Zondag 20 september

Een zonnig weekend met 35 graden. Té warm, zelfs in de schaduw!

Zaterdag nemen we ons ontbijt met koffie en noedels in het ons ondertussen toegeëigend stamcafé en nadien brengen we een bezoekje bij de kapper waar we de voorkeurbehandeling krijgen door dé kapper himself. Ik heb ze eens geteld: ze zijn er met 8 die afwisselend aan de deur staan of de hoofden wassen of gewoon zitten te wachten ….. en ondertussen dan maar zelf hun haren borstelen en föhnen. Vier mannelijke kappers zorgen voor de snit en de afwerking. Het is weekend en dan is het druk, de inwoners van HongKong zakken af naar China voor de goedkopere service bij kappers, massage- en schoonheidssalons.

We maken een wandelingetje door Sanxiang, ons dorpje, en op een terrasje met 3 tafeltjes op de stoep genieten we van een ijskoffie, lekker fris. De straten zinderen van de hitte, de kleurrijke parapluutjes sieren het straatbeeld en luide muziek giert door de luidsprekers, ondersteund van het ronkend lawaai van brommers en auto’s. China leeft!

Ook Londerzeel ontwaakt stilaan en we krijgen een goeiemorgen uit de Dorpsstraat en de Gildenstraat. Vergeet niet, ondertussen is het hier al 16 uur. Aiko, Lou en Flint maken een korte babbel, ze zijn het blijkbaar al wat gewoon dat moeke en vake vanuit China hen via de computer kunnen zien. Sep en Jomme daarentegen vinden het eerder spectaculair en zwaaien en sturen kusjes, ze zien ons echt wel op het scherm. Wat schattig toch!

We ruilen de 26 graden van de airco in voor een warmer plaatsje in de schaduw en om 18u30 is het te donker om nog verder te lezen. De avond valt vroeg. Douwe Egbertskoffie en een (sponsen) boterham met Hollandse kaas is ons avondeten. En met Hollandse kaas bedoel ik wel de échte, meegebracht van de luchthaven van Schiphol!

Zondag een eveneens rustige maar nog warmere dag, we blijven vooral uit de zon! We zijn blij met ons tuintje in de schaduw en zijn er nu stellig van overtuigd dat we één van de best gelegen appartementen mogen betrekken. We hebben nog wat contact met de kinderen via mail en skype en nu wordt het de volgende dagen weer moeilijker door het grote uurverschil. Maar we zijn weer gerustgesteld, we hebben iedereen gezien en gehoord en alles lijkt er prima. Deze avond gaan we uit eten onder ons beidjes en riskeren wat te bestellen en baseren ons op foto’s. We eten rijst met zoete maïs en vis, gestoomd in sojasaus. Echt lekker! Nadien stukjes rauwe groenten als wortelen, komkommer, tomaten, selder en paprika in een zuur sausje met lauw varkensvlees. Het lijkt op de apéritiefhapjes die wij kennen. Dat alles is vergezeld met water zoveel je maar wil, maar als afsluiter drinken we er toch maar een goeie irish coffee. Voor dit alles betalen we samen 10 euro. Vooraleer we gaan slapen chatten we nog even met Krista en zij kan zich al direct een beeld vormen hoe het er hier aan toe gaat. Ik denk dat zij het zich nog levendig kan voorstellen als ik spreek over kwetterende meisjes en rochelende Chinezen …..

20-09-2009, 16:36 Geschreven door chinezen
Reageren (0)

Vrijdag 18 september

Vandaag wordt het een rustige dag …. zo denken we, tot de telefoon gaat. Tony staat aan ons tuintje met een ploeg tuinmannen. Na een hele conversatie waarvan we helemaal niets begrijpen wordt ons duidelijk gemaakt dat ze in de namiddag om 14 uur komen opkuisen. We doen enkele boodschappen in de verzengende hitte, het is al 35 graden in de voormiddag. Veilig laten we ons, gepakt en gezakt, thuisbrengen door een fietstaxi. Dat windje doet deugd! Ons middageten bestaat uit aardappelen, worteltjes en varkenvlees, dus echt op zijn Westroods! De bezorgde Iris brengt een blitsbezoekje met de vraag of we niets nodig hebben. Lief!

