Ik was weer op reis in één van mijn dromen, en ik kom daar toch wel terecht in Madurodam zekerst! Jawadde, dat was nu ne keer ferm zie. Ik was daar de grootste, en iedereen moest uit mijne weg. Telkens ik mijn voeten in die kleine straten zette, daverden de huizen op hun grondvesten. De mensen moesten naar omhoog kijken om mij aan te spreken, en ik kon gewoon naar beneden kijken hoe ze daar nog zelfs niet aan mijn enkels kwamen. Ik was groter dan de kerktoren. De koeien kon ik met één vinger optillen. Ik kon zelfs de treinen opheffen en van spoor veranderen. Zelfs het reuzerad op de kermis was niet groter dan het speelgoed dat ik ooit heb gehad. In mijnen droom ging mijn reis verder, en kwam ik in mini-Europa aan. Jawadde, hier was dat just hetzelfde. Ik was groter dan den Eifeltoren, en met enen duw kon ik de scheve toren van Pisa rechtzetten. Met de bollen van het atomium kon ik knikkeren, en met ene stap kon ik van onze kust naar Engeland stappen. Alles was zodanig in miniatuur, dat ik ne reus geworden was. Amai, azo plezant. Ik was de sterkste en de grootste, en alles moest wijken. Terwijl ik daar aan het wandelen was, verstuik ik mij daar toch wel over den arc de triomphe in Frankrijk zekerst!! Jawadde, van 't verschieten was ik plots klaarwakker.
Om te bekomen was ik ne keer gaan wandelen, maar ge kunt niet geloven wat een verschil dat was. Ppfffffffff de mensen waren groter dan mijn, en de gebouwen waren enorm. Het reuzerad op de kermis draaide zijn rondjes, terwijl ik mij moest achteroverbuigen om het rad volledig te kunnen zien. Ik keek rond mij, en voelde mij plots heel klein. Ik was potverdekke klein duimpje geworden. In feite was het mijnen droom die mij doen inzien heeft hoe klein een mens kan zijn in de wereld van de realiteit. Ja, in mijn dromen kan het soms reuze zijn, maar in het echte leven ben en blijf ik dat kleine ventje.
Stalking,Ik had dat letterlijk vertaald en ik dacht dat da koningen waren die in stallen leefden )))). Maar da schijnt ni waar te zijn,en nu ik hier eens gelezen heb wat het wel just is,moet ik zeggen dat ik vroeger wreed gestalkt ben. In de tijd dat ik naar school ging was het elken dag prijs!! In de klas,op de speelplaats,overal waar ik zat of stond zat diene meester achter mij. Ja ik moet een echte vedette geweest zijn in dienen tijd,want diene meester zag mij nog maar staan of hij schreeuwde al achter een handtekening. Is uw rapport getekend???? Is uw schrift getekend??? Zijn uw nota's getekend??? Ik deed er snachts geen oog meer van toe!!! Op de speelplaats verstopte ik mij soms achter ne struik om op mijn gemakske met een sigaret te bekomen van zijn achtervolgingswaanzin,maar toch wist hij mij te vinden. En zelfs diene dag dat ik het moe was en de school ontvlucht,stond hij daar plots naast mij in het buffet van het station!!! Ik had nog den tijd niet om mijn pint uit te drinken,of hij had mij al bij mijn oor vast!!! Ja als veertienjarige kunt ge daar wreed vannaf zien van zo ne stalker. Ja't'is maar als ik het school heb verlaten dat ik er vannaf was. Maar dan begon ik af en toe naar de meiskes te kijken,en die hebben mij ook ne gansen tijd gestalkt. Maar t'is maar nadat ik getrouwd en gescheiden was,dat ik echt besefte wat stalken was. Als ze op uw werk staan met de grootste zever als uitvlucht,of als ze u snacht's uit uwe nest bellen om te zeggen dat nu we gescheiden zijn,ze nog meer van mij hield. Ja t'zijn lappen!!! Maar ik kan mij goed inbeelden dat het voor iemand die er echt mee te maken heeft geen lachertje moet zijn. Groetjes chauffeurke
Ik weet dat valentijn al achter de rug is,maar die dag was er een ander thema voorzien. Dus vandaag ben ik curieus te lezen hoe de mailers hun valentijnsdag hebben doorgebracht. Ondertussen probeer ik nog ne keer iet uit mijnen duim te zuigen.
