Hello evrybody

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Toen we op dag acht in ons bed kropen waren er niet teveel sterren meer te zien aan de hemel en dat kwam niet door de Calvados maar door de bewolking die komen opzetten was.

Wat ons steeds verbaasde is dat ze hier in ons kleine landje soms moeite hebben om het weer te voorspellen voor drie dagen maar dat ze ginder het weer konden voorspellen tot zelfs per uur.

Toen ze op de weerinfo vermelden dat de zon zou schijnen in de voormiddag en dat de bewolking de Col zou overtrekken rond 14u dan was dit ook zo.

Maar uit ervaring weet ik dat je met onweer in de bergen steeds moet opletten en dat het weer er vlug kan keren.

’s Avonds was het kleine dorp verlicht en het werd een heel speciaal beeld als grijze dikke wolken zich over de berg lieten rollen om af en toe de chalets in te pakken en ze onzichtbaar te maken in een wolkennevel.

Toen het echt donker was hoorden we in de verte wel wat gedonder en de bergkam werd af en toe verlicht door felle bliksemschichten.

Maar wij lieten er onze slaap niet voor en toen we ’s morgens wakker werden was het dorp in een witte nevel gehuld en lag alles wat zichtbaar was er kletsnat bij.

Het had blijkbaar geregend hoewel de mist het hier aardig nat kon maken.

Soms zagen we het dorp mysterieus opdoemen uit de nevel en iets later hulde het zich weer in stilzwijgende onzichtbaarheid.

Zelfs de koeien hoorden we niet meer bellen in de wei en het enige dat hoorbaar was in de mist waren de waterlopen die steeds met hetzelfde geruis hun weg zochten naar lager gelegen gebieden.

Dag negen was grijs voorspeld en dus besloten we maar van het een dag kalm te houden en ervan te profiteren om onze was te doen.

Ja, in het dorp hadden we een wasserette gezien en dus trokken we met onze stinkkousen en overige bezwete kledingstukken naar de wastrommel.

We namen twee machines in beslag en het was eerst even zoeken hoe we het modernisme aan de praat moesten krijgen.

Een geldautomaat waar je een paar stukken moest ingooien en met een druk op een nummer kwam een potje waspoeder tevoorschijn.

Met een druk op een ander nummer startte de machine en zo waren we zoet voor bijna een uur.

Ondertussen liepen we even de winkels af en na enige tijd liepen we terug binnen om de was uit de machine te halen en ze in de droogkast te steken.

Jawadde zeg nadat we die machine al drie keer hadden opgezet waren die kleren nog niet droog.

We hebben dan maar de thermostaat wat hoger gezet en zo kwamen na 24 minuten mijn kousen en onderbroeken tevoorschijn alsof ze uit een microgolf oven kwamen.

’t Was precies dat mijn kousen van een 43 naar een 40 waren gesprongen en dat mijn onderbroeken van een XL naar een L gekrompen waren.

Maar geen probleem ik was ondertussen toch al wat kilo’s vermagerd en zo ziet ge dat de natuur zich steeds aanpast aan de omstandigheden hé.

Na de was en de plas trokken we terug naar het appartement en besloten de dag door te brengen met een spelletje kaarten of scrabbel.

Ja, het was eens een rustige dag en ook daar hebben we van genoten.

Samen aan tafel met wat sauccison en witte wijn en af en toe kijken naar buiten hoe de wolken hun capriolen uithaalden voor ons terras.

In da namiddag was het een komen en gaan en het was een prachtig schouwspel hoe de wolken ronde de bergkammen speelden en het dorp in een nevelig deken hulden als wilden ze verstoppertje spelen.

Ja, zelfs het slechte weer heeft hier iets speciaals en zo liepen we af en toe naar het raam om het spel van de weerfenomenen gade te slagen.

Ook voor de volgende dag hadden ze nog wel wat grijs voorspeld maar wij hadden voor die dag een afspraak in de kaasmakerij en zouden dan wel zien wat we de volgende uren zouden doen.

Het weer zou alvast geen invloed hebben op onze uitstappen en dus keken we al uit naar de volgende morgen.

Groetjes chauffeurke