Stijgende en dalende staptocht waarbij het einddorp regelmatig in de verte te zien is.De laatste zondag van april houdt men er de feesten van Chianfiana, een typisch gerecht van de streek met schapenvlees. Hier komt heel wat volk uit de hele provincie op af... In 1598 werd in Fuente de Cantos de "bekende" schilder Zubaran geboren, zijn naam zegt mij echter niets maar ik ben dan ook geen artiest. Het voormalige 17de eeuwse klooster werd omgebouwd tot een prima albergue touristico. Deze wordt zeker uitgetest! Dagverslag: Ontmoetingen In tegenstelling tot de Camino Frances zijn er heel wat minder stappers ( pelgrims) en dus heel wat minder contacten. Per dag leggen ongeveer 25 moedigen 20 tot 30 km af dit naargelang de slaapgelegenheid onderweg. Heel wat nationaliteiten nemen deze uitdaging aan...echter weinig Belgen. Ik heb tot dusver nog geen woord Nederlands kunnen spreken, zelfs nog genen Hollander gezien. Je ziet echter elke dag weinig nieuwe gezichten vermits iedereen bijna een gelijklopend parcours kiest. Duitsers vormen, net als bij de EEG, de hoofdmacht. Zij zijn eerder gesloten en koel in de contacten. Fransen kom je ook regelmatig tegen, ze zijn blij als ze "le petit belge" herkennen aan zijn accent en ik doe dan nog zo mijn best... IK heb gisteren met 5 Ieren aan tafel gezeten om de menu te proeven en Roger...er was weer ne pastoor bij. Hij had de keuze tussen miswijn en Rioja snel gemaakt... Toffe babbel mee gehad, ze zien het eerder als een vakantie en houden er zoals gepland vandaag mee op. Vanavond nemen ze de bus terug naar Sevilla.
2 jonge Françaises staken mij echter de ogen uit. Niet omdat ze zo mooi waren maar jongeren zie je hier zelden. In een lang gesprek kwam naar boven dat de oudste de jongste moest begeleiden tijdens deze tocht die in zekere zin een rehabilitatieproject was voor de jongere. Deze had van de rechter blijkbaar deze opdracht meegekregen om terug in de maatschappij te kunnen integreren ipv een celstraf... Ze waren zo voor 4 maanden onderweg, er werd door de begeleider een verslag opgesteld dat dagelijks met de "gestrafte" besproken werd. Hopelijk maakt zij in de toekomst de juiste keuze om haar leven weer op de rails te krijgen. Vandaag heb ik in een pension gereserveerd en wonder o wonder... een landgenoot, een Waal, als kamergenoot. Dus...nog geen Nederlands kunnen spreken...
Reacties op bericht (2)
10-06-2012
Mr.
Het begeleiden van gestraften op de Camino bestaat in Belgie reeds 20 jaar.
Met zeer goed gevolg. 60% slaagde nadien in het verdere leven. In Belgie is het Oikoten(Grieks voor terug naar huis)met hoofdzetel in Leuven dat voor de begeleiding zorgt.
Ik zelf heb 12 jaar geleden op mijn Camino van Laakdal naar Santiago ook een ontmoeting gehad met een jonge delinquente(drugs en schijnbaar onverbeterlijk). Deze is ondertussen gehuwd en heeft twee kinderen.
Nu is het echter N.V.A. dat dit wil afschaffen. Het zou te duur zijn.
Indien men echter alle illegalen die in de Belgische gevangenissen zitten hun straf laten uitzitten in hun land van herkomst zou er voor dit project geld genoeg zijn.
Buen Camino peregrino.
10-06-2012 om 11:48
geschreven door Maurits Sels
07-05-2012
Aan de slag
We zochten een 4de man voor de tennis. Dan maar een beenhouwer laten meespelen.Er is geen tegenstand bij het petanquen. Ja, wie is dan de grote winnaar van de laatste partijen. Wij zochten opnieuw een 4de man om te kaarten. Liefst een Brusselaar. Er bleef een plaats over op ons welbekend terras. Dus ook een rondje minder gedronken.Je miste al 4 lekkere diners en ... ja , wat moet Delbosque nog meer zeggen. Je gaat blijkbaar liever bij de varkens wandelen. Leren ze jou knorren of leer jij ze zingen. Zing een Vlaams lied onderweg en je stapt niet meer alleen. je weet wel; "ik voel me goed, ik voel me goed ... En pas voor voor de pastoor!
07-05-2012 om 22:25
geschreven door Van Den Bossche
