Na het uitchecken laten we onze bagage in bewaring in het hotel en we nemen de dubbeldekkertram naar de midlevels van Hongkong Island. Deze overdekte roltrappen gaan tot 800 meter hoger in niveau en zijn aangelegd om de werknemers te voet en zonder al te veel inspanningen uit het drukke verkeer in de smalle straatjes te weren. Het is wel zo dat de roltrappen alleen naar boven werken en dat we dus te voet alle trappen naar beneden terug moesten komen. Goed voor beweging??
We nemen de taxi naar Stanley, het onderste punt van HongKong Island en gelegen aan de zee. Hier waan ik me even aan onze kust met strand en gezellige terrasjes en daar maken we graag gebruik van. Als ik de wandelaars bekijk zie ik echt wel meer niet-Aziaten dan wel, dus voelen we ons hier helemaal niet vreemd meer en voelen we ons wel thuis. Zeker nu we hier een terrasje vinden waar Duvel en Leffe op de kaart staat! We kunnen hier toevallig ook nog meegenieten van een roeiwedstrijd, een ware belevenis. Stanley is niet alleen gekend van het strand, maar ook weer van zn typische markt waar we hier toch ook wat meer westerse zaken terugvinden; maar ja, onze valiezen zijn al vol!
Om 19 uur halen we onze bagage op en we laten ons naar de luchthaven brengen. We zijn wat zenuwachtig . het gewicht van onze valiezen. We hebben geen flauw idee wat ze wegen, maar we zijn zeker dat het teveel is. Alhoewel we ieder 30 kg. mogen meenemen ..
Op de weegschaal komen we aan 76 kg, dus ja . Teveel! Maar het brave meisje geeft geen commentaar en we komen er dus met de schrik van af! Om 23u05 vertrekt ons vliegtuig naar Amsterdam, en nu zitten we in de lounge en doen een laatste mail naar de kinderen. We zullen maandag iets na 10 uur in de voormiddag in Zaventem landen en het eerste sms is voor hen, beloofd!
Om half 10 zoals afgesproken wordt de auto volgeladen: 3 grote valiezen en 2 handbagages. So heavy! Ik ben benieuwd hoeveel overgewicht we nu zullen hebben!
Een vakantiedag ook in China . en vooral zonnig, dus heel veel volk in de straten en met momenten stapvoets verkeer. Het wordt spannend zullen we de ferry van 11 uur halen? Een kwartier voor het vertrekuur sleuren we onze bagage binnen terwijl Isabella zich haast naar het loket voor de tickets. Het afscheid is heel kort, Erik is wat zenuwachtig want we moeten de douane en bagagecontrole nog door. Gelukkig, dit verloopt vlot, dus we halen het net. Op de boot nemen we steeds plaats helemaal in het midden voorin, ik blijf me die ellendige zeeziekte herinneren. Na een goed half uur varen worden de kotszakjes uitgedeeld en dan weet ik het al, het zal weer woelig worden. Gelukkig hebben mijn 2 ingenomen pillekes geholpen, maar toch is het na 1 uur en 10 minuten varen tijd dat ik er af kan, ik voel mijn maag!
