niet kunnen schrijven. Echt met het verleden leven doe ik liever niet, want anders had ik van mijne pa nog wat lappen op mijne kop tegoed. Stel u voor zeg! Ik zou terug naar school moeten, en weer wreed studeren gelijk ik altijd gedaan heb op de universitaire kleuterschool. Ik zou weer mijn puberteitsjaren hebben, en wat nog straffer is ik zou weer mijn ex tegenkomen. Jawadde ik begin er hier bleekskes van te worden. Nee ik heb geleerd vandaag te leven, en kijk naar morgen zonder echt iets te plannen. Rogéke had ook van alles gepland, maar het verleden wou dat zijn plannen voor morgen begraven zijn! Nu dat ik juist wreed verliefd geworden ben, ga ik ne keer naar morgen kijken, en gisteren laten voor wat het is. En als ik echt naar gisteren moet kijken, dan is het vandaag 25 maart dat mijn moeder juist 4j geleden gestorven is. En dat is alsof het gisteren was! Groetjes chauffeurke
Bij kaarslicht kijken we ons lief dan nog eens schoon in de ogen, en halen onze zwoelste stem boven om de legendarische woorden te zeggen Bolleke ik zie je graag
Dan is ook het moment gekomen om elkaar in de armen te vliegen, en een traan weg te pinken.
Ja, het moet allemaal op Valentijn gebeuren hoor, want erna gaat het gewone leven terug zijn gang.
Dan moet men terug de ernst in zijn stem laten klinken als den afwas niet gedaan is, of als men de helft van de boodschappen vergeten is.
Ja mannekens, ik zit hier ook aan Valentijn te denken, maar stel mij de vraag aan wie ik een mooie Valentijnsdag moet wensen.
Mijn kiekens zitten soms wel verliefd naar mij te kijken, maar ik weet niet of ik wel genoeg kieken ben om het hun te wensen.
In plaats van een romantische kaars voor St-Valentijn te branden, zou ik er best één branden voor St-Antonius.
Ja, dienen mens helpt verloren zaken terug te vinden hé.
Och ..we kunnen er eens mee lachen, maar het zal een Valentijn worden zoals de voorbije jaren.
Ik roep dan heel hard ik hou van jou en denk dan heel hard aan mijn moeder.
Ondertussen galmen mijn woorden door het heelal, en komen ze misschien wel terecht bij een bolleke die ze wil aanhoren.
Hopelijk krijgen al de eenzamen ze ook te horen, zodat ook deze mensen een beetje een Valentijnsdag hebben.
Ja, dat is 't één en 't ander! Iets dat ge nooit meer vergeet! Mijn vrouw en ikzelf verlangden ook naar een kleine spruit. We waren begonnen met erover te praten, en dan boeken te lezen om te weten hoe ge daar nu juist aan begint. Ja, om een kind te kopen zijt ge beter goed voorbereid hé. Naar het schijnt begint alles bij de voeding! Mij hadden ze gezegd dat ik veel gember en selder moest eten. Jawadde ik stond op met gember en ging slapen met mijne selder ppfffffffff. Allee op nen avond nadat we nog ne keer de handleiding van de kamasutra hadden doorgenomen, ging mijn vrouw 's anderdaags bij den apotheker. Ni omdat ik van de kleerkast gevallen was, maar wel achter nen predictor. Ja, dat is zo een soort van thermometer waar gene kwik inzit maar waar u kunt op lezen of u binnenkort de kinderkamer mocht behangen. Allé na enige tijd mochten we beginnen behangen. Den doctor had gezegd dat we ook aan prenatale oefeningen moesten doen, en dat het best was dat de man meeging als steun. Ik met mijn vrouw mee naar die turnzaal om prenatale oefeningen te doen. Jawadde! Na zes weken ben ik daar buiten gekomen met 12cm opening ppfffff. Toen den dag aangebroken was om naar de verloskamer te gaan, mocht ik mee om de bevalling mee te maken. Dat is het schoonste wat ge kunt meemaken! Ik weet dat mijn vrouw wreed gezweet en afgezien heeft door al dat duwen. Maar dat de man bij een bevalling niet afziet dat is ook geen waar zenne! Ik heb evenveel gezweet en geduwd om achter dienen doctor te rijden met mijne velo, want dienen woonde boven de muur van Geraardsbergen. En dat ik geen pijn heb gehad is ook niet waar, want bij het doorsnijden van de navel durfde ik niet kijken en heb ik toch wel den helft van mijnen duim doorgeknipt zekerst ppfffffff. Nog een geluk dat het den dienen niet was waar ik nu mijn verhalen uit zuig . Groetjes chauffeurke
