Hello evrybody

Toen ik deze morgen ben opgestaan was ik wreed verschoten.

Morgen de eerste schooldag voor mijne jongste snotter en volgende maandag staat er daar een groot kruis op de almanak met de betekenis dat ook ik terug mag gaan werken.

Ja, zo vlug kan het gaan, de zes weken congé liggen al achter mij.

In feite we goed dat ik volgende week kan gaan werken zo kan ik mijn volgend verlof al binnengeven.

Maar allé ondertussen zijn het hier onze laatste dagen en moeten we deze laatste dag wat invullen hé.

Het weer buiten leek ons alvast niet uit te nodigen om te gaan fietsen of wat dan ook want de wind blies de bladeren van de bomen en de lucht was gevuld met donkergrijze wolken die daar precies ook tegen hun goesting hingen.

Maar ik had een idee, tegenwoordig zie je op elke zender wel een kookprogramma en dus zou ik eens koken voor mijn lief terwijl ze gaan werken was.

Eerst eens kijken wat we in huis hadden en ik had geluk we hadden gisteren een courgette meegebracht van in mijne tuin.

Ja, niet de courgette die je in de winkel treft maar zo ééntje van drie meters lang.

Allé, ’t zal misschien twee meter af mogen maar ik bedoel maar dat ze enorm is.

Ondertussen zat mijne snotter aan de keukentafel te ontbijten en zijn nieuwsgierigheid bleek groot.

-Wat gaat ge maken pa?

-Courgettesoep.

-Euh…en kunt gij dadde?

-Vaneigens gij ik ben de Peter Goossens van Deftinge.

-Amai, ik ben curieus.

-Ja, ge gaat dat hier eens zien vooruitgaan zie want dat is niet lang werk hoor.

-Ha nee?

-Nee nee..

-Voila ne lepel boter in de kom en daar mijn drie ajuinen bij en eens ze wat gestoofd zijn mijn courgette erbij met wat pataten.

Daarna een paar lieter water bij en nog wat kruiden en kees is klaar.

-Euh…pa uw ajuinen liggen daar al in de boter.

-Ja, goed hé.

-Euh…maar moeten die niet gepeld worden?

-Euh…ja, nu ge het zegt dat zou misschien een ander zicht zijn.

Potverdekke ’t was beter dat alles geschild was en daar kruipt wel werk in.

Schillen en fijnsnijden en in feite was ik beter van alles eerst klaar te zetten en niet overhaast te werk te gaan want als chef kok moeten uw klodden een beetje in orde zijn hé.

De ajuinen werden in blokjes gesneden waarna ik ze een paar minuutjes liet fruiten en daarna de courgette in fijne blokjes erbij gedaan heb.

Ik moet zeggen dat met drie kilo courgette uwe kom goed gevuld is zeker als er uw water bij is.

Daarna drie aardappelen bij in blokjes gesneden waarna ik wat tijm, drie laurierbladeren en een teentje look aan toevoegde.

Volgens de liters water nog wat bouillonblokjes bij en daarna aan de kook brengen.

Potverdekke dat begon daar al goed te rieken en omdat een chef kok altijd moet proeven volgde ik dus dienen raad op.

In het begin proeft ge niet veel omdat ge uw tong verbrand maar eens uw gehemelte is afgekoeld kunt ge proeven en zout en peper toevoegen naar smaak.

Eens de soep gekookt was zou ik alles mixen maar zoals altijd is het juist dit apparaat dat dan in panne is.

Maar geen probleem een echte chef kok trekt altijd zijne plan en met wat aanpassingen aan de boormachine van mijne pa ging het ook zeer goed.

Daar stond mijne kom soep dan te dampen en ik kon niet wachten om mij een kommeke uit te scheppen.

Ze zag er heerlijk uit maar als grote chef moet ge ook op de afwerking letten en dus tekende ik met een beetje room een abstracte figuur.