Hulpvaardige mensen helpen ons met onze bagage om de boot te verlaten en nu nemen we de taxi naar het hotel The Emperor Happy Valley op HongKong Island. Het is al over de middag en de eerste gelegenheid die we tegenkomen is, je gelooft het niet, de Mc. Donalds. Ondertussen weten we al dat de frietjes en kippenvleugels kunnen smaken. Erik belt Steven Verhasselt, een Londerzelenaar die we van vroeger kennen, op om te laten weten dat we zijn toegekomen. We spreken af om 19 uur in het hotel. Nadien verkennen we de omgeving en we vinden een plaatsje op een buitenterras en genieten van een guiness en een wijntje. Dit geeft een écht vakantiegevoel! Nadien maken we kennis met de beroemde plaats voor paardenkoersen in HongKong in de Happy Valley Racecourse. Op deze tribunes zit een massa volk gespannen toe te kijken naar het grote scherm waar ze rechtstreeks de wedstrijden kunnen volgen. Hier zijn we dus getuigen van de enorme gokcultuur van Chinezen/Hongkonezen. Weet dat de Hongkonezen niet als Chinezen willen genoemd worden, daarvoor voelen ze zich net iets te goed! We wandelen verder en worden opeens door een taxi tegengehouden en wie zit daar in? De Steven! We worden meegenomen en drinken samen een pintje(s) en ook Kurt, oorspronkelijk uit Putte, komt er bij zitten. Samen nemen we de ferry naar Kowloon waar we om 20 uur getuigen zijn van het lichtspel op de skyline van HongKong. Tijd om ons even om te kleden hebben we niet, we stappen door de drukke straten tot we, trap op, trap af, terechtkomen in een gezellig straatje, lees de Beenhouwerstraat in Brussel. Op deze terrasjes merken we vele Westerlingen, dus meerderen weten dit hier te vinden. We vinden nog net een tafel voor 4 bij de Italiaan en genieten daar van een zomerse avond. Hier horen we weer wat Nederlands, dus ook andere Belgen weten deze locatie te vinden. We keren weer naar HongKong Island en zoeken de bar op waar maandelijks de HongKongse Belgen een avond doorbrengen om wat bij te praten en dit is ook vandaag, telkens de eerste vrijdag van de maand. Hier hebben we een praatje met de Belgische Consul die nu reeds anderhalf jaar in HongKong woont. Hij is afkomstig uit Luik maar spreekt vlot Nederlands, weliswaar met een Franse ondertoon. In het verleden is hij ook woordvoerder geweest van de Belgische Koninklijke familie. Zijn 3 kinderen volgen hier school in het Frans waarvan hij vindt dat er op een militaristische wijze wordt les gegeven. Hij vertelt dat een Consul na 4 jaar steeds wordt teruggeroepen naar België en daar wacht op een volgende zending. Zij mogen een lijst van voorkeurslanden opgeven, maar de toewijzing hangt af van zovele factoren waar ze zelf niet altijd inspraak hebben (politiek, .). De aanwezige Belgen vinden dat hij een persoon is waar ze bij eventuele vragen steeds terecht kunnen en dat siert hem. Hij is door hen geliefd.
Steven krijgt een sms: in HongKong Island is een eerste geval van varkensgriep of Mexicaanse griep vastgesteld en het hotel waar hij verbleef wordt gesloten. Leidt dit tot paniek .? Blijkbaar zijn wel alle mondmaskers in de apotheken al uitverkocht!
Ondertussen is het al 2 mei en nemen we de taxi naar het hotel.
Rond 11 uur verlaten we HongKong Island en we nemen de ferry naar Kowloon, het hart van HongKong zelf. Dit is een echt shoppingsparadijs, maar we moeten denken aan onze volle valiezen en het blijft bij het opsnuiven van de sfeer in deze bruisende stad. Boeiend om te zien hoe verschillende culturen hier door mekaar toch eenzelfde doel nastreven: snuisteren op de marktjes of koopjes op de kop tikken in HongKong. Overal op de TVschermen zien we het HongKongnieuws met lezers met mondmaskers, we denken dus zeker dat het gaat over de Mexicaanse griep. In het straatbeeld nemen ook de maskers toe en waar ze nog te vinden zijn worden de dozen met massas verkocht. Dus toch paniek in HongKong?
We zijn aan rust toe, helaas, terrasjes zijn hier uit den boze, de mensen schuwen de zon en vluchten naar binnen. Maar we herinneren ons nog de straat van gisteravond en na een telefoontje met Steven die ons de straatnaam doorgeeft vinden we op ons plannetje de gezochte plek: we doen de Italiaanse keuken weer eer aan en we sluiten af met een échte esspresso (een heel klein tasje met een bodempje zéér straffe koffie).
Het donkert en we keren terug naar HongKong Island, ondertussen met de gekende verlichte skyline.
Een douche neemt de vermoeidheid weg en we zoeken nog een plekje op een terras kort bij het hotel. We maken het vandaag niet te laat want morgen wordt het een lange dag met een avondvlucht naar Amsterdam.