Ik wist niet wat doen met valentijn!!! Ik zat voor mijne pc,en dacht in mijn eigen moest ik nu eens een zoekertje plaatsen om een afspraak te maken. Allee,ik mijn zoekertje geplaatst in de rubriek vrijgezel zoekt schoon mamaselleke met schoon carrosserie voor afspraak.
Naam:Chauffeurke Leeftijd:had ik geschreven ja ik leef graag in de tijd en had van mijn 44j er 35 van gemaakt Haarkleur:Zwart met grijze mechen Ogen:1bruin,en 1 blauw van te vallen met mijne velo Groote:1m90 ja ik had er direkt 20 cm bijgedaan,want ik ging toch hoge schoenen aan doen. Gewicht:80kg spieren
Nog geen 5 minuten later krijg ik ne mail binnen dat er iemand wou afspreken. Ik zat al te denken dat het valentijnsdag was,en dat ge daar toch ni met lege handen kon aankomen hé. Dus ik rap naar de winkel!!! En ik had geluk dat het valentijn was,want de winkels hingen vol met liefdeshartjes en anderen brol. De verkoopster vroeg mij of ze mij kon helpen. Ja,ik zoek iets om af te geven voor mijn lief dat ik nog nooit gezien heb. Ha dan moet ge goede indruk maken,en op geene frank zien. Allee,na een half uurke kom ik daar buiten met ne pluchen beer,een pluchen hart,een muziekdoos,een doos koeken met de koninglijke familie op en een rose strik. Een roos hemd met hartjes op,een paar witte sloffen met hartjes en nen boké (boeket) van 50 rozen. Ik direkt met mijn gerief naar huis,om dat allemaal in een valies te steken want ge kunt da zomaar ni in uw armen houden hé. Allee op den duur was ik toch klaar geraakt,en was ik met twee valiezen met mijn valentijsgerief naar de afspraak gereden. Ik stond daar 5 minuten,en de mensen keken mij aan met een glimlach. Ja ik was den enigste die daar stond met twee valiezen en mijn hemd met hartjes en mijn witte sloffen. Na een half uur komt er daar een autoke aangereden met een madam in die in mijn richting kijkt. Ze zet haar voituurke op het voetpad,en stapt met vlugge stap naar mij toe. Ik zeg nog bij mezelf,amaai de die moet wreed verliefd zijn. Ze kijkt mij aan,en zegt:Da zijn zeker uw valiezen van thuis!!! Ja zeg ik ge hebt da goed gezien!! Ze geeft mij daar een lap op mijn oor met de woorden. T'is niet omdat uw madam u met uw valiezen aan de deur zwiert dat ge van mij moet proffiteren hé. En ze stapt evenvlug terug naar haren auto terwijl ik daar met zeer aan mijn oor sta. Jawadde zijn da lappen zeg!! Die dacht omdat ik daar met mijn valiezen stond dat ik thuis buiten lag. Ne mens koopt dan al eens wa gerief om goede indruk te maken. In het vervolg zal het veel minder zijn,en kopp ik just de botten. Ik heb geleerd dat liefde niet altijd geven en nemen is,maar gewoon het hart laten spreken zonder materiaal aan toe te voegen. Ik ben dan maar met al mijn gerief naar de weide getrokken waar ik met valentijn mijn verliefd varken had leren kennen. Awel ge kunt ni geloven hoe blij dat beestje was. Als ge nu ergens in een weide een varken ziet lopen,met een pluchen hartje rond hare snuit,en een muziekdoos aan hare staart. Dan weet ge dat dit het lief valentijntje van chauffeurke is. Groetjes chauffeurke
Gisteren was ik ne keer gaan wandelen in het dorp! Met zo'n koud weer en temidden van de week ziet ge daar niveel volk rondlopen natuurlijk. Geene mens om tegen te klappen, niemand die u goeiendag zegt. Ppfffffffffffff azo een triestig dorp dat da is waar ik woon! Ik was dan maar verder naar het kerkhof geweest, en ne keer tot aan de zerk van mijne vriend Rogéke gegaan. Zijne steen lag er bevroren bij, en er stond nog een rieten mandje als enig aandenken aan één of ander bezoek. Ik keek naar zijne foto op de grafzerk, en da wil toch wel lukken dat er daar telkens nen traan onder zijn oog hangt. Pppfffffffffff en ik die al tegen geen verdriet kan!! In de lente is het nen druppel ochtendnevel, in de zomer nen traan van zonnecondensatie, en in de herfst nen regendruppel. Telkens veeg ik dan diene traan van zijne gezicht om da verdriet te wissen hé! Gisteren wou ik dat ook doen, maar dienen druppel was daar toch wel aangevroren zekerst!!