Ik heb met een vriend en mijn pa gans mijn huis verbouwd. Alleen had ik er zeker niet moeten aan beginnen, want anders had hier nu de scheve toren van Pisa gestaan. Maar als ik iemand heb die het mij eerst ne keer uitlegt hoe het moet, dan kan ik wel met mijn handen uit de voeten. Het laatste werk hier in huis is mijne vriend Rogéke komen doen. Hij is chapper van beroep, en in de stal moest nog ne chap gelegd worden om later te betegelen. Op ne zaterdag om 6u30 kwam dienen hier toe met zijn gerief. Ja, Rogéke was zo, voor de vrienden deed hij het werk in het weekend. Dienen begon aan zijn werk, en zonder enige moeite had ik na een paar uur ne chap op de grond liggen gelijk een biljart tafel. Awel chauffeurke nu moet ge nog juist uw handtekening in dienen chap zetten hé. Ha ja? Ja zei hij, in Hollywood doen ze dat ook op den trottoir (voetpad). Ze duwen hun handen in het cement en dan hebt ge Ne schonen afdruk, ge moet er dan nog juist uwe naam onder schrijven. Ondertussen was Rogéke bezig met zijn pintje te drinken, en met mijne pa al het volgende werk te bespreken. Ik achter zijne rug dan maar rap mijn handtekening gaan zette. Ja, hij had mij niet gezegd waar en hoelang ik mijn handen moest in dienen cement drukken. Ik dan maar tot in het midden van de stal gestapt. Potverdekke ge kon zo zien waar ik gepasseerd was, want ook mijn voeten stonden al in het cement. Allé ik mij in het midden van de stal op mijn knieën gezet en mijn handen die in de cement gedrukt. Na een half uurke zou dienen afdruk daar wel instaan zekerst! Ondertussen had Rogéke van mijne pa al zijn 4e pintje gekregen en waren ze volop aan den babbel. Maar 't was een ander paar mouwen toen ik mij wilde recht zetten! Jawadde ik kreeg mijn afgebeten nagels en de rest van mijn handen nimeer uit dienen cement. Rogééééééééééééééééé kom ne keer jong. Rogéke dan op zijn dooie gemak ne keer komen kijken met ne grote lach op zijn gezicht. Zeg manneke hoe moet ik mijn handen nu uit dienen cement krijgen? Zeg slimmen da was wel snel drogende cement hé, maar wacht ik ga achter ne beitel. Allé na een half uurke kappen en kloppen was ik weer vrij. Ik stond daar schoon met mijn lijf naar voren. Ja ge kunt nimeer recht lopen hé met zo nen blok cement aan uw lijf! Maar allé na elke dag een bad te hebben gepakt met ne speciale shampoo om cement op te lossen was ik er na 2 weken toch vanaf. Ondertussen had Rogéke de stalvloer weer effen gewreven, en konden we terugkijken op zijn werk waar hij steeds zo fier over was. Groetjes chauffeurke
Awel, da vraag ik mij nu ook steeds af zie! Waarom heeft iemand anders het beter of mooier dan ik? Ik moet maar rond mij kijken en ik zie al genoeg! Bij mijne gebuur staat er ne schone wagen op zijnen oprit, en daar naast nog ne schonere van zijn vrouw. En dienen zijn vrouw, die is veel schoner dan die dat ik nog niet heb, of dat ik waarschijnlijk ga tegenkomen. Hij woont hier in een kast van een witte villa, en ge moet da binnen eens bezien ppffffff Maar ik laat mij niet doen zenne! Ik ben ook twee auto's gaan bestellen voor op mijnen oprit te zetten. Mijn huis heb ik nu ook wit geschilderd, maar nu met de sneeuw wil da toch wel lukken dat ze allemaal wit zijn zekerst. En vermits zijn vrouw een topmodel is, en dat ik toch nooit zo één ga vinden heb ik gevraagd of zij af en toe bij ne keer kan langskomen. Ik heb nu op de rommelmarkt 42 vazen gekocht omdat ik er bij hem ook zeker 40 had zien staan. En in de zomer laat hij zijn klein mannen in den tuin spelen en lawaai maken omdat hij zou kunnen zeggen"kijk ik heb drie klein mannen kunnen maken"! Maar hij gaat verschieten, want ik heb er zes geadopteerd uit de Kongo, en ik weet van mijne nonkel pater dat die mannen ook veel laweit kunnen maken. Hij gaat vooral verschieten als hij gaat zien dat ik evenveel heb als hij!