Even blazen en ik kon de eerste lepel in mijne mond steken.

Awel ge gaat het niet geloven maar ze smaakte naar courgettesoep!

Mmmmmm…ik was zelfs verschoten van mijn eigen kunsten en dat wil al veel zeggen als chef kok.

Ja, het eerste gedeelte van de morgen was al ingevuld en om de rest in te vullen en een deel van de courgette uit mijn haar te halen van het mixen met mijne pa zijn boormachine zouden we gaan zwemmen want dit was wel al heel lang geleden.

We namen onze zwembroek en de handdoeken, de duikbril, de zwemvliezen, de neusknijpers, de badmuts, de zwembandjes, de strandbal en twee gele eendjes en we konden vertrekken.

-Pa, ’t is al lang geleden dat we gezwommen hebben gaat ge dat nog kunnen?

-Maar vaneigens manneken ik zwem gelijk een vers gebakken forel.

Nadat we de wagen hadden geparkeerd en met onze zes zakken gerief naar het zwembad wandelden was het goed te merken dat de vakantie gedaan was.

Geen volk meer in het domein en wie weet zouden we het zwembad wel voor ons alleen hebben.

Potverdekke toen we aan die deur duwden kregen we ze toch wel niet open zekerst.

-Euh…kijk pa er hangt hier een papier op de deur.

Gesloten van 1 september tot 11 september.

Miljaar ’t is toch geen waar zekerst!

-Wat gaan we nu doen pa?

-Euh…ik heb beloofd dat we ons gingen amuseren in het water en dus gaan we dat ook doen hé jongen.

We reden terug naar huis en op het terras bracht ik alles in gereedheid.

-Tim…trek uw zwemgerief maar aan, alles staat klaar buiten.

-Euh…buiten pa…is dat niet te koud.

-Euh…ja misschien wel, maar we zullen onze anorak aantrekken.

Daar zaten we dan met onze badmuts op en duikbril op onze neus.

In zwembroek en met onze anorak aan en onze voeten in twee emmers en een plastieken teil voor de afwas mee te doen.

De wind blies door onze haren en we kregen er zelfs kiekenvel van op onze benen.

Potverdekke zeg toen we daar juist goed bezig waren met ons te amuseren om ter langs onder water te blijven door elkaar hoofd in zo een emmer te steken gaat de bel toch wel zekerst.

-Pa er is gebeld!

-Euh…oei ik zal eens gaan kijken.

Ik kan u verzekeren dat als ge met die zwemvliezen door de salon moet en dan nog een zwembril waar aan de binnenkant water instaat dat het niet gemakkelijk is om daar zonder ongelukken aan de voordeur te komen.

Toen ik die deur opentrok stond onze facteur daar en ’t was precies of hij een spook had gezien.

-Ha facteur…alles goed jong?

-Euh…euh…jaja.

-En met wat goed nieuws komt ge nu weer bellen.

-Euh…awel, euh…juist een brief van uw werk waar dringend opstaat en…euh…maar als ge wilt kom ik later wel terug hoor.

-Nee nee.

-Euh…ge moet wel eens tekenen chauffeurke.

-Euh…ja euh…maar er zit geen stylo in den binnenzak van mijn zwembroek.

-Euh…hier neem de mijne maar.

-Zeg facteur wilt ge niet binnenkomen om iets te drinken want ik heb juist verse courgettesoep gemaakt.

-Euh…nee nee merci ’t is gelijk ik het gehad heb merci.

Amai den dienen was daar rap den haf af! De laatste dagen

Allé, ik kon mij gaan afdrogen want ondertussen zag ik blauw van de kou en straks moet ik nog ziekenverlof vragen voor ik de maandag begin.

Ondertussen ga ik eens nadenken wat ik deze namiddag ga doen want de laatste uren tikken weg hé.

Ik wens iedereen een windvrije en zonnige dag toe met veel lees en schrijfgenot.

Groetjes chauffeurke