-Wat staat gij hier te doen chauffeurke?? -Euh.....awel dienen traan van uwe foto vegen hé Rogéke!! -En gaat het? -Euh......ha precies ni want hij plakt met da vriesweer serieus vast. -Ja, chauffeurke er zijn zo van die perioden waar ne mens meer verdriet heeft dan andere dagen hé. -Ha ja???? -Ja, tijdens mijn leven had ik ook soms verdriet, maar daar was het mijn verdriet, en zag ik niet altijd dat van een ander. En nu ik hier onder mijne grafzerk lig moet ik niet meer aan mij denken, maar zie ik het verdriet van een ander hé! -Jawadde, da moet daar triestig zijn Rogéke!! -Wij voelen hier ook de rust en de lach van een ander hé. -Ja ge hebt het mij al verteld! -En hoe is het met u chauffeurke? -Euh.....awel,.....goed en ni goed....! -Wat is dat voor een antwoordt? -Awel ja, ik heb ook verdriet. -Verdriet, en ge leeft nog? -Euh.....ja vaneigens! -Ja, dat is soms nog erger, want ik zie hier wel het verdriet maar voel het niet. -Ja manneke, 't leven is ni simpel hé. -Chauffeurke, het leven is niet simpel omdat men het zo wil of niet wil. Waar ik hier lig, heb ik niks meer te willen. Het leven kan mooi zijn, en uit alles moet men een les trekken, zowel uit de goede als uit de slechte zaken. -Ja Rogéke, 't is toch niet altijd gemakkelijk zenne. -Nee ik weet het chauffeurke! En weet ge wat er nog erger is bij u! Gij leeft in twee werelden! -Hoe, ik leef in twee werelden...???? -Ja chauffeurke, ge leeft in uwe wereld als Erwin, en in nen virtuele wereld als chauffeurke. -Ha ja, dat is waar. -Als ge als Erwin verdriet hebt dan is dat al heel erg, maar als ge als chauffeurke verdriet hebt, dan hebt ge twee maal verdriet want uw virtueel persoon is een onderdeel van uwe echte persoon. -Euh.......mmm....ja zekerst. -Daarmee wil ik zeggen dat ge kunt verdriet hebben en ook kwetsen. En dat in welke wereld je ook leeft. Behalve in de wereld waar ik hier lig, maar daar streeft niemand naartoe. Zou het dan niet beter zijn van zoveel mogelijk vreugde en vriendschap te brengen in al deze werelden waar er nog leven is! -Euh......awel vaneigens Rogéke, ge hebt weer eens gelijk. Awel ik ga dat ne keer direkt gaan schrijven zie, en zeggen dat ik nog just in ne wereld van vreugde en vriendschap wil leven of dat ik anders rap den hof zal af zijn.