Maar deze nacht heb ik toch wel gedroomd dat ik ziek werd zekerst. Ik leed in mijnen droom aan een ziekte die moeilijk te genezen was. Een ziekte die hebzucht en jaloezie noemde. De dokter legde mij uit dat het kon verholpen worden, door niet meer teveel rond mij te kijken. En met mij tevreden te stellen met wat ik had! Ik begon na te denken, en dacht aan de ruzies die ik zo vaak bij mijne gebuur hoorde. En stelde mij de vraag of hebzucht moest voorgaan op gezondheid en geluk. De jaloezie zat aan mijn lijf te vreten, terwijl ik alles al had wat ik moest hebben. Ik heb dan ook besloten te leren leven met wat ik heb! De ziekte verdween niet alleen in mijn droom, maar ook in het dagelijkse leven. Ik begon mijn buurman anders te bekijken, en we konden terug tegen elkaar lachen. Tegen mijn buurvrouw lachte ik nog meer maar dat was dan om eens supervriendelijk te zijn ))))). Maar mijn droom leerde mij, dat men niet op een ander het geluk vindt.Maar dat men moet gelukkig zijn met wat men heeft. Is dat nu veel of weinig het speelt geen rol! Het geluk zit van binnen, en heeft niks met materialistische zaken te maken. Hoop op een goede gezondheid, en leef met wat je hebt! Er is één ding dat ik niet zou kunnen missen in mijn leven, en dat is de vriendschap van de woorden die ik hier op dat schermke zie verschijnen.De vrienden die er achter zitten betekenen veel meer dan dat ik ooit zou kunnen met geld verwerven. Nee laat mij een goede gezondheid en mijn vrienden! Voor de rest trek ik wel mijne plan met mijn oude kasserollen. Dat er een gat in mijn kousen zit ziet niemand, en dat gat in mijn schoenen verklaar ik als een nieuw soort sandalen. De mensen lachen er eens mee, en ook dat is zeer voornaam in deze wereld! De mensen een lach kunnen geven en ze zien lachen. Dus onthoud ik uit mijn droom, dat het voor mij belangrijker is te geven dan te nemen, wat het ook is! Groetjes chauffeurke
Op nen dag komt mijne zoon van twaalf van 't school al blazen! Ja, daarvoor trekt hij op mij denk ik )). Awel manneke wat is't? Awel papa ik moet een opstel schrijven over kamagurka! Ja, wat moet ge daar over schrijven? Weet ge wat ik loop even naar den bibliotheek, en daar zal ik wel iets vinden over Kamagurka. Ik naar den bibliotheek gestapt, en tussen de rekken aan het zoeken achter nen titel over kamagurka. Die boeken staan daar allemaal recht in die schappen, wat wil zeggen dat gij met uwe kop scheef moet lopen om dat te kunnen aflezen. Dus ik tussen het rek aan het wandelen, met een stille stem de tittels aan het aflezen. Kamperen - kampernoelies - kampvuren - kammen - kameraden - kama: Ha voila zie hier staat er ene! Ik dienen boek daar van tussen getrokken, en hem opengeslaan. JAWADDE!!!!!!!!!!!!!! Awel als ze daar in 't school een opstel moeten over schrijven op twaalfjarige leeftijd, zijn ze goed vooruit met hun lessen. Dat heb ik nooit gekregen in school zenne. Terwijl ik daar aandachtig aan het lezen was voelde ik zo de blikken van de andere bibliotheekgangers in mijne rug. Er was daar zelfs een mamaselleke met ne grote glimlach naast mij komen staan met de woorden "interessant hé". Ik heb maar direct ja geknikt. Allé, ik dienen boek gehuurd, en ermee naar huis. Ik dienen boek in mijne kleine zijn boekentas gestoken, en hem gezegd schrijf hier maar ne keer een schoon opstel over! De juf zal content zijn. 