Klik op de afbeelding voor een grotere weergave. Molen "De Hoop" met geknakte wiek de boven as is gebroken 30-12-2006
De kranen staan klaar om de wieken te verwijderen.
Specialisten brengen een ketting aan om de wieken.
Met de rode kraan worden de wieken van de molen getakeld.
Een heel gevaarte zo dicht bij.
De breuk van de bovenas is hier goed te zien.
Een triest gezicht een molen zonder wieken. Maar is een lichtpuntje men hoopt noch voor het seizoen de molen weer te herstellen.
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
Stoomtrein Medemblik
Rondrit met toeristen Medemblik
Koepoort te Enkhuizen
Buitenmuseum Enkhuizen
Buitenmuseum Enkuizen
Oosterhaven te Enkhuizen
Westfries Museum te Hoorn
Oude trapgevel te Hoorn
De scheepsjongens van de Bontekoe
Smeedijzeren toegangshek Westfries Museum
Sint Nicolaaskerk te Lutjebroek
Herdenkings monument aan de Pauselijke Zouaaf Pieter Janszoon Jong uit Lutjebroek Sneuvelde in 1867 bij Monte Libretti (Italië) Nederlands bekendste zouaaf.
Café ~De Paus~ Was vroeger de stamkroeg van Cor
Ondergaande zon in Lutjebroek
Twee prinsesjes
Hier onder een aantal foto's van het Buitenmuseum van Enkuizen van schoolklas tot postkantoor
Hieronder een paar foto's van de mooie Westfriesche tuin Mariënhof klik op de afbeelding voor een grotere weergave.
Ik ken er veul over vertelle, maar je moete 't zien, en hew je't bekeken, wul je d'r weune, metien! Rai je op Zoidwerk, den zie je 't leggen, oôs durp weer je nooit gien genog van kregge. Ut voorjaar, de tulpen die bloeie, Skeipe en lammere, de koeie die loeie. In de verte zie je de kathedraal van West-Friesland, terwoil ik 't bekoik,voel ik me d'r sterk mee verwant. De molen,'t landskap met slôte en velde, dut alles wul ik gewoon effies melde. Stap op je fietsie en trek er op an, oôs durp moet je zien, zô gauw as je kan. De mense kenne d'r ôk gewoon iederien, en as ze je nag niet kenne, vrage ze metien. Hoe of je hiete en weer kom je vedaan, hew je hier femilie? of zomaar effies an de reet gaan? Is dut kruisverhoor achter de rug, kom je vast nag 'n keertje terug. Den hoor je d'r bai, steke hullie hand al op, noh hé, zag je d'r niet teugenop? 't Is nagal winderug, doen effies 'n koppie mee, we zitte hier toch net an de thee. Al zittende hoor je sterke vurhale, en deer hoef je echt niks voor te betale. Ja, deer staat Wurvershoof om bekend, en we hewwe ók nag erg veul telent. Zinge hewwe ze al leert op de bouw, dus geve ze riedels van heb ik jou. De Spigte, Bassie en Bobo, 't volksorkest, komme allegaar uit 'n muzikaal nest. Mense ik ken echt niet alles vertelle, aars krog ik van die elle lange velle. Kom gerust 'r 'ns langs, je zelle 't zien, 'k hew niks teveul zoit, dat zie je metien.
Wervershoof maakt deel uit van de polder ~Het Grootslag~ en is de eeuwen door een agrarisch gebied geweest. Uit verschillende archeologische vondsten is vastgesteld, dat de streek waarvan Wervershoof deel uitmaakt, omstreeks 100 jaar voor Christus reeds was bewoond. Over de oorsprong van de naam bestaat geen eenduidige uitleg.
Het verhaal wil, dat de naam is ontleend aan de Hoeve van Werenfridus, een prediker, die op last van Willibrord in 690 het evangelie kwam verkondigen. Een andere geschiedschrijver vermeldt, dat Warvershoff in het jaar 400 gesticht werd door koning Lemus II. Een derde geschiedschrijver verwijst beide beweringen naar het land der verhalen. Op een kaart van 1288 wordt Werfaertshof in ieder geval voor het eerst aangegeven als een van de bannen. Vast staat wel, dat Werenfridus de patroon van het dorp werd en dat zowel de oude als de nieuwe kerk aan hem gewijd werden. In de vorige eeuw was het gebied rond Wervershoof nog overwegend in gebruik voor veeteelt, waarbij naast de weidegebieden ook het bouwland een rol speelde. De polders ~Het Grootslag~ en ~De Vier Noorder Koggen~ waren vaarpolders, waar alle vervoer tussen akkers en huizen per schuit plaatsvond. In de 20ste eeuw is daarin, mede door de ruilverkaveling, veel veranderd. In de jaren vijftig ontstond voor deze streek een beeld waarbij slechts de randen nog enig weiland toonden, terwijl het middengebied volledig in beslag werd genomen door tuinbouw. Dat beeld bepaalt nog steeds het landschap.