Vandaag is het inpakken en .. afwachten of we terugkomen. Deze keer moeten ook onze zomerkleren mee want hopelijk kunnen we ze ook enkele maanden thuis gebruiken. Maar, het is herschikken en duwen om alles een plaatsje te geven. Zijn het de talrijke cadeautjes die het ons nu zo moeilijk maken .? Waarschijnlijk!
s Middags neem ik afscheid van Iris die al naar Hongkong vertrekt met de kinderen, haar man komt na het werk. Of we terugkomen? Ze vraagt om haar zaterdag op te bellen om s avonds met haar familie te dineren én om ook een antwoord te weten op haar vraag.
Deze laatste avond eten we samen met Isabella en Tracy. Een vuurtje midden in elke tafel met elk een individuele afzuigkap tonen aan dat dit een typisch bbq restaurant is. Elke tafel heeft dan ook een persoonlijke bakker om het gekozen vlees/vis te roosteren. Ik kan het vergelijken met gourmet bij ons. Wat me nu weer opvalt is dat ook de grote slabladen worden gebakken, hier eten ze echt niets rauw.
En, komen we terug? De vraag is gesteld of we willen terugkomen in juli en augustus. Hier is het antwoord al gekend, deze periode blijven we zeker thuis; het is vakantie en we willen samen met de kleinkinderen naar zee. Misschien maken we weer onze valiezen voor september en oktober of iets later.
Woensdag 29 april Deze middag om 13 uur zijn we uitgenodigd voor de lunch met Paul Lou uit HongKong. En nu eet ik voor de eerste keer KROKODIL. Het wordt klaargemaakt als een stoofpotje en het smaakt zowel naar vis als naar kip, raar hé! Toch mag ik me de staart en de kop niet zo direct voorstellen, ik heb er juist nog zien zwemmen in een grote waterbak in het restaurant. Gelukkig is de bek dicht gekleefd want het lijken me wel wat agressieve beesten.
Aiko wil dit niet geloven als we het hem vertellen tijdens de skype. Toevallig zal hij op het schoolfeest ook een krokodil zijn!
Misschien is het nu wel de laatste keer dat we de kindjes zien via skype, het lukt niet altijd zo gemakkelijk met het uurverschil. Toch vinden we het zo fijn ze weer bezig te zien, Jomme zwaait zo schattig en Sep lacht uitbundig. Lou en Flint rijden met de fietsjes buiten, het is er precies toch ook zonnig. Een leuke woensdagnamiddag in de Gildenstraat !
En nu onze laatste rustige avond in het appartement want morgenavond zullen onze valiezen klaar staan .
Zondag is het een dagje shoppen nabij de gate van Macau. We rijden met de shuttlebus nadat we aan Iris hebben gevraagd hoe laat en over welke bus het juist gaat. We vinden het en vertrekken om 10u30 en wie staat er in het station? Iris en haar zoontje. Toch een beetje ongerust?
Tony neemt ons mee naar dit overdekt shoppingparadijs, een goed tijdverdrijf bij dit miezerige weer. Maar stel je geen Waaslandshoppingcentrum voor, het is hier op zijn Chinees! Veel kunnen we hier niet kopen, de kleren zijn niet van onze stijl, maar we kijken en genieten van de drukte en van de handel van bieden en afbieden.
Om 16 uur zijn we weer thuis en we zitten nog even in de tuin met onze leesboeken.
Maandag is een doordeweekse dag, maar Iris neemt me mee voor een American breakfast. En toeval of niet, dat heeft Erik deze morgen ook thuis genoten: fruitsap, boterhammen met spek en eieren en koffie. Ik kan het dus evengoed een Belgisch ontbijt noemen, zelfs een Westroods!
De zon is ons goedgezind en ik geniet.
En onze laatste week in China schuift rustig verder Vandaag ga ik naar de markt en koop aardappelen. Gelukkig heb ik het op tijd gezien, anders waren ze al geschild. Van service gsproken! Ik riskeer toch nog maar eens varkensvlees voor vanavond, al is de varkensgriep in Mexico hot news!
Stilaan worden de valiezen al gevuld, wat we niet meer nodig hebben verdwijnt uit de kasten. Donderdagavond moet alles gepakt zijn!
