Hello evrybody

Het gebeurt niet zo vaak maar af en toe moeten we ook onze directeur(s) eens vervoeren en meestal hangt het gesprek in de wagen af van hun humeur.

Uren zitten ze opgesloten in hun bureel en als ze dan al eens naar buiten komen proberen ze hun status waarde te geven of proberen ze al eens humoristisch uit de hoek te komen als er meerdere personen in de wagen zitten.

Vandaag kroop hij alleen in de wagen en omdat de verkiezingen gevolgd werden door het vakantiereces van de kamer hadden we elkaar al een paar maand niet gezien.

Ja, ik hoef niet te zeggen weken want ik denk dat het twee maand geleden was.

Als ze slecht gezind zijn wordt er niet gesproken of gaat het gesprek over het werk en hoe moeilijk een directeur het wel heeft en als ze goed gezind zijn kan er al eens een gesprek ontstaan die wat meer met de privé sfeer te maken heeft.

-Dag chauffeurke, rijd gij met mij?

Omdat ik alleen was had ik niet veel andere keuze en moest dus wel positief antwoorden.

-Ja meneer directeur.

Omdat we de middeleeuwen voorbij zijn en de koetsen en hoge hoed of kepie uit het straatbeeld verdwenen zijn laat ik ze zelf hun deur opendoen zodat die mensen ook eens iets doen tijdens hun werkuren.

-En meneer directeur naar waar gaat de rit.

-Awel, ’t is altijd hetzelfde, gisteren zijt ge met iemand van het protocol geweest en blijkbaar was er niet goed afgesproken en stond ge daar een dag te vroeg en nu moeten nog alle regelingen getroffen worden voor zaterdag en kan ik weer alles gaan oplossen.

Daarmee wist ik nog niet waar hij moest zijn maar omdat hij sprak dat ik er gisteren een dag te vroeg stond nam ik maar het initiatief van naar dezelfde plaats te vertrekken.

-En chauffeurke, hoe was het verlof?

-Och…gewoon, kalm.

-En zijt ge niet weggeweest?

-Ja, een paar dagen Elzas maar meer ook niet.

-Ja, ik ben ook niet weggeweest, en met die regering die maar niet gevormd raakt ben ik dan maar stand-by gebleven.

-Ja, als ze zo verder doen is er na het verlof nog geen regering en zijn we na het verlof terug in verlof.

Ik weet dat ze niet graag hebben dat ge drie keer hetzelfde woord herhaalt in dezelfde zin en zeker het woord verlof niet.

-Verlof…verlof, als ik dat eens goed bekijk zijn er daar diensten die meer verlof hebben dan dat ze werken. Sommigen die ¾ werken, werken nog meer dan iemand die voltijds werkt.

Waarschijnlijk wist hij ook dat ik niet hou van drie maal hetzelfde woord in een zin te gebruiken en zeker niet het woord werken.

-Ja..ja…Allé ’t is nog goed weer vandaag hé.

-Mmmm ja, we hebben nog niet veel gehad in augustus.

-Nee, ’t is waar.

-En hoe is het nog in de dienst bij jullie?

-Oooch…goed meneer directeur.

-In feite zit ge daar toch goed, en hebt ge een schoon leven en zijt ge goed betaald en hebt ge veel verlof.

Dat zijn zo van die dingen waar ge altijd moet mee opletten wat ge gaat antwoorden.

-Euh…ja ja we zitten daar zeer goed en we hebben ook wat verlof.

-Ja…en ’t och goed betaald ook?

-Euh…ja ja, maar u toch ook veronderstel ik?

-Mmmm…wat hebt gij gedaan van studies chauffeurke?

Dat zijn van die thema’s waar ik van hou.

-Ikke…niks!

-Hoe niks…ge hebt toch gestudeerd?

-Nee..

-Jamaar, alle zijt ne keer serieus, ge moet niet beschaamd zijn, ge hebt toch een diplome van ’t één of ’t ander.

-Nee zelfs dat niet, ik heb niks gestudeerd,ik heb geen diploma en buiten de universitaire kleuterschool van Gemeldorp ben ik gans mijn leven tegen mijn goesting naar ’t school geweest omdat het van moeten was.

Na het zesde studiejaar hebben ze mij laten overgaan omdat ik een lange arm had en dan hebben ze mij met mijn twee linkerhanden in een technische school gestoken waar ik op mijn 15^e gaan werken ben omdat ik volgens sommigen te dom was om het zelfs te helpen laten donderen en dat ik het zelfs als weerman niet zou kunnen waarmaken.