Ondertussen was de zon met een straal door de wolken gekomen, en hoe eigenaardig het soms kan lopen, de druppel op Rogéke zijn wang was ontdooit. Ik veegde hem af, en dat geeft me steeds een raar gevoel. Rogéke is er niet meer, en het enigste dat ik nog kan is zijne foto schoon houden en zijne grafzerk sieren. Het zijn die momenten waar ik ook verdriet heb, maar op een ander manier. Virtueel heb ik verdriet omdat ik mensen zou kunnen verliezen terwijl ze er nog zijn. Maar hier heb ik verdriet omdat ik iemand kwijt ben die nooit meer terugkomt.
Ik stap dan telkens via een veldbaantje naar huis omdat de mensen mijn tranen niet zouden zien. Maar telkens weer heb ik zoveel bijgeleerd. Bedankt Rogéke
Ja de solden zijn weer in het land!! Ik was zo ne keer de winkelstraat ingewandeld, en zag de vitrines volgeplakt met publiciteit op de kortingen.
Hier 50% tot 70 %
Hier uitverkoop wegens verbouwingen.
Hier wegwerpprijzen
Hier weggeefprijzen
Ik was zo ne winkel binnen gestapt waar alles aan 50% was. Awel dat is nogal interessant zenne!
Ik heb daar een papierversnipperaar gekocht aan de helft van de prijs. En een deegrol met verlichting in aan 50% Ik heb ook twee kandelaars gekocht met knipperende kaarsen. Ja, ik kan daar nu allemaal niks mee doen hoor. Maar ik heb het toch goedkoop kunnen kopen hé )))))
Ik was ook zo ne winkel binnengestapt waar het wegwerpprijzen waren. Maar ik peis dat ik dat wa te letterlijk had opgenomen. Ik had al die prijzen dar afgesnokt, en weggesmeten. Ik liep met mijn gerief de kassa voorbij, en da spel waar ge daar tussen loopt begint daar toch wel te piepen zekerst!!
-Hela manneke waar gaat gij naartoe met al da gerief. -Euh.....ha naar huis hé madam -Zou ge dat dan niet eerst betalen??? -Euh.....hoe betalen? Ik heb zoals op de vitrine staat al de prijzen weggeworpen, dus staat er nu geene prijs meer op en ben ik er mee weg hé.
Jawadde, t'was daar mijnen beste dag niet. Ik heb daar wreed onder mijn voeten gekregen voor hunnen uitleg dat ze op de venster geschreven hadden zenne. Ge zijt nog veel beter van in diene eerste winkel zaken te kopen aan halve prijs die ge niet nodig hebt. Dan buiten te gaan zonder te betalen met de solden hé )))
Ik ben nu wel een week thuis, maar meestal heb ik al geen tijd om naar de gewone prijzen te gaan kijken, laat staan de solden.
Maar de keren dat ik naar de solden geweest ben was wel de moeite zenne. Je ge ziet daar ne pull-over hangen met een prijseticket die al eens overplakt is omdat ze de prijs waarschijnlijk just voor de solden hebben opgeslagen )) En dan hangen ze daar een kartje aan van -20%, -30%, -50%, -70%. De mensen staan soms voor de deuren te wachten als de solden beginnen, en dan is het spurten naar die bakken waar ze alles op nen hoop geworpen hebben. Ge staat dan aan één van die bakken waar ze ook den overschot van hun kleine en veel te grote maten hebben ingelegd. En als ge dan de juiste maat vindt, dan wil dat lukken dat er vier andere zijn die just diene pull-over in hun handen hebben. Het is dan trekken en sleuren tot den diene met de meeste macht dien pull-over aan de kassa krijgt hé. Aan de kassa stelt ge dan nog ne keer de vraag:
-Is diene pull-over nu niet wa uitgerokken?? -nee nee madammeke, dat is zo een model en ze staan in solden hé.
