+ Poëzie.
Softly zingen tijd. In de wereld van de nacht was het verhaal een
bleke maan is mals, licht in de lucht,het was een stuk van heldere vlinders,
snel, gouden, kunnen vonken vonken stroomden in de vijver,
en in een stille park waren twee van ons. Jij en ik, en om middernacht,
ster licht en duisternis waren beiden samenklank eeuwig psalm.
De aarde en de hemel waren als een kroon, het afsluiten vreugdevolle
geluk van twee harten, gevoelloos tijd. In de wereld weer
's avonds laat lag stil en somberheid, een vonk van de woestijn
sterren in de stilte en de woestijn hart schreeuwde in mij,
het was als een droom, bedroefd slaap dalen,ik was alleen.
Op doof dodelijke wegen groeide wit stof lijkbleek
maanlicht krijt.En in het licht van de maan,veel witte motten,
langzaam, koude, dode lichten.
Ik word niet oud, ondanks de jaren. Verdriet, zonder spijt,
ik zal het verleden geven.Ik fronst en wil niet zeuren. En in de douche met liefde blijf ik leven. Het is goed, is slecht, het leven wordt een keer gegeven. Niet mopperen, niet huilen, niet kreunen. Scheld de buren niet uit, vrede kom, in een vriendelijk gesprek
een compromis vinden. Het zal meteen uit gesprekken duidelijk
worden dat de mensen mooier zijn dan de slechten. Het is noodzakelijk om 's morgens het leven te glimlachen.
Als een tak in de grond blijft steken, zal de tak niet verwelken, deze zal
tot leven komen, zal leven en zal groen worden, en kan gewoon sterven.
Vervuld met een prachtige schoonheid. Genade door de kracht van de
onaardse schepper van de wereld en de hemel, maar geen vernietiger
en geen demon. Je roept de schepper om hulp, Hij zal de kracht
binnenin vervullen, de Levensadem, de kracht van licht,
alleen Hij zal je redden van problemen. Zonder hem is er geen leven,
geen liefde, je noemt Hem met een gebed, Hij zal al je woorden
horen, en het hart zal blijven leven.
Dromen van walnoten
Hun notenbomen noten vielen neer. Wat is herfstgolven nu,een zwart blad hier, daar, en in de droom van de stam heerst er de winter sneeuw.
Ik wil soms niet leven, en gewoon gaan liggen, in slaap vallen
en niet wakker worden. En in deze droom wil ik niet liefhebben,
weggaan bij iedereen, jezelf vergeten in de vergetelheid.
Maar als ik denk dat er meer dan ooit dat ik niet hoor hoe
de vogels tsjilpen, en roze dromen zijn niet dromen, wat ik zie
de ogen van hun kinderen, hoe om te groeien wat het leven
zou zijn, ze niet zoenen zelfs meer teder. Wat is er prettiger dan
liefkozingen van mama. En binnenin zal het hart knellen.
En je zult beter en beter willen leven. Ik kan alles doen,
ik zal voor ze leven. En voor mezelf een beetje, voor het geval dat.
Ik hou te veel van het leven om te gaan, ik mag niet beslissen wat,
wanneer zal zijn.En dit betekent dat we
moeten blijven leven. Niemand zal denken voor mijn gedachten.
Alsof het hart zich opnieuw verheugt en zingt: de lente komt eraan! De lente komt eraan! De sneeuw dieper geworden door stoepranden splash zwembaden, en de zon in de blauwe lucht, en de sneeuw smelt in de velden, de bossen, en het geluid van druipen, de drukte van de vogels, en gelukkige gezichten, Radiance van het oog, kleur glimlacht, favoriete vrouwen boeket. Dit alles het was. Maar alsof het weer komt, de lente komt eraan, liefde komt eraan!
Met de voorsprong op.
Soms in het leven van ieder van ons, liefde komt als de eerste keer, verliefd is niet op zoek naar iets, hield van alles wat het uitbrengen van haar warmte. Denk niet dat er geen liefde in de wereld is, ik hoop dat al het andere voor staat. De lente zal komen en het hart zal tot leven komen, liefde en bloem bloeit prachtig. Begrijp waar je op hoopte, en je zult gelukkig zijn en liefhebben.
Wanneer liefde nergens heen gaat.
Wanneer de liefde nergens heen gaat, en er is bitterheid, zoals uit het porselein, dat zelfs in vele jaren, soms barst en huilt, zonder de warmte van liefde. Geloof me niet, als ik zeg: "Het maakt niet uit!" De harten zij zijn immers gemakkelijk kwetsbaar en laten je nooit tranen zien, geloof me, ze huilen soms, medelijden met de verloren liefde.
Mijn beste vriend, ik heb je zo nodig nodig, in verwarring en in angst. Wanneer ik boos of koud ben, wanneer ik je mis. Wanneer de zon in de lucht schijnt. Wanneer de regen constant wordt gegoten. Jij bent degene die voor mij zal antwoorden, zal niet toegeven als hij verslagen wordt.
|