CHEERY met een gedicht van auteur Patty Scholten. De Olifant.
De olifant
Hij stapt behoedzaam en ziet grijs van zorgen dat hij geen muis of mier of mens vertrapt. De rafelige oren vaal gelapt, een slurf hangt uit, het slimme oog verborgen.
Als zak van Sinterklaas zou hij voldoen, met in het rommelige vel cadeaus zoals entreekaartjes voor circusshows, veel pindas, boekensteunen, een klaroen.
Ik weet waarom ik hem zo mild benader. Hij draagt me naar mijn jeugd terug toen vader bij t olifantenperk dit vers begon:
Nu zal ik u iets wondermoois verhalen: Heer olifant gaat aan het koffiemalen. Hij deed het nooit, maar k wist dat hij het kon.
CHEERY met een gedicht van auteur R .A .Basart. De kale dis.
De kale dis
We zaten aan een tafel van puur goud En sloegen op de borden van de honger. Er stonden voor de ramen honderd zonnen, Voor elk raam één, dus welbeschouwd
Een feestelijk gezicht. Wie was getrouwd Met wie? Om wie was dit begonnen? En paste mij nu vrolijkheid of rouw? Ik wist alleen dat ik verrekte van de honger
En dat er iets te vieren viel. Of niet. De gastheer was in elk geval een vrek: Mijn bord bleef leeg. Ik dacht: zelfs al verjaart
Hij hoogstpersoonlijk - ìk vertrek! Maar ik verliet De zaal niet, want gelijk sprong men mij op de nek, Schreeuwend van: 'Krentekakker! Hìèr die taart!'
CHEERY met een gedicht van auteur Lut de Block. Amoebe.
Amoebe
Van alle dieren de gelede, de potige, de insecten, de mieren - heb ik het liefst de vormeloze de weke - eencellig, oneindig, veelvormig.
Eenvoud in hun liefde die wiskunde lijkt: delen door twee is gelijk aan voortplanten, is vermenigvuldigen. Zo wil ik ook wel wiskunde. Zo wil ik ook de liefde.
CHEERY met een gedicht van auteur Kees Stip. De ijswafel.
De ijswafel
Andante Alighieri, dacht ik, heette -een mondvol heerlijkheid- de Italiaan die ons zijn ijswafel had aangedaan, nooit heb ik in iets lekkerders gebeten.
Gehemeltemuziek ontstond spontaan na ieder scheppen van zo'n afgemeten hap kou onder die ook al niet te hete geelkoperen Vesuvius vandaan.
Dat was een likken en een lekkebekken om maar vooral niets weg te laten lekken van hemelse verkoeling die nog wel zou werken in de hitte van de hel. Met grote gletschertongen in de monden liepen we ijstijdperken af te ronden.
CHEERY met een gedicht van auteur Joke van Leeuwen .. Andermans hond.
Andermans hond
Ik ging niet wandelen met de hond, de hond ging wandelen met mij. Kijk, zei hij, kijk, zo doe je dat: je snuffelt wat, je kruipt eens onder groen, je doet daar wat je daar moet doen, je kwispelt - nee dat kun je niet - loopt achterna wat vleugels heeft, je rolt je op je ene zij, je andere zij, je ene zij, je mond staat op de tocht, je zoekt in woorden naar een geur, bij grenzen naar vreemd vocht, hoort woest geroep van groepen mensen als blaffen aan, verstaat alleen je naam en Lig en Koest en Af.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