-jamaar allé, ge zijt ermee aan ’t lachen.

-Als er nu één zaak is waar ik nooit mee lach dan is het mijn schoolperiode.

-Ge hebt toch iets gevolgd…een bepaalde richting?

-Ja, ’s morgens met de rang naar de school en ’s avonds met de rang terug richting huis dat was de enige richting die ik gevolgd heb.

Och…ja, ik heb eerst houtbewerking gevolgd en omdat ik meer kon zagen dan schaven heb ik het volgende jaar voor metaalbewerking gekozen en dat was de periode dat ze in ’t school heel wat materiaal hebben mogen vervangen.

-Maar had ge dan geen interesse?

-Nee…alle toch niet in wat er op het bord of in de boeken stond.

-En wat zeiden ze dan thuis en in de school?

In de school vroegen ze mij wat ik daar nog kwam doen en dat ik juist goed was om achter de vuilkar te lopen en eens thuis vertelde ik wat de meester gezegd had en werd ik bedankt voor mijn eerlijkheid met een paar lappen op mijne kop en ne stamp onder mijn gat.

-Dus als ik het goed versta zijt ge in het parlement begonnen zonder diploma?

-Ja…straf hé.

-Ja dat is inderdaad straf!

-Opgelet ik besef nu pas wat ik allemaal gemist heb in de school want als chauffeur hebt ge dat allemaal nodig hé.

Als ik naar Waterloo rij komt mijn aardrijkskunde naar boven en vraag ik mij af of het nu Napoleon is die ginder onder dienen molshoop ligt met de leeuw op zijnen buik of dat dienen Leeuw daar staat omdat de Vlamingen aan het uitsterven zijn.

Ja, en als ik naar MalmedY of Aarlen rij dan denk ik vaak aan de slag om de Ardennen waar ze nogal gevochten hebben voor die gerookte hespen die ginder hangen.

En rekenen daar was ik ook niet goed in en gelukkig vragen ze mij nooit van al de opritten samen te tellen die ik op een dag neem want ik zou het niet weten.

-Jamaar zo licht moet ge daar niet overgaan want studeren is zeer belangrijk.

-Natuurlijk is het belangrijk, stel u voor dat ik zou meedoen aan een quiz op tv en dat ge niets kent.

-Allé ik hoor het al, uw school heeft geen goede herinneringen nagelaten.

-Nee…en u meneer directeur wat heeft u gestudeerd?

-Och…ik heb rechten gestudeerd.

-Amai…

-Ja, voor ik in de kamer ben begonnen was ik advocaat.

-Amai…

Ja, af en toe moet ge eens “amai” (in de vragende vorm) tegen die mannen zeggen dan lijkt het wel of ge verwonderd zijt en vol bewondering staat omdat ze daar een paar jaar meer hun broek hebben versleten.

-Ja ja chauffeurke…ondertussen werk ik daar al bijna 20 jaar, en gij?

-Och…ikke bijna 30 jaar.

-Amai…

-Ja, dat zal nog den tijd geweest zijn dat men in het parlement kon beginnen zonder diploma hahahahahaha.

Ik voegde er een lach aan toe om er toch op te wijzen dat het humoristisch bedoeld was maar ook niet te lang lachen dat ze het ook verstaan wat ge wilt zeggen.

-En chauffeurke, moest ge nu uw leven herdoen, wat zou je dan doen in ’t school?

-Awel…als ik echt de kans zou krijgen om mijn leven te herbeginnen en rekening houdend met wat ik nu weet en dat ik zou kunnen terugkomen in dezelfde periode, dan zou ik nog minder doen in ’t school.

-Meent ge dat?

-Ja, hoe meer ik deed, hoe meer straf ik moest schrijven, dus zal er wel iets niet goed geweest zijn hé.

-Maar zou je dan niet hoger willen mikken of een leidinggevende functie willen hebben indien je kon herbeginnen.

Dat zijn zo van die vragen waar ze hun eigen wat meer op het voorplan willen zetten en de grens willen leggen tussen dom en slim.

Awel daarvoor zijn ze bij mij aan het juiste adres.

-Euh…nee eerlijk gezegd niet, ik heb nog mijn principes en ik heb al geweigerd om hoofd van een dienst te worden al was het maar om mijn eigen collega’s niet te moeten commanderen.

-Jamaar, een leidinggevende functie is veel meer dan dat hoor, ik moet dossiers opstellen en als er beslissingen te nemen zijn dan…ja dan weten ze mij wonen en is het een serieuze verantwoordlijkheid dragen.

