|
+ Poëzie.
Dennenbomen in het gras,
tussen de wilde balsem,
de kamille en de boswachters.
We liggen, de armen teruggeworpen en
hij tilde zijn hoofd op naar de hemel.
We zijn daar uren gebleven, tot de zon oner ging.
Een dag om nooit te vergeten.
Die dag verscheen voor ons Cupido.
Er is geen geluk in het leven van degene die geen geluk zoekt
voor zichzelf, zonder iets te doen, om gelukkig onderdak en
voedsel te geven. Hij is niet vrolijk, hij is niet slim,
hij kijkt met angst naar zijn leven, hij is altijd depressief,
en alles is bedekt met duisternis.
Hij denkt niet na over waar hij aan moet werken.
Zal er geluk zijn in dit huis, om daar lang te leven?
En als een geschenk valt het niet in iemands hand.
Het gaat altijd naar degene die het geluk waardig is.
Lelijke vrouwen bestaan niet, en de mooiste van allemaal maar één:
voor haar bloeit de kers, voor haar drinkt de man naar de bodem.
Daarnaast en in de winter, zomer, samen met haar paradijs en in de hut.
Er is geen speciaal geheim, omdat ze in zijn ziel leeft.
De schoonheid ervan vervaagt niet, als een boeket van oude wijn.
De schoonheid van een vrouw van God, er is geen reden om hieraan
te twijfelen, alleen om de een of andere reden is het immaterieel, het
meest wenselijk voor mannen. "Wat hij erin vond soms zullen ze vragen.
Je kunt honderd keer mooier ontmoeten, in de handen van waarom
hij het draagt.En niet slapen voor vijf nachten in een rij? "
Maar een onbetwistbare waarheid. Maar mooi al met al een vrouw...
Mijn vrienden,ik zal je eerlijk zeggen.
Ik ben klaar om mijn ziel voor je te openen.
Laten we vrolijk zijn,
wandelen, rondsnuffelen, een grapje maken.
Gooi alle soorten twijfels weg.
En vooroordeel, jaloezie, angst.
We zullen veel plezier maken,
badend in vrolijke golven van het leven.
 Alleen degenen in het paar het lot gemarkeerd. Met hen, Geluk, Liefde, hun
Hoogheid. Vrouw was een verdriet om de weduwe van een vrouw en een
lus van eenzaamheid. Zonder geliefde is het leven verwrongen.Het hart van
iedereen wacht op een onverwachte ontmoeting. Zelfs als het lot scherp is,
is het beter dan onbehandeld leven. Het zal rommel alsjeblieft niet als
onbelangrijk beschouwen, het zal het hart niet geven en strelen.
Zal de eeuwige hoop niet dekken. Alleen de zorg voor de dierbaren.
Wij zijn Madonna, Eva. Voor de gelegenheid om naast je geliefden te leven
de koning werd achtergelaten door de koninginnen. En met slechts één kunt
je in een hut wonen.En om met hem graanbrood te delen.
Alleen om lief te hebben en bemind te worden.
Alleen in verdriet en vreugde zij aan zij.
 Wanneer je niet kunt denken aan het gewone...
Als je niet kunt denken aan het gewone.
En het leven lijkt van het voetstuk te gaan.
En het hart bevriest, wat niet gewend is.
Het is tijd voor grote liefde.
En dit uur is de hemel van gelukzaligheid, ik
moet ervan genieten tot het einde.
Je voelt de aanraking van liefde
en laat ze slaan in de unison van het hart.
 Geluk
Ikzelf zal het niet begrijpen. Wat gebeurt er in de douche,
Misschien is het alleen lente, misschien is het de ouderdom al.
Ik word wakker en schrijf over mooie liefde, en ik zal je vertellen over geluk.
Bel me. Misschien is het in de wolken. Was het verloren?
En misschien in het bos zwerft mijn geluk. En zeggen: uit het hart,
closer to my heart, I love it.
Je bent sterk in zwakte en zo mooi,
en laat de draad niet scheuren in de ziel van liefde.
Tenslotte waren er dagen, waar je hartstochtelijk van hield,
waar elk woord werd gehoord om lief te hebben.
Schreeuwend tegen de felbegeerde deur.
Niet durvend om haar aan te raken.
Weer vertrokken, hetzelfde geloof
om te onderwijzen, als geheim, zonen.
En met het gerommel stortten de poorten in,
En de muur beefde rondom, en nu branden de
vensters van de tempel, als blikken, met triomf.
Met schrik en smaad, lijken pelgrims van andere tijden
op een gloed boven de schors.
|
