Theater De WAANzin brengt 'De dienstlift' van Pinter
Waar kan De dienstlift (The Dumb Waiter), een eenakter van Harold Pinter, nog beter tot zijn recht komen dan in de zaal van theater De WAANzin aan de Genste Nieuwevaart, een omgeving van koude, duistere gebouwen en muren die verwaarlozing en leegte oproepen. Boeiend om zien hoe de muur die gewoon de binnenzijde is van de zaal voor het decor van dit stuk gebouwd lijkt te zijn. Waarop wachten die twee mannen toch in die verkommerde kelderruimte? Even lijkt het of ze op Godot wachten als ze de tijd vullen met geeuwen, chitchat over het servies, zich verbazen over korte krantenberichtjes of zeuren over koffie die nooit wordt gemaakt. Je komt weinig te weten over Ben en Gust, je met het doen met wat je ziet. Dat is interessant want als toeschouwer kan je zelf invullen. Toch kom je met mondjesmaat te weten dat het om twee huurmoordenaars gaat die wachten op hun opdracht maar dat wachten verloopt dit keer anders dan anders, er hangt onbestemde onzekerheid in de lucht. En plots vormt de dienstlift het communicatiemiddel met anderen: er worden briefjes afgeleverd, via een praatbuis worden onduidelijke gesprekken gevoerd en revolvers worden getrokken. Tot op het einde de opdracht wordt gegeven.
Dit is eerlijk theater: geen effectzoekerij, geen geforceerd zoeken naar vernieuwing, er wordt gespeeld wat Pinter heeft bedoeld. Is het een aanklacht tegen blinde macht, is het een kritiek op weerloosheid van mensen, is het een commentaar op het gebrek aan mondigheid van burgers? Of is het een portret van een zinloos bestaan en van hoe mensen er niet in slagen elkaar te begrijpen, met elkaar te communiceren? Het kan dat allemaal zijn.
Marnix Van Hamme als Ben en Dirk Crommelinck als Gust slagen erin om op mensenmaat te spelen en de sobere regie van Dirk De Corte helpt hen daarbij. Ze tonen niet hoe goed ze kunnen spelen, ze laten wel hun personages zien. Regie en spel zijn in evenwicht. De muziek die op de achtergrond (bijna) eindeloos doorgaat, bepaalt doeltreffend mee de sfeer. Dat levert boeiend theater op. Een terechte herneming. Warm aanbevolen dus.
Praktisch Nog te zien op zaterdag 24 september, donderdag 29 september en vrijdag 30 september 2005 telkens om 20.30 uur. Kaarten kosten 8 euro en kunnen gereserveerd worden bij dewaanzin@skynet.be
Misschien hebt u tussen al het verbaal geweld van de jonge stand-up comedians trek in wat meer verfijnde humor? Ga dan eens naar Martin De Jonghe kijken. Naar zijn nieuw programma 'Ezels' bijvoorbeeld. Ik heb het programma gezien tijdens de voorbije Gentse Feesten en ik heb genoten. Waarom?
Martin De Jonghe speelt in op de actualiteit zonder dat je daarvoor een nieuwsfreak hoort te zijn. De herkenbaarheid is groot. Dat kon je aflezen aan de geamuseerde gezichten in de zaal. De Jonghe is niet agressief. Dat houdt hem niet tegen om snedig te zijn, kritisch rond te kijken en commentaar te geven. Maar hij blijft vriendelijk.
Hij houdt van de zaal Hij speelt met woorden, met typetjes, met dialecten (de manier waarop hij een West-Vlaming, een Gentenaar, een Antwerpeneer of een Limburger nadoet, is meesterlijk). Hij gooit er ook muzikale parodieën tussen en vaak neemt hij het publiek bij de neus. Maar één ding weet je zeker, Martin De Jonghe houdt van de zaal. Hij brengt zijn programma alsof hij het allemaal uit de losse pols doet. Hij praat met het publiek, hij speelt in op de zaal, maar met respect voor zijn publiek .
