Enkel persoonlijk gebruik.

aaa

c9u-Z6b-ROQIs-Yta

Archief per jaar
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2007
  • 2006
  • 2005
  • 2004
  • -0001
    * Poëzie *❀*¸¸.❀*compleet *¸¸.•*¨*❀* *❀*¸¸. De lente begint op 21 maart, de zomer begint op 21 juni, de herfst op 21 september en d
    ¨❀*¸¸.•*¨*❀*creaties design WINTER/LENTE/ZOMER / HERFST/
    -

    0-1b63ec-269edd20-origa

    + Poëzie



    Beheers jezelf onder de bezette menigte. Je vloekt voor de ontsteltenis van alles.
    Geloof in jezelf, tegen het universum. En de ongelovigen geven hun zonde vrij. 
    Laat het uur niet breken, wacht niet moe, laat de leugenaars liegen,
     je daalt niet naar hen af. Kunnen vergeven en lijken niet vergevingsgezind, 
    vrijgevig en wijzer dan anderen. Blijf stil als je je woord zegt, verlam een schurk, om dwazen te vangen.Wanneer al het leven is vernietigd, en nogmaals, 
    moet je alles doen, recreëren van de grond.  

    In staat zijn een vreugdevolle hoop te geven, alles wat zich met moeite heeft 
    opgehoopt staat op het spel. En verlies, en word een bedelaar zoals voorheen, 
    en zal er nooit spijt van krijgen. Het hart, de zenuwen, het lichaam kunnen dwingen. Je dient wanneer je in je borst zit. Lange tijd is alles leeg, 
    alles is verbrand en alleen de wil zegt: gaan.Wees simpel, praat met 
    de koningen, wees eerlijk, praat tegen de menigte, wees recht en hard,
     met vijanden en vrienden. 

    Laat iedereen op jouw uur meetellen bij jou. Vul met betekenis, elk moment,
    uren en dagen onverbiddelijke loop. Dan neem je de hele wereld in bezit, 
    dan mijn vriend, je zult een echte man zijn!











    Te complex toegankelijk zijn 
    ook vreemd zijn aan uw. 
    Hoe in de vesting, gesloten, ontoegankelijke. 
    Het brandde duizenden kaarsen. 

    Te onschuldig crimineel te zijn,  
    is het te duur om een gelijkspel te zijn,  
    scherp bewust van de ontoegankelijkheid,  
    dus samenvallen als elk detail. 

    Te naïef om volwassen te zijn, 
    te serieus voor kinderen,  
    alles was zo gewoon en simpel,  
    mijn leven niet te ontwarren. 

    Te levendig te zijn in het verleden, 
    te vreemd zijn aan uw,  
    niet de schuld, niet uw fout, is 
    die dagelijks ontstaan in de douche. 

    Te mooi om harteloos.
    Te gevleugeld om te gaan. 
    Ik wil tenslotte eerlijk tegen je zijn. 
    De dichter werd geboren, in een vers om te spreken. 

    Ook ik zondig om eeuwig te zijn. 
    Te verliefd op liefde. Zoveel gevoelens 
    en diepgang van hart. 
    Om een ​​nachtegaal in je tuin te zijn. 

    Te open om een ​​geheim te zijn. 
    Te goedgelovig om te verbergen. 
    Een lijn van vreugde of verdriet. 
    Iedereen is bang om de waarheid over jezelf te leren. 

    Te zacht om een ​​steen te zijn. 
    Ik ben te ingewikkeld om te begrijpen. 
    Het zal de nacht in zijn tweede adem te stelen. 
    Maar je echt pijn mijn niet stoppen. 

    Te duur voor roest,  te vrij te houden.
    Een hemel kant kleur veranderen,  dat laat ik 
    aan jou, niet te bemoeien. 

    Te los om te leven in een kooi. 
    En te eenzaam te vliegen. 
    Huis al verveeld met de kleuren van ... 
    En weet je nu dat wilde ik zeggen.




