Het is juist een maand geleden dat we België hebben verlaten en soms zie ik hier de mensen met wie we regelmatig omgaan al niet meer als Chinezen, ik ben ze al zo goed gewoon.
Godelieve en Jef zijn er ook een weekje tussenuit naar Zuid-Spanje. Wat heeft ze hier naar uitgekeken .! Ik wens hen een goeddoende vakantie toe.
Vandaag is het hier helemaal bewolkt en af en toe steekt er een felle huilende wind op, maar het is helemaal nog geen weer om binnen te blijven, we halen opnieuw 25 graden. Zou de herfst hier zo zijn intrede doen?
We maken er een rustige zondag van, uitslapen, wat lezen en een korte wandeling. Deze avond gaan we samen dineren met onze buren uit Hong Kong om 18 uur, en nadien maken we de Haloweenparty mee in de Engelstalige school van het dochtertje. Met de leerkrachten daar spelen we een spelletjes met dobbelstenen en we hebben een babbel met een Amerikaan en zijn Chinese vrouw.
Bij het wakker worden besef ik dat het vandaag Allerheiligen is, toch een speciale dag, en even dwalen mijn gedachten af naar alle dierbaren die we in onze familie reeds hebben verloren. In China zie ik geen bloemen, geen chrysanten die in België nu overvloedig te koop zijn, maar toch laat ik het mezelf toe even te verblijven in Westrode, Meise en Londerzeel. Als alle drukte al lang zal voorbij zijn zullen wij een bezoekje brengen aan de kerkhoven. En de traditionele pannenkoeken in de fanfarezaal houden we tegoed....!
Voor de lunch zijn we uitgenodigd bij Isabella thuis, haar vader zorgt voor een aantal lokale gerechten. Erik staat mee in de keuken en is gewapend met pen en papier, geen werkwijze of ingrediënt gaat verloren, alles wordt nauwkeurig genoteerd. Je weet toch, bij de Landelijke Gilde bestaat zo een groepje van koken voor mannen, en misschien ligt er een chinese avond in het verschiet? Vooral William zal erg geïnteresseerd zijn en dus sturen we de gerechten nu al door, kwestie van iets voor te proeven;
Wat staat er op het menu vandaag: soep met als voornaamste ingrediënten varkensvlees, maïskolven, wortelen en champignons. Nadien is er keuze tussen ribbetjes, kip, grote garnalen, krab, sla, varkenvlees met broccoli en pancakes. Al deze gerechten hebben hun specifieke kookwijze, vooral roerbakken in de wok en sojasaus is het recipiënt dat alom wordt gebruikt. Het is een lekkere en gezellige lunch bij een lokaal gezin, en het wordt afgerond met kiwi of mandarijnen. Fruit en thee hoort bij eten, en voor de gelegenheid is er vandaag ook bier.
De ouders van Isabella houden er aan een bezoekje te brengen aan ons appartement en de driver brengt ons terug thuis. Geen koffie kan ik kwijt, zij houden het op water of fruitsap, maar Erik en ik drinken onze goeie Douwe Egberts. De ouders houden er aan fotos te nemen van ons allemaal zodat ze aan hun omgeving kunnen tonen dat zij met Europeanen bevriend zijn. Dus de traditionele geposeerde fotos krijgen hun shoot!
Na een gezellige namiddag en het bewonderen van onze kleinkinderen op de fotos, vragen ze aan Isabella wanneer zij grootouders zullen worden delicaat onderwerp!
We hebben via skype contact met Goedele en de kindjes. Flint vraagt met al zijn stiften of wij de kleuren ook kennen . Echt tof om ze bezig te zien. Sep en Jomme draaien zich in hun park en zitten al flink op de schoot bij mama en van Flint krijgen ze heel veel zoentjes. Aiko en Lou vertelden deze week honderduit over hun bezoek aan de kinderboerderij. Wat zijn we toch blij met onze lieve kleinkindjes! En dat skype bestaat .!
Vandaag hebben we ook Maria gezien en gehoord, en nu ook voor de eerste keer kunnen skypen met Els. Natuurlijk dat dit moet lukken, haar schoonbroer heeft een liefje in China en heeft met haar via deze weg regelmatig contact. t Is toch iets anders dan mailen, zon babbeltje!
