+ Poëzie.

Ik wil de liefde van mijn land verkondigen, 

zodat iedereen in vrede en warmte leeft, 

zodat de hymne begint met haar zin: 

"Liefde is vooral op aarde."Voor de hymne 

zongen de mooie mensen en zo klonk het lied 

omhoog naar de hemel, naar de hemel, zodat de armen

 van het land van liefde in de pers met de ene hand met

 de andere samensmolten. In de vlag, die een land te vestigen, 

willen alle kleuren van de aarde waren, te genieten van

 hen is gesloten, scheiding, bijeenkomst, kracht en zwakte, 

ik wil alle menselijke stammen in het land van toevlucht 

liefde gevraagd. Mijn land vaders hand.

Verspil je leven niet aan diegenen die jou niet waarderen, aan diegenen die 
niet van je houden en wacht niet op diegenen die je ongetwijfeld 
zullen veranderen, die opeens naar de "nieuwe wending" gaan. 
Verspil uw tranen niet aan diegenen die ze niet zien, aan hen die
 u gewoon niet nodig hebben, aan hen die zich verontschuldigd hebben,
 opnieuw aanstootgevend zullen zijn, die het leven van de andere kant zien. 
Verspil je kracht niet aan diegenen die je niet nodig hebt, 
aan stof in je ogen, aan hen die jaloers zijn op verkoudheid,
aan hen die dol zijn op zichzelf. Verspil uw woorden niet aan hen
 die ze niet horen. Op een kleinigheid, niet aanstootgevend waardig, 
Op degenen die in uw buurt zijn, adem gelijkmatig. Wiens hart uw pijn
 niet doet.Verspil je leven niet, het is niet oneindig, waardeer elke ademhaling,
 moment en uur, immers, in deze wereld, zelfs als het niet perfect is, 
is er iemand die de hemel alleen voor jou bidt.