'S anderdaags komt mijne kleinen al bleiten thuis, dat zijn opstel niet goed was, en dat ik direct bij de juf moest komen. Amai azo ne cinema voor een opstel. Wat kan er nu verkeerd zijn om uw opstel uit nen boek af te schrijven. Allé, ik naar de juf, die mij daar in de klas al zat op te wachten. Bent u de vader van chauffeurke junior? Ja madam! Awel 't is schoon uwe zoon zo'n boeken geven! Hoe?Hij moest toch een opstel schrijven over kamagurka. Ja over kamagurka, maar niet over de KAMASUTRA!!!!! Oei, ik zal da verkeerd gelezen hebben. Jamaar mamaselleke dat is de fout niet van mijne zoon zenne. Ik heb dat verkeerd gelezen en mij tezelvertijd vergist. Awel ik zal uwe zoon voor ene keer niet straffen, maar gij kunt als straf met dienen boek eens tot bij mij thuis komen. Awel ge gaat mij niet geloven, maar zo'n plezante straf heb ik nog nooit gehad!!. Als er hier iemand is die nog eens naar de bibliotheek gaat kan ik u dat boek alleen maar aanraden. Uw klein gasten gaan wel al bleiten thuiskomen,maar gij gaat den avond van uw leven meemaken ))))). Ik moet eerlijk zeggen dat ik dienen boek nu al 7j geleend heb in de bibliotheek, maar nog steeds niet terug gebracht. Groetjes chauffeurke
Ga nog eens aan mijnen duim zuigen om het nieuwe jaar te beginnen, wie weet zit er wel iets in over hoofddeksels.
Op een zomerse dag was ik op de zolder aan het opruimen, en vind daar zo ne chapeau buse.Zo een hoge hoed, hij was niet echt in goede staat, want in die hoge buis zat een gat. Maar ik zeg nog tegen mezelf, tiens da kan nog van pas komen de dagen dat ik in mijnen hof moet werken. Ja, zo met mijnen overal of in mijnen short met een spade of een riek in mijn handen toont ook maar boers. Maar met zo nen hoge hoed, zou dat al veel chiquer staan hé. Dus ik op een dag in mijne short, met mijn groene caoutchouc botten en mijnen hoge hoed op. Ik was nog in de spiegel gaan kijken, en het stond mij beeldig. Allé dan vooral dienen hoed! Ik was daar zo een klein uurtje bezig in mijnen hof, als ik daar plots ne vogel zie komen afvliegen, recht op mijnen hoed. Hij land, en hij kruipt toch wel in dat gat van dienen hoed zekerst. Ik zet mij recht gelijk die mannen van de gemeente, met mijn handen boven op mijn spa om mijn evenwicht te houden hé. Plots vliegt de vogel weer weg, en terwijl ik er naar kijk, land hij iets verder om een strootje op te nemen en terug te vliegen naar mijnen hoed. Da ging zo wel een uur aan een stuk, tot er geen strootjes meer waren.Ik hield mij zo stil mogelijk, en had al iets willen voelen in mijn haar. Plots komt onze gepluimde vriend terug naar beneden gevlogen, land aan mijn voeten en springt tot op de rand van mijne caoutchouc bot. Daar trekt hij toch wel een haar van mijn been zekerst. Een uur later stond ik daar met één been zonder haar op ppffffff. De vogel werd mij zodanig gewoon, dat hij van niks schrik had. Hij vloog rond mijn oren, en lande op mijn spieren en op alles wat uitstak aan mijn lijf waar hij houvast aan had. Allee twee uur later waren mijn twee borstharen ook geplukt. 'sAvonds kruipt, dienen vogel in dienen hoed, en komt er toch wel niet meer uit zekerst.
