+ Poëzie















Wat voor soort mensen zijn raar? 
Vandaag waarderen ze, morgen doden ze. 
Vandaag kijken ze je met liefde aan, 
en morgen worden ze gekneld met veel pijn. 
Vandaag de dag zeggen dat ze het woord herkenning,
en morgen gedrenkt zwarte modder, 
nu op een voetstuk verheffen u. 
Een uur later vernederd en zal niet vragen. 
Vandaag houden ze van en haten ze morgen. 
En in een woord proberen ze de gierige mensen te beledigen. 
Vandaag, met een zachte omhelzing passie, 
en morgen met alle woede vloek. 
In de ogen willen ze veel geluk, 
en achter de rug zeggen ze ellendig. 
Nu lacht iedereen met je mee en maakt grapjes, 
en dan draaien ze hun handen om hun ogen. 
Jij, zoals het is, aanvaard eerst. 
Dan voor hetzelfde jij en veroordeel.
Eerst gaat de deur voor je open, 
en dan schopte je eruit. 
En iedereen wil iets van zichzelf 
en laat een wond in je hart. 
Het leek een wonder van God verheerlijkt, 
dan verlaagd door de vloer rustig. 
De oprechte gevoelens gloeien 
En als oprecht en dan weet je niet. 
Wat zijn de mensen in het land zijn,  
niet achterhalen hun eigen lot, 
zij prediken aan anderen koppig. 
Daarbij zijn in het donker.