Hello evrybody,

Deze morgen was het zover en kon ik naar het ziekenhuis op consultatie om de evolutie van mijne steen te laten zien.

Euh…ik weet wel dat elke Vlaming een baksteen in de maag heeft, maar bij mij was het een niersteen hé.

Om 8u30 moest ik op de radiologie zijn en dus was ik om 8u15 aanwezig.

Voor mij zat er nog drie man te wachten en blijkbaar waren ze er slechter aan toe dan mezelf.

Ja, ik vertoon geen uiterlijke verschijnselen van zwaargewondheid en dat was blijkbaar bij één van de wachtenden wel het geval.

Na enige tijd komt er daar een schoon verpleegsterke en kijkt even in de wachtzaal waarna ze haar blikken naar mij werpt.

-Hoe is uw naam meneer.

Amai zeg die is wel direct dacht ik nog.

-Euh…mijne naam is chauffeurke.

-En heeft chauffeurke een afspraak?

-Euh…ik denk het wel want ik heb hier verleden week al een papier gekregen van een collega van u.

-Ha ja, maar met dat papier moet ge eerst naar de receptie gaan om u in te schrijven.

-Euh…hola…dus moet ik eerst terug naar…

-Ja, en daarna mag u hier terug komen zitten

Ik dan maar terug naar de receptie en daar stond er maar tien man voor mij.

Het ging nogal vlot en dus was ook ik vlug ingeschreven voor de dienst radiologie.

Ik stapte terug naar de wachtzaal en ondertussen was er daar al een pak volk bijgekomen.

Maar ik stond er nog maar vijf minuutjes als ik mijn naam hoor afroepen.

-Chauffeurke?

-Euh…da bennekik juffrouke

-U mag mij volgen.

We liepen een kamer binnen met een groot machien en ze gidste mij naar een kleedkamer.

-U mag uw vest en uw broek uitdoen en dan bij mij komen.

-Amai…

Ik kan u verzekeren dat het geen zicht was om daar in uw onderbroek te staan met hemd en plastrong!

-Chauffeurke zet u maar op die plank ik zal de tafel kantelen.

Langzaam kantelde de tafel waar ik op lag van vertikaal naar horizontaal.

-Euh…is dat al om diene foto te nemen?

-Ja, eens u volledig plat ligt kan ik de foto nemen.

-Euh…maar wacht eens ik ben iets vergeten!

-Iets vergeten…moet u nog een geneesmiddel nemen voor we de radiografie uitvoeren misschien?

-Euh…nee nee, maar mijn haar is nog niet gekamd voor de foto.

-Zeg manneke ’t is ne foto van uw nieren dat we nemen hé.

-Ha…hola dan ga ik daar niet gans opstaan?

-Nee, juist uw nieren en uwe steen.

Binnen de kortste keren lag ik daar horizontaal en gaf ze mij bevelen van achter een glazen wand.

-Stil liggen…niet meer bougeren…niet meer ademen.

Een geluk dat het snel ging want ik kan nooit wreed lang mijne adem inhouden.

-Voila chauffeurke, ik ga de plank terug laten zakken en dan mag u direct bij uw dokter langsgaan.

-Euh…dank u zuster…euh...juffrouw bedoelde ik...nog een prettige dag verder.

-Chauffeurke vergeet ge niks?

-Euh…ne kus?

-Nee slimmeke…uw broek en uw vest!

-Oei..

Nadat ik mij terug had aangekleed ging ik opzoek naar de dokter bij wie ik in behandeling was.

Nadat ik daar een paar gangen doorlopen had was ik volledig mijne kluts kwijt.

Ik was daar al in alle gangen verloren gelopen dat ik dan toch maar ene met een witte kiel aansprak.

-Euh…excuseer meneer doktoor maar ik zoek de wachtzaal waar ze zich bezighouden met de stenen.

-Met de stenen…moet ge dan geen ondernemer of een metser hebben?

-Euh…nee nee, ’t zijn nierstenen hé.

-Ha dat is iets anders…ge gaat hier naar links en dan rechts op het einde van de gang.

Daar neemt ge terug links en iets verder hebt ge de dienst Urologie.

-Ha ja…de dienst ufronomie.

Ik stapte door de blinkende gangen en iets later vond ik een wachtzaal met de naam op die trok op deze die de dokter had uitgesproken.

Na tien minuutjes komt de dokter aangewandeld bij wie ik in behandeling was.

-Dag meneer doktoor.

Hij bekeek mij vanachter een klein rond brilletje en gluurde tevens naar de namen die hij op een lijst staan had.

-Komt u voor de afspraak om 9u?

-Euh…ja zekerst.

-Bent u de wael?

-Euh…nee ik ben Vlaming.

-Nee nee ik bedoel of u meneer De wael bent?

-Nee ik ben chauffeurke.

-U staat hier niet op mijn lijst.