Om 14 uur, mooi op de afgesproken tijd, komt de kar met bosmaaier, snoeischaar, borstel en vuilblik, aangereden. Vooraleer de grote werken beginnen wordt het grootste onkruid uitgetrokken en overbodige takken gesnoeid. Nadien volgt het werk met de bosmaaier die dienst doet als grasmachine en alles wordt proper afgewerkt met borstel en vuilblik. En dat allemaal onder afwisselende belangstellenden langsheen de zijkant. Na 2 uur zweten ligt het tuintje er proper bij en poseren ze graag voor de foto. Zij zijn fier op hun werk!

18-09-2009, 00:00 Geschreven door chinezen
Reageren (0)

Donderdag 17 september 2009

Dinsdag 15 september om 13 uur worden we opgehaald voor onze 3^de Chinareis en, hoe vaker we gaan, hoe lichter de valiezen! Het toegelaten gewicht is 20 kg per stuk en we gaan er niet boven, laat staan dat we weer zoveel chocolade, koffie en honing bijhebben en niet te vergeten, de leesboeken. Dus steeds maar minder kleding …. en we moeten het er mee stellen! Met alle wachttijden in de luchthavens inbegrepen zijn we 24 uur onderweg van de Bergstraat tot het appartement in ZhuHai. Op de Fokker naar Amsterdam zijn we amper 30 minuten in de lucht. We vliegen verder met KLM, maar operated by China Southern Airlines met de Boeiing 777-200, deze telt 440 zitplaatsen, onderverdeeld in 3 klasses. Wij zitten in de staart op de voorlaatste rij én tussen allemaal Chinezen. Met de blik op het hele vliegtuig met zoveel passagiers én bagage blijft het voor mij toch steeds wonderlijk hoe dat gewicht de lucht in kan! De geuren die uit de keuken achteraan vrijkomen, het luidruchtig kwetteren van de Chinese meisjes én de nietsvermoedende rochelende Chinees … we zijn nog geen uurtje verder en we voelen ons al helemaal in het verre continent. Op onmogelijke uren spaghetti of noedels eten maakt dat we met hazenslapen de vlucht doormaken. Om 12 uur landen we in Beijing en zetten we de eerste voet in China. Na de nodige controles worden we opgevangen in transit van waar we na 2 uur verder vliegen tot in Guangzhou. Om 17u30 staan 7 Chinezen ons op te wachten en rijden we richting ZhuHai. Met stokjes eten is weer even wennen, maar het lukt aardig. Eens geleerd, altijd geleerd….! Eindelijk, om 23 uur kunnen we onze valiezen uitpakken en de pas gedane boodschappen in de ijskast kwijt. We voelen ons hier weer een beetje thuiskomen, de kinderen en kleinkinderen zijn bij ons, daar zorgen de foto’s voor. Een blik in het tuintje maakt duidelijk dat de tyfoon van maandag lelijk heeft huisgehouden: vele takken liggen verspreid en bomen zijn omgewaaid. Hier is heel wat werk voor goed uigeruste mannen! Om 12 uur middernacht, na een kort mailtje voor de kinderen, kunnen we eindelijk ons bed opzoeken, en we beseffen dat dinsdag voorbij is en woensdag ….? Die hebben we blijkbaar ergens gemist door het grote uurverschil…. Maar we maken het goed op 14 november, dan is het in ons voordeel en zal de dag 7 uur langer duren!

Donderdagmorgen steekt Iris de straat over en we krijgen een warme en deugddoende knuffel. Wat had ze naar onze terugkomst uitgekeken ….! Om kwart over 8 worden we opgehaald en maken opnieuw de trip naar Guangzhou waar een matrijzenbeurs plaatsvindt en ook Sunway een stand vertegenwoordigt. Deze Asian beurs krijgt veel belangstelling en de weinige niet Asiaten worden achtervolgd en aangesproken door de overtuigende kleine en mooi uitgedoste Chineesjes. Een cameraploeg legt een interview vast en het TV-journaal zal kunnen uitpakken met een Europeaanse bezoeker ….. . Een middagmaal in de Mc. Donalds doet ons even aan het thuisland denken want frietjes smaken altijd! Na de gebruikelijke picture sessies met allerhande Chinezen met fototoestellen vangen we de terugreis aan en we nemen het avondeten op zijn Chinees. En dit laten we aan ieders verbeelding over …..

Het is iets voor 20 uur en via skype komen we in Malderen terecht. Tja, gepensioneerden hebben tijd overdag…… . We stellen iedereen gerust, we hebben de reis met glans overleefd!

Morgen begint voor ons een verlengd weekend … en we zien wel!

17-09-2009, 00:00 Geschreven door chinezen
Reageren (1)