Zes weken laters liep ik daar nog altijd met dienen hoed op. Op een dag begon er weer beweging in te komen! Plots vliegt onze gepluimde hoedenvogel weer naar buiten, en komt toch wel weer met ne pier zekerst. Recht da gat in! Ik voelde eerst wat gewriemel in mijn haar, en dan getjilp. Het was een in en uitvliegen van dienen vogel, en na enige tijd kwam zelfs de rest van de familie op bezoek. Da was daar niet te doen zenne, een getjilp dat ik er 's middags geen oog kon van dicht doen, en een gewriemel onder dienen hoed dat ik ogen gelijk eieren had. Allé op een zekere dag sta ik voor de spiegel, en komt er daar dienen vogel uit da gat gekropen, en achter hem nog 5 van dezelfde soort. Stil keek ik naar het schouwspel, en allen zaten ze op de rand van mijne "chapeau buse". Ik rap naar buiten, en eens in de tuin kregen die mannen vliegles van hun ma-vogel en hunnen pa-vogel. De familie vogel had hun huis verlaten, en ik stond daar weer alleen in mijnen hof. 's Avonds in de badkamer, doe ik dienen hoed af, en wat zie ik! ppffffffff 't was geen zicht. Zat daar ne nest onder zeg .Familie vogel had mijn haar tussen dat stro en mijn been en borsthaar geweven. Met van boven in mijn haar de rest van die eierschelpen en de rest van hun voedingswaren. Ik heb nog drie dagen werk gehad om gans da spel daar uit te krijgen! De coiffeur stuurde mij bij ne ornitholoog om gans da spel daar uit te knippen. Dit jaar werk ik in de hof met een klak op mijne kop, en staat mijne "chapeau buse" op mijne vogelverschrikker. Ja, dienen vogelverschrikker trekt wreed goed op mij, en elk jaar komen de vogeltjes weer naar hun appartement. Het moraal van het verhaal! Als ik nu ne vogel zie, denk ik vaak aan hoofddeksels. Groetjes chauffeurke
Over het thema van vandaag zou ik niet weten wat schrijven, ben er nooit mee in aanraking geweest, en ken ook niemand in mijn omgeving met dit probleem. Dus dan maar een totaal andere toer op zekerst om toch maar iets te schrijven. Allé chauffeurke zuigen! Euh aan mijnen duim hé!Ik ga er da hier maar rap bijzetten of ik wordt nog gesentureerd!
Gisteren kreeg ik in mijn brievenbus een catalogus over cruiseschepen. Amai zo schoon! Terwijl ik in bad zat zou ik in dat boekske ne keer bladeren. Ikke mijn bad laten vol lopen, ne goeie schep zeezout ingedaan om de smaak van de zee te scheppen, de ventilateur naast het bad op maximum om golven te maken, en mijn zes plastieken gele eendjes op het water gezet om de dolfijnen te vervangen. Ondertussen lag ik daar in mijn adamskostuumweke tussen de eendjes te drijven, en weg te dromen tussen de fotos die in de catalogus stonden afgebeeld. Maar met dienen ventilateur op maximum, begonnen de golven alsmaar hoger te worden, en de stroming alsmaar sterker. Op een zeker moment was mijne rug al gans opengeschuurd van de kettingske achter mij, en mijnen teen al twee keer vastgezeten in dat ijzer van den afloop. Terwijl mijn ogen de foto's van de witte stranden bewandelden in de catalogus, waren die plastieken eenden al een ganse tijd tegen mijn onderste buikspieren aan het botsen. En dat had dan weer werking op mijn maag ppffffffffffff. Allé na een uur in da bad gelegen te hebben, begon ik potverdekke zeeziek te worden. Ja en aan zeeziekte daar kunt ge niets aan doen hé! Dus een half uur later lagen mijn oesters en mijn spinazie tussen mijn eenden te drijven. Ik moet zeggen dat het nog meeviel, want die oesters dachten dat die groene spinazie algen waren, en met dat zeezout waren ze na vijf minuten weer tot leven gekomen. Mijn badkuip begon wreed goed op die fotos in dienen catalogus te trekken. Dus heb ik maar besloten om thuis te blijven, en daar geen geld aan uit te geven, aan iets wat ge thuis hebt. Stel u voor dat ge zover zou reizen en dat ge luchtziek wordt, dan is gans uw vakantie naar de knoppen. Nee zenne, deze zomer ga ik op vakantie in mijn badkamer. Ik heb juist gebeld naar den entrepreneur, en diene komt morgen al ne camion wit zand brengen om naast mijn bad te leggen. Nog just dit weekend naar Blankenberge achter wat dekoratie zoals wat schelpen en een zeester, en ik ben gesteld. Dus die da willen op verlof komen, jullie zijn altijd welkom; maar wel op tijd reserveren hé. Want met meer dan zes kunt ge niet in mijn bad zenne.