-Oei…U had mij gezegd van naar de fotografie te komen om mijn nieren te laten trekken.

-En u bent daar geweest?

-Ja, daarnet.

-U had een afspraak moeten nemen, maar ’t is niks, gaat u naar de receptie en laat u inschrijven en kom dan maar terug.

Ppffff ik weer naar de receptie!!

-Dag madam ik ben hier terug!

-Hebt ge gedaan?

-Nee ik moet nog beginnen maar ik moet mij eerst komen aanmelden voor de dienst urie..euh…orulo..potverdekke hoe noemt dienen dienst voor de stenen.

-De dienst urologie?

-Juist madam ge zijt er op!

Ze drukt daar dezelfde vignetten af als ze mij een kwartier eerder had gegeven en ik kon terug bij dokter ufroloog.

Ondertussen waren er daar ook al twee personen komen zitten en dan begint de miserie hé.

Eerst knikt ge nog beleefd naar elkaar maar dan beginnen de vragen.

De dame vroeg aan een andere patiënt om hoe laat zijn afspraak was en of de dokter al aanwezig was.

Potverdekke ik had het goede gedacht van mij daar eens gaan te moeien door te zeggen dat de dokter er al was en dat ik eerst naar de receptie gegaan was om ne rendezvous met menier dokteur” te hebben.

-Ik heb een afspraak om 9u en u ?

De andere patiënt antwoordde dat hij om 9u30 voorzien was en dus vlogen hun blikken mijn richting uit.

-Euh…ik moet maar juist iets afgeven.

Ze doken terug hun roddelblaadjes in en toen de dokter er terug was deed hij teken van hem te volgen.

Ik sloot de deur achter mij en daar zat ik dan oog in oog met meneer dokteur.

-Neemt u de medicamenten nog?

-Ja.

-Hebt u nog moeite om te plassen?

-Nee.

-Hebt u nog pijn?

-Wel eergisteren dan heb ik zo nog eens een scheut gevoeld maar het was draaglijk.

-Dus u heeft nog pijn?

-Euh…nee en ja…allé meer nee dan ja want het is draaglijk hé.

-Ik zie op de radiografie dat de steen nog steeds op dezelfde plaats zit en dus is er geen verandering sinds u hier bent opgenomen.

Als u mij zegt dat u pijn heeft kan ik stappen ondernemen, maar anders zou ik nog veertien dagen wachten.

Misschien komt de steen zelf nog los en anders nemen we binnen veertien dagen een beslissing over hoe en wanneer we hem gaan verwijderen.

-Euh…ja meneer doktoor.

-Als u wilt kan ik u nog veertien dagen thuis zetten om te revalideren?

-Euh…nee nee laat mij maar gaan werken want anders gaan ze mij ginder niet meer kennen in de wetstraat.

-Zoals u wilt, ik ga u nog een geneesmiddel voorschrijven en een ziekenbriefje voor vandaag en dan zien we ons juist voor Sinterklaas terug.

-Dank u meneer doktoor.

-Dat is dan 26€.

-Euh…ha ja…ik zal eens kijken of ik het kan passen.

Ik heb hier nog een briefje van tien en ik kan het passen met wat stukken.

Toen hij mij daar voor 16€ aan kleingeld op tafel zag leggen keek hij mij weer maar raar aan vanachter zijn brilleke.

-All酒t zal dan tot binnen veertien dagen zijn zekerst!

-Ja, tot binnen veertien dagen.

Ik verliet het lokaal en liep met gebogen hoofd de twee wachtenden voorbij waarvan ik ook de blikken in mijn rug voelde.

Ik liep haastig naar de receptie en de dame keek mij al raar aan mij daar voor de derde keer te zien verschijnen.

-Bent u nog iets vergeten?

-Nee ik kom mij uitschrijven hé.

-Als u niet opgenomen bent hoeft u zich niet uit te schrijven.

-Ha..oei…dan moet men zich alleen maar inschrijven maar niet uitschrijven!

-Ja meneer.

-Euh…alle dan ben ik er eens mee weg hé, nog een prettige dag verder.

Opgelucht stapte ik de vrije wereld in en kon ik terug huiswaarts keren.

Ha ja, wat ik nog zou vergeten!

Misschien gaan sommigen nu vragen hoe het is met mijn stenen en wat het vervolg is.

Awel…de stenen zitten er nog steeds en binnen veertien dagen moet ik nog eens terug om te zien of ze er nog steeds zitten.

Dan zullen ze misschien beslissen of ze hem gaan halen of ze hem gaan splitsen zoals B.H.V.

In feite weet ik nog niks meer en zal het nog veertien dagen wachten zijn hé.

Ik wens ieder van u alvast nog een leuke dag toe en veel beterschap voor onze zieken of deze die op ziekenhuis bezoek moeten.

Geniet van de mensen die op het scherm verschijnen en laat de inkt maar door het leven vloeien.

Groetjes chauffeurke