Ik heb het geavontuurd: ik ben een kapperszaak binnengestapt, wel begeleid door Iris. Zij vertaalt zo goed en zo kwaad het kan wat ik wil en zij duidt aan wie mijn haar mag knippen. Zoals de meeste Chinese vrouwen draagt zij ook lang haar en komt ze hier enkel en alleen voor een haarverzorging. Ik neem dus plaats in een kappersstoel en krijg zoals bij ons een handdoek rond. Zonder water, maar met een shampoo uit een bus begint een meisje met het wassen van mijn haar en dat duurt zon 30 minuten. Hierin is begrepen een hele hoofdmassage tot en met de slapen en de hals. Nadien word ik begeleid naar een ruimte waar ligzetels staan, neem daarin plaats en nu wordt mijn haar afgespoeld. Ik zie recht voor mij een klok hangen en tel hiervoor ook 15 minuten. En nu is het wachten op de knipbeurt Waar wachten meestal vervelend wordt, is het hier een zaligheid, je krijgt opnieuw een massage van de hals, de bovenarmen en de bovenrug. Hoe weten ze het toch dat mijn rechterkant van mijn hals zo vast zit? Ik voel dat ze daar wat langer blijft hangen! Uiteindelijk kom ik aan de beurt en met tekens maak ik duidelijk hoe ik het wil: alles gewoon wat korter. Nee nee, laten kleuren durf ik niet, ik zal toch maar wachten tot thuis. Veiligheidshalve heb ik bij Jo toch al een afspraak vastgelegd voor zodra we thuiskomen. Maar een fijne kapper dat dat hier is! Ik zou bijna zeggen dat hij haartje per haartje vastneemt, hij doet het zeer punctueel en ja het resultaat is OK! Na een uurtje sta ik weer buiten en ik heb hiervoor 30 RMB (= 3 euro) betaald, én ik heb er ook nog een bekertje lauw water gekregen. Ja, dat is hier zo, het water dat je te drinken krijgt is nooit fris, ik heb gezien dat ze er eigenlijk warm water in doen en dan wat aanlengen met koud. Rare gewoonte want bij ons doen we er nog ijsblokjes in!
Deze avond zijn we uitgenodigd door Mr. Bei voor een Halloweenavond in de Holiday-Inn. We zitten samen aan de tafel met de in heks, spiderman of dracula verkleedde kinderen en ouders van de internationale school die deze avond organiseert. Eén van deze kinderen heeft een Belgische vader, Wim uit Herenthout en hij werkt voor een diamantslijperij. Hier worden telefoonnummers uitgewisseld en misschien nemen we later opnieuw contact op.
Woensdag rijd ik met de shuttlebus tot aan de border van Macau, dit samen met Iris. Ontelbare shops zijn er in een groot winkelcentrum samengebracht en we geven onze ogen de kost. Als je echt op zoek bent naar kleding, make-upartikelen, lederwaren en fantasiejuwelen dan vind je het zeker hier, tenminste als je je in de mind of China kan terugvinden. Bij een shop met alle benodigdheden voor een huwelijk kom ik te weten hoe zon dag in China verloopt. Alles wat je voor een huwelijksdag nodig hebt wordt meestal gehuurd, zelfs de ruiker met namaakbloemen voor de bruid. Traditiegetrouw versiert de aanstaande bruidegom s morgens de autos met een overvloed van bloemen en linten, nadien rijdt hij tot het huis van de in rood geklede bruid die een rode paraplu draagt, neemt haar en haar familie mee en keert terug. Eens thuis is het zijn beurt om zich te verkleden, meestal in een zwart pak. Nadien rijden de beide families terug naar het huis van de bruid. Zittend op haar knieën schenkt zij haar ouders de traditionele thee in rode kopjes en krijgt zij haar geschenken in goud, nl. een halssnoer, 2 armbanden en een ring, en dan gaan ze allen, maar zonder haar, op restaurant voor de lunch. De bruid krijgt een hele nieuwe make-up en krijgt nu haar witte bruidsjurk. Na de lunch wordt ze afgehaald en worden op het gouvernement de nodige documenten ondertekend en de ringen gewisseld, en nadien rijden ze met zn allen naar het restaurant voor het diner met familie en vrienden.. Met de fel getooide autos rijden ze enkele keren rond in de straten want dit brengt geluk voor het jonge paar.
Als ik dat allemaal hoor denk ik dat het een zeer kostelijke en vermoeiende dag moet zijn, maar de traditie wil het zo.
En na het huwelijk volgt de kinderwens. In China meten ze met 2 gewichten: de mensen uit het platteland of de farmers genoemd mogen 2 kinderen hebben. Er wordt verondersteld dat zij aan beide werk kunnen bieden. De Chinezen uit de town of de city mogen elk 1 kind hebben, willen ze er meer moeten ze per kind éénmaal 30.000 RMB betalen (= 3.000 euro). Chinese vaders houden er aan dat hun naam wordt voortgezet en betalen meestal dit bedrag tot ze een zoontje hebben. This is the mind of China!
In Hong Kong daarentegen is het kinderaantal onbegrensd.