In mijn tuin zat deze zomer een familie huismussen! Pa-mus en Ma-mus hadden hun nestje gemaakt in de kerselaar. Op een dag bleef Ma-mus bij de haard op het nest zitten, terwijl Pa-mus als noeste arbeider heen en terug vloog om eten in het bekje te brengen. Het ging zo weken aan één stuk, tot op een dag de eitjes gingen scheuren, en er een paar kleine musjes geboren werden. Ma-mus en Pa-mus waren zeer begaan met hun kroost, en waren steeds in de weer, tot de musjes hun eigen pluimen kregen, en plaats namen op de boord van het nest. Na een harde val op de grond, konden de kleine musjes nog rekenen op Pa-mus en Ma-mus. En een paar dagen later, konden de musjes eindelijk hun eigen vleugels uitslaan. Ze vlogen en tjilpten dat het een lust was. Ma-mus en pa-mus zaten te kijken in het lege nest hoe de musjes hun eigen weg zochten. Toen de kleine musjes niet meer in zicht waren, verlieten ook pa-mus en ma-mus het nest. Het lege nest syndroom was een feit. De lege gebroken schelpen waren nog de enige herinnering aan de opvoeding van dit mussen gezin. Ook die kleine mussen zullen nu hun weg moeten zoeken tussen de gevaren der natuur!
Het is een doodsimpel en onnozel mussen verhaal! Maar als men eens goed denkt, en men zich in de plaats stelt van pa-mus en ma-mus. Als men de dagen en maanden vervangt door jaren, en als men het nest vervangt door een huis! Hoever staan we dan nog van dat ei, die voor ons de wieg was van onze kinderen. Toen de kleintjes hun eigen weg invlogen, heeft dit iets weg toen mijn zoon zijn wagen nam en de weide wereld introk. Gewoon even de ogen sluiten, en je in de plaats stellen van die mussen familie.En je zult zien dat er veel gelijkenis is met onze manier van vliegen!
Vaneigens gaat de tijd rapper! Vroeger lag ik in een wieg,en ging mijn bomma met mij wandelen. Maar dat ging niet vooruit zenne. Een paar jaar later,kon ik op eigen benen staan,en moest mijne pa en mijn ma al een paar keer achter mij lopen en dat ging al wat rapper. Toen ik mijne eerste velo kreeg,begon de tijd nog rapper te gaan. Toen ik mijn eerste lief leerde kennen,dan vloog dienen tijd voorbij zeg,en dat terwijl we geen stap vooruit gingen. Een paar jaar later had ik mijn rijbewijs,en hoe meer gas ik gaf hoe meer de tijd vloog. Ik moest mij haasten om overal op tijd te zijn,en dan was ik vaak nog te laat. Nu sta ik soms nog stil bij al die evenementen die de tijd deden vliegen. Maar terwijl ik stil sta,gaat die tijd toch nog verder. En terwijl die tijd verder loopt,zijn we niet verplicht hem in te halen.Nee we lopen gewoon mee,op ons ritme van de tijd die ons leven is. Dag na dag vliegt de tijd,en af en toe denk ik ook dat hij vlugger loopt dan andere jaren. Zeker naarmate ik ouder wordt. En als ik dan 's morgens voor de spiegel sta,dan denk ik dat vooral 's nachts de tijd vlugger gaat,omdat er daar plots weer een grijs haar in de spiegel verschijnt. En als ik dan denk dat de tijd plots te vlug loopt,kijk ik op mijn horloge,en ook daar verandert er niets. Het is maar juist als ik naar een begrafenis moet,dat men twee verschillen heeft! De mensen in de kerk blijven op de tijd verder of vooruit lopen,maar bij de persoon in de kist,is de tijd blijven stilstaan. Op dat moment mag men ook even bij de tijd blijven stilstaan,en gewoon voor ons zelf zeggen, "Vlug of traag,laat de tijd lopen",en dat ieder op zijn eigen ritme.
