De wapenspreuk stamt uit een latere tijd dan het wapen. In 1585, tijdens de strijd tegen de Spanjaarden, lieten de Zeeuwse staten een penning slaan die op de ene zijde de tekst 'Autore Deo, favente Regina' (door het gezag van God en de gunst der koningin) en aan de andere kant 'Luctor et Emergo' droeg. Op deze wijze wilde Zeeland het Verdrag van Nonsuch vieren, waarin de Britse koningin Elizabeth I verklaarde dat ze de opstand tegen de Spaanse koning Filips II beloofde te steunen.

In een pamflet uit die tijd wordt aangegeven dat het de Zeeuwse leeuw moet voorstellen die na een worsteling uit het water weet te klimmen door het werk van God en de 'goedgunstigheid' van de koningin. De strijd tegen de Spanjaarden verliep op dat moment niet zo goed. Het worstelen heeft dus oorspronkelijk niet betrekking op de strijd tegen het water, maar op het 'worstelen' tegen Spanje.

Samen betekenden de spreuken: "Door het gezag van God en de gunst der koningin worstel ik en kom ik boven". Vanwege de lengte van de spreuk en omdat het eerste deel van de spreuk niet zelfstandig kan worden gelezen, is alleen het laatste deel ervan aan de onderzijde van het wapen geplaatst.)