    In meer dan eens al verdraaide jurk, van een fel 
    gekleurde vezel. In een ziekenhuis overvolle kamer. 
    Het is een oude vrouw, ze huilt bij het raam. 
    Het heeft geen  comfort. Iedereen weet over 
    de oorzaak van deze tranen. Een buurman bezoekt
      de afdeling, en slechts één keer bracht haar zoon
     een badjas mee. Ik was de slippers vergeten, 
    zei hij met een stotterend stem. "Ik zal ze morgen 
    brengen. Je zult het wel volhouden ,?" Natuurlijk wacht ik
     wel. Ik ben op een veer en in wollen sokken kan
     ik liegen. Waar moet ik heen? Er is niet veel ruimte. 
    Eet verpleegster zal brengen.
     Ik was zo uitgeput door de ziekte, dat ik gewoon ging liggen,
     laten we rusten. Mijn zoon zuchtte en keek
     weg naar de zijkant: "Hier. Zie je. Het is aan jou."
    Dit alles is erg verwarrend en delicaat. Maar denk niet 
    dat ik ziek ben. Het appartement dat je hebt 
    is leeg. En mijn vrouw en ik hebben nagedacht
     over wat je daar bent, hier. Een. ziek.
    Herstel jezelf, we nemen je mee. En de kleinkinderen
     zullen gelukkig zijn, weet je, ze houden niet van
     het hart in jou, moeder! Dat is alles! Het is beslist! 
     Je gaat naar ons toe! 
    Je appartement wordt verkocht! 
     Hij haalde de krant tevoorschijn en zei zonder enige 
     twijfel: " Ik heb er lang over nagedacht, geloof me, mam.
     Zodra we verbeteringen zien, gaan we van hieruit 
    gewoon bij ons wonen." 
    Wat zeg je hier? Hij is haar zoon, haar eigen bloed.
      En kleinkinderen, voor hen is het de moeite waard om te
     leven! En ik heb het ondertekend zonder te
     weten hoe het echt is. Dagen gaan voorbij en weken gaan voorbij.
    Zoon bestaat niet. En het is onwaarschijnlijk dat hij zal komen.
    De oude vrouw was getroost en medelijdend. 
    Maar wie en wat begrijpt hier niet? 
    En elke dag de oude vrouw al verzwakt en 's nachts vaker een
     droom. Hoe pap verwarmt in de ochtend mijn kleine jongen, 
    maar kreten en niet willen eten. De eerste stappen, 
    baby zoon, en het woord van wat hij zei de eerste
     keer, en de eerste krassen en stoten, en een kleuterschool 
    en de school de eerste klasse. Artsen stil, in een poging
     te dwingen het heeft op geen enkele manier 
     te verlichten het lijden het. En familieleden 
    verboden de oude vrouw om een ​​diagnose 
    te melden. Ze weet niet dat dit ziekenhuis geen
     eenvoudig stedelijk ziekenhuis is. Dat er geen kans is 
    op een amendement. Maar voor haar is onwetendheid 
    geen nachtmerrie. Het bordje "Hospice" op de muur bij 
     de ingang. Ze zegt nergens iets nare dingen over. Over vreemde
     woorden al lang een mode en of het nodig is voor wie 
     de schuld te geven? Ze weet niet dat haar zoon goed een arts, 
    een week, twee keer bellen. Nou, je zeggende sterft.
       Het is vreemd dat tot nu ze nog leeft. Ze leeft nog. 
    Ze wacht en gelooft dat haar zoon zal komen, nuffel, uitleggen. 
     kopent vandaag  de kamerdeur. Ze zal begrijpen en
    alles vergeven . Met de laatste krachten kruipt ze 
     van het bed vasthouden aan de muur, kom dan naar
      het raam. Hoeveel meer geduld zou ze hebben ?
     Om in een ​​onverschillige zoon te geloven?
     Ze is klaar om te streven naar het einde.
     En de kracht, dat nee, ze moet vinden.
      Plots zal hij  komen? Ze moet wachten! Zal komen.
    Wel, hoe kan hij niet komen? Hij staat en
      huilt. Zij wacht op haar zoon om te leiden. 
    Hij zal gewoon per ongeluk naar de hemel kijken 
    en hij wrijft over zijn vinger met een kruissteek. Hé, wacht, 
    Heer, neem het niet ... Het was te laat. Ze is dood.



    Alles is bekend: liefde is geen grap, liefde is de
     lente klop harten, en om te leven zoals jij, met één
     geest, het is eindelijk belachelijk, stom. Anders voor zijn
     dromen. Waarom zijn de paden onder de maan? 
     Waarom verkopen de strandventers bloemen aan de lente? 
    Als er geen liefde was, is het niet nodig om in de tuinen rond
     te dwalen. Misschien zouden zelfs de nachtegalen verdriet
     hebben nagelaten voor het podium. Waarom lopen, stilte.
     Is het vuur niet in zicht ?En de nutteloze maan roestte in het
      hemelse pakhuis. Stel je voor, niemand zou verliefd  kunnen 
    worden. En mensen begonnen meer te  slapen, meer te eten, 
     minder vaak te scheren, de verzen hebben gegooid om te 
    lezen. Maar nee, niet zonder reden is 
    er een maan.  En sonore zoektocht naar de gitaar, 
    het is niet voor niets dat de lente naar ons toekomt. 
    En de stellen lopen in de tuinen. Gooi je twijfels. 
    Liefde en geloof. Wat is gemakkelijker? 
    Wetenswaardig de nachtegaal. 
    Om hees te zingen langs de bosjes. 












    © De Coen .



    T -->
    } } // Werking in Netscape/Mozilla-browsers function clickNS4(e){ if (document.layers||document.getElementById&&!document.all){ if (e.which==2||e.which==3) {alert(message); return false; } } } // Algemeen afvangen rechtermuisknop if (document.layers){ document.captureEvents(Event.MOUSEDOWN); document.onmousedown=clickNS4; } else if (document.all&&!document.getElementById){ document.onmousedown=clickIE4; } document.oncontextmenu=new Function("alert(message);return false")

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!

     

    function clickNS4(e){ if (document.layers||document.getElementById&&!document.all){ if (e.which==2||e.which==3){ alert(message); return false; } } } if (document.layers){ document.captureEvents(Event.MOUSEDOWN); document.onmousedown=clickNS4; } else if (document.all&&!document.getElementById){ document.onmousedown=clickIE4; } document.oncontextmenu=new Function("alert(message);return false")