In den tijd dat ik nog kind aan huis was, in het paleis van laken, was ik ook een grote milieuactivist. De Laurent had mij dat geleerd, toen we als drie koningen op pad gingen.Hij had mij geleerd van alles te sorteren. Op nen dag gingen ze in laken de grote kuis houden, en moest er aan groot gedeelte brol buiten! Amai, zeg hebben wij daar moeten sorteren ppfffffffffff. Ne zak met blikken dozen van hunne foi gras, en ne container met groenafval voor hunne kerstboom in te doen. Maar dan stond er nog ne zak voor de blikken van Laurent zijnen hond zijn eten. Ne container met oude kleding, maar dienen zat al vol gestompt met die grote hoeden van Filip en Laurent zijnen trouw. En dan stonden er zeker vier speciaal zakken met krulijzers in van Fabiola hare vogelennest op hare kop. Ne zak met lippenstiften van al die koninginnen en prinsessen. Ge kunt het niet bedenken wat er daar allemaal gesorteerd wordt.
Ze krijgen daar speciaal blauw zakken om alles in te steken en te sorteren hé.
Euh ..Ja, die zakken dat gaat volgens het kleur van uw bloed denk ik. En Laurent, dat is nen echte milieuactivist hé. Dienen jongen is nu ne keer echt met de natuur begaan zie. Op nen dag had zijnen hond iet achtergelaten op den trap van het paleis, en ons Fabiola was er toch wel in uitgegleden zekerst. Den Albert stond daar ook al met den bibber, met het gedacht dat ze iets zou gebroken hebben, en hij heeft de Laurent daar ne keer goed onder zijn koninklijke voeten gegeven. De Laurent had geen zakjes meer om dat platgetrapte dinges in te doen, en hij is dan nog rap met zijne Ferrari naar den Delhaize gereden. Ondertussen was Mathilde er met de pousette ook al twee keer ingereden, en was er niet veel meer op te kuisen. In elk geval onze Laurent is echt met de natuur en met de dieren begaan. En opgelet, als den Albert met zijn gesorteerd afval of overschot naar het containerpark gaat, mag hij daar alles samen in de koninklijke container smijten. Daar zouden we eens een voorbeeld aan mogen nemen zie! Ik kan maar één ding zeggen, ik heb op het paleis veel bijgeleerd. Hoewel, ik moet ook zeggen dat den Albert of Paola niet zelf hun vuilzakken buiten zetten hé.
Nee nee, daar zijn speciale mensen voor gesorteerd hé.
Omdat de koning dan nog een voorbeeldfunctie heeft, mag er daar met dienen vuilzak zeker niets misgaan hé.
Dus is dat speciaal opgeleid personeel denk ik.
Jamaar we kunnen ne keer lachen, maar ik denk dat zo een examen voor afvalbuitenwipper nog niet zo gemakkelijk moet zijn zenne!
Er mag in die vuilzakken niets zitten waar de gewone burger zijne neus zou kunnen insteken uit curieusiteit hé.
Ge gaat daar geen rekeninguitreksels in vinden hoor.
Ook de bestelbon van de 3 suisses en van Damart zult ge in die vuilzakken niet vinden.
)))). 