Vandaag breng ik een bezoekje aan de plaatselijke kleuterschool en dit is niet te vergelijken met de school van vorige keer. Hier zitten telkens meer dan 30 kleutertjes in een lokaaltje, want van een klas is hier eigenlijk geen sprake. Materiaal is er niet te zien, enkel een TV en een kleine piano en voor elke kleuter een stoeltje. Aan de muur zie ik wat tekeningen en versieringen hangen. Wat zijn die kindjes gedrild zeg! Zij zitten mooi stil en kunnen zingen dat je het er koud van krijgt. Moet je weten dat deze kindjes drie maal per dag warm eten krijgen op school en dus verhuizen ze met hun stoeltje naar een lokaal waar alleen tafeltjes staan. Wat een gedoe! Bedjes staan opgestapeld en ik kom te weten dat ze allemaal elke namiddag 2 uurtjes moeten slapen. De ouders betalen 600 RMB per maand (= 60 euro). Weet je nog . zes dagen per week en NOOIT vakantie!
En boven hun ingangspoort hangt: A good beginning is already half the job done
Het Belgisch uur is in het weekend aangepast aan de wintertijd, we zijn nu 7 uur later en het wordt dus nog moeilijker om te skypen met de kinderen. Goed dat er nu een weekje vakantie is, dat maakt het wat gemakkelijker.
Laat geen misverstanden of twijfel ontstaan. Wij willen voor onze kleinkinderen meer zijn dan cyberfiguren, wij zijn een vake en een moeke die hen willen aanraken en knuffelen. Op dinsdag 16 december staan we dus vastbesloten om 18u15 in Zaventem (als alle aansluitingen OK zijn) en we hopen ze zo snel mogelijk te kunnen zien. Vooral Sep en Jomme, zij zullen het meest veranderd zijn.
Zondag waren we echte toeristen aan zee in ZhuHai en waterpret is zowat overal hetzelfde; zwemmers, met bootjes varen en kindjes die spelen in het zand. De loverstreet is een hele lange wandelweg langsheen de zee, je komt er langs de drukke vissershaven met zijn gekende geuren en toch wel fel verouderde woonschepen. Verkopen van vis en zeedieren kent hier een volle bloei. De andere kant van de wandelweg is begroeid met prachtig gesnoeide struiken en bloemen en in de verte zie je door de felle zonnestralen de contouren van licht gebergte.
We zoeken ook even het hotel op waar Erik al meerdere malen heeft verbleven en hier vlug van de gelegenheid gebruik gemaakt om de nette toiletruimte eens te bezoeken. .
China is een land met een enorme eetcultuur en met mooi weer, maar niet alles is zo positief. Onze kleuterleidsters mogen zich gelukkig prijzen dat ze in België wonen want hier is de kleuterschool 6 dagen op de week open en dit van 08u30 tot 17u. Vakantie is er nooit! Blijkbaar is dit zeer verschillend tegenover Hong Kong, daar kent men verlofdagen en vakanties. Kinderen uit de lagere school daarentegen hebben hier wel 2 maanden vakantie in juli en augustus en zij hebben zaterdag ook geen school. Dus, het is bij ons nog zo slecht niet!
Ik zie ook dat hier de kinderen, hoe klein ze ook zijn, enorm kunnen tegenstribbelen tot ze uiteindelijk hun goesting krijgen. Ik had al eens ergens gelezen dat het kleine ettertjes geworden zijn en nu kan ik het zelf vaststellen. Dit komt blijkbaar doordat ze enig kind en enig kleinkind zijn en dus draait alles rond hen. Geen gemakkelijke kinderen dus!
Gisteravond zijn we gaan eten in deMacau Cantine, rechtover ons compound. Waar we de eerste keren ons met gebaren moesten verduidelijken kunnen we nu al aanwijzen wat we willen eten, Isabella heeft een aantal zaken uit hun menu vertaald. Zie je wel, we trekken toch ons plan en we voelen ons daar ook al helemaal thuis. Het koste 8,50 euro!
Vandaag zijn Iris uit Hong Kong en ik met de driver meegereden tot in ZhuHai en in een heel groot magazijn heb ik Camenbert en Goudakaas gevonden. Met de taxi terug kost 54 RMB, dus 5,40 euro voor een rit van een half uur en nu begrijp ik dat er zoveel taxis rondrijden.
Deze namiddag is er bij Sunway een klant uit Zweden op bezoek en wij zijn mee uitgenodigd voor het diner. Bij de terugweg blijven de vele lichtjes mij fascineren, ik kan er niet genoeg van krijgen. Massas mensen hangen langsheen de straten en op alle open pleinen voeren ze in grote groepen hun slome turnoefeningen uit. ZhuHai leeft!