Ja natuurlijk moet ge dan ni beginnen op de kwaliteit te discussieren hé, want ze doen er 50% aan af. Dan is het ook maar normaal dat ge 50% krijgt hé )))))
Ge stapt dan ne schoenwinkel binnen, waar de schoendozen door elkaar staan en waar het drummen is om nog een stoeltje te vinden om die schoenen te passen. De meesten mogen blijven rechtstaan om te passen, en meestal passen ze dan maar ééne schoen, omdat uwe rechtse met uwe linkse voet niet veel verschilt hé. Thuis doet ge ze dan alle twee aan, maar dan ziet ge dat er twee verschillende maten in uw doos zitten. Terug naar de winkel, en daar den uitleg doen dat er twee verschillende schoenen in zitten.
-Jamaar, wat in solden staat wordt niet teruggenomen hé.
Ge kunt dan in de winkel op zoek om de andere doos te vinden waar ook twee verschillende schoenen in zitten die bij de uwe passen )) Ge hebt dan twee keer 50% gekregen op twee paar waar de twee schoenen al aan 50 voeten gepast geweest zijn, zodat uw twee schoenen rapper uitgerokken zijn en dat ge met uw twee schoenen maar 50% van den normale tijd aan uw twee voeten doorbrengen hé )).
Nee nee, ik zit nu te zeveren, solden is voor velen een uitstap, een hobby, een nood. Maar eerlijk gezegd, voor mij is het meer een thema voor een verhaaltje dan een nood om te kopen.
Mijn eerste echte liefde dat was.....euh.......euh...... Awel ik moet hier ne keer napeinzen, want ik weet niet of ik die al gehad heb )) Ik bedoel dan wel de echte liefde hé!
Ha ja, nu schiet het mij te binnen zie ))) T'was in de jaren stillekes, en ik had juist ne wens mogen doen bij een fee die voorbijgevlogen kwam in mijnen droom. Ik had gewenst, dat ze mij op de weg van de liefde zou zetten. Potverdekke, ze had mij daar op de weg van de puberteit gezet, en ik wist met mijn lijf geenen blijf. Mijn ogen draaiden in mijne kop, en er was vanalles aan mijn lijf dat begon te kriebelen. Mijne pa had dat ook gezien, en den diene had mij daar direct wat geholpen door mij met een paar lappen op mijne kop op het rechte pad te houden. Volgens hem moest ik over geen lief komen klappen als ik niet wist wat liefde was. Ik was dat ne keer gaan opzoeken wat het woord lief wou zeggen. "Lief" dat zijn in feite maar vier letters, en daar moest ik toch aan uitgeraken hé.
L = Leep I = Intiligent E = Elegant F = Frouwelijk
Nu ik wist wat liefde wou zeggen kon ik op zoek gaan hé ))
Ik in mijne zoektocht mijn schouders goed naar achter, en mijnen buik wreed ingetrokken. Ja, t'is niet omdat ge in uw puberteitsjaren zit, dat ge geen buikske hebt hé. Dat zijn die melkbuikskes die nog moeten wegtrekken hé. Op nen dag had ik prijs.
Ik had mijn eerste echte liefde gevonden!!!!!! Ze was leep, intiligent, elegant en frouwelijk ))) In het begin gingen we naar het park, en lagen we naast elkaar in het gras. Ik wreef door haar wilde haren, en ze keek mij aan met haar donkere ogen. We begonnen elkaar te knuffelen, en we waren zot van elkaar! Ik zag haar lopen, en vond dat ze het veel eleganter deed dan al de anderen. Ja, ik had een goei keuze gemaakt. De liefde was zo groot, dat ze mij van ver hoorde afkomen. Mijne pa zag dat we onafscheidelijk waren geworden, en hij kon niet anders dan ze binnen te laten. Maar het heeft niet lang mogen duren, want mijne pa stelde zijn wetten. Mijne pa was niet akkoord dat ze in huis plaste en dat ze onze zetel had kapot gebeten!!
Ja, Mira was mijn eerste hondje waar ik echte liefde van kreeg!
)))). 