-Ja ja, natuurlijk meneer directeur, maar als ge die dossiers schoon geschreven hebt zou het toch niet de eerste keer zijn dat ze niet goedgekeurd worden door de parlementairen en dat het zelfs de gans andere kant opgaat.

-Euh…ja…

En die beslissingen moeten goedgekeurd worden en soms hebt ge de verantwoordelijkheid van iemand onder zijn voeten te geven waarna den dienen dan weer gaat reclameren bij de parlementairen en dan is het toch de directeur die onder zijn radijzen krijgt.

-Euh ja…dat gebeurt.

-Awel dat vind ik nu triestig zie, zo wreed en lang gestudeerd om zoveel werk te doen en dagen te zitten nadenken om daarna te zien dat ge het als directeur toch moet doen zoals een ander het u opdraagt.

-Euh…jamaar..

-Maar ik versta dat wel, ge zult gij ook niet slecht betaald zijn om na te denken zekerst.

-Euh…we zijn er bijna zekerst?

-Ja, daar, ik zal u hier afzetten als het niet stoort van de laatste 20m te voet te gaan.

-Nee nee zeker niet.

Nog geen 5 minuten later stond hij daar weer aan de wagen!

-En..?

-Euh…ja, de vergadering is pas om 10u.

-Hoe..ik dacht om 9u15?

-Nee nee om 10u!

-Oei…hoe komt dat?

-Ja, dat zal mijn secretaresse zijn die haar vergist heeft in mijne agenda.

-Ja ppfff ge kunt tegenwoordig op niemand van die universitaire nog rekenen hé.

Niet dat ik de universitaire wou afbreken maar gewoon even de grens verleggen want tussen studeren en werken of organiseren ligt er nog een hemelsgroot verschil.

Ja, er lopen in de kamer verschillende diploma’s rond van A1 en A2 en A3 en A4 hoedje van, hoedje van papi…oei sorry ik liet mij even gaan.

Allé maar om te zeggen dat er hier honderden diploma’s aanwezig zijn en dat ze misschien ooit wel eens zullen beginnen werken als het hen goed uitkomt.

Het was in de wagen in elk geval stil geworden en dus had den directeur nog even tijd om wat telefoontjes te doen om met zijn leidinggevende functie uit te leggen aan zijn personeel hoe en wat ze moesten doen zodat hij weer proper werk kon afleveren die een ander geschreven had.

Na de vergadering stapte hij met gerimpeld voorhoofd terug in de wagen.

-Chauffeurke ge moogt mij terug naar de kamer brengen!

-Oké…en moet ge nog terugkomen vandaag?

-Nee nee, ik weet nu al niet wat ik hier komen doen ben en in feite moest ik hier zelfs helemaal niet zijn.

-Oei…ge zijt toch niet voor niks geweest?

-Jawel want de voorbereidingen voor zaterdag zijn voor een totaal andere dienst dan de mijne.

-Oei…moet er dan nog iemand anders komen?

-Dat ze hunne plan trekken, ik ben geweest en als een ander er bij betrokken is moeten ze maar zelf aanwezig zijn, ieder zijn werk.

-Dat zeg ik ook altijd en ’t beste zal zijn dat ik deze namiddag eens ga horen hoe het zit voor zaterdag.

-Hoe, wat hebt gij daar mee te zien?

-Awel, als de vergadering van gisteren vandaag was en dat gij in de plaats van iemand anders geweest zijt en het u niet gaat aantrekken dan zal er niemand van op de hoogte zijn en dus moet ik maar juist weten wie we zaterdag moeten wegbrengen en om hoe laat we ze moeten gaan halen en waar en ook nog waar we ze moeten naartoe brengen en om hoe laat we ze terug moeten ophalen.

Meer moeten we niet weten maar omdat we geen secretaresse hebben moeten we alles zelf doen.

-Ha ja…jamaar ik zal misschien nog wel iets laten weten.

Toen hij is uitgestapt heb ik in mijn eigen zitten vloeken dat ik godver…beter had moeten leren in ’t school, dan had ik mij ook een secretaresse kunnen permitteren en had ik ook naar vergaderingen kunnen gaan waar ik niet moest zijn om dossiers op te stellen waar ge het u allemaal niet teveel van moet aantrekken omdat een ander er toch anders over beslist en dat ge nog tegen de mensen kunt zeggen dat ge ze misschien zult contacteren zonder zekerheid te hebben.

Natuurlijk moet ge daarvoor gestudeerd hebben wilt ge de titel van directeur hebben om niet onder uw voeten te krijgen hé.

Groetjes chauffeurke