Niet te verwonderen natuurlijk, gezien zijn rijke ervaring. Al in 1971 stond hij op de planken met zijn studentencabaretgroep 'Kleir op Skuur'. In 1975 wordt hij losse medewerker van de 'BRT' en van 1977 tot 1998 is hij er producer en programmamaker. Meer dan 800.000 mensen luisterden dagelijks naar zijn programma 'Servicetelefoon', een programma dat tweemaal werd bekroond met een radio-Oscar. Velen zullen ook nog het 'Boerenparlement' kennen waarin Martin De Jonghe als 'Boer' en Jo De Meyere als 'Speeltje' Radio 2 onveilig maakten. Daarna volgde 'Golfbreker', 'De Zoete Inval', 'Tv-Touché' en andere.
Warm aanbevolen voor wie graag lacht met fijne humor. Ik heb genoten.
Praktisch Eerstvolgende optredens op - zaterdag 24 september om 20 uur in de Sint-Pieterszaal in Vinkt - maandag 26 september om 20 uur in de Stadsschouwburg van Brugge - zaterdag 8 oktober en zaterdag 15 oktober 2005 telkens om 20 uur in Theater Tinnenpot in Gent (Tinnenpotstraat 21) - Reserveer telefonisch op 09 225 18 60 of via e-mail tinnenpot@pandora. Alle informatie over andere optredens en voor reservaties op www.martindejonghe.be
'Cabaret-Fier' heet de vierde cabaretvoorstelling met Jo De Meyere, Oswald Versyp en Margriet Bruggeman in regie van Jo Decaluwe. Nu en dan wordt gezongen en liedteksten en muziek zijn van Bart Vanlee (uitvoering door Yves De Graeve, Alex Rambout en Bart Vanlee).
Met een minimum aan decor en requisieten brengen ze soms alleen, soms samen, plezante anecdotes, sketches en ook gewoon moppen in het Gents. Over een man die teveel pillen slikt, een man met de kuisziekte, een vrouw die niet op TV geraakt en zo graag babe wil zijn, de man die niet tegen het lawaai kan van zn koffiezetmachine en zn grasmachine, de vrouw met hoogtevrees, de hooligans, het boerke bij het hoerke, en ga zo maar door.
Goed gebracht, plezant, luchtig en herkenbaar Gents. Zelf ben ik niet zo'n gemakkelijke lacher. Cabaret-Fier trekt volle zalen.
Praktisch 'Cabaret-Fier' is o.m. te zien in Theater Tinnenpot (Tinnenpotstraat 21) in 9000 Gent op 3, 10, 17 en 24 september en op 1, 8 en 22 oktober 2005, telkens om 20 uur. De toegangsprijs bedraagt 15 EUR. Info op www.tinnenpot.be Reserveren is aanbevolen en kan telefonisch op 09 225 18 60 en per mail tinnenpot@pandora.be
Op deze blog ga ik theaterproducties, cabaretvoorstellingen en muziekoptredens bespreken. Als ex-journalist en communicatiespecialist kan ik mij aldus opnieuw vrijelijk uitleven.
Mijn voorkeur zal daarbij gaan naar producties in het Nederlands. Ik ben geen taalpuritein maar in een tijd waar het blijkbaar 'cool' overkomt om Engelse woorden te spuien, wil ik graag mijn moedertaal wat opvrijen. Ze heeft er behoefte aan en ik heb er deugd van.
Mijn voorkeur zal uitgaan naar producties en programma's die ergens over gaan. Die worden een zeldzaamheid en verdienen dus een steuntje in de rug. Ik vermoed dat de 'gedwongen luchtigheid' iets te maken heeft met een toenemende 'ontsnappingsdrang'.
We leven nu eenmaal in een maatschappij die doldraait en waar mensen pak op zichzelf en hun omgeving hebben verloren. Ze worden geleefd. 's Avonds willen ze dan hun gedachten verzetten en vooral nergens aan denken en 'ontspannen'. Ik ben de laatste om daar iets op tegen te hebben. Als we daarvoor echter volledig het hoofd buigen, geven we de controle op wat we willen doen en niet willen doen helemaal op.
Daarom dus wil ik aandacht besteden aan cultuur die ons aan het denken zet. Zonder dat die daarom altijd humorloos of dramatisch hoeft te zijn. Diepgang is best te verzoenen met ontspanning.
Ik hoop dat organisatoren van theater, cabaret, muzieke.a. mij tijdig uitnodigen voor hun producties. Zodat ik er ook op tijd en degelijk kan over berichten. Het feit dat ik zelf al meer dan 20 jaar op de planken sta, zou daarbij wel eens van pas kunnen komen.
