|
+Poëzie.
Liefde zou blij moeten zijn
Dit is de betekenis, de essentie van het leven.
Gedoemd om gelukkig te zijn,
niet vernietigd iedereen.
Intoxicatie hart met vreugde,
weerbarstig en krachtig kloppen
en ademhaling liefde gefascineerd
de verlangens van je vervult.
Drowning in haar jurk,
versieren dit leven zonder einde
en alle liefde, zelfs als onbedoeld, geven
over de liefde van zijn toespraak
aan geliefden die hart zo dierbaar.
Al de liefde zou moeten gelukkig zijn
en genieten van de warmte die is zo duur
het is belangrijk in het leven voor ons.
.
Oh, deze landelijke dag en de pracht van zijn prachtige schoonheid.
In stilte eer ik je kleuren.
Om te voorkomen dat we op zoek naar een oog jaloerse
gekke droom.
Ik koesterde het hart in kalm en loom onbekende
afstand.
Maar zo indiscreet alles in de bescheidenheid van afzondering,
dat ik me schaam, en ja sorry.
Laten we gaan op het veld, we zijn vreemd aan het uur,
en gelukkig wandelen.
Al zijn we gebogen voor beide langs de weg vreemden al
het brood.
Of we nu naar de avond gaan, nederzettingen vermijden, waar
alles in het stof staat,
we bewegen ons langs de zon en ik kijk, en onze schaduwen
uit de greppel en het bos in zijn verdwenen.
Die nacht met alles wat nu al gekweld is, verbreekt
de verbinding,
en de sterren, van een hoogte die ons zo duidelijk aankijkt,
knipperen, niet beschaamd.
We gaan allemaal ergens heen en één keer,
hutten achterlatend, luxueuze paleizen,
in verdriet, in vreugde, arm, rijk,
pijnlijk verstandig, wispelturige dwazen.
We vertrekken allemaal op de afgesproken tijd.
In de bloei van het leven, misschien in vervaagd grijs haar,
in ziekte eerder, in gezondheid later,
brandend, wakker, in dromen of in dromen.
We gaan allemaal weg de leiders en generaals,
maar de mensen zijn eenvoudig, zonder rangen en
onderscheidingen, succes klinkt, splinters van luide glorie.
Niemand zal worden teruggebracht naar hun vorige leven.
We gaan allemaal weg, plechtig of stil,
wanneer het onzichtbare strikt zal roepen.
En het leed van geliefden zal geleidelijk verdwijnen.
Er zijn er zoveel zonder ons hier.
We gaan allemaal weg de dageraad zal ons niet wakker
maken. Alleen het onbegrijpelijke zal duidelijker zijn,
en niet langer zullen ze fouten veroordelen.
Noch vijanden, noch vrienden zullen in de buurt zijn.
We gaan allemaal weg, wie de overwinning vieren.
Wie zijn vleugels hebben hopeloos weggelaten.
En de uitverkorenen zullen vluchten naar de hemel,
naar het verderf zij die zich voor God hebben teruggetrokken.
We gaan allemaal weg denk, wat is belangrijker?
In as is wereldse ijdelheid verstrooid,
liefde, hoop, geloof hebben we meer nodig
dan kwaadaardige verborgen en duidelijke vijandschap.
Laten we allemaal gaan naar een bittere ballingschap
of om de eeuwigheid te verdelen met de hemelse Vader.
Je moet je keuze maken het is een eer
of woede, je moet iedereen meenemen.
We gaan allemaal weg, hebben wat langer gewoond,
je hebt geen idolen van jezelf gemaakt.
Wees niet te laat, open je hart voor God.
Nederig je ziel, hou ook van anderen.
We gaan allemaal, vergeven en worden vergeven. God is geen
bestraffer, maar een liefhebbende rechter, in Zijn wapenrusting,
van de beschermde dood. U zult de grootsheid en de charme
van het zijn begrijpen. Vroeg of misschien laat.
Heb een vrouw lief voor het verdriet dat zich voor jou verbergt.
Voor het feit dat daarnaast de lading problemen snel afneemt.
Houd van een vrouw voor de geest, die zowel groot als bescheiden is.
Voor het plezier van de kinderen het geluid van een ochtendgloren in de ochtend in uw huis.
Houd van de vrouw voor de nacht die ze je geeft, en voor de wens om te helpen
als je doodmoe bent.
Heb een vrouw lief voor vleierij, streel je oren. En voor de onschatbare
gave van de hemel, sarcasme luistert geduldig.
Heb in een vrouw een droom en een intrigerend mysterie. Verneder niet
de schoonheid van een verwijt dat per ongeluk is geworpen.
Liefde in een vrouw een protest, als een zwakke winnaar houdt.
Voor het feit dat zij jou heeft, haar liefde.
|
